มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 846
“บัว…บัวหิมะงั้นเหรอ?” ท่านผู้หญิงเยลแมนตอบกลับ น้ำเสียงของเธอสั่นเทา ขณะที่เธอยังคงจ้องไปที่ของขวัญด้วยความงุนงงต่อไป
“เจอรัลด์จะซื้อสิ่งของที่แพงและมีค่าเช่นนี้มาได้ยังไงกัน…?
พ่อบ้านเองก็เพียงก้มหน้าลง หลังจากคิดอยู่ชั่วครู่สั้น ๆ จากนั้นเขาก็พูดขึ้นมา “…มีบางอย่างอยู่ในใจของผมครับ ผมไม่มั่นใจว่าผมควรพูดมันหรือไม่ ท่านประธาน”
“พูดต่อสิ!”
“จากสิ่งที่ผมสามารถสังเกตได้ คุณคลอฟอร์ดดูไม่เหมือนจะเป็นคนธรรมดาเลยนะครับ ถ้าจะพูดให้ถูก เขาดูเหมือนจะแสดงออกถึงอารมณ์ของคนชั้นสูง! มีบางอย่างเกี่ยวกับวิธีที่เขาพูด…นี่อาจดูเหมือนไกลเกินจริง แต่คุณเคยคิดไหมครับว่าบางที แค่อาจจะนะครับ…คุณคลอฟอร์ดอาจเป็นคนลึกลับคนนั้น…”
“…นายกำลังบอกเป็นนัยว่าเจอรัลด์คือคุณคลอฟอร์ด จากตระกูลคลอฟอร์ดงั้นเหรอ?” ท่านผู้หญิงเยลแมนตอบกลับ รู้สึกประหลาดใจอย่างมากที่ได้ยินคำชี้แนะแบบนั้น
ในการตอบสนอง เชลดอนเพียงชี้ไปที่บัวหิมะอีกครั้ง นั่นเพียงอย่างเดียวก็ทำให้หัวใจของท่านผู้หญิงเยลแมนเต้นผิดจังหวะแล้ว
“…นั่น…นั่นจะเป็นไปได้อย่างไร? นายก็เห็นว่าดีแลนดูเป็นยังไงในปีนั้นเหมือนกันใช่ไหม? ไม่มีทางหรอกน่า!” ท่านผู้หญิงเยลแมนกล่าวอย่างไม่อยากจะเชื่อ
“ท่านประธาน ด้วยความเคารพนะครับ ตระกูลเยลแมนไม่ได้อยู่อย่างง่าย ๆ เลยในสองสามปีมานี้…ปัญหาไม่ได้จำกัดอยู่ที่ธุรกิจที่ค่อย ๆ ถดถอยลงของเราเหมือนกัน การสู้กันภายในตระกูลก็ยิ่งเลวร้ายลงเมื่อเวลาผ่านไปเช่นกัน เพราะไม่กี่ฝ่ายในตระกูลที่คอยกระจายอำนาจกันมากขึ้น เมื่อคุณไม่ได้อยู่ในสถานการณ์นั้นอีกต่อไป ผมขอเตือนคุณว่า คุณยูม่า เยลแมนก็ยังสร้างปัญหามากมายให้ตระกูลเช่นกันตลอดหลายปีที่ผ่านมานี้”
“เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นนั้น มันไม่แปลกเหรอครับที่ธุรกิจของตระกูลเยลแมนไม่ได้ล้มสลายลง? เมื่อไม่กี่ปีก่อนที่ผมตระหนักได้ครั้งแรกว่าใครบางคนต้องคอยช่วยเหลือตระกูลอย่างลับ ๆ ท้ายที่สุดแล้ว อันตรายใด ๆ ที่พวกเราเผชิญก็ได้รับการจัดการอย่างรวดเร็ว และหากพวกเราต้องจัดการกับเรื่องใด ๆ ล่ะก็ ปกติพวกมันก็เป็นแค่เรื่องเล็กน้อย”
“ยิ่งไปกว่านั้น จำสิ่งที่เกิดขึ้นกับพวกลีนส์ได้ไหมครับ? พวกเขาเป็นศัตรูที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเรา และพวกเขาก็มีอำนาจมากเช่นกันในตอนนั้น แม้กระนั้นเพียงแค่คืนเดียว ตระกูลทั้งหมดก็ถึงกับล้มละลายไป ไม่เพียงแค่นั้นนะครับ ตระกูลลีนส์ยังถูกลบออกจากแผนที่ไปโดยสิ้นเชิง! คืนนั้นเกิดอะไรขึ้นกันแน่ล่ะครับ? มันยังคงเป็นปริศนาอยู่จนถึงทุกวันนี้!”
เชลดอลมีเรื่องมากมายให้พูด เนื่องจากก่อนหน้านี้เขาเก็บเรื่องทุกอย่างนี้ไว้กับตัวเอง อย่าลืมว่าเขาก็กลัวว่าท่านผู้หญิงเยลแมนจะโกรธถ้าเขาพูดเรื่องทั้งหมดนี้ออกมา
ขอบคุณพระเจ้า ท่านผู้หญิงเยลแมนเพียงขมวดคิ้วเล็กน้อยเท่านั้น
ขณะที่เธอคิดถึงของขวัญที่คุณคลอฟอร์ดได้นำมา สุดท้ายเธอก็ถอนหายใจหนัก ขณะที่สีหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นเศร้าหมอง ไม่ว่าความจริงจะเป็นยังไง ตัวของขวัญเองก็ยังคงมีราคาอย่างน้อยถึง 150,000,000 ดอลลาร์เลยทีเดียว
วันต่อมาเมื่อเจอรัลด์มองไปที่เบก่อนที่จะถามขึ้น “พรุ่งนี้เป็นวันเกิดของเธอใช่ไหม? เธอวางแผนที่จะฉลองมันยังไงล่ะ?”
“ฉันไม่เคยฉลองวันเกิดของฉันเลยตลอดหลายปีมานี้” เบตอบกลับ
“อืมนั่นจะเปลี่ยนไปในปีนี้ อย่าลืมว่าฉันอยู่ที่นี่เพื่อฉลองมันกับเธอนะ!” เจอรัลด์กล่าวด้วยรอยยิ้ม
ด้วยความรู้สึกซาบซึ้งใจกับคำพูดของเขา เบเพียงพยักหน้าจากวิธีที่เธอแสดงอาการหลุกหลิก แต่อย่างไรก็ตาม มันชัดเจนว่าเธอมีบางอย่างที่จะกล่าวเพิ่ม แม้จะเป็นแบบนั้น ก่อนที่คำถามจะทันออกจากปากของเธอ เธอก็หยุดตัวเองไว้ คำถามนั้นสามารถรอได้อย่างแน่นอน
ถึงอย่างนั้นเจอรัลด์ก็เข้าใจได้แล้ว
“อะไรเหรอ? เธออยากจะรู้ว่าฉันรู้จักผู้คนจากทรัสเดค กรุ๊ป ได้ยังไงใช่ไหม?” เจอรัลด์พูดด้วยรอยยิ้ม
เมื่อได้ยินแบบนั้น เบก็ส่ายหัวของเธอก่อนจะพูดขึ้นมา “มันไม่ใช่แบบนั้น…ถ้าจะพูดให้ถูก ฉันตั้งใจจะถามเรื่องอื่น เนื่องจากนายก็เรียนจบมาสักพักแล้ว ฉันสงสัยว่านายมี…เอ่อ พี่สะใภ้หรือยัง…? นายก็ยอดเยี่ยมมากอยู่แล้ว แต่ฉันไม่เคยเห็นนายโทรหาใครที่น่าจะเป็นแฟนนายเลย…ในขณะที่พวกเราพูดถึงเรื่องนี้ ฉันคิดว่ากีย่าคนนั้นก็เป็นผู้หญิงสวย มีมารยาทดีมากเช่นกันนะ!”
เบดูเหมือนจะเป็นห่วงเป็นใยมากกว่าที่เธอดูจะเป็นอย่างแน่นอน
ริมฝีปากของเจอรัลด์ค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นรอยยิ้มที่ขมขื่นขณะที่เขาตอบกลับ “ฉันยังไม่มั่นใจเลยด้วยซ้ำว่าจะเริ่มยังไง แต่เบให้ฉันถามเธอบางอย่างนะ เธอจะเกลียดใครบางคนที่รักษาสัญญาของพวกเขาไม่ได้ไหม? สมมุตินะ ถ้าแฟนของเธอล้มเหลวในการมาปรากฏตัวในสถานที่ที่พวกเธอทั้งคู่ได้สัญญาว่าจะมาพบกัน เธอจะรู้สึกยังไง?”
“อืม ฉันจะต้องทั้งผิดหวังและเสียใจอย่างแน่นอน! ไม่ว่าผู้หญิงอาจจะเย็นชาและไม่สนใจอย่างไร แต่พวกเธอให้ความสำคัญกับการเดทอย่างมากแน่นอน! ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม พวกเธอต้องใช้เวลานานมากเพียงเพื่อเตรียมเดท! การผิดสัญญาจะเป็นความผิดหวังอย่างใหญ่หลวงโดยไม่ต้องสงสัยเลยแหละ! แต่ว่าทำไมนายถึงถามแบบนั้นล่ะ? นายเคยผิดสัญญาเหรอ ลูกพี่ลูกน้อง?”