บทที่ 891 ลิงเล่นทาย

บัญชามังกรเดือด

บัญชามังกรเดือด บทที่ 891 ลิงเล่นทาย

อะไรนะ?

ให้ลิงตัวหนึ่งทาย?

คำพูดนี้ของไป๋หลิงพอออกไปไม่เพียงทำให้ทุกคนเหลือเชื่อหัวเราะเสียงดังฮ่าๆ ปลาไหลที่อยู่ต่อหน้าก็สั่นเล็กน้อยที่มากกว่านั้นคือแทบจะพ่นเลือดแก่ออกมา

เขายังคงมีความมั่นใจมากต่อทักษะฝีมือการพนันของตัวเอง อย่างน้อยในสนามนี้ของคนเหล่านี้ในตอนนี้ไม่มีใครเป็นคู่ต่อสู้ของเขา

คิดไม่ถึงไป๋หลิงจะใช้ลิงตัวหนึ่งมาพนันกับเขา?

นี่ไม่ใช่เอาเขาเป็นตัวตลกเหรอ!

แม่งรังแกกันมากไปแล้วจริง ๆ !

ผู้หญิงคนนี้หน้าตาสวยแต่ไร้สมองใช่หรือเปล่า?

ปลาไหลมองไปทางฉินเทียนแล้วด้วยใบหน้าที่เขียวคล้ำ ยิ้มพูดอย่างเย็นชา“สหาย ล้อเล่นพอแล้วหรือยัง?”

“ล้อเล่นพอแล้วก็ลงมือเล่นเถอะ นายพนันกับฉัน”

เขายอมรับฉินเทียนเป็นนายทุนคนนั้นต่างหาก ไป๋หลิงและคนอื่น ๆ ก็เป็นแค่เพราะฉินเทียนชอบเป็นพิเศษจึงใช้เงินจ้างมาเล่นเป็นเพื่อน

เป็นทั้งไก่ทั้งลิง เห็นชัดว่าก็คือนักต้มตุ๋นที่กินอยู่ฟรี

เขาได้รอจนหงุดหงิดแล้ว ต้องรีบเอาเงินบนตัวของฉินเทียนคนใช้เงินที่ไม่ถูกต้องคนนี้มาไว้ในมือให้หมด

คิดไม่ถึงฉินเทียนพูดด้วยใบหน้าที่สบาย ๆ “งั้นก็ให้ลิงลองหน่อยแล้วกัน”

ปลาไหลรู้สึกอึดอัด

“โอเค!”

“ตอนนี้เริ่มเดิมพัน!”เขาพูดอย่างอารมณ์เสีย คิดในใจเดี๋ยวก็สามารถเอาลิงและไป๋หลิงกวาดออกไปแล้ว

ไป๋หลิงตบลิงขนทองแล้ว พูดเสียงต่ำ“เจ้าทองอย่ากลัว”

“บอกฉัน ใหญ่หรือเล็ก”

ลิงขนทองร้องเจี๊ยก ๆ แล้วเสียงหนึ่ง

ไป๋หลิงยิ้มพูด“เก่งจริง ๆ โอเคร พวกเราเดิมพันเล็ก”

หล่อนเอาเงินห้าร้อยหยวนวางไปด้านซ้ายทั้งหมดแล้วทันที

“ซื้อแล้วมือออกห่าง ฉันจะเปิดแล้ว!”ปลาไหลร้องเสียงดังอย่างตื่นเต้น

คนที่เหลือก็เบิกตากว้างทั้งหมดแล้ว ลิงทายขนาดเป็นการสร้างซ่องการพนันสไตล์ใหม่อย่างนี้ พวกเขายังเห็นเป็นครั้งแรก

ทำไมรู้สึกซ่องการพนันที่ดี ๆ กลายเป็นการแสดงของคณะกายกรรมไปแล้วล่ะ?

“เปิด!”ปลาไหลเปิดถ้วยลูกเต๋าออกแล้วอย่างมีพลัง

ทุกคนรีบดึงหัวไปดูจำนวนจุดสีด้านล่าง

ทั้งหมดหกเม็ดสี เอาตามจำนวนจุดของแต่ละอันบวกขึ้นมาทั้งหมดเพียงแค่สิบห้าจุด

“เล็ก!”

“เป็นเล็ก ลิงทายถูกแล้ว!”

“ฮ่า ๆ คิดไม่ถึงลิงทายถูกแล้ว!”

ทันใดนั้นผู้คนก็โฮ่ร้องอย่างตื่นเต้น

“ฉันชนะแล้ว หยิบเงิน!”ไป๋หลิงพูดยิ้มคริ ๆ

สีหน้าของปลาไหลน่าเกลียด เขาคิดไม่ถึงลิงตัวนี้จะทายมั่ว ๆ ถูกแล้ว

ใช่ เขาคิดว่าลิงคือหลอกแน่นอน ยังไงไม่ว่าทายอะไรต่างก็มีอัตราที่เป็นไปได้ห้าสิบเปอร์เซ็นต์

“ไม่เป็นไร ฝึกมือไปก่อนไง”

“ก็แค่ห้าร้อย หยิบไป”เขายิ้มแล้ว แกล้งใจกว้างหยิบห้าร้อยจากในปึ๊งใหญ่ด้านหน้าโยนให้ไป๋หลิงแล้ว

“เอาใหม่!”

ก็อกแก๊กดังระยะหนึ่ง ครั้งนี้ปลาไหลเหมือนโอ้อวดฝีมือทำสองสามท่าทางในอากาศอย่างตั้งใจแล้ว ทำให้คนตาลาย

“เดิมพันใหญ่!”

ไป๋หลิงฟังเสียงร้องของลิงขนทองแล้ว เอาเงินทุนห้าร้อยและห้าร้อยที่เพิ่งชนะมานั่นรวมทั้งหมดหนึ่งพัน

ล้างคะแนนทั้งหมดเลยทันที ครั้งนี้เดิมพันใหญ่

คิดไม่ถึงเปิดคำตอบจะเดิมพันถูกอีกแล้ว

ครั้งนี้ปลาไหลแพ้หนึ่งพันแล้วทันที

เงินของไป๋หลิงกลายเป็นสองพันแล้ว ครั้งที่สามหล่อนยังคงล้างคะแนนทั้งหมด ครั้งนี้เดิมพันเล็ก

เปิดถ้วยลูกเต๋าออก เกือบแล้ว ไม่ใช่ใหญ่ถึงแม้อันตรายแต่ยังคงชนะแล้ว

ลิงทายของชนะติดต่อกันสามครั้ง บรรยากาศเป็นไปอย่างคึกคักอีกครั้งในตอนนี้

ถ้าหากเพิ่งเริ่มแรกยังเป็นโชคดวง อย่างนั้นชนะติดต่อสามเกมก็มีความน่าเหลือเชื่อแล้วเล็กน้อย

ปลาไหลก็เห็นได้ชัดมากนั่งไม่อยู่แล้วเล็กน้อย สามเกมติดต่อกันเขาแพ้สองเท่าได้ออกไปสามพันห้าแล้ว

เงินเหล่านี้สำหรับเขาแล้วถึงแม้ไม่มาก แต่เขาไม่เคยน่าเวทนาอย่างนี้มาก่อน

ถูกคู่ต่อสู้ฆ่าสามเกมติดต่อกัน ที่ยิ่งทำให้คนยากที่จะรับได้ก็คือฝ่ายตรงข้ามรับผิดชอบทาย คิดไม่ถึงเป็นลิงตัวหนึ่ง

นี่ทำให้เขายิ่งเพิ่มความเสียหน้า

ตอนนี้เขาคืออยากมากที่จะเอาสมองลิงตัวนี้เคาะให้เละแล้วจริง ๆ

“ทำไม นายไม่กล้าแล้วเหรอ?” ยิ่งทำให้น่าโกรธคือ ไป๋หลิงเริ่มท้าทาย

ปลาไหลทนความโกรธอยู่ ยิ้มพูดอย่างเย็นชา“เธอก็ดูถูกฉันมากไปแล้ว”

“ก็เพียงแค่สองสามพันเอง น้องสาวปกติฉันไปศูนย์บริการอาบน้ำให้ทิปแก่พี่สาวเหล่านั้นก็ไม่เพียงแค่ตัวเลขนี้”

ไป๋หลิงไม่เข้าใจอะไรคือพี่สาวศูนย์บริการอาบน้ำ พูดอย่างอดไม่ได้“พวกหล่อนคือทำอะไร?เพราะอะไรต้องให้ทิปมากอย่างนั้นแก่พวกหล่อน?”

คนรอบ ๆ หัวเราะเสียงดัง

ไป๋หลิงนี่ถึงคิดได้ว่าตัวเองถูกสะท้อนความอัปยศแล้ว หล่อนกัดฟันพูด“วันนี้ใครกล้าหนีคนนั้นก็เป็นคนเลว!”

“ฉันเดิมพันกับนายให้ถึงที่สุด!”

ปลาไหลยังปากแข็งอยู่แต่เล่นอีกสองสามเกมแล้ว เขาคือกลืนไม่ลงแล้วจริง ๆ

ทุก ๆ ครั้งไป๋หลิงต่างก็เอาเงินที่ชนะมาและเงินทุนลงเดิมพันทั้งหมด

แต่ละครั้งต่างก็สามารถทายถูก

สะสมอย่างนี้ต่อไปไม่นานเงินของหล่อนจากห้าร้อยกลายเป็นหนึ่งแสนแล้ว

หนึ่งแสน!

เพียงพอที่จะดึงดูดความสำคัญของนักพนันแต่ละคนขึ้นมาในสถานที่นั้นแล้ว

รอยยิ้มบนหน้าสุดท้ายของปลาไหลก็ไม่มีแล้ว

บรรยากาศกลับหนาวลงมา ในที่สุดทุกคนคิดถึงได้นี่ไม่ใช่เกมสนามหนึ่ง

“ทายหนึ่งแสน นี่ก็ไม่กล้าแล้วเหรอ?”

“หลิวเสี่ยวเป่าติดค้างพวกนายหนึ่งล้านใช่ไหม?วันนี้ฉันต้องเอาหนึ่งล้านนี้ชนะกลับมา”

สีหน้าของปลาไหลมืดมน พูดยิ้มอย่างเย็นชา“มักจะเล่นเกมที่เหมือนกัน ไม่มีความน่าสนใจมากแล้ว”

“พวกเราเปลี่ยนวิธีการเล่น”

เขาหยิบลูกเต๋าชุดหนึ่งมาอีก พูด“พวกเราสองคนเขย่า แข่งใหญ่เล็ก ใครใหญ่คนนั้นชนะ กล้าไหม?”

สองคนเขย่าก็เอาระดับความยากเลื่อนขึ้นมาสองสามเท่าแล้วทันที ก่อนหน้านี้เขารับผิดชอบเขย่าลิงรับผิดชอบทาย ไม่ว่ายังไงต่างก็มีโอกาสห้าสิบเปอร์เซ็นต์

ตอนนี้ก็ไม่เหมือนกันแล้ว

นี่ต้องดูความสามารถเขย่าลูกเต๋าสีของสองคนอย่างแท้จริง

ไป๋หลิงไม่สนใจ เบ้ปากแล้วพูด“นี่เล็กน้อย”

“ฉันรับปากแล้ว ให้เจ้าทองเขย่ากับนาย”

พอหล่อนปล่อยมือ ลิงขนทองที่ขนละเอียดเป็นกลุ่มก้อนกระโดดมาบนโต๊ะแล้ว

ลิงเขย่าลูกเต๋า?ทุกคนเหลือเชื่ออีกครั้ง พูดตามตรงถึงแม้เมื่อกี้ที่ไป๋หลิงพูดต่างก็เป็นที่ลิงทาย แต่คำพูดของลิงมีเพียงหล่อนเองที่สามารถฟังเข้าใจ

ดังนั้นคนมากมายต่างก็ไม่เชื่อ พวกเขาคิดว่าไป๋หลิงน่าจะตั้งใจเล่นลูกไม้ ที่จริงหล่อนเองเป็นมือเซียนที่แยกแยะตำแหน่งศัตรูในเกม

เพียงแต่ว่าตั้งใจพูดเป็นลิงที่บอกหล่อน เพื่อเหยียดหยามคู่ต่อสู้

แต่ตอนนี้ไม่เหมือนกันแล้ว

ถ้าหากลิงเขย่าลูกเต๋านั่นก็คือเป็นความดีความชอบของลิงแล้วอย่างสิ้นเชิง อันนี้คือทดแทนไม่ได้

ปลาไหลโมโหดวงตาต่างก็แดงแล้ว พูดเสียงดัง“กูไม่เชื่อชนะลิงตัวหนึ่งไม่ได้!”

“วันนี้จะต้องกินสมองลิงเป็น ๆ ให้ได้!”

“ฉันเดิมพันหนึ่งแสน!”

เขาจับธนบัตรปึ๊งใหญ่เลยทันที โยนไปที่ตรงกลางโต๊ะแล้วจากนั้นจ้องมองเริ่มเขย่าก๊อกแก๊ก

ตึ้งเสียงหนึ่ง คว่ำลงบนโต๊ะอย่างแรงเอาลิงเจ้าทองตกใจหมดแล้ว

ไป๋หลิงรีบพูด“เจ้าทองอย่ากลัวเดิมพันกับเขา”

ลิงขนทองร้องเจี๊ยก ๆ แล้ว สองกรงเล็บประคองถ้วยลูกเต๋าอยู่ เขย่าแกว่งไปมาสองสามครั้ง

มองไปแล้วเงอะงะก็เหมือนซุนหงอคงที่เพิ่งลงเขาเรียนเป็นคนอย่างนั้น เทียบกับเทคนิคยอดเยี่ยมของปลาไหลเดิมทีก็ห่างกันมาก

บรรยากาศถูกกระตุ้นขึ้นมาอีกครั้ง ทุกคนหัวเราะเสียงดังฮ่า ๆ

ปลาไหลก็โมโหจนหัวเราะแล้ว ตอนนี้เขาโชคดีที่ตัวเองมีไหวพริบครั้งนี้ถึงเป็นเวลาที่เห็นฝีมือจริง ๆ แล้ว เขาจะต้องชนะ

ก่อนหน้านี้แพ้หนึ่งแสนเล็กน้อย เกมนี้เขาก็สามารถชนะกลับมาได้ทั้งหมด

สุภาษิตพูด ชนะก่อนเป็นกระดาษ ชนะทีหลังถึงเป็นเงิน

ต่อมาเขาก็สามารถสะสมเงินได้ง่ายแล้ว

“เปิด!”

เขาเปิดถ้วยลูกเต๋ามองจำนวนจุดชัดเจน หัวเราะดังฮ่า ๆ