คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 938

โจรงชายฉกรรจ์คนอื่น ๆ ก็เริ่มส่งเสียงโห่ร้องยุยง

ทอรัสยิ้มอย่างวายร้ายขณะเขาโบกมือขึ้นมา “พี่น้อง มัดตัวเธอไว้!”

ไอ้หยา!

บรรดาลูกศิษย์สาวกของทอรัสก็พุ่งตัวเข้าล้อมรอบตัวลิลี่

“แก…”

ลิลี่ขบริมฝีปาก เธอรู้สึกเขินอายและขุ่นเคือง

ทอรัสยิ้มอย่างชั่วร้ายให้กับลิลี่และกล่าว “ฉันชอบเธอ นับว่าเป็นเกียรติมากที่เธอจะได้มาเป็นนายหญิงสำนักเรา ฉันขอแนะนำให้เธออย่าดื้อดึงจะดีกว่า” จากนั้นเขาก็หัวเราะร่า

ลิลี่ตัวสั่นเทา ขณะที่กำกระบี่อยู่ในมือแน่นขนัดและพุ่งตัวบุกเข้าใส่

เธอฝ่าฟันอุปสรรคมามากมายและเธอก็ได้ฝึกฝนบ่มเพาะพลังกับสำนักสุญตามานานเป็นปี ลิลี่กลายเป็นที่คนที่ห้าวหาญแล้ว เธอไม่ใช่เด็กสาวตัวเล็ก ๆ ที่ขี้กลัวอีกต่อไป

ลิลี่แค่อยากจะหนีออกไปจากที่นี่ด้วยความสามารถของเธอเอง

แต่กระนั้นก็ดี ผ่านไปเพียงไม่กี่นาทีร่างกายของเธอก็อ่อนล้าแล้ว เธอจะหลบหนีออกไปจากที่นี่ได้อย่างไร?

เปรี้ยง!

ทอรัสโผล่ขึ้นมมาจากด้านหลัง ราวกับสายฟ้าแลบ เขายื่นมือออกมาและสะกดจุดลิลี่

ทันใดนั้น กระบี่ของลิลี่ก็หลุดมือในขณะที่ร่างกายของเธอแข็งทื่อไปทั้งตัวและขยับไม่ได้!

ทอรัสหัวเราะ

จากนั้นเขาก็ฉีกยิ้มให้กับลิลี่ “ฉันบอกเธอแล้ว ว่าอย่าดื้อด้าน ยอมมาเป็นนายหญิงสำนักฉันแต่โดยดีซะเถอะ”

ทอรัสยกมือขึ้นมาและกระชากหน้ากากของลิลี่

เฮือก!

ทันทีที่พวกโจรชายฉกรรจ์ทุกคนเห็นหน้าลิลี่ พวกเขาก็สะดุ้งเฮือกด้วยความประหลาดใจ พวกเขาถอนหายใจพร้อมกับส่ายหัว

“โอ้ พระเจ้า! หน้าของเธอน่าเกลียดมาก”

“หุ่นดีซะเปล่า!”

“เฮงซวย หน้าของเธอทำให้ฉันกลัว! ขี้เหร่อะไรขนาดนี้!”

ทันใดนั้นก็เกิดความปั่นป่วนหัวหมุน และทอรัสก็ดูตกอกตกใจ เขาถึงกับถ่มน้ำลายใส่พื้น “เวร! ฉันก็อยู่ในยุทธจักรมานานหลายปีแล้ว และเห็นสาวงามมานับไม่ถ้วน แต่ฉันไม่เคยเห็นใครน่าเกลียดเท่านี้มาก่อนเลย! หน้าตาแบบนี้ยังอยากจะมีชีวิตอยู่ต่อไปได้ยังไง?”

“แก…” ลิลี่รู้สึกเจ็บใจ ขณะที่น้ำตาเริ่มคลอเบ้า

เธออยากจะร้องไห้ แต่เธอก็รู้ตัวแล้วว่าแดร์ริลไม่ได้อยู่ที่นี่

แลนวินน่าจะรู้ดี เธอจะต้องเป็นคนหลอกให้ลิลี่เข้ามาในสำนักวายุทมิฬพร้อมกับความหวังที่ว่าลิลี่คงไม่มีทางรอดชีวิตกลับออกไปได้!

ลิลี่รู้สึกทุกข์ระทม เธอไม่เคยคิดมาก่อนว่าศิษย์พี่ของเธอจะโหดเหี้ยมถึงขั้นอยากจะให้เธอตาย

ทอรัสเดือดดาลมากเมื่อเห็นหน้าลิลี่ “เราคือชายชาตรีผู้รักษาคำพูด เราจะไม่มีวันปล่อยตัวเชลยของเรา นี่คงเป็นคราวซวยของเธอแล้ว”

บรรดาเหล่าชายฉกรรจ์ก็จ้องมองเรือนร่างของลิลี่ ขณะที่พวกเขากำลังว่ามันน่าเสียดายมากแค่ไหน

บัดซบ!

‘หลงนึกไปว่าจะจับสาวสวยหุ่นดีได้ซะอีก และฉันก็คงจะได้มีนายหญิงสำนักที่หน้าตาดีกับเขาบ้าง เธอดันมากลายเป็นคนหน้าตาน่าเกลียดแบบนี้ได้ยังไง?’

อะไร?

ลิลี่รู้สึกท้อแท้ “ได้โปรด พวกนายปล่อยฉันไปเถอะ ฉันแค่หลงเข้ามาในนี้ ฉันไม่ได้ตั้งใจ…”

‘ฉันจะถูกจับอยู่ที่นี่ไม่ได้ ฉันต้องไปหาแดร์ริล’

‘ที่สำคัญที่สุด ศิษย์พี่วางแผนที่จะลอบสังหารแดร์ริล ฉันจะต้องทำทุกอย่างเพื่อหาทางหยุดพวกเขา’