บทที่ 614 การประชุม (3)
เช้าตรู่เมื่อพระจันทร์เต็มดวงส่องแสงอยู่บนท้องฟ้า มีห่อผ้าห่มวางไว้ที่บันไดของโบสถ์ แสงจางๆส่องบนใบหน้าของเด็กทารก เขาไม่ได้ร้องไห้และจ้องมองไปที่ใบหน้าของแม่
ในไม่ช้าแม่ก็เริ่มร้องไห้ เธอหันกลับมามองลูกของเธอและเดินออกไปอย่างไม่เต็มใจ
รอยยิ้มปรากฎบนใบหน้าของทารกผู้บริสุทธิ์ เมื่อได้ยินเสียงหัวเราะของทารกแม่ก็เริ่มวิ่ง น้ำตากระจายอยู่ในอากาศขณะที่เธอวิ่งจากไป
ไม่ช้าดวงจันทร์ก็สลัวและประตูของโบสถ์ก็เปิดเมื่อดวงอาทิตย์เริ่มขึ้น แม่ชีแก่ๆหยุดต่อหน้าทารก เธอถอนหายใจออกมา เด็กลืมตาของเขาซึ่งสะท้อนให้เห็นใบหน้าของแม่ชี เธอยิ้มอย่างอ่อนโยนและเดินอุ้มผ้าห่มของทารกเอาไว้และแสดงความยินดีกับการเกิดมาของเขา
ทารกจึงอยู่ในความดูแลจากโบสถ์และได้รับชื่อ ‘อีเรน’
อีเรน ใช้เวลาส่วนใหญ่ในวัยเด็กของเขาในโบสถ์ โบสถ์คือบ้านของเขาเป็นสนามเด็กเล่นและโรงเรียนของเขา แม่ชีของโบสถ์สอนเขาหลายเรื่อง
อีเรน ไม่ชอบการเรียน เขาชอบตัดไม้ แทนที่จะเป็นประวัติศาสตร์เขากลับอยากที่จะเรียนรู้วิชาดาบและอัศวิน แต่เนื่องจากโบสถ์ตั้งอยู่ในชนบทห่างไกลจากเมืองหลวงแม่ชีจึงไม่สามารถให้การศึกษาแก่เขาได้ไม่ว่าพวกเขาจะพยายามมากแค่ไหนก็ตาม
แล้ววันหนึ่งอัศวินผู้เกษียณก็ได้มาเยี่ยมโบสถ์ แม่ชีแนะนำ อีเรน ให้กับอัศวิน อัศวินต้องการผู้สืบทอด แต่ไม่มีลูก อีเรน เป็นเด็กที่สมบูรณ์แบบ
ด้วยความเข้าใจซึ่งกันและกันอีเรนกลายเป็นนักเรียนของอัศวิน
อีเรนรู้สึกมีความสุขทุกครั้งที่เขาเหวี่ยงดาบ ในช่วงเวลานั้นเขาไม่ได้เศร้าที่เขาไม่มีพ่อแม่หรือเพื่อน
อีเรนฝึกฝนด้วยดาบของเขาและนอนกับมัน ความฝันที่จะได้เป็นอัศวินปรากฏภายในตัวเขา ฮีโร่แห่งความยุติธรรมที่เขาอ่านในเทพนิยาย…เขาฝึกฝนทุกวันเมื่อเขาจินตนาการว่าตัวเองกลายเป็นคนแบบนี้
แม่ชีดูเขาเติบโตขึ้นด้วยความภาคภูมิใจ พวกเขาปฏิบัติต่อเขาราวกับว่าเขาเป็นลูกชายของพวกเขา
แต่พวกเขาไม่เหลือเวลามากเพราะ ‘การเปลี่ยนแปลงอาณาจักรอสูร’ ซึ่งค่อยๆกลืนกิน อคทรีน่า อย่างช้าๆในที่สุดก็มาถึงโบสถ์
*************************************************************************
[นอกปราสาทของ บาอัล]
ลูกศรที่ยิงผิดพลาดไปนั้นบินขึ้นไปบนยอดปราสาทของ บาอัล ก่อนที่จะบินขึ้นไปบนเตียงและเกิดการระเบิดขึ้น
พลังของ [การระเบิด] จากลูกศรทำให้ทั้งปราสาทสั่นสะเทือน เสียงดังก้องจนเกิดเป็นพายุที่น่ากลัวทำลายส่วนบนของปราสาทพลังงานปีศาจรอบตัวปราสาทกระจัดกระจายและรากฐานของมันก็พังทลายลง การทำลายไม่ได้จำกัดอยู่ที่ส่วนบนสุดของปราสาทเท่านั้น
ตู้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!
ด้วยเสียงระเบิดเสียงของอาคารที่ถล่มดังขึ้น เปลือกของปราสาทปีศาจของ บาอัล พังทลายลงอย่างสมบูรณ์ อย่างไรก็ตามผมไม่มีเวลาที่จะดูภาพนี้ มีดพุ่งแทงผมจากด้านหลัง
เปรี้ยง!
บาเรียสีดำก่อตัวขึ้นทันทีและป้องกันโจมตีให้ผม บาเรียไม่ใช่ของเจนหรือ ชิมูริน ผมถอนหายใจด้วยความโล่งอกแล้วหันไปทางด้านข้าง
เห็นใบหน้าที่คุ้นเคย รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของผมเมื่อผมเห็นเธอ
“คุณสบายดีมั้ยบอส?”
บอสปรากฏตัวออกมาจากที่ไหนสักแห่งและปกป้องผมเอาไว้
“นายควรระวังเมื่อนายใช้ธนู”
“อ้าาาาาาา~ นายโอเคไหม ~”
เจนปัดบอสไปข้างๆ ผมพยักหน้าอย่างเมินเฉยและชิมูรินก็ยักไหล่เมื่อเธอมองบอสที่เหมือนเป็นลูกศิษย์ของเธอ
“ยิ่งไปกว่านั้น….”
เงาของบอสแผ่ออกไปบินด้วยความเร็วแสงซัดใส่คนที่โจมตีผมและลากเขาเข้ามา
“อัก…”
ผู้โจมตีคือปีศาจ เงาขดในร่างของเขาและบีบคอเขา เมื่อมองหน้าเขาผมก็ขมวดคิ้ว ผมจำได้ว่าเห็นเขามาก่อน แต่ผมจำไม่ได้ว่าที่ไหมผมเลยใช้ [การสำรวจและการอ่าน] เพื่อตรวจสอบ
“…อ้า เจ้าคนขี้กลัวนี้”
ในที่สุดผมก็จำเขาได้ ผมเคยเห็นหน้าเขาบนโปสเตอร์ที่ต้องการใน ห้องจัดเลี้ยงสีม่วง เขาเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของซึ่งเป็น 1 ใน 9 ปีศาจ
“ฉันเกือบลืมไปแล้วฉันเดาว่า 9 ปีศาจ ยังมีชีวิตอยู่ดีสินะ”
ผมหันไปหาบอสซึ่งผมพยักหน้าให้เธอทันที นอกเหนือจากเดสทรอยที่ถูกฆ่าโดย ไอลีน คนส่วนที่เหลือของ 9 ปีศาจ ยังไม่ได้เป็นอันตราย
“…เทอร์โรว์เป็นผู้สนับสนุนของ แอสทารอส สอบสวนชายคนนี้และค้นหาว่า เทอร์โรว์ ซ่อนตัวอยู่ที่ไหน”
บอสหยิบเงาของเธอกลับมาแล้วคว้าคอของจินน์ด้วยมือของเธอ เธอดูโกรธมาก
“เฮ้ย ฉันไม่คิดว่าคุณควรให้ความสนใจกับผู้ชายคนนั้นในตอนนี้”
ชิมูริน พึมพำขณะที่เธอดูปราสาทที่ถล่มของ บาอัล
“ฮะ?”
“ดูนั้น.”
ชิมูรินชี้ไปที่ปราสาทด้วยรอยยิ้มเหนือสิ่งนั้นบาอัลก็ปรากฏตัวต่อหน้าทุกคน เขาดูเหมือนเบลล์ที่เป็นร่างอวตารของเขา
เขาจ้องมองมาที่ผม…
ย้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!
เขาคำรามออกมา
เสียงกรีดร้องของเขาสั่นทุกอย่างที่อยู่ในกำแพง ในไม่ช้าร่างของบาอัลก็ขึ้นสู่ท้องฟ้า ในเวลาเดียวกันพลังปีศาจปริมาณมากก็ไหลออกมา
บาอัล ปลดปล่อยพลังปีศาจของเขาในทุกทิศทาง มันซึมเข้าไปในสิ่งกีดขวางของเขาเปลี่ยนมันให้เข้มขึ้น ผมไม่รู้ว่าเขาวางแผนจะทำอะไร
“เฮ้ย.”
แต่ชิมูรินดูเหมือนจะรู้อะไรบางอย่างขณะที่เธอสะกิดไหล่ด้วยรอยยิ้ม ผมมองกลับไปที่เธออย่างว่างเปล่า
“ฉันคิดว่า เดียวฉันคงจะได้พบนายอีกในเร็วๆนี้”
เหมือนเธอปิดบังอะไรพวกเรา หลังจากนั้นโลกก็ระเบิดในทันที!!!
*************************************************************************
[เกมเสมือนจริง – ‘เกม เลราจ’]
ในช่วงเวลาเดียวกันตัวละครของ เลราจ,ลีเจิงอี ก็สั่นคลอน เธอเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าในเกม เธอรู้สึกได้ถึงพลังพลังแห่งปีศาจที่อยู่ไกลออกไป
“พระเจ้า!”
คอร์เต้ คนรับใช้ที่ซื่อสัตย์ของเธอหรือที่รู้จักกันในชื่อ ‘มอนสเตอร์ของ
เลราจ’ ตะโกนออกมา เลราจ พยักหน้า และพูดผ่านระบบแชท
– สุดท้ายแล้วก็ดูเหมือนว่าชายชรานั่นจะสืบเชื้อสายลงมาจนได้นะ
เลราจ ถอนหายใจเบาๆแล้วมองไปรอบๆเธอถิ่นทุรกันดารขนาดใหญ่ที่ย้อมไปด้วยความมืดแผ่ขยายออกไปอยู่ข้างหน้าเธอ สถานที่นี้ถูกเรียกว่า Lekior Field และเป็นสนามฝึกระดับสูงที่มีชื่อเสียงในเกม
เนื่องจากมันมีอัตราการเกิดของมอนสเตอร์ที่ทรงพลังสูง ผู้เล่นส่วนใหญ่จึงไม่สามารถเข้าไปได้ อย่างไรก็ตาม เลราจ และคนรับใช้ของเธอครอบครองสถานที่ได้อย่างง่ายดายด้วยการควบคุมพิเศษของ เลราจ
– รับสิ่งของทั้งหมดมา
เลราจ สั่งสมาชิกกิลด์ของเธอ
– ช่างตีเหล็ก นายสามารถทำอะไรกับมันได้บ้างไหม?
“ด้วยจำนวนที่เพียงพอของพวกมัน ฉันน่าจะสามารถสร้าง
[เกาะอกระดับสูง] ได้นะ”
1 สัปดาห์ผ่านไปแล้วนับตั้งแต่ตัวเกมนั่นได้เปิดขึ้น เกมดังกล่าวมีความสมจริงมากกว่าที่คาดไว้ ในการสร้างอุปกรณ์ระดับสูงจำเป็นต้องมีวัสดุไอเท็มจำนวนมาก แต่ไม่ว่าอุปกรณ์ของคนๆนั้นจะดีเพียงใดแต่ถ้าประมาทก็อาจนำไปสู่ความตายได้เช่นกัน นอกจากนี้ไม่สามารถฟื้นได้ ความตายในเกมนั่นก็จะเป็นไปอย่างถาวร
เลราจ สนุกกับความสมจริงนี้ และมันก็เหมือนกันสำหรับผู้เล่นคนอื่นๆ
ถ้าเกมไม่สนุก มันจะไม่มีวันที่มีผู้เล่นถึง 15 ล้านคนในเวลาเดียวกันได้เลย บริษัทเกมลีโอได้สร้างเกม RPG แห่งศตวรรษขึ้นมาจริงๆ
“ท่านจะไปพบกับบาอัลไหมครับ?”
คอร์เต้ ถามเมื่อเขารวบรวมรายการครบถ้วน การแสดงออกของเขานั้นจริงจัง แต่วิธีที่เขากลับไปรับสิ่งของต่างๆ เป็นเรื่องตลก
– น่าจะไป…แต่เมื่อฉันทำสัญญากับโลกนี้ไว้แล้ว ฉันจะรักษาสัญญา สงครามของฉันจะอยู่ในเกมนี้เท่านั้น
“…เราจะทำตามความปรารถนาเหนือหัวของเราครับ”
คอร์เต้ โค้งคำนับ เลราจ พยักหน้าโดยไม่มีคำพูด
– ฉันจะออกจากระบบก่อน
“ครับท่าน!”
เลราจ ออกจากระบบ ในขณะเดียวกัน คอร์เต้ ยังคงอยู่ในเกม เขาต้องการติดตาม เลราจ แต่เขาได้รับคำสั่งให้ทำหน้าที่ในเกม
มีผู้เล่นกว่า 15 ล้านคนกำลังต่อสู้เพื่อสมาคมของ เลราจ มันคือ 15,000,000 vs 1,000 ดังนั้นต้องบอกว่า คอร์เต้ ปฏิเสธที่จะให้ผู้คุมกันของเขาลง
—————————2————————