“ข้าเชื่อว่าทุกคนที่นี่มีความเข้าใจในหอคอยโยวหลิงอยู่แล้ว ก็น่าจะตัดสินได้ว่าสิ่งที่ข้าพูดมีความจริงอยู่หรือไม่” อูจิ่วกล่าว
พวกมังกรเพลิงย่อมรู้ว่าที่อูจิ่วพูดนั้นเป็นความจริง แต่พวกเขาไม่คิดว่าอูจิ่วจะยอมรับว่าหอคอยโยวหลิงอาจนำอันตรายมาสู่วิญญาณเผ่าพันธุ์อื่นอย่างง่ายดายแบบนี้ ความตรงไปตรงมาเช่นนี้ไม่เหมือนนิสัยของอูจิ่วเลยสักนิด
ท่าทางแบบนี้ยิ่งทำให้พวกมังกรเพลิงระแวงมากขึ้น
ดูเหมือนอูจิ่วจะรู้สึกถึงอคติจากพวกมังกรเพลิง เขาจึงพูดต่อไปอย่างจนใจว่า “แน่ล่ะว่าข้า อูจิ่ว ไม่ใช่คนดีขนาดนั้น และไม่ใช่คนใจกว้างขนาดจะยอมยกหอคอยโยวหลิงให้ง่ายๆแบบนี้ พูดตามตรงเลยก็แล้วกัน การสร้างหอคอยโยวหลิงแห่งที่สี่นี่ไม่ใช่ความคิดของข้า แต่เป็นความคิดของท่านจ้าววิญญาณ”
“ท่านจ้าววิญญาณ?” มังกรเพลิงตกตะลึง.novel-lucky.
อูจิ่วพยักหน้าและพูดว่า “หอคอยโยวหลิงทั้งสามแห่งก่อนหน้านี้เป็นการทดลองที่ท่านจ้าววิญญาณให้ข้าทำ ท่านอนุญาตให้ข้าจัดให้แค่วิญญาณมนุษย์ได้ใช้เท่านั้น หลังจากทดลองมาอย่างยาวนาน ท่านจ้าววิญญาณรู้สึกว่าหอคอยโยวหลิงสามารถใช้เพื่อฝึกฝนพลังวิญญาณของเราได้ ท่านจึงให้ข้ารีบสร้างหอคอยโยวหลิงเพิ่มเพื่อให้วิญญาณเผ่าพันธุ์อื่นได้ใช้” ขณะที่พูด อุจิ่วก็ยิ้มมุมปากอย่างหงุดหงิด “ไม่งั้น พวกเจ้าคิดหรือว่าข้าจะยินดียกหอคอยโยวหลิงที่ข้าค้นคว้ามาให้พวกเจ้า? นั่นเป็นสิ่งที่พวกเราวิญญาณมนุษย์อุตสาหะสร้างขึ้นทีละเล็กละน้อย พวกเจ้าได้ช่วยออกแรงอะไรบ้าง แต่พอสร้างเสร็จก็ต้องถูกพวกเจ้ายึดไปเนี่ยนะ?”
คำพูดของอูจิ่วทำให้มังกรเพลิงและดาบตัดวิญญาณตกตะลึง ท่าทีจริงใจของอูจิ่วก่อนหน้านี้ไม่ได้ทำให้พวกเขาหวั่นไหวเลยแม้แต่น้อย แต่กลับทำให้พวกเขาระแวงแทน เมื่ออูจิ่วใช้น้ำเสียงขุ่นเคืองพูดคำพูดแบบนั้น พวกเขากลับพบว่ามันน่าเชื่อมากกว่า
จากที่พวกเขารู้จักอูจิ่วมา เขาไม่ใช่คนใจกว้าง แต่เป็นคนที่จะไม่มีวันยอมยกหอคอยโยวหลิงให้หากไม่มีเหตุผลที่ดี ดังนั้น ไม่ว่ายังไงพวกเขาก็ไม่กล้ายอมรับมันง่ายๆ
“ตอนนี้หอคอยโยวหลิงแห่งที่สี่ได้สร้างขึ้นแล้ว เราแค่ต้องค้นคว้าวิธีฝึกฝนของเผ่าพันธุ์วิญญาณเพื่อทำการปรับเปลี่ยนขั้นสุดท้าย จากนั้นก็นำไปใช้ได้ทันที ข้าเห็นพวกเจ้าหวาดกลัวและวิตกกังวลกันมาก ถ้าพวกเจ้าไม่สบายใจก็ไปขอคำยืนยันจากท่านจ้าววิญญาณก็ได้ แม้ว่าข้าจะไม่ค่อยพอใจกับการตัดสินใจของท่านจ้าววิญญาณ แต่ในฐานะข้าราชบริพาร ข้าก็ต้องปฏิบัติตามคำสั่งของท่านจ้าววิญญาณ เจ้าไม่อยากเชื่อคำพูดของข้า เจ้าก็ไปหาคำยืนยันเอาเองแล้วกัน” อูจิ่วกอดอกพูดอย่างสงบและไม่สะทกสะท้าน รอยยิ้มเหยียดหยามปรากฏบนใบหน้าคล้ายผู้หญิงนั่น แตกต่างจากคนที่จริงจังและจริงใจเมื่อครู่อย่างสิ้นเชิง
ท่าทางที่ต่างไปของอูจิ่วทำให้มังกรเพลิงและดาบตัดวิญญาณสับสนเล็กน้อย พวกเขาไม่สามารถบอกได้ว่าอูจิ่วพูดจริงหรือโกหก
“ข้าจะไปขอคำยืนยันจากท่านจ้าววิญญาณ ดูซิว่าเจ้าพูดความจริงรึเปล่า ถ้าเจ้ากล้าหลอกลวงข้า ข้าจะให้เจ้าได้รู้ว่าต้องชดใช้ด้วยอะไร” ดาบตัดวิญญาณกล่าวด้วยน้ำเสียงข่มขู่
อูจิ่วยักไหล่
“เชิญเลย”
ตลอดการสนทนา ตู๋เถิงไม่เคยอ้าปากพูดเลยสักครั้ง เขาแค่นั่งอยู่บนเก้าอี้เถาวัลย์ มองอูจิ่วโดยไม่พลาดการเปลี่ยนแปลงแม้เพียงเล็กน้อยบนใบหน้าของอูจิ่ว
“ถ้าเรื่องที่พวกเจ้าอยากถามข้ามีแค่นี้ เช่นนั้นข้าก็ได้พูดทุกอย่างที่ควรพูดแล้ว การก่อสร้างหอคอยโยวหลิงแห่งที่สี่เสร็จสมบูรณ์แล้ว หลังจากพวกเจ้าตัดสินใจได้ว่าเผ่าพันธุ์ไหนจะได้ใช้หอคอย ก็แจ้งข้าโดยตรงได้เลย ข้าจะเตรียมการขั้นสุดท้ายให้ ถ้าไม่มีอะไรแล้ว งั้นข้าไปล่ะ” อูจิ่วกล่าวสรุปแล้วตั้งใจจะกลับ
คำถามของมังกรเพลิงได้รับคำตอบแล้ว ย่อมไม่มีเหตุผลที่อูจิ่วจะอยู่ต่อ