คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 936
แดร์ริลครุ่นคิดก่อนจะกล่าว “ให้พวกเขาเข้ามาได้”
สาวกสำนักประตูสุราลัยก็พยักหน้าตอบรับ
ไม่นานหลังจากนั้น สาวกก็พาคนสองคนเข้ามาในห้องโถง
ทันทีที่แดร์ริลได้เห็นผู้หญิงที่เข้ามา ร่างกายเขาสั่นสะท้าน ในหัวของเขาว่างเปล่า เขานั้นตกตะลึงงัน
ผู้หญิงคนนั้นที่แดร์ริลเห็น เธอสวมชุดเดรสยาวสีดำเผยให้เห็นทรวดทรงโค้งเว้าอันไร้ที่ติ และใบหน้าของเธอก็งดงามอ่อนช้อยอีกด้วย เธอทั้งมีเสน่ห์และสง่างาม ความสวยงามของเธออยู่เหนือคำบรรยาย!
แดร์ริลเฝ้าฝันถึงเธอมาโดยตลอด!
อีวอน!
“อีวอน นั่นเธอจริง ๆ ใช่ไหม?” แดร์ริลดึงสติกลับคืนมา เขารีบวิ่งไปโอบกอดอีวอนไว้ในอ้อมแขนอย่างแนบแน่น น้ำตาของแดร์ริลไหลอาบนองหน้า!
แดร์ริลรู้สึกสะเทือนใจมากจนตัวเขาสั่นเครือ!
คนที่เขาคิดถึงสุดหัวใจ มาปรากฏอยู่ตรงหน้าของเขาแล้ว!
มันเหมือนกับว่าเขากำลังฝันไป
จีเวลและเดบร้าก็ตกตะลึงมึนงงเช่นเดียวกัน
“แดร์ริล…”
พวกเขาถูกพรากออกจากกันมานานกว่าหนึ่งปีแล้ว ก่อนที่จะได้มาพบกันอีกครั้งในวันนี้ แต่กระนั้นอีวอนกลับไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นเลย เพราะเธอตกอยู่อาคมของเครื่องรางควบคุมจิตใจ เธอนั้นไม่มีสติรู้สึกตัวเลยแม้แต่น้อย
แดร์ริลยกมือขึ้นมาจับใบหน้าของอีวอนไว้ ด้วยมือทั้งสองข้างเขารู้ว่าเธอค่อยไม่สบาย เธอดูผอมบางลงจากที่เขาเห็นเธอก่อนหน้านี้
เธอต้องทนทุกข์ทรมานบากบั่นมากในปีที่ผ่านมานี้
แดร์ริลรู้สึกปวดใจเมื่อเขาคิดเช่นนั้น เขาจ้องไปที่อีวอน น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความเสียใจและความโศกเศร้าเมื่อเขากล่าวออกมา “อีวอน ผมขอโทษ! ผมทำให้คุณต้องลำบาก…”
แดร์ริลกอดอีวอนแน่นราวกับว่าผู้หญิงคนนี้ที่เขารักจะสลายหายไปเมื่อเขาปล่อยมือ
อีวอนฉีกยิ้มเบา ๆ แต่เธอก็ไม่ได้กล่าวอะไร
‘โอ้ จริงด้วย!’
แดร์ริลรวบรวมสติกลับคืนมาก่อนจะหันไปหาผู้ชายที่เดินทางมากับอีวอน “นายเป็นใคร? ทำไมนายถึงอยู่กับอีวอน?”
ชายคนนี้อายุราวสามสิบ เขาสวมชุดคลุมยาวสีดำ เขาน่าจะอยู่ในระดับปราชญ์ยุทธขั้นห้า และเขาก็ยังดูเป็นมิตรอีกด้วย
ชายคนนี้ก้าวเท้าขึ้นมา เขาคือสาวกของโดน็อก และเขาก็เริ่มปลุกปั่นเล่าความเท็จ “ท่านประมุขสำนักดาร์บี้ ผมคือสาวกของสำนักพันพิศวง เมื่อสองวันก่อน ผมไปร่วมงานพิธีวิวาห์ของเจ้าหญิงอีวอน และผมก็ล่วงรู้ว่าเจ้าหญิงไม่ต้องการที่จะสมรสกับโดน็อก เพราะในหัวใจของเจ้าหญิงมีเพียงแค่ท่านแดร์ริลคนเดียว ผมจึงช่วยเธอและพาเธอหลบหนีมาที่นี่ เพื่อให้พวกท่านได้กลับมาพบกันอีกครั้ง”
แดร์ริลดีใจมากเมื่อได้ยินเช่นนั้น เขาจ้องไปที่อีวอนเพื่อให้เธอยืนยัน “อีวอน เรื่องจริงใช่ไหม?”
“จริง!”
อีวอนพยักหน้า “เรื่องจริง…”
เมื่อแดร์ริลได้ยินเช่นนั้น เขาก็ไม่สงสัยเคลือบแคลงอีกต่อไป เขาฉีกยิ้มที่ชายผู้นั้นและกล่าว “พี่ชาย ผมจะไม่วันลืมบุญคุญพี่เลย”
ชายผู้นั้นยิ้มตอบรับเบา ๆ “ด้วยความยินดีท่านประมุขสำนัก เราทั้งหมดก็อยู่ในยุทธจักรเดียวกัน เราควรจะช่วยเหลือกันเข้าไว้ ตอนนี้ผมก็นำตัวเจ้าหญิงมาที่นี่ได้สำเร็จลุล่วงแล้ว ผมจึงจะขอตัวลาก่อน ผมยังคงมีเรื่องด่วนสำคัญที่จะต้องไปสะสางต่อ”
ก่อนที่แดร์ริลจะได้กล่าวตอบ ชายผู้นั้นก็เดินหันหลังจากไป และก็หายไปอย่างไร้ร่องรอยภายในชั่วพริบตา
“ทำไมเขาหายตัวไปเร็วขนาดนี้?” แดร์ริลบ่นพึมพัมกับตัวเอง
“นายท่าน!”
จีเวลเดินมาหาเขาและฉีกยิ้มให้กับอีวอน จีเวลกล่าว “นี่ใช่พี่อีวอนที่นายชอบพูดถึงรึเปล่า? พี่เขาสวยมีเสน่ห์มาก”
แดร์ริลดูแลอุปการะจีเวลในฐานะส่วนหนึ่งของครอบครัวเขาเรียบร้อยแล้ว
ฉะนั้น จีเวลจึงรู้ลึกถึงเรื่องของแดร์ริลและสถานการณ์ของเขา เธอยังรู้เรื่องความสัมพันธ์ของอีวอนและแดร์ริลอีกด้วย
อีวอนพยักหน้าตอบรับด้วยรอยยิ้ม