บทที่ 587 ใครกล้าพูดอีก

Mars เจ้าสงครามครองโลก

Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่ 587 ใครกล้าพูดอีก?
คำพูดของเย่เซิ่งเทียน ทำให้พวกเขารู้สึกตึงเครียดทันที

หรือว่าเย่เซิ่งเทียนไม่เห็นด้วย?

หรือว่าถ้าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งไม่ตาย เขาจะไม่ยอมรามือ?

สมาชิกของสมาคมทางการแพทย์กับตระกูลเก่าแก่ผู้ดีต่างรู้สึกสงสัย

ถึงแม้ว่าเย่เซิ่งเทียนจะมีขุนหลวงสนับสนุนอยู่ แต่ทั้งเจ็ดตระกูลเก่าแก่เป็นการดำรงอยู่ที่แม้แต่ขุนหลวงหยางทาวยังเกรงกลัว ถึงแม้ว่าตัวแทนของเจ็ดตระกูลเก่าแก่จะทำอะไรมากเกินไปบ้าง แต่ตอนนี้ขุนหลวงหยางทาวจะไม่สามารถแตกหักกับพวกเขาได้

เพราะสำหรับประเทศต้าเซี่ยแล้วมีแต่ผลเสียเท่านั้น

ผู้แข็งของต่างประเทศอาจรอโอกาสนี้อยู่

พวกเขาต้องการยับยั้งไม่ให้ประเทศต้าเซี่ยฟื้นฟู เพราะกลัวว่าหลังจากประเทศต้าเซี่ยฟื้นฟูแล้วจะคิดบัญชีแค้นกับพวกเขา

และขณะนี้ เมื่อแตกหักกับเจ็ดตระกูลเก่าแก่ และเกิดการต่อสู้กันภายใน ประเทศต้าเซี่ยจะอ่อนแอลงไปอีกระดับหนึ่ง จะไม่มีเวลาแข่งขันกับประเทศผู้แข็งแกร่ง

เจ็ดตระกูลเก่าแก่มีอิทธิพลต่อประเทศต้าเซี่ยอย่างมาก

วงการกองทัพ การเมือง และธุรกิจล้วนได้รับอิทธิพลจากเจ็ดตระกูลเก่าแก่ หากพวกเขาลงมือจัดการห้าตระกูลผู้ดี ก็ยังมีความหวัง

แต่เจ็ดตระกูลเก่าแก่นั้นแข็งแกร่งเกินไป

หากพวกเขารวมตัวกันต่อต้านขุนหลวงหยางทาว ต้าเซี่ยจะเข้าสู่สงครามอย่างสมบูรณ์

ตอนนี้เย่เซิ่งเทียนไม่ยอมรามือ เขาต้องการจะทำอะไรกันแน่?

จ้าวกั๋วจู้มองเย่เซิ่งเทียนด้วยความกังวล ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นคนหยาบคาย แต่ในความหยาบยังมีความละเอียด เขายังพิจารณาถึงเรื่องพวกนี้ ดังนั้นเขาจึงอดทนต่อการยั่วยุและการคัดค้านของคนเหล่านี้

เย่เซิ่งเทียนจะแตกหักอย่างสิ้นเชิงเหรอ?

ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลา

จ้าวกั๋วจู้แอบขยิบตาให้เย่เซิ่งเทียน เพื่อให้เย่เซิ่งเทียนรู้จักขอบเขต อย่าบีบบังคับมากจนเกินไป มิเช่นนั้นทั้งเจ็ดตระกูลเก่าแก่จะสู้เหมือนหมาจนตรอก ซึ่งไม่สอดคล้องกับผลประโยชน์ของต้าเซี่ย

“ทำไม? ถ้าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งไม่ตาย จะไม่ยอมรามือใช่ไหม?”

สายตาตัวแทนของตระกูลกู่กลายเป็นอันตราย และเขาแอบส่งสัญญาณไปให้เซียนบู๊สิบกว่าคนเตรียมพร้อมที่จะลงมือเคลื่อนไหว

“เย่เซิ่งเทียน แกรู้ไหมว่าตนเองกำลังพูดถึงอะไรอยู่? แกได้คิดเกี่ยวกับผลที่ตามมาจากสิ่งที่ตนเองทำหรือเปล่า?”

ตัวแทนของตระกูลเจี่ยงกล่าวด้วยน้ำเสียงเฉียบขาด ไม่ว่าอย่างไร เมื่อสักครู่พวกเขาทำลายการปรุงยาของเย่เซิ่งเทียน แต่อยู่ในขอบเขตของการแข่งขันทักษะทางการแพทย์

เมื่อเรื่องนี้แพร่กระจายออกไป อย่างมากที่สุดคนอื่นจะบอกว่าพวกเขาไร้ยางอาย แต่จะไม่ทำให้กลายเป็นเรื่องใหญ่

ยิ่งไปกว่านี้ ตอนนี้มีคนเสียชีวิตไปหลายคนแล้ว จางหลิงหยุนและตัวแทนของตระกูลเซียวเสียชีวิตแล้ว หม่าหรูหลงของตระกูลหม่าแห่งพายัพ ไป๋อวิ๋นเฟยของตระกูลไป๋แห่งจงหยวนก็เสียชีวิตไปแล้ว ถึงแม้ว่าขุนหลวงอยากจะลงมือ แต่ก็ไม่มีข้ออ้างอะไร

เพราะตอนนี้คุณชายของห้าตระกูลผู้ดีเสียชีวิตไปสามคนแล้ว ส่วนตัวแทนของตระกูลเซียวจากเจ็ดตระกูลเก่าแก่ก็เสียชีวิต

ถึงแม้ว่าก่อนหน้านั้นพวกเขาทำผิด แต่ก็ชดเชยเพียงพอแล้ว!

หากเย่เซิ่งเทียนยังคงไม่หยุด ถึงแม้ว่าตอนนี้พวกเขาจะฆ่าเย่เซิ่งเทียนตาย พวกเขายังเป็นฝ่ายที่มีเหตุผล!

เพราะคนที่เสียชีวิตไปเมื่อสักครู่ พวกเขายังไม่ได้ลงมือทำอะไรเลย จ้าวกั๋วจู้และเย่เซิ่งเทียนหาข้ออ้างและฆ่าพวกเขาทั้งหมด!

ดังนั้นจุดนี้พวกเขาก็สามารถตัดสินว่าขุนหลวงนั้นพยายามไกล่เกลี่ยให้คู่กรณียุติข้อพิพาทซึ่งกันและกัน ทำเรื่องใหญ่ให้กลายเป็นเรื่องเล็ก

ตัวแทนของตระกูลเว่ยกล่าวด้วยความโมโห “เย่เซิ่งเทียน พวกเราเลือกปล่อยแกไปแล้ว และยอมรับว่าแกเป็นฝ่ายชนะแล้ว มันทำให้แกรู้สึกหลงผิดไปหรือเปล่า? แกคิดว่าตระกูลเก่าแก่ผู้ดีนั้นรังแกได้ง่ายเหรอ?”

ตัวแทนของตระกูลหานแสยะยิ้มและกล่าวว่า “ในเมื่อถ้าฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดไม่ตาย แกก็ไม่ยอมรามือ งั้นก็ดี พวกเราก็เหมือนกันแหละ ถ้าแกไม่ยอม พวกเรามาลองดูกันว่าใครจะเป็นฝ่ายตาย!”

คนของตระกูลเก่าแก่ผู้ดีมักคุ้นเคยกับการอยู่เหนือคนอื่น ซึ่งคำพูดของเย่เซิ่งเทียนทำให้พวกเขารู้สึกว่าถูกเหยียดหยาม

เป็นการยั่วยุตระกูลเก่าแก่ผู้ดี!

เป็นความเหยียดหยาม!

ไม่เคยมีใครกล้าปฏิบัติต่อตระกูลเก่าแก่ผู้ดีเช่นนี้มาก่อน

แม้แต่ท่านขุนหลวงหยางทาวก็ยังไม่กล้า!

“ไม่ตายไม่ยอมรามือ? พวกแกคู่ควรเหรอ?”

รอยยิ้มแปลก ๆ ปรากฏขึ้นที่มุมปากของเย่เซิ่งเทียน ทันใดนั้นเขาก็ตะโกนเสียงดัง “ผมคือเย่เซิ่งเทียน เจ้าเทพแห่งประเทศต้าเซี่ย ประมุขของหอมังกรเทพ ถ้าพวกคุณลงมือทำร้ายผม ความผิดดังกล่าวเป็นการสมรู้ร่วมคิดและทรยศต่อประเทศ! วันนี้ผมเย่เซิ่งเทียนจะฆ่าคนทรยศของประเทศ ใครยังกล้าพูดมากอีก!”

เปรี๊ยง!

เสียงของเย่เซิ่งเทียนราวกับสายฟ้าจากท้องฟ้าซึ่งทำให้ทุกคนตกใจ!

เจ้าเทพ?

เย่เซิ่งเทียนเป็นเจ้าเทพ?

คนของตระกูลเก่าแก่ผู้ดีต่างตกใจ และมองที่เย่เซิ่งเทียนด้วยความไม่อยากจะเชื่อ

มีความรู้สึกกลัวอยู่ลึก ๆ ในใจที่ออกมาจากจิตวิญญาณ!