ตอนที่ 189: ให้คุณทุกอย่าง โดย Ink Stone_Romance
เฉินเยี่ยนได้ยินคำพูดซินห้าว มองเฉินเวยหน้าซีด เธออยากจะปรบมือร้องว่าดีเสียจริง เฉินเวยเธอคิดมาตลอดว่าตัวเองเสน่ห์แรงกับผู้ชายมากไม่ใช่หรือ ที่ผ่านมาราบรื่นมาตลอดนี่? ยอมแพ้เสียเถอะ!
ครั้งที่แล้วได้รับบทเรียนยังไม่เข็ดอีก วันนี้โดนสมน้ำหน้าจริง เจ้าอ้วนกับซินห้าวยอดเยี่ยม!
เฉินจงมองดูเฉินเวยก็แอบถอนหายใจ เขาเชื่อคำพูดของเฉินเยี่ยน เฉินเวยทำเรื่องแบบนั้นจริงๆ ลูกสาวอยากจะหาสามีที่ดี อยากจะมีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีเขาเข้าใจ แต่วิธีของเฉินเวยเขารับไม่ได้ มาแย่งผู้ชายของพี่สาวตัวเอง เธอไม่รู้จักยางอายบ้างหรือไง! ตอนนี้โดนคนว่า โดนคนดูถูก หน้าไม่อาย เธอทำตัวเอง ช่วยไม่ได้
“ห้าว เสี่ยวเวยยังเด็กไม่รู้เรื่อง เธอไม่ได้หมายความอย่างอื่น อย่าโกรธเลย กลับมาฉันจะว่าเธอ ดื่มน้ำก่อน ดื่มน้ำ”
หวางนิวเห็นท่าทางลูกท่าทางลูกสาวแบบนั้นก็สงสาร รีบพูดแทรก
ซินห้าวพูดจบก็ไม่พูดอะไรอีก มองเฉินเยี่ยนเขาก็ยิ้ม ไม่ได้เจอเฉินเยี่ยนมาสองเดือนกว่าแล้ว เขาคิดถึงเธอ
“พี่ จวนเอ๋อร์ล่ะ ทำไมไม่เห็นเธอ?”
เจ้าอ้วนยื่นหน้าออกไปมองไม่หยุด ไม่เห็นหวางจวน เขาใจร้อนถามเฉินเยี่ยน
“เธออยู่ที่โรงงานไม่ได้กลับมา เจ้าอ้วน เธอคิดจะแต่งงานกับจวนเอ๋อร์จริงหรือ? อยากให้รู้ว่าฝ่ายพ่อแม่ของจวนเอ๋อร์ไม่ใช่ง่ายๆ นะพวกเขาอาจจะก่อเรื่อง หลังจากนี้อาจจะไม่มีคนบ้านจวนเอ๋อร์มาช่วยนะ เธอจะทำดีกับเธอหรือเปล่า?”
เฉินเยี่ยนถามเจ้าอ้วนจริงจัง
“พี่สาววางใจได้ ใครกล้ามารังแกจวนเอ๋อร์ ข้าจะตบหน้าขู่เธอให้ตาย! ถ้าพี่ชายกับพี่สะใภ้เธออะไรนั่นกล้ามาก่อเรื่อง ดูสิถ้าข้าไม่จับพวกนั้นมาโยนทิ้ง พี่ใหญ่พูดแล้ว รอให้ข้าตีพวกนั้นจนสงบก่อน ให้พวกเขาเลิกโวยวาย ถ้าจวนเอ๋อร์จะอยู่กับข้า ข้าจะไม่พูดอะไรเลย ข้าไม่กินได้ แต่จะต้องให้เธอกินอิ่ม พี่ใหญ่เอาเงินให้ข้า ข้าจะให้จวนเอ๋อร์ทั้งหมดข้าให้จวนเอ๋อร์กินแป้งหมั่นโถวขาว ข้ากินซุปก็ได้”
เจ้าอ้วนพูดด้วยความอาจหาญและจริงใจ คิดถึงตอนที่ซินห้าวถามเขา เขาไม่อยากจะเชื่อเลย หวางจวนเป็นผู้หญิงที่ดีขนาดนี้กลับมาชอบเขา? นี่สวรรค์เมตตาให้รางวัลเขาใช่ไหม เขาพบว่าหลังจากเขาอยู่กับซินห้าวเขาโชคดีขึ้น ไม่เพียงแต่ได้กินอิ่ม ไม่ต้องมีเรื่องทะเลาะกันแล้ว เมื่อก่อนเขายังคิดเลยว่าชีวิตนี้ไม่รู้จะหาภรรยาได้ไหม ตอนนี้กลับมีภรรยาที่ดีขนาดนี้ เขาดีใจจนไม่รู้ทิศแล้ว
ซินห้าวก็เล่าเรื่องก่อนหน้านี้ของหวางจวนให้เขาฟังหมดแล้ว เขาไม่โทษหวางจวน ยังสาบานในใจ รอหลังจากไอ้ชั่วนั่นออกจากคุกเมื่อไร เขาจะต้องไปต่อยมันสักชุดระบายความแค้นให้หวางจวน ถ้าคนบ้านมันกล้ามาหาเรื่องหวางจวนอีก เขาจะต้องปกป้องหวางจวน อีกหน่อยเขาจะไม่ยอมให้หวางจวนโดนคนรังแกอีก
ตอนนั้นเขาอยากให้ซินห้าวมาสู่ขอ แต่ซินห้าวบอกไม่รีบ ตอนนี้เขาไม่มีอะไร ถ้าจะสู่ขอ ยังไงก็ต้องมีที่อยู่ ดังนั้นซินห้าวเลยช่วยเขา ซ่อมบ้านที่เขาอยู่แต่ก่อนให้จนสามารถอยู่ได้ และจัดแจงของอีกหน่อย ก็เข้าไปอยู่ได้แล้ว เขาจะสู่ขอภรรยา ไม่ใช่ให้ภรรยามาลำบากกับเขา เขาคิดว่าซินห้าวทำถูกต้อง คิดถูกที่ติดตามพี่ชายคนนี้
“หวางจวนโดนข่มขืนมา เธอไม่ได้เป็นสาวบริสุทธิ์ตั้งแต่แรกแล้ว เสียดายที่เห็นเธอเป็นของล้ำค่า แล้วยังจะสู่ขอเธอ ไม่กลัวคนหัวเราะเยาะจนฟันหลุดเอาเหรอ”
เฉินเวยโมโหสุดๆ ซินห้าวก็ไม่สนแล้ว ผู้ชายที่เธอชอบ จะว่าก็ว่าเธอไป อีกหน่อยเขาจะต้องเปลี่ยนมุมมองกับเธอ แต่ไอ้โง่นี่มีสิทธิ์อะไรมาว่าเธอ? จะมาสู่ขอคนที่โดนย่ำยีมาเป็นภรรยา สวมเขาให้เขายังเห็นเป็นของล้ำค่า เธอไม่หัวเราะเยาะเขาจะไปหัวเราะเยาะใคร!
“เสี่ยวเวย พูดอะไร นี่ใช่เรื่องที่ลูกควรพูดเหรอ”
เฉินจงหน้าเคร่งขรึม ส่งเสียงเตือนเฉินเวย
หวางนิวก็ตีเฉินเวยทีหนึ่ง ไม่ว่ายังไงหวางจวนก็นิสัยดี เป็นเหมือนคนในครอบครัว เธอก็ปฏิบัติกับหวางจวนเป็นเหมือนลูกสาว มีคนมาสู่ขอเธอ เธอดีใจ เฉินเวยพูดแบบนี้ เกินไปแล้ว
แววตาเฉินเยี่ยนเย็นชาขึ้นมา แต่เธอไม่ได้พูดอะไร เธอมองเจ้าอ้วน เธออยากรู้ว่าเจ้าอ้วนจะทำยังไง
“เจ้าดูเหมือนคน แต่เจ้าไม่พูดจาภาษาคน มิน่าพี่ใหญ่ข้าถึงบอกว่าคนบ้านเฉินมีเจ้าคนเดียวที่ใช้ไม่ได้ ให้ข้าอย่าไปสนใจเจ้า ดูเหมือนพี่ใหญ่พูดไม่ผิดสักนิดเดียว! หวางจวนโดนคนรังแก ข้ายิ่งควรสงสารเธอ ในใจข้า หวางจวนบริสุทธิ์กว่าเจ้าเป็นร้อยเท่า หัวเราะเยาะจนฟันหลุด? ถ้าขอคนอย่างเจ้าแต่งงานจะโดนคนหัวเราะเยาะจนฟันหลุดมากกว่า ข้าเห็นหวางจวนเป็นของล้ำค่า ข้าจะทำดีกับเธอ เจ้าจะทำไม? ถ้าเจ้ามาว่าหวางจวนของข้าไม่ดีอีก ระวังข้าจะตบเจ้า”
เจ้าอ้วนพูดจบยังจ้องเฉินเวยตาเขม็งและเงื้อมือเขาออกมา
เฉินเวยโดนเจ้าอ้วนว่าจนน้ำตาร่วง ยิ่งไปกว่านั้นคือโกรธซินห้าว เขามาว่าตัวเองได้ยังไง? ตัวเองรักเขา เขาก็ควรรักเธอเหมือนกันไม่ใช่หรือ? ทำไมบอกว่ามีเธอคนเดียวในบ้านเฉินใช้ไม่ได้ ไม่! เธอไม่เชื่อ
สายตาเฉินเวยมองซินห้าวด้วยความวิงวอน ซินห้าวทำเหมือนไม่เห็น สายตาเขาจับจ้องอยู่แต่เฉินเยี่ยน
“เจ้าอ้วน ขอโทษด้วย ข้าสั่งสอนไม่ดีเอง เฉินเวยพูดจาแรงเกินไป จวนเอ๋อร์เป็นเด็กดี เจ้าทำดีกับเธอแบบนี้ ข้าก็รู้สึกว่าเจ้าเป็นคนดี รอข้าไปพาจวนเอ๋อร์กลับมาก่อน ถามจวนเอ๋อร์ ถ้าเธอไม่ติดอะไร ก็ให้พวกเธอตกลงหมั้นหมายกัน”
เฉินจงคิดว่าเจ้าอ้วนก็ไม่แย่ ถึงแม้จะทึ่มหน่อย แต่ขอแค่ทำดีกับหวางจวน นั่นก็เป็นเรื่องดี
“ได้ ได้ คุณลุงรีบไปรีบมาเถอะ ข้ารออยู่”
เจ้าอ้วนพยักหน้าติดต่อกัน
เฉินจงขี่จักรยานไปโรงงานเรียกหวางจวนมา นี่เป็นเรื่องใหญ่ของหวางจวน ต้องให้หวางจวนตกลงด้วยตัวเอง
“คุณป้า ผมขอคุยกับเยี่ยนจื่อหน่อยได้ไหมครับ?”
ซินห้าวถามหวางนิวที่กำลังปลอบเฉินเวยอยู่
“คุยสิ คุยสิ”
เดิมทีหวางนิวคิดจะถามซินห้าวว่าเมื่อไรจะมาสู่ขอ แต่เฉินเวยเสียใจอยู่ ก่อนหน้านี้เฉินเวยพูดจาแบบนั้น เธอรู้สึกไม่ดีมาก เลยไม่กล้าถาม
เฉินเยี่ยนและซินห้าวเข้าไปในห้องเฉินเยี่ยน เฉินเวยมองอย่างอิจฉา อยากจะตามไป แต่เจ้าอ้วนเหมือนตึกทำจากเหล็กยืนอยู่หน้าเธอ ไม่ให้เธอไป หวางนิวก็ดึงมือเธอไว้ มองเธออย่างไม่พอใจ
เฉินเวยเกลียดจริงๆ สองคนนี้ทำไมมาขัดแบบนี้ ทำไมต้องกันเธอด้วย ไม่ง่ายเลยกว่าซินห้าวจะมา ซินห้าวของเธอ เวลานี้อยู่ในห้องเพียงลำพังกับเฉินเยี่ยน ต้องเป็นเฉินเยี่ยนที่อ่อยเขาทำเรื่องไม่ดีงามแน่
สายตาเฉินเวยจะลุกเป็นไฟแล้ว แต่เธอก็ไม่ได้คิด อยู่ที่บ้านเฉิน คนที่นี่อยู่กันหมด เฉินเยี่ยนกับซินห้าวจะทำเรื่องไม่ดีไม่งามอะไรได้?
เข้ามาในห้อง ซินห้าวจับเฉินเยี่ยนกอด เฉินเยี่ยนไม่กล้าร้อง เธอรู้ว่าซินห้าวไม่ทำเรื่องที่เกินไปกว่านี้ ซินห้าวแค่กอดเธอเฉยๆ จริงด้วย ไม่ได้ทำอะไรอย่างอื่นเลย
“นี่ให้คุณ”
ซินห้าวยัดตั๋วสองใบใส่มือเฉินเยี่ยน
เฉินเยี่ยนมอง เป็นตั๋วจักรยาน
“เอามาจากไหน?”
เฉินเยี่ยนคิดไม่ถึงว่าซินห้าวจะเอาตั๋วรถจักรยานให้เธอได้ แล้วยังสองใบอีก
“คุณจะเอาไปเป็นรางวัลให้คนงานไม่ใช่หรือ ตอนแรกผมเตรียมไว้ให้ผ่านช่วงนี้ไปแล้วจะซื้อรถจักรยานให้คุณ แต่ได้ยินมาว่าคุณมีหนึ่งคันแล้ว ผมเอาตั๋วให้คุณก็ได้ ดูสิว่าคุณชอบแบบไหน คุณไปเลือกเองเลย เหลืออีกหนึ่งใบ คุณเอาไปเป็นรางวัลให้คนงานก็ได้ เอาไว้ให้ที่บ้านคุณใช้ก็ได้ แล้วแต่คุณ วันหลังถ้าคุณต้องการอะไรก็บอกผม ผมจะหาให้คุณ”
ซินห้าวมองเฉินเยี่ยน สายตาอ่อนโยน เดิมทีเขาคิดจะจัดการเรื่องบ้านแล้วค่อยซื้อจักรยานมาให้เฉินเยี่ยน แต่คิดไม่ถึงว่าเฉินเยี่ยนซื้อก่อนแล้ว เขาเลยเอาตั๋วรถให้เฉินเยี่ยนก็พอ ส่วนเรื่องอื่น เขาก็จะจัดการให้ รอตอนเขากับเฉินเยี่ยนแต่งงานกัน รถจักรยาน จักรเย็บผ้า วิทยุ โทรทัศน์ จะไม่ให้ขาดเลย เขาจะให้เฉินเยี่ยนทุกอย่าง