Chapter 200 :กระทืบซ้ำ!
ปิศาจไม่ได้รอให้อีกฝ่ายได้สติ – ” ฉันได้เตรียมสัญญาการร่วมงานกับคนของ CNN เอาไว้แล้ว สรุปแล้วบริษัทของคุณตกลงที่จะจ่ายเงินให้กับ CNN และค่าธรรมเนียมทางการตลาดของคนของผมในการใช้วิดีโอจากฮาร์ดดิสนี่ วิดีโอในนี้จะใช้ได้แค่ภายในเท่านั้น สัญญานี้ไม่ได้ให้สิทธิคุณในการโยกย้ายรึขายมันหรือใช้มันเพื่อการตลาดรึโฆษณาอื่นๆ “
แซม มองไปยังคนฝั่งตรงกันข้ามราวกับให้แน่ใจว่าอีกฝ่ายได้ยินเขา – ” บริษัทของคุณต้องจ่ายเงินให้กับคนของผมและค่าธรรมเนียมอื่นๆสำหรับไดร์ฟ, ค่าบันทึก, ค่าข้อมูลและอื่นๆ เพื่อให้แน่ใจว่ามันเป็นราคาที่ยุติธรรมผมจึงทำคัดลอกเอาไว้เพื่อไม่ให้เข้าใจผิดในการใช้ข้อมูลของทางบริษัทคุณ “
หน้าของฝั่งตรงข้ามตึงเครียดขึ้นมาอีกครั้ง พวกนั้นอ้าปากเพื่อที่จะพูดบางอย่างแต่ก็ต้องหยุดเมื่อเห็นสีหน้าจากทนายปิศาจ
” อย่าเลย ถ้าคุณพูดอะไรที่ยืนยันข้อสมมติฐานของผม งั้นในฐานะเจ้าหน้าที่ศาลผมจะขอฟ้องคุณ ดังนั้น….เงียบไว้ดีกว่า “
พวกทีมกฎหมายมองไปที่ แซม พร้อมอ้าปากค้าง จากนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าทุกคนในฝั่งนั้นก็มองเขาด้วยสายตาเครียดแค้น
” เราเกือบจะเสร็จธุระที่นี่แล้ว ใจเย็นๆไว้ทุกคน เมื่อทีมกฎหมายได้ตรวจสอบเอกสารและฝั่งของคุณตกลงที่จะเซ็นมัน ส่วนของผมก็ถือว่าจบ คนของผมกับคนของคุณจะพูดคุยเรื่องเกมกันได้ตามสบาย คนของผมใจกว้างพอที่จะไม่คิดค่าธรรมเนียมในการพูดคุยครั้งนี้กับทีมพัฒนาของคุณ ก็นั่นแหละสุภาพบุรุษ เราจะออกจากที่นี่ในสองชั่วโมงเพื่อกลับไปที่นิวยอร์ค พวกคุณมีเวลาจนถึงตอนนั้น “
หนึ่งในผู้หญิงที่นั่งฝั่งตรงข้ามเงยหน้าขึ้นมาก่อนจะส่ายหน้าแล้วพูดขึ้น
” ขอโทษทีนะ คุณซิลวาน่า แต่เวลานั่นมันไม่พอ “
” ผมบอกได้ว่าเวลามันเพียงพอ สัญญานั้นไม่ได้ซับซ้อนและยืดยาวอะไร การตัดสินใจก็ไม่ได้ยากอะไรด้วย ถ้าคุณยังยืนกรานว่าไม่อาจจะตกลงกันได้ทัน ผมคงต้องบอกว่าเราจะกลับและปล่อยให้คุณจัดการเรื่องนี้กันเองแต่เราจะกลับมาตามที่เราสะดวกไม่ใช่ที่คุณกำหนด คุณลองคิดดูได้นะว่าผมคงไม่ว่างมายุ่งกับธุระเล็กๆน้อยๆนี่เท่าไหร่ เราโชคดีที่ผมว่างพอดี ” – เขายิ้มกว้างออกมาให้ผู้หญิงคนนั้น จากนั้นก็มองไปที่แต่ละคนในฝั่งตรงข้าม
ชายที่เถียงด้วยตะกี้ไม่พลาดที่จะฟังคำเตือนของปิศาจ หลังจากที่ส่งผู้ช่วยออกไปทำการคัดลอกสัญญาก่อนที่ผู้ช่วยจะเอาสัญญามาแจก พวกเขาก็เริ่มปรึกษาและเถียงกัน ‘เหี้ย เขาตบหน้าพวกเราชัดๆ ! เราเทียบเขาไม่ได้เลย ต้องเคารพปิศาจคนนี้แล้ว ! ‘
เดฟ ไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อน เขาเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นแต่รู้ว่าเขาไม่อาจจะทำแบบนี้ด้วยตัวเองได้ แซม นั้นคุมทั้งห้องได้และไม่มีทางที่จะยอมให้คนอื่นมาเป็นใหญ่ในห้องนี้ ก็อย่างที่เขาบอก เขาคือฉลามสำหรับคนพวกนี้
กาดา มองมาที่ แซม แล้วยิ้มแห้งๆออกมา
” ทำได้ดี ” – เขากระซิบ – ” ไม่ต้องกังวลไป พวกนี้คงกล้าโผล่หน้าออกมาจากตูดตัวเองบ้างแหละ “
แซม หัวเราะ
กาดา มองมาที่ เดฟ แล้วพูดขึ้นมา- ” คุณรัสเตอร์ หวังว่าเราจะพูดคุยกันในเรื่องโปรเจ็คเกมในไม่ช้า ในฐานะหัวหน้าทีมพัฒนาแล้วผมมีส่วนร่วมในทุกๆส่วนของเกมแต่ส่วนอันเดตน่ะต้องทุ่มเทไปอย่างมาก “
เดฟ พยักหน้าให้กับ กาดา – ” ผมเข้าใจ มันเห็นได้ชัดเจนตอนที่ผมเล่น ผมคาดหวังว่าจะได้คุยกับคุณเรื่องอันเดต “
ใช้เวลาเพียง 4-5 นาทีสำหรับทีมกฎหมายในการเซ็นสัญญาและผู้บริหารจะตกลงเซ็นสัญญา คนส่วนมากออกจากห้องไปหลังจากที่จับมือกับอีกฝ่ายแต่ก็มีผู้บริหารสองคนที่ยังอยู่ด้วยกันกับ กาดา และผู้ช่วยของพวกเขา
เมื่อทุกคนนั่งลงแล้ว กาดา ก็ได้ถาม เดฟ – ” คุณคิดยังไงกับเกมในฐานะตัวละครอันเดตในเกม ? “
เดฟ มองไปที่ แซม และอีกฝ่ายก็ได้พยักหน้าตอบรับก่อนที่เขาจะหันกลับไปหา กาดา
” มันดี จนเมื่อไม่นานมานี้ มันเป็นไปในทิศทางที่เกินไปหน่อยสำหรับเนื้อเรื่อง มันดูไร้ทิศทาง “
กาดา ไม่ได้โกรธเลยสักนิด
” โอ้ ผมเข้าใจ ผมก็รู้สึกเหมือนกัน แต่ช่วยบอกผมที มันเป็นยังไงกับการได้อยู่กับอันเดต ? NPC พวกนั้นดีกว่าพวกหุ่นยนต์ที่ผมทำงานด้วยมั้ย ? ” – กาดา ขยิบตาให้กับผู้บริหารสองคนแล้วพูดตลกขึ้นมา
เดฟ ชอบคนแบบนี้ เขากำลังจะตอบแต่ก็ต้องหยุดคิด
” คุณรัสเตอร์ ? “
เดฟ กลับมาได้สติ ทุกคนในห้องต่างก็รอคอยคำตอบจากเขา
” นี่มันอาจจะฟังดูโง่สำหรับคุณ แต่มันเหมือนกับมีครอบครัวในเกม ดินแดนอันเดตได้ดูแลผมและคนอื่นๆ พวกเขาสอนผม, ช่วยผมและเชื่อใจผม….ผมคงอธิบายไปดีกว่านี้ไม่ได้ “
” ใช่ ! ” – กาดา พยักหน้าอย่างพอใจ เขาขยี้ตาตัวเองแล้วกระแอมออกมาก่อนจะมองกลับมาที่ เดฟ
” อะแฮ่ม ครอบครัว ! สมบูรณ์แบบ ! นี่แหละสิ่งที่ผมหวังว่ามันจะเป็นตอนที่เริ่มทำมันขึ้นมา ขอบคุณที่บอกเรื่องนี้กับผม คุณรัสเตอร์ ตอนนี้ก็มาถึงส่วนที่ไม่น่าพอใจ เกิดอะไรขึ้นในเกมในครั้งที่แล้วที่คุณเล่น คุณรัสเตอร์ ? “
” ทุกอย่างดูเหมือนปกติดี เราคิดว่าเราจัดการพวกกะโหลกดำไปแล้วด้วยการกำจัดสำนักงานของพวกนั้นแต่ผมก็ยังสงสัยเรื่องนั้นอยู่ ผมได้ล็อคเอาท์ออกมาและตอนที่ล็อคอินกลับเข้าไปผมก็ได้รับแจ้งเตือนว่าเมืองโดนโจมตี ผมเข้าร่วมการต่อสู้เพื่อปกป้องเมืองอันเดตจากพวกปิศาจและกะโหลกดำซึ่งร่วมมือกัน มันเลวร้ายขึ้นและกลับเป็นว่ามันคือราชาปิศาจ, กะโหลกดำและโบสถ์ศักดิ์สิทธิ์ที่มาพร้อมกับความช่วยเหลือของนางฟ้าที่โบสถ์อัญเชิญมา พวกนั้นร่วมมือกันเพื่อกำจัดอันเดต ผมคงต้องถาม สถานการณ์นั่นมันเป็นไปได้ด้วยเหรอ ? ทุกฝ่ายควรที่จะเกลียดกันมากกว่ามาร่วมมือกันกำจัดอันเดต บางทีมันอาจจะเป็นคำสั่ง “
” คุณพูดถูก คุณรัสเตอร์ มันไม่น่าจะเป็นแบบนั้นจริงๆ “
เดฟ คิดสักพักแล้วมองไปที่ กาดา ก่อนจะพูดขึ้น – ” คุณก็รู้ เหตุการณ์การผิดปกติอันแรกคือผมได้รับคำสั่งให้ไปจับตัวพรีสของโบสถ์ที่กำลังจะไปทำพิธี มันเป็นเควส จากนั้นผมก็พบว่าพิธีนั่นคือการอัญเชิญนางฟ้า “
” นางฟ้า ? ! คุณบอกว่านางฟ้าช่วยปิศาจ นางฟ้าน่ะเป็นตัวตนอีกอย่าง นางฟ้าคือมอนเตอร์ท้ายเกม พวกมันจะไม่ได้โผล่มาในช่วงนี้ของเกม “
” คุณไปบอกไอ้บัดซบแปดปีกที่ปรากฏตัวขึ้นมาแล้วทำลายทุกอย่างให้ผมสิ “
” นางฟ้าแสดงตัวออกมาแล้วงั้นเหรอ ? ในโลกอันเดตด้วย ? ” – กาดา อึ้ง
” มัน…ไม่น่าเป็นไปได้ ! Ash King ก็เป็นบอสท้ายเกมด้วย เขาน่าจะแข็งแกร่งกว่าราชาอันเดต คนของฉันได้สร้างปิศาจและราชาของพวกมันขึ้นซึ่งก็คือ Ash King แต่ฉันก็ได้เพิ่มส่วนป้องกันเอาไว้แล้วว่าอันเดตไม่อาจจะพ่ายแพ้ในดินแดนของตัวเองได้ คุณอาจจะเข้าใจผิดไป ” – กาดา หัวเราะราวกับมันเป็นเรื่องตลก – ” ทุกเผ่ามีการจัดการคล้ายคลึงกันในพื้นที่ของตัวเองเพื่อกันไม่ให้เกิดสิ่งที่เกิดขึ้นในเมืองอันเดต ถ้า Alfred ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้และทำ — “
” Alfred ? บ้าเอ้ย ! มันเป็นความผิดของ Alfred งั้นเหรอ ? ! ” – เดฟ ตะโกนขึ้นมา – ” AI ของคุณน่ะเล่นคุณแล้ว ! “
” กาดา ! ” – ผู้บริหารมองมาที่ กาดา
กาดา ยิ้มออกอาแล้วโบกมือ – ” ขอโทษที มากาเร็ต ฉันไม่ได้ตั้งใจจะบอกข้อมูลอะไร AI ไม่ได้พัง มัน— “
เดฟ ฮึดฮัดออกมา – ” ไปบอกเมืองอันเดตกับราชาอันเดตสิ “
” อืม…ใช่ ….ผมว่าคุณพูดถูกประเด็น อัลกอริทึมของ Alfred ไม่อาจจะจัดการกับความขัดแย้งเรื่องความสำคัญได้ เขาไม่ได้มีความฉลาดเพียงพอในการแก้ปัญหาได้อย่างคุณกับผม “
มากาเร็ต มองไปที่ แซม โดยสายตาแฝงด้วยความหมาย
” คุณเข้าใจส่วนของสัญญาที่เราเพิ่งเซ็นไปว่าครอบคลุมเรื่องนี้ด้วยรึเปล่า ? คุณไม่อาจจะพูดคุยเรื่องนี้กับคนอื่นได้ ? “
แซม พยักหน้า – ” แน่นอน ผมเน้นกับคนของผมและผู้หญิงคนนี้แล้ว “
กาดา ยิ้มให้กับ มากาเร็ต – ” มากาเร็ต เป็นหัวหน้าฝ่ายออกแบบและพัฒนาซึ่งหมายความว่าเธอคอยจัดการดูแลกับพวกครีเอทีฟ เธอไม่ได้แย่นักหรอก “
มากาเร็ต ยิ้มให้กับ กาดา แล้วกรอกตาใส่ที่พูดชมเธอตะกี้
กาดา พูดต่อ – ” ผมไม่รู้ว่าคุณรู้เกี่ยวกับทีมพัฒนามากเท่าไหร่ AI จำเป็นในการรันการทำงานของเกมจำลองแต่เกมนี้เราได้ใช้เทคนิคใหม่ เราได้ใช้ AI ในการสร้างโลกเกมและเนื้อหาในเกมซึ่งทำให้ AI เกี่ยวพันในระดับที่คาดไม่ถึง เนื้อหาและการเปลี่ยนแปลงรึแม้แต่เหตุการณ์ที่อาจะเกิดขึ้นรึไม่ตรวจพบด้วย นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไม Alfred ถึงได้ทำแบบนั้นได้ เราทำการควบคุมพวกกลไกลเกมและการเข้าถึงของตัวเกมแต่สำหรับเนื้อหาแล้วทีมพัฒนาได้ใส่ความคิดหลักและรายละเอียดเควสและเนื้อเรื่องเข้าไป จากนั้น AI จะทำงานในส่วนนั้นแทนรวมไปถึงการเกี่ยวพันของผู้เล่นกับเนื้อหาของเกมด้วย AI สามารถสร้างเควสและเนื้อเรื่องได้ เมื่อเป็นแบบนั้นทีมพัฒนาของเราก็ทำได้แค่ชี้แนะรึเสนอเพียงเล็กน้อยแต่เรามีสิทธิในการควบคุมเนื้อหาน้อยมากๆ โชคร้ายเพราะระบบเกมที่ติดตั้งไปในตอนแรก เราจึงไม่อาจจะย้อนข้อมูลกลับมาได้ก่อนที่มันจะเกิดขึ้น การทำแบบนั้นจะเป็นการทำลายทั้งเกมไปด้วย เราจะต้องเริ่มต้นเกมนี้ใหม่หมด “
กาดา ถอนหายใจออกมา – ” ที่ผมจะพูดคือผมไม่อาจจะดีดนิ้วแล้วเอาเมืองอันเดตกลับมาในเกมได้ ผมยังไม่มั่นใจด้วยซ้ำว่าผมกู้มันกลับมาได้รึเปล่า “