บทที่ 605 ใช้วิธีของเดรัจฉานจัดการสัตว์เดรัจฉาน

Mars เจ้าสงครามครองโลก

Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่ 605 ใช้วิธีของเดรัจฉานจัดการสัตว์เดรัจฉาน
หอมังกรเทพ!

คือหอมังกรเทพ!!

เมื่อหานตงเห็นคำนี้ เขากลัวจนฉี่ราดทันที เขารู้สึกว่าวิญญาณของเขากำลังถูกฉีกออกเป็นชิ้น ๆ อย่างช้า ๆ!

อีกฝ่ายเป็นคนของหอมังกรเทพ!

นั่นเป็นองค์กรที่เจ้าเทพเป็นคนก่อตั้งขึ้นมา!

เขาเปิดเอกสารด้วยมือที่สั่นเทา เนื้อหาข้างในนั้นทำให้เขาตกใจจนแทบจะหมดสติ

เย่ว์อิ่นหลง หัวหน้าองครักษ์เงาแห่งหอมังกรเทพ!

องครักษ์เงา!

เขาเป็นคนขององครักษ์เงา! !

เย่ว์อิ่นหลงเป็นหัวหน้าขององครักษ์เงา! ! !

แล้วสถานะของเย่เซิ่งเทียนคืออะไร?

เย่ว์อิ่นหลงให้ความเคารพเย่เซิ่งเทียนมากขนาดนั้น……

หานตงตกใจจนร่างกายอ่อนแรง และไม่มีแรงที่จะเงยหน้าขึ้น เขาได้ยินเพียงแค่เสียงฟันกระทบกันเท่านั้น

เจ้าเทพ!

เย่เซิ่งเทียนคือเจ้าเทพ!

สามีแต่งเข้าของหวางซีเป็นเจ้าเทพ!

“ผม..ผม..ผม..ผม…..จะสารภาพทุกอย่าง…..”

หานตงตกใจจนพูดตะกุกตะกัก สมองของเขาว่างเปล่า เหลือเพียงความสิ้นหวังเท่านั้น!

คนโง่อย่างซ่งหยวนลี่ยังอยากจะให้ภรรยาของเจ้าเทพนอนเป็นเพื่อนเขา! !

ยังลงมือเล่นงานคนในครอบครัวของเจ้าเทพอีกด้วย!

ตระกูลซ่งล่วงเกินเจ้าเทพ!

ไม่มีใครสามารถช่วยตระกูลซ่งได้

ไม่ว่าตระกูลซ่งจะมีพลังอำนาจเพียงใด แล้วจะมีพลังอำนาจมากกว่าเจ้าเทพเหรอ?

ภูมิหลังของตระกูลซ่งจะยิ่งใหญ่แค่ไหน พวกเขาจะสามารถเอาชนะเจ้าเทพได้เหรอ?

ตระกูลซ่งอาศัยภูมิหลังของตนเอง แต่เจ้าเทพเป็นภูมิหลังให้คนอื่น!

“คุณเย่ให้เวลาคุณแค่หนึ่งนาที”

เย่ว์อิ่นหลงยิ้มอย่างชั่วร้าย แล้วเหยียบคอของหานตงหักทันที

จากนั้นเขาก็มองไปที่คนอื่น ๆ และกล่าวด้วยรอยยิ้มชั่วร้าย “พวกแกช่วยคนชั่วก่อกรรมทำเข็ญ และรนหาที่ตายเอง! นับจากนี้ไป พวกแกทุกคนรออยู่ที่นี่ ถ้าไม่ได้รับคำสั่งจากคุณเย่ แล้วใครจะกล้าออกไปจากที่นี่ ผมจะทำให้พวกแกตายทั้งเป็น!”

“ไม่ ไม่ ไม่…..กล้า…..”

เจ้าหน้าที่คนอื่น ๆ ทิ้งปืนอย่างรวดเร็ว และคุกเข่าลงบนพื้นเพื่อขอความเมตตา

“ผม..ผม…ผมจะรายงานการทุจริตของหานตง….”

“ผมจะรายงานหานตง…..”

ทุกคนต่างวิตกกังวล และรู้ว่าตนเองยากที่จะหลบเลี่ยงได้ เพียงแค่ต้องการได้รับความผ่อนปรนเท่านั้น

“ทุกคนหุบปากซะ ต่อจากนี้ไป ใครกล้าพูดรบกวนคุณเย่ ฆ่าไม่เว้น!”

เย่ว์อิ่นหลงกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา

เย่เซิ่งเทียนไม่ได้สนใจคนพวกนี้ มองไปที่หยูเหล่าซาน และกล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า “พาผมไปหาซ่งหยวนลี่”

เย่ว์อิ่นหลงใช้มือยกหยูเหล่าซานขึ้นมาเหมือนกับถือลูกไก่ แล้วเดินตามหลังเย่เซิ่งเทียนออกไป

ด้านนอก เวินเฉินปล่อยให้หวางซีหลับ วันนี้เธอผ่านเรื่องราวมากมาย สำหรับหวางซีแล้ว มันเป็นความสะเทือนครั้งใหญ่

การที่เธอสามารถยืนหยัดจนถึงตอนนี้ ก็ถือว่าเธอเก่งแล้ว

“เวินเฉิน ส่งซีเอ๋อร์กลับบ้านและปลอบใจคุณแม่ของผมด้วย”

หลังจากเย่เซิ่งเทียนสั่งจบ เขาก็ไปหาซ่งหยวนลี่ทันที

เขาอยากเห็นว่าภูมิหลังของตระกูลซ่งนั้นยิ่งใหญ่เพียงใด มีพลังอำนาจเพียงใด ที่กล้าลงมือเล่นงานภรรยาของเขา!

เขาอยากเห็นว่าซ่งหยวนลี่มีกี่หัว ที่คิดจะหมิ่นเกียรติภรรยาของเขา!

เขาอยากจะเห็นว่าภูมิหลังของตระกูลซ่งจะทนต่อความโกรธของเขาได้หรือไม่

ตอนนี้หยูเหล่าซานฟื้นแล้ว อันธพาลอย่างเขาที่อาศัยบารมีคนอื่นมาอวดเบ่ง ไม่มีความกล้าแม้แต่น้อย เย่ว์อิ่นหลงทำให้เขาตกใจจนขวัญหนีดีฝ่อนานแล้ว

ดังนั้นเขาจึงบอกที่อยู่ของซ่งหยวนลี่ออกมาทันที

โดยไม่ต้องรอให้เย่ว์อิ่นหลงสอบถาม เขาก็เล่าเรื่องสกปรกทั้งหมดที่ซ่งหยวนลี่เคยทำอย่างละเอียด รวมถึงเรื่องการเลือกพระสนมและการหลอกลวงเด็กผู้หญิงที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ ซึ่งทำให้เย่ว์อิ่นหลงรู้สึกโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ

“คุณเย่ ได้โปรดอนุญาตให้ผมใช้วิธีการของผมเพื่อลงโทษเศษเดนอย่างซ่งหยวนลี่ด้วยเถอะ!!”

เย่ว์อิ่นหลงโกรธอย่างสิ้นเชิง ถ้าซ่งหยวนลี่ใช้เงินของตนเองเพื่อโน้มน้าวผู้หญิงเหล่านั้น เย่ว์อิ่นหลงจะไม่โกรธมากขนาดนี้

แต่เรื่องที่ซ่งหยวนลี่ทำ ถึงแม้ว่าจะฆ่าเขาหนึ่งหมื่นครั้ง ก็ไม่สามารถขจัดความเกลียดชังของเขาได้!

ในบรรดาผู้หญิงที่ถูกเขาหลอก คนที่อายุน้อยที่สุดนั้นยังไม่ถึงสิบสี่ปีด้วยซ้ำ!

กระทั่งเพื่อบีบบังคับให้อีกฝ่ายยอมจำนน ซ่งหยวนลี่ยังทำร้ายพ่อแม่ของเธอ และรังแกเธอต่อหน้าพ่อแม่อีกด้วย!

สิ่งที่น่าแค้นก็คือสุดท้ายซ่งหยวนลี่ส่งเด็กสาวที่น่าสงสารไปโรงพยาบาลจิตเวช!

“ได้!”

เย่เซิ่งเทียนพยักหน้า คราวนี้เขาไม่ได้ขวางเย่ว์อิ่นหลง

นรกว่างเปล่า เพราะปีศาจอยู่บนโลก!

เศษเดนแบบนี้ ไม่สามารถเรียกว่ามนุษย์ได้อีกต่อไปแล้ว เพราะเขาเป็นสัตว์เดรัจฉาน

งั้นก็ให้เย่ว์อิ่นหลงใช้วิธีเดรัจฉานจัดการสัตว์เดรัจฉาน ถึงจะไม่ละอายใจต่อเหยื่อเหล่านั้น!