ตอนที่ 191: เตือนครั้งสุดท้าย โดย Ink Stone_Romance
ส่งซินห้าวและเจ้าอ้วนแล้ว หวางจวนตาแดงก่ำจับมือเฉินเยี่ยนไม่ปล่อยเลย ถ้าไม่มีเฉินเยี่ยน ไม่แน่ตอนนี้เธออาจจะกลายเป็นแค่กองกระดูกไปแล้ว จะมีความสุขแบบนี้ที่ไหน
“ต้องเตรียมงานแต่งลูกสาวแล้ว จวนเอ๋อร์วางใจได้ ป้าจะเตรียมข้าวของเครื่องใช้ไว้ให้หลายชิ้น เตรียมชุดใหม่ให้หลายชุด ต้องไม่ให้ใครมาว่าเราได้”
หวางนิวตบหวางจวนเบาๆ เธอจะให้หวางจวนแต่งงานอย่างมีหน้ามีตา
“ขอบคุณค่ะคุณป้า”
หวางจวนขอบคุณด้วยความจริงใจ
เฉินเยี่ยนก็ดีใจ หวางจวนมีความสุขเป็นเรื่องที่เธอรอคอยมาตลอด ถึงแม้ว่าในสายตาคนมากมายเจ้าอ้วนจะไม่ใช่สามีที่ดี แต่เฉินเยี่ยนรู้สึกว่าเจ้าอ้วนดีกว่าผู้ชายหลายคนนัก ขอแค่เขารักและปกป้องหวางจวน ทำดีกับหวางจวน ยังจะต้องการอะไรอีก?
“พี่ ขอฉันคุยกับพี่หน่อยได้ไหม?”
ฝั่งเฉินเวยเรียกเฉินเยี่ยน ก่อนหน้านี้ตอนที่ซินห้าวไปเธออยากดึงรั้งซินห้าวไว้มาก แต่เธอไม่กล้า เธอไม่อยากให้แขนบาดเจ็บอีก ดังนั้นเธอเลยได้แต่อดกลั้นไว้
“พูดมาสิ”
เฉินเยี่ยนรู้ว่าเฉินเวยคิดอะไร
“เข้าไปคุยกันในห้องพี่แล้วกัน พี่ให้ซินห้าวเข้าห้องพี่ คงจะไม่ห้ามให้ฉันเข้าไปหรอกนะ?”
เฉินเวยคิดถึงซินห้าวเข้าไปในห้องเฉินเยี่ยน เธอก็โมโหจนกันฟันกรอด
“ฉันไม่อยากให้เธอเข้าไป”
เฉินเยี่ยนไม่ไว้หน้าเฉินเวย
“ดูสองพี่น้องคนนี้สิ ทะเลาะอะไรกันอีกแล้ว เหมือนคู่แค้นกันมาก่อน คุยกันดีๆ ไม่ได้หรือไง”
หวางนิวจ้องลูกสาวทั้งสองคน
เฉินเวยยิ้ม แล้วเข้าไปดึงแขนเฉินเยี่ยน แสดงให้เห็นว่าเธอเชื่อฟัง เฉินเยี่ยนหลบเล็กน้อย เธอไม่อยากให้เฉินเวยมาแตะต้องตัวเธอ
เฉินจงและหวางจวนกลับไปโรงงานอีกครั้ง ยังมีงานต้องทำ
หวางนิวอยากจะยืนอยู่หน้าประตูแอบฟังลูกสาวสองคนคุยกัน ว่าตกลงมีเรื่องขัดแย้งอะไรกันแน่ แต่เธอเพิ่งเดินมาหน้าประตู เฉินเวยก็เปิดประตูออกมา หวางนิวเก้อเขินแล้วบอกให้พวกเธอคุยกันดีๆ จากนั้นเดินออกไป
“พี่”
เฉินเวยมองที่ประตูไม่มีคนแล้ว ค่อยหันกลับไปเผชิญหน้ากับเฉินเยี่ยน
เฉินเยี่ยนกอดอกมองเธอ
“เมื่อกี้เธอกับซินห้าวทำอะไรกัน?”
เฉินเวยถามเฉินเยี่ยน
“ฉันกับซินห้าวทำอะไรทำไมต้องบอกเธอด้วย? เธอสนิทกับฉัน?”
เฉินเยี่ยนคิดว่าน่าขำ เฉินเวยมีสิทธิ์อะไรมาถามเธอ
“เธอไม่ต้องบอกฉันก็รู้ พวกเธอต้องทำเรื่องอย่างว่าแน่นอน เฉินเยี่ยน เธอเป็นคนสูงส่งไม่ใช่หรือ? เธอหัวโบราณไม่ใช่หรือ? อวี๋เหวยหมินโอบเธอต่อหน้าฉัน จูบเธอ เธอยังไม่ยอมเลย เขาเป็นถึงสามีเธอนะ ตอนนี้เธอทนไม่ไหวจะหาผู้ชายแล้ว ทำไมหน้าด้านแบบนี้!”
เฉินเวยกัดฟันพูด เพราะเฉินเยี่ยนแย่งผู้ชายรูปหล่อของเธอไป
“ฉันหน้าด้าน? หึหึ เฉินเวย ฉันตลกจริงๆ ฉันจะหัวโบราณหรือก๋ากั่นมันเกี่ยวอะไรกับเธอด้วย ฉันชอบซินห้าว ฉันยินดีที่จะจูบเร่าร้อนกับซินห้าว ไปขัดอะไรเธอ? ฉันไม่เข้าใจ คนที่แย่งผู้ชายคนอื่น ทำไมเธอถึงยังมายืนอยู่แบบนี้ได้!”
เฉินเยี่ยนโกรธมากแล้วหัวเราะ สมองเฉินเวยคนนี้ท่าจะกลวง
“ฉันทำอะไรไม่ได้ เฉินเยี่ยน ฉันบอกเธอให้ ครั้งนี้ถือว่าเป็นครั้งสุดท้ายที่ฉันจะพูดดีกับเธอแล้ว เธอฟังให้ดี ฉันจะไม่ยอมให้เธอแต่งงานกับซินห้าว เธออย่าฝันไปเลย ซินห้าวเป็นของฉัน ตอนนี้เขาโดนเธอหลอกอยู่ ไม่ช้าก็เร็วเขาจะเห็นธาตุแท้เธอ ถ้าเธอไม่เลิกกับเขา เธอต้องไม่ตายดีแน่!”
เฉินเวยเริ่มบ้า
“เฉินเวย ระหว่างพวกเรายังมีอะไรกันต้องคุยอีก? ในเมื่อเป็นครั้งสุดท้าย ฉันก็จะเตือนเธอเหมือนกัน ถ้าเธอลงมือกับซินห้าว ฉันจะไม่ปล่อยเธอแน่”
เฉินเยี่ยนพูดจบก็ลุกขึ้นยืน จะส่งเฉินเวยออกไป
“รีบร้อน? วางใจได้ ซินห้าวหล่อขนาดนี้ ฉันจะไม่แตะต้องเขา ฉันทำไม่ลง แต่เฉินเยี่ยน อย่างที่ฉันบอก ถ้าเธอกล้าตอบตกลงแต่งงานกับซินห้าว ฉันจะทำให้เธอเสียใจ”
เฉินเวยหัวเราะขึ้นมา เธอต้องการจะเห็นเฉินเยี่ยนร้อนรน แบบนี้ถึงค่อยสะใจเธอ
“บ้า”
เฉินเยี่ยนคิดว่าเฉินเวยบ้าไปแล้ว
“ใช่แล้ว ฉันเป็นคนบ้า โดนเธอบีบจนเป็นบ้า เธอรู้อยู่แล้วว่าฉันชอบซินห้าว เธอไม่ให้เขากับฉัน เป็นเธอที่บังคับฉัน เฉินเยี่ยน เธอจะโทษฉันไม่ได้”
เฉินเวยเข้ามาใกล้เฉินเยี่ยน เฉินเยี่ยนแย่งของเธอไป ดังนั้นโทษเธอไม่ได้
“ฉันจะรอเธอ คนบ้า”
เฉินเยี่ยนขี้เกียจจะคุยกับเฉินเวยแล้ว ถ้าเฉินเวยเป็นคนที่มีระบบความคิดที่ถูกต้องก็จะไม่ทำเรื่องแบบนี้
“ฉันจะถามเธอครั้งสุดท้าย เธอจะไม่ให้ซินห้าวกับฉันใช่ไหม?”
เฉินเวยไม่พอใจเดินออกไป จุดประสงค์ของเธอคือซินห้าว ไม่ได้จะทำอะไรกับเฉินเยี่ยน
“เขาไม่ใช่สิ่งของ เขาไม่มีทางชอบเธอ ตัดใจเสียเถอะ ไปหาอวี๋เหวยหมินของเธอไป”
เฉินเยี่ยนไม่มีอะไรจะพูดกับเฉินเวยแล้ว
“อวี๋เหวยหมิน เขามันตัวอะไร เขายังเทียบกับส้นรองเท้าซินห้าวไม่ได้เลย! ยังคิดจะให้ฉันเสียตัวให้เขา ร่างกายฉันเป็นของซินห้าวคนเดียวเท่านั้น เขาต้องการ แต่ไม่ดูเลยว่าเขาเป็นใคร ใช่แล้ว เฉินเยี่ยน ครั้งแรกของเธอให้กับอวี๋เหวยหมินใช่ไหม? เธอว่าถ้าซินห้าวรู้ เขาจะเป็นยังไง?”
เฉินเวยยิ้มออกมา ทำหน้ายั่วยุ เธอไม่เชื่อว่าเฉินเยี่ยนจะไม่ร้อนรน
“เธอกล้า!”
เฉินเยี่ยนคว้ามือเฉินเวยไว้ สายตาเย็นชา เฉินเวยมาหาเธอ นี่น่าจะเป็นเรื่องที่เฉินเวยต้องการพูดกับเธอ
“ฉันมีอะไรไม่กล้า? เฉินเยี่ยน เธอบีบฉัน ฉันกล้าทำทุกอย่าง! เธอได้ดีขนาดนี้ แต่กลับเหยียบย่ำฉันจมดิน ถือดียังไง! ก่อนหน้านี้เธอคอยปรนนิบัติฉัน ทำของกินให้ฉัน เก็บกวาดบ้าน ช่วยฉันทำทุกอย่าง เธอคือสาวใช้ของฉัน ตอนนี้เธอต้องการเป็นนาย มาเหยียบย่ำฉัน งั้นฉันก็ไม่มีอะไรต้องเสียแล้ว เฉินเยี่ยน ฉันบอกเธอให้ อย่าเห็นว่าตอนนี้ซินห้าวพูดว่าเกลียดฉันมากแค่ไหน ถ้าแค่ฉันอกเขา ว่าเธอมอบครั้งแรกให้อวี๋เหวยหมิน ชาติที่แล้ว เธอนอนกับอวี๋เหวยหมินมาก่อน เธอคิดว่าซินห้าวจะไม่รังเกียจเธอเหรอ? เฉินเยี่ยน ขอแค่ซินห้าวอยู่ข้างฉัน เขาก็จะรู้ว่าฉันดี ถึงตอนนั้นเขาจะไม่ต้องการเธออีกแล้ว ดังนั้นเธอจะไม่มีวันเอาชนะฉันได้”
ใบหน้าเฉินเวยมีแววบ้าคลั่ง ความคิดเธอสุดโต่ง ในความคิดเธอ ของที่ดีที่สุดต้องเป็นของเธอ ไม่ใช่ของเฉินเยี่ยน
“ถ้าอยากตายเธอก็ไปบอกเลย เฉินเวย ฉันบอกเธอนะ ฉันไม่กลัวเรื่องนี้”
อยู่ๆ เฉินเยี่ยนไม่โกรธแล้ว ยังไม่ต้องพูดว่าซินห้าวจะเชื่อหรือไม่เชื่อ และเธอก็ไม่เชื่อว่าเฉินเวยจะกล้าพูด
“เรื่องอวี๋เหวยหมินเธอเป็นคนหาคนมาทำให้เสียเรื่องใช่ไหม? ทำให้เขาทำธุรกิจไม่สำเร็จ หาเงินไม่ได้?”
อยู่ๆ เฉินเวยก็เปลี่ยนเรื่องพูด
“อะไร?”
เฉินเยี่ยนโดนเธอเปลี่ยนหัวข้อก็อึ้งไป นี่อยู่ๆ ก็โพล่งขึ้นมา เมื่อกี้กำลังพูดเรื่องอื่นอยู่เลย ทำไมถึงมาพูดเรื่องอวี๋เหวยหมินทำธุรกิจอะไรนะ ทำไมเธอไม่รู้เรื่อง? ช่วงนี้เธอเอาแต่ยุ่งเรื่องที่โรงงาน
“อย่ามาแกล้งเลย นอกจากเธอแล้วจะมีใคร ช่วงนี้เขาโดนคนทำเสียเรื่องมาสองครั้งแล้ว ครั้งแรกยังบอกว่าบังเอิญได้ ครั้งที่สองมีคนตั้งใจทำเขาเสียเรื่อง นอกจากเธอแล้ว เขาไม่มีศัตรูคนอื่น ต้องเป็นเธอไปหาคนอื่นมาทำ! เฉินเยี่ยน ฉันไม่สนใจเรื่องที่เธอทำไม่ดีกับอวี๋เหวยหมิน แต่อวี๋เหวยหมินไม่มีทางไม่สนใจ ถึงเวลานั้นเธอรอดูเขามาคิดบัญชีกับเธอเถอะ!”
เฉินเวยยิ้มด้วยความเย็นชา เธอคิดว่าต้องเป็นเฉินเยี่ยนแน่นอน เฉินเยี่ยนไม่อยากให้อวี๋เหวยหมินเจริญก้าวหน้า ดังนั้นเลยขัดขาอวี๋เหวยหมิย ให้อวี๋เหวยหมยทำธุรกิจไม่สำเร็จ แล้วยังต้องเสียเงืนอีก แบบนี้อวี๋เหวยหมินยิ่งไม่พอใจเฉินเยี่ยน ให้เขาไม่มีความสามารถ เฉินเยี่ยนถึงค่อยวางใจ
“ฉันจะรอเขา และรอเธอด้วย!”
เฉินเยี่ยนก็ไม่อธิบาย เธอคิดถึงซินห้าว ซินห้าวบอกว่าจะไม่ใช่อวี๋เหวยหมินอยู่อย่างเป็นสุข ดูเหมือนซินห้าวจะลงมือจัดการอวี๋เหวยหมิน เธอเตรียมรับมือไว้ เธอไม่กลัวอวี๋เหวยหมิน
“หึ”
เฉินเวยหึขึ้นมาตอนสุดท้ายแล้วเดินออกไป วันนี้ที่เธอมาหาเฉินเยี่ยนก็เพื่อจะเตือนเธอ นี่เป็นครั้งสุดท้าย ถ้าเฉินเยี่ยนไม่เชื่อฟังเธอ งั้นก็อย่าหาว่าเธอไม่เกรงใจแล้วกัน