ตอนที่ 698 อาจารย์ใหญ่กลับมาแล้ว

ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ

จวินโม่ซีพูดจบก็ลงมืออย่างดุดัน

มุมปากของมู่เฉียนซีกระตุก บัตรอาหารระยะยาว!

มู่เฉียนซีพูดกับเขาว่า “จวินจอมตะกละ คนจากหุบเขาหมอเทวดาอยู่ที่นี่ เจ้ารนหาที่ตายขนาดไหนถึงได้ออกมา เจ้าเคยคิดถึงวันที่ต้องอดอยากบ้างไหม? ”

จวินโม่ซีตอบ “ถึงอย่างนั้น ข้าเองก็ทนดูเจ้าถูกพวกสวะจากหุบเขาหมอเทวดารังแกไม่ได้ รับของของผู้อื่นมาแล้วเมื่อเกิดปัญหาขึ้นมาก็ต้องช่วย เจ้าคิดเช่นนี้ก็พอแล้ว”

ตูมตูม!

การปรากฏตัวของจวินโม่ซีทําให้ยอดฝีมือระดับมหาจักรพรรดิของหุบเขาหมอเทวดารู้สึกคุ้นตานัก!

ซือคงเลี่ยวกล่าว “เป็นเขา! เขากลับปรากฏตัวที่นี่”

“เจ้าเด็กตระกูลจวินเป็นเขาจริง ๆ ด้วย! หุบเขาหมอเทวดาของเราค้นหาไปทั่วทุกสารทิศ คิดไม่ถึงว่าเขาจะปรากฏตัวที่นี่!”

หัวหน้าหุบเขาซือคงกล่าว “เจ้าเด็กนี่ ก็จับไปด้วยกันซะ! อย่าปล่อยให้เขาหนีไปได้เด็ดขาด”

เดิมทีต้องจับคนคนเดียว แต่ตอนนี้ต้องมาจับทั้งคู่แล้ว คนที่ไม่รู้คงคิดว่าหุบเขาหมอเทวดาเชี่ยวชาญในการจับหนุ่มสาวรูปงาม

แม้ว่าจวินโม่ซีจะขวางศัตรูไว้ได้ แต่ยอดฝีมือระดับมหาจักรพรรดิของฝ่ายตรงข้ามก็มีไม่น้อย และไม่นานก็มีคนเข้าใกล้มู่เฉียนซีได้อีกครั้ง

ตอนนี้ต้องพึ่งพาตัวเองเท่านั้นแล้ว!

มู่เฉียนซีกลืนยาลงไปเม็ดหนึ่ง ความแข็งแกร่งของนางเริ่มเพิ่มขึ้น จุดสูงสุดระดับจักรพรรดิแห่งภูติขั้นที่เก้า

คนผู้นั้นกล่าว “สาวน้อย ต่อให้เจ้ายกระดับพลังขึ้นถึงจุดสูงสุดของระดับจักรพรรดิแห่งภูตขั้นที่เก้า ก็ไม่มีทางหนีรอดไปได้! นอกเสียจากว่าเจ้าจะยกระดับพลังเป็นมหาจักรพรรดิแห่งภูต ”

มู่เฉียนซีกล่าว “การรับมือกับเจ้า ความแข็งแกร่งเพิ่มขึ้นถึงจุดสูงสุดของจักรพรรดิแห่งภูตขั้นที่เก้า ก็เพียงพอแล้ว!”

มู่เฉียนซียกมือขึ้นและกล่าวอย่างเย็นชาว่า “ทักษะตี้ซวน!”

บึ้ม! เสียงดังสนั่นหวั่นไหว มหาจักรพรรดิแห่งภูตถูกมู่เฉียนซีซัดกระเด็นลอยออกไป

ซี๊ด! เมื่อเห็นคนผู้นั้นถูกกระแทกจนเป็นหลุมขนาดใหญ่บนพื้น ทุกคนก็แทบไม่อยากจะเชื่อสายตาของตัวเอง

“เกิดอะไรขึ้น? ความแข็งแกร่งของสาวน้อยผู้นั้นยกระดับขึ้นสู่จุดสูงสุดของระดับจักรพรรดิแห่งภูตขั้นที่เก้าอย่างกะทันหัน แล้วยังทําให้มหาจักรพรรดิแห่งภูตขั้นที่หนึ่งนั่นกระเด็นลอยออกไป”

“สังหารในพริบตา!”

แม้แต่ซวนอี้และผู้อาวุโสใหญ่ก็ยังต้องตกใจกับผลงานอันดุเดือดของมู่เฉียนซีนี้ แข็งแกร่งยิ่งนัก

สละความแข็งแกร่งหนึ่งขั้นเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งของตนเองให้ถึงจุดสูงสุดของจักรพรรดิแห่งภูตขั้นที่เก้า มู่เฉียนซีต้องรีบทำเวลาสังหารคนของหุบเขาหมอเทวดา

“ทักษะตี้ซวน!”

“ทักษะเทียนซวน!”

“……”

“ตูมตูม!”

ตอนนี้ การที่พวกเขาจะจับมู่เฉียนซี ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายแล้ว

การไม่ถูกมู่เฉียนซีจัดการนั่นก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ดีมากแล้ว มู่เฉียนซีนอกจากพลังโจมตีที่ไม่ธรรมดาแล้ว ยังสามารถวางยาพิษขณะต่อสู้ได้อีกด้วย ทําให้พวกเขารู้สึกตกใจและขมขื่นอย่างที่สุด

แต่พวกเขาก็ไม่ได้โง่ พวกเขารู้ว่านี่ไม่ใช่ความแข็งแกร่งที่แท้จริงของมู่เฉียนซีเป็นแน่

การที่ฤทธิ์ของยาเพิ่มความแข็งแกร่งนั้นมีเวลาจำกัด เพื่อที่จะไม่เสียเปรียบ ตอนนี้พวกเขาจึงต้องถ่วงเวลาเอาไว้

ตูมตูม!

ผู้คนจากหุบเขาหมอเทวดาและสํานักศึกษาซวนเสียพัวพันกันไม่หยุด เวลาได้ผ่านไปอย่างรวดเร็ว มู่เฉียนซีเองก็รู้สึกว่าฤทธิ์ของยาเริ่มอ่อนลงเรื่อย ๆ แล้ว

ศัตรูของนาง ก็รู้สึกได้เช่นกัน

“พลังวิญญาณของมู่เฉียนซีอ่อนลงเรื่อย ๆ แล้ว ฤทธิ์ยาใกล้จะถึงขีดจํากัดแล้ว!”

“เยี่ยมไปเลย!”

มู่เฉียนซีขบกรามแน่นและกล่าวว่า “ต่อให้ถึงขีดจํากัดแล้ว ก็จะจัดการพวกเจ้าทั้งหลายนี้ให้หมดในคราเดียว! ”

นางหยิบกระบี่มังกรเพลิงออกมา มีเพียงกระบี่เล่มนี้ เช่นนั้นจะต้องระเบิดพลังโจมตีที่แข็งแกร่งที่สุดออกมา!

“มังกรเพลิงสังหาร!”

มู่เฉียนซีกวัดแกว่งกระบี่ออกไป พลังวิญญาณที่แข็งแกร่งพอ ย่อมทำให้พลังทําลายล้างของการโจมตีครั้งนี้แข็งแกร่งมาก!

มังกรเพลิงสีแดงเข้มพุ่งออกมาราวกับเก็บเกี่ยวฟางข้าว และไม่ยอมให้คู่ต่อสู้ที่อยู่ตรงหน้าขัดขืนได้!

พลังวิญญาณถูกดูดออกไปจนหมดสิ้น ความแข็งแกร่งลดลงกลับไปเป็นระดับจักรพรรดิแห่งภูตขั้นที่สอง จากนั้นก็ถอยกลับไปเป็นระดับจักรพรรดิแห่งภูตขั้นที่หนึ่ง

มู่เฉียนซีตกลงสู่พื้น กระบี่มังกรเพลิงในมือ แกร้ก! หักแล้ว

แม้ว่ากระบี่จะจัดการคู่ต่อสู้ได้ แต่ศัตรูก็เยอะจนเกินไป พวกเขาพุ่งเข้าไปหามู่เฉียนซีอีกครั้ง มู่เฉียนซีตกอยู่ในวงล้อม

ยาฟ้าดินซวนหวงยังมีอีก แต่หากต้องลดระดับลงอีก ก็จะต้องกลับไปสู่ขั้นราชาอีกครั้ง

ใบหน้าของมู่เฉียนซีหม่นคล้ำลง ขณะที่กําลังตัดสินใจอยู่นั้น เสียงที่ดังกังวานเสียงหนึ่งก็ดังขึ้นจากฟากฟ้า

“หยุดเดี๋ยวนี้!”

เมื่อได้ยินเสียงที่คุ้นเคย รอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของซวนอี้ “เยี่ยมมาก ท่านอาจารย์มาแล้ว!”

ชายชราในชุดคลุมสีดําปรากฏตัวขึ้นกลางอากาศ เขามองไปยังสนามรบที่วุ่นวายนี้แล้วกล่าวว่า “ใครกันที่กล้ามาหาเรื่องสํานักศึกษาซวนเสียของข้า!”

มหาจักรพรรดิแห่งภูตขั้นที่สี่! เขาคือมหาจักรพรรดิแห่งภูตขั้นที่สี่!

หัวหน้าหุบเขาซือคงตกตะลึงเล็กน้อย และเกือบจะถูกชิงอิ่งโจมตี

ร่างของชิงอิ่งพุ่งผ่าน และกลับมาหามู่เฉียนซี

ปัง ปัง ปัง! ยอดฝีมือระดับมหาจักรพรรดิเหล่านั้นที่คิดจะจัดการกับมู่เฉียนซีก็ถูกสังหารในพริบตา

ในที่สุดคู่ต่อสู้ที่อันตรายก็ถอยห่างจากเขาแล้ว หัวหน้าหุบเขาซือคงก็ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก

เขามองไปที่ชายชราในชุดคลุมสีดําที่ลอยอยู่กลางอากาศและกล่าวด้วยเสียงทุ้มต่ำว่า “อาจารย์ใหญ่ซวน ข้าไม่เคยคิดเลยว่าไม่ได้เจอกันหลายปี ท่านจะทะลวงผ่านขอบเขตจักรพรรดิแห่งภูตขั้นที่สี่ได้แล้ว”

อาจารย์ใหญ่ซวนไม่ค่อยคุ้นหน้าเมื่อเห็นหัวหน้าหุบเขาซือคง แต่เขากลับคุ้นตามากเมื่อเห็นเสื้อคลุมของนักปรุงยาของหุบเขาหมอเทวดานั่น!

อาจารย์ใหญ่ซวนกล่าว “ข้าก็นึกว่าเป็นสุนัขบ้าที่ไหน กล้ามากัดคนของสํานักศึกษาซวนเสียของข้า ที่แท้ก็เป็นพวกหมาบ้าจากหุบเขาหมอเทวดานี่เอง!”

ใบหน้าของหัวหน้าหุบเขาซือคงเปลี่ยนเป็นสีเข้ม ชายชราผู้นี้กล้ามาด่าเขาว่าเป็นหมาบ้า ช่างน่าโมโหยิ่งนัก

“พรูด!” มู่เฉียนซีอดหัวเราะไม่ได้

นางมองไปที่ชายชราที่ดูไม่แก่เลยแม้แต่น้อย นี่ก็คืออาจารย์ใหญ่ซวนที่นางตามหามาเป็นเวลานาน และเป็นผู้หลอมอาวุธคนแรกของทวีปเสียโจว

เดิมทีคิดว่าจะเป็นชายชราที่เคร่งขรึม แต่กลับคิดไม่ถึงว่าเขาจะด่าคนตรง ๆ เช่นนี้

คนของหุบเขาหมอเทวดาก็คือฝูงสุนัขบ้า! สุนัขบ้ากัดคน

หัวหน้าหุบเขาซือคงกล่าว “อาจารย์ใหญ่ซวน ท่านไม่ได้อยู่ที่สํานักศึกษาเลย ท่านไม่รู้ต้นสายปลายเหตุของเรื่องนี้ คือ…”

เขาพูดยังไม่ทันจบ อาจารย์ใหญ่ซวนก็ขัดจังหวะ

“หุบเขาหมอเทวดาช่างดีจริง ๆ! พวกเจ้ารู้ว่าข้าไม่ได้อยู่ในสํานักศึกษา ก็เลยมากัดคนที่อยู่ในสํานักศึกษาซวนเสียของข้า ช่างรนหาที่ตายนัก!”

“ไม่ใช่!” เมื่อต้องเผชิญหน้ากับอาจารย์ใหญ่ซวนที่ไม่มีเหตุผลเช่นนี้ หัวหน้าหุบเขาซือคงก็อยากจะกระอักเลือดออกมาเช่นกัน

“ที่จริงแล้วเป็นเช่นนี้ ศิษย์ของสำนักศึกษาของพวกเจ้ามู่เฉียนซี ใช้วิธีชั่วร้ายวางยาพิษศิษย์สายตรงของท่านผู้เฒ่าของข้า ทั้งยังขโมยหม้อยาของท่านผู้เฒ่าของข้าไป พวกเราแค่จะมาพาตัวสาวน้อยผู้นั้นไปเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะเป็นศัตรูกับสํานักศึกษาซวนเสีย! ”

“ฮ่าฮ่าฮ่า! นักศึกษามีอนาคตคนไหนถึงกับทําเรื่องที่สนุกสนานเช่นนี้ ข้าจะต้องให้รางวัลนาง มันน่าทึ่งมาก” เมื่อได้ยินข่าวนี้ อาจารย์ใหญ่ซวนเสียก็หัวเราะออกมาเสียงดัง

ใบหน้าของหัวหน้าหุบเขาซือคงหม่นคล้ำลงเรื่อย ๆ “ดูเหมือนว่าอาจารย์ใหญ่ซวนจะต้องการเป็นอริกับหุบเขาหมอเทวดาของพวกเราแล้ว”

“ไม่ใช่ว่าพวกข้าต้องการเป็นอริกับพวกเจ้า แต่เป็นเพราะพวกเจ้ากําลังสร้างปัญหาให้กับศิษย์สํานักซวนเสียของข้า เป็นพวกเจ้าต่างหากล่ะที่ต้องการเป็นอริกับพวกข้า! หรือว่าสำนักศึกษาของพวกข้าจะปกป้องนักศึกษาไม่ได้เลยหรือ?” อาจารย์ใหญ่ซวนกล่าว

“ถ้าอย่างนั้น ข้าก็ไม่พูดพล่ามทําเพลงแล้ว”

ลงมือต่อ ชิงอิ่งปกป้องมู่เฉียนซี แน่นอนว่าไม่มีใครสามารถทําร้ายเขาได้

บึ้ม! อาจารย์ใหญ่ซวนเผชิญหน้ากับหัวหน้าหุบเขาซือคง

มีคนเพิ่มมาอีกหนึ่งคน แต่กลับพลิกสถานการณ์กลับมาได้!

พวกยอดฝีมือระดับมหาจักรพรรดิของสำนักศึกษาเหล่านั้นที่ไม่กล้าลงมือ ภายใต้คําสั่งของอาจารย์ใหญ่ พวกเขาก็ต้องลงมือ!

การต่อสู้ในตอนนี้นั้นไม่สู้ดีนัก ใบหน้าของหัวหน้าหุบเขาซือคงหม่นคล้ำลง

เขาแอบสบถออกมาว่า “ตาแก่นี่กลับมาเวลาไหนไม่กลับ ดันกลับมาในเวลานี้!”

“ฮ่าฮ่าฮ่า! คิดไม่ถึงเลยว่าสํานักศึกษาซวนเสียของพวกเจ้าจะทำให้หุบเขาหมอเทวดาต้องขุ่นเคือง นี่เป็นโอกาสของสํานักปีศาจดำของพวกเราแท้ๆ!” เมื่อหุบเขาหมอเทวดาเสียเปรียบ เสียงที่มืดมนเสียงหนึ่งก็ดังขึ้น