บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 855

เขาพยายามค่อย ๆ บังคับผู้หญิงคนนี้ให้ยอมรับตัวตนของเธอ แต่เขาไม่คาดคิดเลยว่าเธอจะกำลังเปิดเผยตัวเองอย่างไม่ลังเลใด

ขณะที่เขามองไปยังใบหน้าที่ทรงเสน่ห์และเย้ายวนเบื้องหน้าของเขา เขาก็อดที่จะคิดถึงใบหน้าที่หวานแหววและน่ารักจากความทรงจำของเขาไม่ได้

เฟลิเป้รู้สึกราวกับว่าหัวใจของเขาถูกแล่ด้วยมีดที่มองไม่เห็น เขายื่นมือออกไปและจับที่ข้อมือของเคธี่ แล้วดึงเธอเข้าหาเขา

“เกิดอะไรขึ้นกับหน้าของคุณ? ทำไมคุณถึงทำศัลยกรรมล่ะ? เพื่อที่คุณจะได้แสร้งเป็นคนแปลกหน้าต่อหน้าผมงั้นเหรอ?”

น้ำเสียงของเขาเยือกเย็นและสายตาของเขาดูเอาแต่ใจ

อย่างไรตาม ในแววตาของเคธี่ไม่มีความกลัวอีกต่อไปแล้ว ตรงกันข้าม เธอยิ้มเยาะอย่างดูถูก

“คุณวิทแมน คุณเข้าข้างตัวเองมากเกินไปนะ ฉันทำศัลยกรรมก็เพราะฉันถูกใครบางคนทำให้เสียโฉมต่างหาก”

รูม่านตาของเฟลิเป้หดเกร็งขณะที่ความโกรธปรากฏขึ้นในแววตาของเขา “คุณว่าไงนะ? คุณถูกทำให้เสียโฉมงั้นเหรอ? ใครเป็นคนทำ?”

“ฉันไม่รู้ว่าพวกเขาเป็นใคร แต่ฉันรู้ว่าใครเป็นต้นเหตุให้ฉันเสียโฉม”

‘ผมงั้นเหรอ?’

เฟลิเป้อึ้ง

ทันใดนั้น เขาก็จำได้ว่าเคธี่อาจจะเจอบางอย่างที่แย่กว่าการตกลงในน้ำหลังจากที่เธอกระโดดลงในแม่น้ำ

เมื่อเขาต้องการจะถาม เคธี่ก็หนีออกจากเงื้อมมือของเขาและเดินจากไป

เฟลิเป้คว้าเธอไว้ “ทำไมคุณถึงอยู่กับเจเรมี่ล่ะ?”

“ไม่ใช่เรื่องของคุณ” น้ำเสียงของเคธี่สงบ เธอไม่มีความชื่นชมต่อเฟลิเป้หลงเหลืออยู่ในแววตาอย่างที่เธอเคยมีมาก่อนอีกแล้ว

มือของเฟลิเป้ลอยหวืออยู่กลางอากาศ เขายอมรับท่าทีของแคธี่ที่มีต่อเขาในตอนนี้ไม่ได้

เขาเคยชินกับการที่เธอทำตัวดี ๆ กับเขา ปรากฏตัวต่อหน้าเขาอย่างร่าเริงและมีพลังเต็มเปี่ยม

เขาเคยชินกับความรู้สึกผิดของเธอที่มีต่อเขา

อย่างไรก็ตาม ในวินาทีนี้ เขารู้สึกราวกับว่าของที่ควรจะเป็นของเขาได้ถูกแย่งไปจากเขา

คนที่แย่งทุกอย่างไปจากเขาก็คือเจเรมี่

เจเรมี่ตื่นขึ้นในตอนเย็นของวันถัดมา

แผลของเขาเปิดออกอีกครั้ง ดังนั้นอาการของเขาจึงเริ่มแย่กว่าเดิม

อย่างไรก็ตาม ความเจ็บปวดทางกายภาพก็เทียบไม่ได้กับความห่วงใยและความปรารถนาดีที่เขามีต่อเมเดลีน

เขาอยากที่จะติดต่อเมเดลีน แต่เมื่อเขาหันหน้าไป เขาก็เห็นเคธี่ครุ่นคิดอย่างหนัก

“ทำไมจู่ ๆ คุณถึงมาที่เมืองเอฟล่ะครับ?” เขาถาม

เคธี่ได้สติกลับมา “เคนบอกกับฉัน ฉันเลยห่วงเรื่องคุณ เพราะงั้นฉันก็เลยมา”

“คุณไม่กลัวว่าเขาจะรู้ว่าคุณเป็นใครเหรอ?”

เคธี่หัวเราะ “เขารู้”

ท่าทีของเจเรมี่เปลี่ยนไป แต่แล้วเขาก็เห็นความเยือกเย็นบนใบหน้าของเคธี่ “คุณจะทำอะไรต่อไป?”

“เคนให้ฉันดูวิดีโอแล้ว ฉันคิดไม่ถึงจริง ๆ ว่าเขาจะทำบางอย่างที่ผิดกฎหมาย” เคธีก้มหน้าลงด้วยความผิดหวังและสับสน “ยังไงก็เถอะ ฉันจะไม่ปล่อยให้เขาถลำลึกเขาไปสู่ความวุ่นวายนี้”

“คุณยังรักเขางั้นเหรอ?” เจเรมี่รู้สึกเสียใจกับเคธี่

เคธี่ยิ้มกว้าง “อีวี่ก็ไม่เคยปล่อยคุณไปเหมือนกัน ใช่ไหม?”

เมื่อเจเรมี่ได้ยินเช่นนี้ เขาก็รู้สึกได้ถึงความอบอุ่นที่กำลังเพิ่มขึ้นในใจของเขา

เมื่อเขานึกถึงเมเดลีนที่กำลังชี้ปืนใส่เฟลิเป้อย่างข่มขู่เพียงเพื่อจะปกป้องเขา เขาก็รู้สึกว่าหัวใจของเขากำลังเต้นรัว

‘ลินนี่’

เขาเรียกชื่อของเมเดลีนเงียบ ๆ ในใจและหลับตาลงด้วยความอ่อนล้า