“ตอนนี้ข้าเข้าใจความลับที่ซ่อนอยู่ของหอคอยโยวหลิงแล้ว อูจิ่วมีเจตนาร้ายจริงๆ เขาพยายามจะทำลายโลกวิญญาณทั้งหมด!” เมื่อเข้าใจการใช้อักขระเสริมวิญญาณแล้ว จวินอู๋เสียจึงเริ่มตื่นเต้นขึ้นมา
ยิ่งนางเข้าใจมากขึ้น นางก็ยิ่งตระหนักว่าหอคอยโยวหลิงไม่ใช่สถานที่สำหรับฝึกฝนของวิญญาณมนุษย์
มันเป็นแค่โรงฆ่าสัตว์ขนาดใหญ่เท่านั้น!
“อู๋เหยา อักขระเสริมวิญญาณในหอคอยโยวหลิงแท้จริงแล้วเป็นค่ายกลสังเวยวิญญาณขนาดใหญ่! มันใช้พลังของตัวเองยกระดับการฝึกฝนของคนที่เข้าไปในนั้น ทำให้พวกเขาแข็งแกร่งขึ้นจนถึงระดับหนึ่ง แล้วพวกเขาจะถูกเปลี่ยนเป็นพลังวิญญาณป้อนให้กับไฟวิญญาณที่อยู่ในนั้น!” จวินอู๋เสียมองจวินอู๋เหยา นางไม่คิดว่าความจริงจะน่าตกใจถึงขนาดนี้ ตอนแรกนางจัดเรียงอักขระเสริมวิญญาณตามแบบในหอคอยโยวหลิง และรู้สึกแบบเดียวกับที่นางเคยรู้สึกในหอคอยโยวหลิง พลังวิญญาณพุ่งเข้าสู่ร่างของนางอย่างควบคุมไม่ได้ แต่นางรู้ว่านั่นคือสัญญาณอันตราย
เมื่อนางย้อนลำดับอักขระเสริมวิญญาณ สิ่งที่นางได้คือวิธีที่เหมาะสมในการยกระดับพลังวิญญาณอย่างแท้จริง!
หอคอยโยวหลิงทั้งสี่แห่ง โดยเนื้อแท้แล้วก็คือโรงฆ่าสัตว์ขนาดใหญ่สี่แห่งนั่นเอง มันชักนำให้วิญญาณมนุษย์ที่เข้าไปข้างในแข็งแกร่งขึ้นอย่างต่อเนื่อง จนกระทั่งมีพลังมากพอที่จะให้ไฟวิญญาณบนชั้นสิบสองดูดกลืนได้ เมื่อเข้าใจลำดับอักขระเสริมวิญญาณ รวมกับการตรวจสอบของน่าหลานเยว่ ความจริงก็ลอยขึ้นสู่ผิวน้ำ..novel-lucky
“สังเวย?” จวินอู๋เหยาหรี่ตาลงเล็กน้อย เมื่อได้ยินคำนั้น ดวงตาของเขาก็เปลี่ยนเป็นสีม่วงโดยไม่รู้ตัว อารมณ์ที่รุนแรงปะทุขึ้นในดวงตาของเขา เขาพยายามข่มกลั้นความรู้สึกที่พลุ่งพล่านขึ้นมาและฟังสิ่งที่จวินอู๋เสียพูดต่อไป
“ใช่ สังเวย จุดประสงค์ที่แท้จริงของการผสานอักขระเสริมวิญญาณชุดนี้คือการสังเวย มันจะสังเวยวิญญาณที่ทรงพลังมากพอเพื่อเพิ่มพลังให้กับไฟวิญญาณ” จวินอู๋เสียสูดหายใจเข้าลึกๆ มิน่าอูจิ่วจึงไม่เคยยอมฝึกในหอคอยโยวหลิง เขาต้องรู้ความจริงเบื้องหลังหอคอยโยวหลิงมานานแล้ว ต้องเป็นเช่นนั้นแน่
วิญญาณทั้งหมดที่เข้าไปข้างในจะได้รับผลจากอักขระเสริมวิญญาณตั้งแต่ครั้งแรกที่ก้าวเข้าไปในนั้น ถึงแม้จะออกไปแล้วผลกระทบก็ยังอยู่ เหมือนกับสภาพของเสี่ยวเฮยในตอนนี้ พลังวิญญาณจะถูกดูดซับโดยไม่รู้ตัว ไม่ว่าจะหนีไปไกลเพียงใด ก็ไม่สามารถตัดการเชื่อมโยงนั้นได้ หนทางเดียวที่จะกำจัดผลกระทบเหล่านั้นให้สิ้นซากคือการทำลายอักขระเสริมวิญญาณในหอคอยโยวหลิง
หลังจากไขความลับของหอคอยโยวหลิงได้แล้ว จวินอู๋เสียก็เจอกับคำถามใหญ่อีกข้อหนึ่ง
จากการจัดเรียงอักขระเสริมวิญญาณนี้ พลังวิญญาณที่ลูกไฟวิญญาณดูดกลืนไปจะไม่สามารถถอนออกได้ แม้แต่อูจิ่วก็ไม่สามารถรวบรวมพลังวิญญาณไปใช้เองได้ แล้วเขาจะทำเช่นนี้ไปทำไม? เขาเค้นสมองสร้างหอคอยโยวหลิงขึ้นมา ทำถึงขนาดละทิ้งลูกศิษย์ของตัวเอง แรงจูงใจของเขาคืออะไรกันแน่?
“ไม่ว่าเขาจะคิดทำอะไร มันไม่ใช่เรื่องดีแน่” จวินอู๋เหยาพูดพลางหรี่ตา
จวินอู๋เสียพยักหน้า ตอนนี้นางรู้ความจริงแล้ว วิธีเดียวที่จะช่วยเสี่ยวเฮยได้คือการทำลายอักขระเสริมวิญญาณในหอคอยโยวหลิงแห่งแรก ไม่อย่างนั้น ต่อให้พวกจวินอู๋เสียไปจากโลกวิญญาณแล้ว เจ้าแมวดำก็จะยังไม่หายจากสภาพนี้
“ข้าต้องไปที่หอคอยโยวหลิงแห่งแรกอีกครั้ง” จวินอู๋เสียกล่าว
“เจ้าแน่ใจหรือ?” จวินอู๋เหยาเลิกคิ้วมองจวินอู๋เสีย
จวินอู๋เสียตอบว่า “มีเพียงข้าที่สามารถใช้วิชาเสริมวิญญาณได้ และมีเพียงข้าที่สามารถย้อนกลับค่ายกลเสริมวิญญาณในนั้นได้!”