คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 952
แววตาของซาร่าเปี่ยมไปด้วยความหวัง
เมื่อเดบร้าเห็นว่าซาร่าออดอ้อนเพียงใด เดบร้าก็หัวเราะชอบใจสาวน้อยคนนี้ เธอหันไปหาแดร์ริลและกล่าว “ทำไมเราไม่พาซาร่าไปดูงานพรุ่งนี้ล่ะ?”
ซาร่ากล่าวถูกแล้วนับตั้งแต่ที่เธอเดินทางมาถึงจักรวาลโลก เดบร้าก็อยากจะออกไปท่องเที่ยวและเรียนรู้วัฒนธรรมของผู้คนที่นี่ให้ดีขึ้นบ้าง เดบร้านั้นสนใจในเรื่องภาพวาดและการประดิษฐ์ตัวอักษรเป็นพิเศษ เธอเป็นเจ้าสำนักพราน เธอมีความชำนาญอย่างมากในเรื่องหมากรุก ดนตรี วรรณกรรม ศิลปะ และแขนงอื่น ๆ อีกมากมาย
เมื่อเธอได้ยินว่านิทรรศการนี้จะจัดแสดงภาพวาดและการประดิษฐ์ตัวอักษรมากมาย เธอก็อยากจะไปลองดู
ในเมื่อ ซาร่าและเดบร้า ตื่นเต้นที่จะไปดูงาน แดร์ริลจึงหัวเราะและพยักหน้าตอบรับ “โอเค ก็ได้! งั้นพรุ่งนี้เราไปดูกัน”
“เย้ ฉันรู้ว่าพี่ดูแลฉันดีที่สุด!” ซาร่าระริกระรี้กับคำตอบของแดร์ริล เธอสวมกอดแดร์ริลทันทีและรีบวิ่งออกไปจากห้องสมุดอย่างมีความสุขตื่นเต้น
…
ที่คฤหาสน์ตระกูลลินดันในเมืองตงไห่
ซาแมนธาอยู่ภายในห้องนั่งเล่น เธอสวมกางเกงยีนส์รัดรูปสีกรมท่า ทรวดทรงที่เย้ายวนใจของเธอสวยเช้งกระเด๊ะขึ้นทุกวัน ในขณะนั้น เธอถืออัลบั้มรูปอยู่ในมือและพลิกเปิดดู
อัลบั้มรูปเต็มไปด้วยรูปถ่ายของลิลี่ เธอจ้องมองดูแต่ละภาพเป็นเวลานานมาก เธอโศกเศร้าและหดหู่อย่างยิ่งยวด
เป็นเวลากว่าหนึ่งปีแล้ว หลังจากลิลี่หนีออกจากพิธีวิวาห์กลางคัน ลิลี่ก็ไม่ได้ติดต่อซาแมนธากลับมาอีกเลยนับตั้งแต่นั้น
ตลอดหนึ่งปีที่ผ่าน ซาแมนธาพยายามทุกวิถีทางเพื่อสืบหาว่าลิลี่อยู่ที่ไหน แต่มันก็ไม่เกิดผลอะไร
ในขณะเดียวกัน เธอก็ต้องอดทนกับข่าวลือต่าง ๆ นา ๆ
มีบางคนถึงกับบอกว่าลิลี่ตายไปนานแล้ว
บางคนยังบอกอีกด้วยว่าลิลี่ติดตามจัสติน ควินน์ไปโลกใหม่ แต่ก็ไม่รู้ได้ว่าพวกเขาอยู่ที่ไหน
ไม่ว่าข่าวลือจะเป็นเรื่องอะไร มันก็เสียดแทงหัวใจของซาแมนธาทั้งนั้น
‘ลูกรักของแม่ ตอนนี้ลูกอยู่ไหน? ลูกจะได้ยินเสียงแม่เรียกหาบ้างไหม?’
ซาแมนธาสัมผัสรูปถ่ายเบามือ ขณะที่นำ้ตากำลังคลอเบ้า
ก๊อก! ก๊อก!
ทันใดนั้นก็มีคนเคาะประตู
ซาแมนธาเก็บอัลบั้มรูปลงไป และลุกขึ้นไปเปิดประตู “ใคร?”
เธอสะดุ้งด้วยความประหลาดใจทันทีที่เธอเปิดประตู
มีผู้หญิงเรือนร่างผอมบางเนื้อตัวมอมแมมยืนอยู่ตรงประตู เมื่อซาแมนธาเห็นหน้าของผู้หญิงคนนี้ เธอถึงกับหน้านิ่วคิ้วขมวด
‘ผู้หญิงหน้าตาน่าเกลียดน่ากลัวคนนี้มาได้อยู่ที่นี่ได้ยังไง?’ ความเป็นจริงแล้ว ผู้หญิงคนนี้ที่ยืนอยู่ข้างหน้าเธอคือลิลี่
เมื่อซีซี่ปล่อยตัวเธอออกมา ลิลี่ก็บากบั่นสาหัสสากรรจ์เพื่อที่จะเดินทางกลับมาจักรวาลโลก อย่างน้อยในตอนนี้ลิลี่ก็กลับมาได้อย่างปลอดภัยถึงเมืองตงไห่ และกลับมาบ้านของตัวเอง
ในที่สุด ซาแมนธาก็รวบรวมสติได้และกล่าว “แก…”
เมื่อลิลี่เห็นแม่ของเธอยืนอยู่ตรงหน้า ลิลี่ก็กลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ เธอร้องตะโกน “แม่ นี่ลูกเอง ลิลี่ ลูกแม่!”
ซาแมนธาตัวแทบทรุด เธอเกือบจะเสียสมดุล แต่เธอก็อิงขอบประตูไว้ได้ทัน จากนั้นเธอก็จ้องไปที่หน้าลิลี่
“ลิลี่… เธอคือลิลี่…” ซาแมนธาทั้งดีใจและปวดใจในเวลาเดียวกัน เธอโผกอดลิลี่และกล่าว “ลูกน้อยของแม่ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับหน้าลูก?”
เมื่อเธอกล่าวเช่นนั้น มือของซาแมนธาก็สั่นเทา เธอสัมผัสใบหน้าของลิลี่เบา ๆ หัวใจของเธอก็แตกเป็นเสี่ยง ๆ
ลูกสาวของเธอเคยมีใบหน้าที่สวยที่สุดราวกับเทพธิดา ลิลี่กลายร่างมาเป็นแบบนี้ได้อย่างไร?
ลิลี่ไม่ได้กล่าวตอบซาแมนธา แม่และลูกสาวสวมกอดกันขณะที่พวกเธอทั้งคู่ร้องห่มร้องไห้