ตอนที่ 2052
จ้าวซานพั่งมั่นใจว่าตัวเองกำลังกินอาหารหมาอยู่แน่นอน
“ไม่ หัวหน้า ต่อให้ไม่มีอารมณ์จะเล่นให้เข้าขากัน ก็…”
เซียวจิ่งไม่รอให้อีกฝ่ายพูดจบ “ฉันจะไปรับลั่วลั่วกลับมา นายอยาก
จะทำให้ฉันเสียเวลาต่อไป หรือเข้าไปตรึงสถานการณ์ข้างใน?”
“เฮ้ย ยังต้องพูดอีกเหรอ!” จ้าวซานพั่งดับบุหรี่ในมือ “ท่านอ้วนอย่าง
ฉันถนัดด้านการตรึงสถานการณ์เอามาก ๆ ฉันไม่อยากว่าหัวหน้า
หรอกนะ ตอนที่ลั่วลั่วเดินทาง หัวหน้าก็ไม่ควรให้เขากลับไป เราจะ
ทนทุกข์ไปทำไม เพิ่งผ่านมาแค่ไหนเอง วันเดียวใช่ไหม วันเดียวเอง
หัวหน้าก็จะเอาเขากลับมาแล้ว หัวหน้า…”
“ทำไมต้องเอาตัวพี่ลั่วลั่วกลับมา ฉันเล่นไม่ดีพอเหรอ” นักเวทคนใหม่
เห็นทั้งสองออกจากห้องฝึกก็เดินตามมา ทว่าเธอคิดไม่ถึงว่าจะได้ยิน
คำพูดเหล่านั้น “พี่ลั่วลั่วลาออกแล้ว ก็ไม่ควรอยู่ในบริษัทอีกนี่คะ”
เซียวจิ่งทอดสายตาออกไป ไม่แสดงสีหน้าอะไร ต่อให้แววตาเขา
เย็นชามากแค่ไหน ก็พูดกับจ้าวซานพั่งเพียงว่า “นายบอกเขาทีว่าลั่ว
ลั่วมีดีที่ตรงไหน” จากนั้นหายลับไปจากระเบียงทางเดิน
แม่สาวนักเวทไม่เข้าใจจริง ๆ “เมื่อกี้คะแนนฉันไม่ดีเหรอ?”
“ดีจะตาย” จ้าวซานพั่งคิดแล้ว แต่ให้เสแสร้งยังไงก็ทำไม่เป็น “แต่
ถ้าเทียบกับลั่วลั่วแล้วยังอยู่คนละชั้น แต่ไม่ต้องกลัวนะ หัวหน้าบอก
ว่าจะรับลั่วลั่วกลับมา ไม่ได้ให้เขากลับทีมหรอก ลาออกแล้วก็คือ
ลาออก นอกจากฉุกเฉินจริง ๆ ไม่งั้นก็ไม่กลับทีมแน่”
เด็กใหม่หัวเราะหึ ๆ “หมดคำพูดจริง ๆ ฉันกับเขาไม่อยู่ระดับเดียวกัน
ได้ยังไง ฉันรู้คะแนนเขาเมื่อก่อน ตอนแข่งมาใหม่ ๆ ก็เก่งอยู่หรอก
แต่พอเจอทีมไดมอนด์เข้าเขาก็ไร้ประโยชน์ คะแนนไม่ดีเท่าตอน
เริ่มต้นด้วยซ้ำ ฟอร์มก็ย่ำแย่ ยังจะหาว่าฉันไม่อยู่ระดับเดียวกับเขาอีก?
พูดตรง ๆ นะท่านอ้วน ได้ยินพวกนายว่าฉันลับหลังแบบนี้ ฉันเสียใจ
มากนะ มีอะไรก็พูดต่อหน้าไม่ได้เหรอ ไม่ต้องแอบพูดลับหลัง”
“ข้างในกำลังไลฟ์ สดอยู่ ฉันพูดต่อหน้าไม่ได้หรอก” จ้าวซานพั่งพูด
ด้วยน้ำเสียงนุ่ม “ถ้าเธออยากรู้ว่าตัวเองมีข้อเสียตรงไหน ฉันจะ
วิเคราะห์ต่อหน้าเธอเลยแล้วกัน เธอไม่คล่องแคล่วเท่าที่ควร เอาแต่
อยู่เลนกลาง เธอบอกว่าเธอเล่นได้มั่นคง แต่การเล่นได้มั่นคงของ
เธอแลกมาด้วยความเร็วที่ลดลงของฉันกับหัวหน้า เราต้องแบกรับ
แรงกดดันมากขึ้น แน่นอนว่าอาจมองจากเกมนี้ไม่ออก พอเข้าแข่ง
ลีกส์อาชีพแล้วเกิดอะไรขึ้นมา งานนี้มีหนาวแน่”
เด็กใหม่ชะงักไป
จ้าวซานพั่งจึงร่ายต่อ “ใช่ ตอนนี้ลั่วลั่วไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้ว เธอ
เด็กกว่าเขา ความพร้อมดีกว่าเขา ได้เข้าวงการในเวลาที่ดีกว่าเขา
เพราะตอนนี้เริ่มนิยมนักกีฬาอีสปอร์ตเหมือนเป็นดารา แค่ขายความ
แบ๊ว พวกแฟนคลับก็หลงแล้ว เรียกว่ารุ่งในวงการได้เลย เธอไม่ผิด
หรอกที่เป็นแบบนี้ เพราะฉันก็ขายบุคลิกตัวเองเหมือนกัน
แต่ว่านะคุณน้อง ฉันอยากบอกเธอสักนิด ตอนที่ลั่วลั่วเข้าวงการน่ะ
ไม่เหมือนตอนนี้หรอกนะ ตอนที่หลายคนยังไม่รู้จักอีสปอร์ตเลยว่า
คืออะไร เขาก็ลงแข่งแล้ว ประวัติน่าอับอายเอย เดินผิดทางอะไรเอย
เขาเจอมาหมด เขาไม่ได้ใสซื่อบริสุทธ์ิจนคนหลงรัก แต่มีอยู่อย่างหนึ่ง
คือต่อให้ตอนนี้ฟอร์มเขาตกต่ำลง แต่ก็ยังเก่งกว่าเธอ เขาไม่สร้างแรง
กดดันให้เพื่อนเพื่อคะแนนสวยหรูอย่างเธอหรอก นี่แหละเป็นความ
เจ๋งจริงของนักเวทที่เก่งที่สุดของเซิร์ฟเวอร์ประเทศเรา เข้าใจ๊?”
ตอนที่ 2053
หัวหน้าเซียวง้อแฟน
นักเวทคนใหม่กำมือแน่น “ดูถูกฉันอย่างนี้ งั้นฉันลาออกก็น่าจะโอเค
ใช่ไหม?”
จ้าวซานพั่งไม่ได้ว่าอะไร เขารู้สึกว่าบางเรื่องพูดออกไปอีกฝ่ายก็ไม่
เข้าใจ
แต่เมื่อเกิดเรื่องขึ้นแล้วก็ไม่จบ
ก่อนที่นักเวทคนใหม่จะมาที่นี่ ก็ย้ำเป็นนักเป็นหนาว่าตัวเองเป็น
แฟนคลับทีมเซียงหนาน เข้าทีมมาในฐานะแฟนคลับ ประมาณว่าดี
ใจมาก ๆ
เมื่อก่อนเธอชอบทีมเซียงหนานมาก แต่คิดไม่ถึงว่าเทพทั้งสองที่เธอ
ชอบจะเป็นคนแบบนี้
จึงไปโพสต์ลงอินเทอร์เน็ต “คนบางคนต่อหน้าอย่างลับหลังอีกอย่าง
แถมยังมาพูดว่าไลฟ์ สดอยู่เลยไม่อยากว่าฉัน แต่กลับเอาไปโพนทะนา
ข้างนอกว่าฉันไม่ดียังไง แถมยังบอกว่าเป็นเพราะแฟนคลับ ทำให้
นักเวทคนเดิมออกจากทีมไป โยนให้แฟนคลับแบกรับทุกเรื่อง ฉันละ
อยากหัวเราะ มีแฟนคลับเท่าไรที่ยังเป็นนักเรียน ไม่มีเงินสนับสนุน
พวกเขาล่ะ บอกว่าตัวพวกเขาเองไม่ได้อยากได้อะไร ผลสุดท้ายไม่รู้
ว่าลับหลังจะเป็นยังไงอีก ขนาดไลฟ์ สดยังต้องระวังเลย ลาออกไป
แล้วก็ออกไปสิ ยังจะไปตามตัวกลับมาอีก ฉันไม่ได้จะว่าร้ายใคร แค่
อยากให้ทุกคนรู้ว่าทีมนี้เป็นยังไงกันแน่”
ตอนที่โพสต์นี้ถูกโพสต์ลงอินเทอร์เน็ต
เซียวจิ่งอยู่ที่สถานีรถไฟความเร็วสูงพอดี
คำพูดบางอย่างดูเกินจริงไปนิด แต่มันก็เกิดขึ้นแล้วจริง ๆ
เซียวจิ่งไม่ค่อยได้นั่งพาหนะแบบนี้ นอกจากจะไปร่วมการแข่งกับ
คนในทีม การจะนั่งรถแบบนี้ไปตามหาคนอย่างมีเป้าหมายชัดเจน
เหมือนตอนนี้ถือเป็นครั้งแรกในชีวิต ดังนั้นจึงไม่คล่องสักเท่าไร
ตอนมาเขาสวมชุดทีม แต่ด้วยความที่มันเด่นเกินไปเลยขอเปลี่ยนชุด
กับคนขับรถแท็กซี่ ทั้งยังเพิ่มเงินให้อีกร้อยกว่าหยวน
แต่ถึงจะเป็นเช่นนี้ก็ยังต้องสวมผ้าปิดปากอยู่ดี ต่อให้สถานีรถไฟ
ความเร็วสูงจะไม่เคยขาดคนหล่อ แต่หล่ออย่างเซียวจิ่งนับว่ามีน้อย
มาก มาดเขาเหมือนมาจากตระกูลบัณฑิต คำบรรยายนี้มักจะใช้กับ
ผู้หญิงเสียมากกว่า ทว่าก็ไม่ขัดกับบุคลิกของเขา
โดยเฉพาะตอนที่เขาหลุบตาดูข้อมูลในตั๋ว แผ่นหลังที่โค้งงอน้อย ๆ
กลับดูหล่อสะอาดสะอ้าน ยิ่งทำให้คนต้องเผลอหยุดมองเขาอยู่นาน
เซียวจิ่งกุมมือถือไว้ในมืออีกข้าง
เมื่อเกิดเรื่องใหญ่ขนาดนี้ ไม่เพียงทางคลับจะต่อสายถึงเขา กระทั่ง
จ้าวซานพั่งก็ไม่เว้น
ฝ่ายหลังพูดตรง ๆ เลย “ยัยนั่นเป็นโรคมโนหรือเปล่า ตอนนั้นฉัน
บอกว่าไลฟ์สดอยู่เลยไม่เหมาะจะพูดกับคุณเธอ ไม่ได้หมายความ
อย่างที่เจ้าหล่อนว่าซะหน่อย หรือเขาคิดว่าให้ฉันชี้ข้อบกพร่องเขา
ต่อหน้าในการไลฟ์ สดเลยจะรู้สึกแฮปปี้กว่า? เป็นเด็กใหม่ก็ต้องถ่อม
ตัวหน่อยป่ ะ ฉันอุตส่าห์เป็นสุภาพบุรุษทั้งที หรือฉันทำผิดไป?”
“ไม่ผิด” เซียวจิ่งตอบสั้น ๆ
เห็นได้ชัดว่าสองคำนั้นทำให้จ้าวซานพั่งฉีกยิ้มได้ “ฉันเห็นคอมเมนต์
ตามมาเพียบเลย ก็เลยอยากให้หัวหน้าปลอบใจ ฉันมันชอบยั่วโมโห
คนอื่นตรง ๆ จะตาย ดันโดนหาว่าต่อหน้าอย่างลับหลังอีกอย่าง เชื่อ
เขาเลย ทางบริษัทสั่งให้ฉันเงียบหน่อยช่วงนี้”
“ไม่ต้อง” เซียวจิ่งพูดจบก็เสริมต่อ “ฉันกำลังคิดเรื่องอื่นอยู่ เดี๋ยวจะ
โทรกลับ”
จ้าวซานพั่งส่งเสียงรับรู้ “หัวหน้าไปตามตัวลั่วลั่วแล้ว ยังต้องแบ่ง
สมาธิมาดูเรื่องฉันอีก”
“ฉันเป็นหัวหน้าทีมเซียงหนาน” ชายหนุ่มเอ่ยเสียงเรียบ “ถ้าคิดว่า
ฉันต้องเสียสมาธิ ก็ช่วยถามลั่วลั่วทีว่าบ้านเขาอยู่ที่ไหน เมื่อก่อนฉัน
เคยจดไว้ แต่ตอนหลังเขาน่าจะย้ายบ้าน อย่าบอกเขาว่าฉันให้นายไป
ถาม แล้วอย่าถามจนมีพิรุธล่ะ นายเก่งเรื่องเจ้าแผนการที่สุดนี่”
ตอนที่ 2054
จ้าวซานพั่งได้ยินแล้วยิ้มกว้างกว่าเดิม “ไม่มีปัญหา ปล่อยให้เป็น
หน้าที่ฉันเอง” เขาติดต่อลั่วลั่วเป็นการส่วนตัวทันทีที่วางสายจาก
หัวหน้า
“ทำอะไรอยู่อะ” และทักอย่างนี้เป็นสิ่งแรก
บ้านเกิดลั่วลั่วอยู่ในพื้นที่เล็ก ๆ ที่ถูกโอบล้อมด้วยสายน้ำทั้งสี่ด้าน
หลายปีที่ผ่านมา เธอมีเงินเก็บจากการเล่นลีกส์อาชีพเหมือนกัน แต่
คนแก่ชอบเป็นแบบนี้ ยิ่งอายุมากขึ้นก็อยากอยู่บ้านเดิมของตัวเอง
มากกว่า
แม้ว่าลั่วลั่วจะซื้อห้องชุดแบบสองห้องนอน หนึ่งห้องนั่งเล่นในตัว
เมืองให้แล้วก็ตาม แต่คนที่บ้านไม่อยากไปอยู่
ครั้งนี้เธอกลับมาบ้านเกิด
ไม่รู้ว่าทำไม เมื่อกลับถึงบ้านแล้วรู้สึกสบายขึ้นมาก แม้ที่นี่จะมี
สัญญาณอินเทอร์เน็ต ไม่ได้ล้าหลังมาก กระทั่งในชนบทก็ยังมีการ
สั่งอาหารเดลิเวอรี่ด้วย
แต่สิ่งเดียวที่ต่างกันก็คือเรื่องที่ผู้คนชอบพูดคุย ที่นี่ไม่มีใครรู้ว่า
นักกีฬาอีสปอร์ตอาชีพคืออะไร
ทัศนคติและความคิดของคนรุ่นก่อนยังหยุดอยู่แค่ว่ามันคือการเล่น
เกมธรรมดา ๆ เท่านั้น
คุณแม่ของลั่วลั่วเป็นผู้หญิงธรรมดา ๆ แต่พอจะเห็นได้ว่าเธอสวย
มากทีเดียวตอนยังสาว
ต่างกับลั่วลั่วตรงที่แม่เธอชอบร้องเพลง แถมยังเลียนแบบคนอื่นด้วย
การร้องเพลงลงแอพพลิเคชันคาราโอเกะชื่อว่า ‘ชั่งปา’ (ร้องเพลงกัน
เถอะ) ด้วย
“ดูสิลูก ดูสิ มีแฟนคลับกดไลก์ให้แม่ด้วย” คุณแม่ดึงลูกสาวให้มอง
มือถือของเธอ
ลั่วลั่วพูดกลั้วยิ้ม “จริงเหรอ”
“เดี๋ยวแม่จะร้องอีกเพลง แต่ตอนนี้จะไปเก็บผักในป่ ากับพวกน้าสวี
ก่อน” คุณแม่ลั่วพูดจบก็สะพายกระเป๋ า “กินผักป่ าดีต่อร่างกายนะลูก
แม่เห็นผู้เชี่ยวชาญโพสต์ในวีแชท”
ลั่วลั่วเหลือบมอง “แม่ มันไม่น่าเชื่อถือหรอก”
“บ้า จะไม่น่าเชื่อถือได้ยังไง” คุณแม่ลั่วจัดแต่งทรงผมให้เรียบร้อย
ต่อให้ไปเก็บผักที่ป่ าก็ต้องสวยหน่อย
ลั่วลั่วขำอยู่ข้าง ๆ “ข้างนอกแดดร้อนจะตาย”
“พวกเราขับรถไป น้าสวีเปิดแอร์ให้ด้วย”
ทันสมัยจริง ๆ ขับรถไปเก็บผักป่ ากันด้วย
“อ้อ มือถือลูกดังอยู่นั่นแหละ ลองดูหน่อยไหม?” คุณแม่พูดเสร็จก็
พลันนึกอะไรขึ้นได้ “น้าสวีแนะนำผู้ชายคนหนึ่งให้ลูก ไม่เลวเลย
นะ เดี๋ยวแม่กลับมาแล้วจะพาลูกไปเจอ เขาเพิ่งไปเป็นทหารกลับมา
เป็นเพื่อนหนูตอนประถมด้วย พอได้ยินว่าหนูกลับมาแล้วก็เลยอยาก
เจอให้ได้ ลูกว่าเป็นวาสนาไหมล่ะ”
“แม่” ลั่วลั่วเพิ่งจะพูดออกมา คนเป็นแม่ก็ขัดทันที “ลั่วลั่ว อย่าคิดว่า
พวกคนแก่อย่างแม่ชอบแนะนำแฟนให้ลูกเลย ถือเสียว่าเป็นงาน
อดิเรกของพวกเราก็แล้วกัน แต่พวกเราไม่ได้แนะนำมั่ว ๆ นะ คน
เขาถามถึงลูกก่อน ลูกก็ไปดูสิ แม่เคยเห็นรูปถ่ายแล้ว เป็นหน้าตา
แบบที่ลูกชอบเลยล่ะ ถ้าลูกไม่ชอบจริง ๆ ก็ค่อยบอก ไม่รู้จักน้าสวี
เหรอ เป็นคนตรงไปตรงมาจะตาย ในเมื่อกลับมาแล้วก็ควรทิ้งคนใน
หัวใจไปนะ”
ลั่วลั่วได้ยินคำพูดในช่วงแรกก็อยากหัวเราะ แต่เมื่อมาถึงประโยค
ท้ายก็ชะงัก “แม่ ทำไมถึง?”
“สามปีที่ผ่านมา ลูกกลับมาวันสิ้นปีก่อนวันตรุษจีนทีไรก็เอาแต่รอ
สาย ขอแค่คนเขาโทรมาก็ยิ้มเชียว” คุณแม่พูดแล้วก็เอาหมวกไปด้วย
“ลูกสาวแท้ ๆ ของแม่ แม่จะไม่รู้จักดีได้ยังไง ลูกต้องมีคนที่ชอบอยู่
แล้ว แม่ถึงได้บอกปัดคนที่มาคุยเรื่องลูกไปตั้งเยอะ แม่คิดว่าในเมื่อ
ลูกชอบเล่นเกมมาก คงต้องอยู่ที่นั่นตลอดไปแน่ ไม่กลับมาหรอก
แต่ในเมื่อกลับมาแล้วก็ดีเหมือนกัน”
ประโยคท้ายเป็นสิ่งที่อ่อนโยนที่สุด ทำให้ลั่วลั่วนึกขึ้นมาได้
หันหลังออกจากบ้านไปหลายปีเพื่อไขว่คว้าอาชีพที่ไม่มีใครยอมรับ
ด้านหลังยังมีบางสิ่งที่รออยู่
และตอนนี้ถึงเวลายอมรับมันแล้ว…
ตอนที่ 2055
ลั่วลั่วสูดหายใจลึก “หนูไปก็ได้ แต่บอกก่อนนะ หนูยังไม่ได้เตรียม
ใจคิดจะรีบหาแฟน”
“พวกเราแค่อยากให้คบเป็นเพื่อนกันก่อน ถ้าเข้ากันได้ก็ค่อยคบกัน
ไม่ได้บอกว่าต้องคบเป็นแฟนให้ได้สักหน่อย” คุณแม่ก็พูดอย่างนี้
แต่ในสายตาของลั่วลั่ว เธอย่อมมองออกว่าพอเธอตอบตกลง หน้า
แม่ก็ยินดีมาก ไม่มีพ่อแม่คนไหนหรอกที่ไม่อยากให้ลูกมีแฟน ทั้งที่
อายุก็สมควรแก่เวลาแล้ว
ลั่วลั่วรู้ดีแก่ใจ เมื่อก่อนเธอต่อต้านมาก
แต่ตอนนี้ไม่รู้ว่าเพราะอยู่นอกบ้านนานเกินไปหรือเปล่า หลังจาก
กลับมาอยู่ในบ้านเล็ก ๆ แห่งนี้ ได้เห็นการใช้ชีวิตที่มีจังหวะช้าลง
พอกลับไปติดตามพวกที่ชอบอ่านข่าวไม่ดีของคนอื่นบนโลก
ออนไลน์ กลับไม่ได้รู้สึกทรมานใจขนาดนั้น
คงเพราะเหนื่อยแล้วจริง ๆ
ลั่วลั่วหลับตาลง เธอยังจำได้ดีว่าตอนที่ผลักประตูเข้าบ้านมา แม่มี
ท่าทีตะลึงอย่างไร
คงเพราะแม่ไม่เข้าใจอย่างถ่องแท้ว่าการลาออกจากวงการคืออะไร
คิดง่าย ๆ เพียงว่าลูกสาวทำงานในเมืองมาหนัก จากนั้นก็ลาออก
กลับมาอยู่บ้านเกิด
ทว่าแม่ยังรู้ดีว่าเธอเศร้าเพียงใด กระทั่งเข้ามากอดบ่าเธอตอนกลางคืน
พลางพูดว่า “ไม่เล่นต่อไปก็ดีนี่ลูก จะได้มีเวลาอยู่เป็นเพื่อนแม่ ลูก
ไม่รู้หรอกว่าพ่ออยากให้ลูกกลับมาแค่ไหน”
นี่ไม่เหมือนกับที่เธอโทรกลับบ้านทุกครั้ง
พวกท่านมักจะพูดว่า “ที่บ้านสบายดี อยู่ข้างนอกก็ดูแลตัวเองดี ๆ นะ”
เมื่อก่อนเธอกลัวการออกจากวงการ เธอถึงขั้นไม่รู้ว่าหากออกจาก
วงการไปแล้วจะทำอะไรได้
หากไปสมัครงาน คนเขาถามวุฒิการศึกษาเข้า เธอต้องตอบว่าไม่มี
ใบปริญญางั้นเหรอ หรือถ้าคนเขาถามถึงประสบการณ์การทำงาน
เธอต้องตอบว่าเล่นเกมงั้นสิ
ลั่วลั่วเคยคิดถึงเรื่องพวกนี้ อันที่จริงเธอทำงานที่เกี่ยวกับอาชีพเดิม
ของตัวเองได้ ไม่ว่าจะเป็นพิธีกร ผู้บรรยาย หรือรับจ้างเล่นแทน แต่
ไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงไม่สนใจเลย ดังนั้นหลายวันก่อน แม้เธออยากจะ
ให้ชายหนุ่มคนนั้นรับปากคบกับเธอแค่ไหน เธอก็ยังหวั่น ๆ ว่าจะ
สูญเสียความรักนั่นไป
นั่นเป็นปัญหาของเธอเอง ไม่เกี่ยวกับเขา
เมื่อเดินมาถึงจุดนี้ อาจเป็นเพราะโดนด่ามาเยอะ เธอจึงไม่กล้าอีก
ไม่ใช่เพราะคนเหล่านั้น แต่เพราะเธอกลัวว่าหลังจากที่ตัวเองลาออก
เธอจะไม่เหลือสิ่งที่ชายหนุ่มชื่นชมอีก น่าจะเป็นอย่างนี้มากกว่า
ลั่วลั่วกุมขมับ มุมปากยกยิ้ม
เธอคิดว่าจะแก้ไขความรู้สึกด้อยค่าของตัวเองสำเร็จได้ในหลายปีที่
ผ่านมา แต่ดูเหมือนว่ายิ่งเราชอบใครสักคน ความรู้สึกดังกล่าวก็ยิ่ง
ปะทุขึ้นมา เวลานี้เธอไม่กลัวที่จะลาออก เมื่อไม่มีอินเทอร์เน็ต ถอน
ตัวจากเกม ความสงบสุขที่ไม่เคยพบเจอก็ตามมา คงเพราะรู้ว่าเขา
ไม่ได้รู้สึกกับเธอในด้านนั้น จึงอยากให้ความรู้สึกลดน้อยถอยลง
หัวใจจะได้พักผ่อนด้วย
เดิมลั่วลั่วกะลิ้มรสกับการใช้ชีวิตในจังหวะที่ช้าลง แต่คำพูดของแม่
ที่ให้เธอดูมือถือ ทำให้เธอเปิดหน้าจอออกมา ใช่ว่าเธอไม่คาดหวังว่า
จะได้เห็นชื่อของเขา ทว่าหลังจากที่เปิดดูกล่องสนทนา ก็ยิ้มขึ้นมา
อย่างพิกล “จริง ๆ เลย ยังจะฝันอยู่อีก”
แต่การได้รับข้อความจากท่านอ้วนก็ทำให้เธอดีใจได้อยู่
เธอกดปุ่มอัดข้อความเสียง “เพิ่งตื่น กำลังอยู่ที่ลานบ้าน ท่านอ้วนมี
อะไรเหรอ หรือเกิดเรื่องอะไรขึ้น?” ถามจบก็นึกขึ้นได้ว่า วันนี้น่าจะ
เป็นวันที่นักเวทคนใหม่เข้ามา ดีจัง
ลั่วลั่วชะงักนิ้ว ก่อนจะยิ้ม “ที่นี่ไม่มีอินเทอร์เน็ต เลยไม่ได้ดูพวกนาย
แข่งไลฟ์สด”