บทที่ 592 ตกใจจนฉี่ราด

Mars เจ้าสงครามครองโลก

ตัวแทนของเจ็ดตระกูลเก่าแก่ตื่นตระหนกทันที และไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี พวกเขาอยากขุดหลุมและฝังหัวของตนเองเข้าไปในดินเหมือนนกกระจอกเทศ

“เจ้าเทพมาได้อย่างไร? เขามาได้อย่างไร!!!”

“จบแล้ว ตอนนี้จบแล้วจริง ๆ พวกเราจะต้องตายกันหมด!”

“นี่เป็นแผนร้าย ต้องเป็นแผนร้ายอย่างแน่นอน!”

ตัวแทนของเจ็ดตระกูลเก่าแก่ตกใจจนหน้าซีดเผือด

โดยเฉพาะตัวแทนของตระกูลกู่และตระกูลซุน ตกใจจนทรุดตัวลงบนพื้น ร่างกายของพวกเขาเปียกโชกไปด้วยเหงื่อที่เย็นยะเยือก

เมื่อสักครู่พวกเขาดุด่าขุนหลวง!

ถึงกับดูหมิ่นขุนหลวง โดยบอกว่าขุนหลวงไม่มีคุณสมบัติ!

ตอนนี้พวกเขาเหลือเพียงความหวาดกลัว

ตอนนี้พวกเขารู้ว่าตนเองและคนอื่นโง่เขลาแค่ไหน

เรื่องที่พวกเขาทำนั้นน่าขำมากแค่ไหน

“พวกเราผิดไปแล้ว ขุนหลวง พวกเราผิดไปแล้ว พวกเรามีตาหามีแววไม่ พวกเรารู้ว่าตัวว่าผิดแล้ว”

ตัวแทนของเจ็ดตระกูลเก่าแก่รีบคุกเข่าลงบนพื้น

พวกเขาก้มหน้าและไม่กล้าเงยหน้าขึ้น

เรื่องนี้ ต่อให้ผู้นำตระกูลของเจ็ดตระกูลเก่าแก่ออกหน้า ก็ไม่สามารถคลี่คลายได้!

เพราะคนที่พวกเขาดูหมิ่นคือขุนหลวง!

หากวันนี้ขุนหลวงไม่อยู่ที่นี่ก็ยังมีโอกาส!

แต่เมื่อขุนหลวงอยู่ที่นี่ ทุกสิ่งที่พวกเขาทำนั้น ถูกขุนหลวงจับตามองตั้งแต่ต้นจนจบ!

แล้วจะปฏิเสธได้อย่างไร?

นอกเสียจากว่าตระกูลเก่าแก่ผู้ดีต้องการกบฏ และเผชิญหน้ากับขุนหลวงจริง ๆ

อย่างไรก็ตาม ถึงแม้ว่าตระกูลเก่าแก่ผู้ดีจะมีธุรกิจขนาดใหญ่ แต่ตอนนี้พวกเขาก็ยังไม่กล้าเป็นกบฏ

“รู้ตัวว่าผิดแล้ว? พวกคุณมีความผิดอะไร? พวกคุณทุกคนอยู่เหนือคนอื่น ทำตัวน่าเกรงขาม ใช้อำนาจในทางมิชอบ แล้วใครกล้าพูดว่าพวกคุณมีความผิด?”

หยางทาวเดินขึ้นไปบนเวทีอย่างช้า ๆ น้ำเสียงที่สงบแต่แฝงไปด้วยความโมโห “พวกคุณน่าเกรงขามมากกว่าขุนหลวงอย่างผมเสียอีก และเก่งกว่าเจ้าเทพอย่างเซิ่งเทียนอีกพวกคุณมีความผิดอะไรเหรอ? การประลองที่จัดอย่างดี พวกคุณอยากจะควบคุมก็ควบคุม เพียงแค่พวกคุณพูดประโยคเดียว หมอของสมาคมทางการแพทย์ก็ต้องออกหน้าพูดอทนพวกคุณ พวกคุณน่าเกรงขามมาก เก่งมาก และมีพลังอำนาจมาก แล้วใครจะกล้าล่วงเกินเจ็ดตระกูลเก่าแก่ล่ะ?”

ยิ่งหยางทาวพูดเช่นนี้ ตัวแทนของเจ็ดตระกูลเก่าแก่ก็ยิ่งหวาดกลัวมากขึ้นเท่านั้น

หลายคนกลัวจนฉี่ราดแล้ว

อุจจาระและปัสสาวะไหลออกมา!

กลิ่นเหม็นและน่าขะแขยงมาก!

“พวกคุณคิดว่าผมยืนออกมาเพื่อยืนยันสถานะให้เซิ่งเทียนเหรอ? พวกคุณคิดผิดแล้ว”

น้ำเสียงของหยางทาวยังคงสงบ แต่ทุกคนรู้ว่าภูเขาไฟกำลังจะปะทุ!

เมื่อภูเขาไฟลูกนี้ปะทุ คนจะตายมากมาย!

“ถ้าเย่เซิ่งเทียนต้องการจัดการพวกคุณ เขาไม่จำเป็นต้องพิสูจน์อะไร พวกคุณไม่คู่ควร! ถ้าเขาต้องการจะฆ่าพวกคุณ ไม่ใช่แค่สุนัขรับใช้สิบคนนี้จะสามารถสกัดกั้นได้ พวกคุณคิดว่าเขาจะกลัวเจ้านายที่อยู่เบื้องหลังพวกคุณเหรอ? เขาแค่ดูหมิ่น กลัวมือของเขาจะสกปรก นั่นเป็นเหตุผลที่เขาบอกสถานะให้พวกคุณรู้ เพื่อให้พวกคุณยอมรับความผิด”

ถูกต้อง

ถ้าเจ้าเทพต้องการฆ่าคนเหล่านี้ ยังต้องการคำยืนยันหรือไม่?

ตอนนี้เขาเป็นผู้แข็งแกร่งและมีพลังการต่อสู้เป็นอันดับหนึ่งในโลก!

เขายังต้องการหลักฐาน

ยืนยันสถานะหรือ?

เพียงแต่เขารังเกียจที่จะลงมือ เพราะคนเหล่านี้ไม่มีคุณสมบัติที่เขาจะลงมือเอง!
ขณะนี้ สุดท้ายทุกคนก็เข้าใจแล้วว่าทำไมเย่เซิ่งเทียนจึงไม่ลงมือ แต่กลับเปิดเผยสถานะว่าตนเองเป็นเจ้าเทพ

เป็นเพราะคนพวกนี้ไม่คู่ควรที่เขาจะลงมือ!

“คุณเป็นตัวแทนของตระกูลกู่ใช่ไหม?”

หยางทาวเดินไปหาตัวแทนของตระกูลกู่ที่กำลังตัวสั่นและคุกเข่าอยู่บนพื้น แล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า “คุณรู้เรื่องการปรุงยาหรือไม่? คุณรู้วิธีปิดผนึกเตาหลอมหรือไม่? คุณรู้ว่าการประลองการแพทย์คืออะไรหรือไม่? ผมคิดว่าคุณรู้ทักษะทางการแพทย์มากว่าหมอเทวดาหัวเสียอีก มา! คุณมาปรุงยา เตาหลอมยาอยู่ที่นี่แล้ว ในเมื่อคุณเข้าใจมากขนาดนี้ คุณมาปรุงยาเองเถอะ?”

“ขุนหลวง ผมผิดไปแล้ว ผมผิดไปแล้ว ผมเต็มใจที่จะยอมรับผิด ผมเต็มใจที่จะยอมรับผิด”

ตัวแทนของตระกูลกู่ตกใจจนตัวสั่น รีบก้มกราบอย่างรวดเร็ว จนหน้าผากของเขาแตกและเลือดไหลไปทั่วพื้น

“ผิด? ใครบอกว่าคุณผิด?”

หยางทาวยิ้มและพูดว่า “คุณผิดอะไร? ยอมรับผิดทำไม? ในเมื่อคุณกระตือรือร้นที่จะเข้ามายุ่งเรื่องของการประลองขนาดนี้ เมื่อสักครู่คุณพูดมีเหตุผลมาก นั่นหมายความว่าคุณเป็นหมอเทวดา และมีทักษะทางการแพทย์เป็นอันดับหนึ่ง งั้นคุณก็เป็นผู้เชี่ยวชาญการปรุงยาด้วย แล้วผมจะละเลยคนที่มีพรสวรรค์อย่างคุณได้อย่างไร เย่เซิ่งเทียนรู้วิธีปรุงยาอะไรล่ะ? เขาปรุงยาไปเรื่อยเปื่อยเท่านั้น คุณเป็นคนปรุงยาเองดีกว่า”