ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 541 ความเกลียดชังที่ยิ่งใหญ่
จะถลกหน้าเธอ?!
ดลธีเอามีดกรีดหน้าหญิงชั่วคนนี้ครั้งแล้วครั้งเล่า ……
“ดล …… พี่ใหญ่ พอแล้ว หยุด …… หยุดกรีดได้แล้ว ……”
จากข้างหลัง ในที่สุดเสียงอ่อนของหญิงสาวก็แพร่กระจายออกมา เธอหยุดเขาอย่างเหนื่อยหอบ
ดลธีจึงหยุดลง
หลังจากนั้น เขาก็หยุดนั่งยองๆ ชั่วครู่หนึ่ง ถือมีดเปื้อนเลือดเล่มนี้แล้วลุกขึ้นยืนอย่างช้าๆ
“คุณนาย ขอโทษ ที่ผมมาช้า ผมไม่รู้ว่าคุณถูกขังอยู่จริงๆ ผม ……”
เขาพูดต่อไม่ถูก ความรู้สึกอับอายในใจและโทษตัวเอง ทำให้เขาไม่สามารถเผชิญหน้ากับหญิงสาวคนนี้ได้
เขาไม่สามารถยกโทษให้ตัวเองได้จริงๆ ในฐานะบอดี้การ์ดที่ได้รับการฝึกฝนมาอย่างดี เหรอบุคคลที่น่าเชื่อถือที่สุดข้างคุณชาย แต่ เรื่องนี้จบลงโดยการสลับตัวกับนายหญิง โดยที่เขาไม่รู้ด้วยซ้ำ
ถ้าไม่ใช่เพราะคุณชายฉลาด เขาก็กลัวว่าจะไม่สามารถไถ่บาปตัวเองได้ในชีวิตนี้
“ไม่เป็นไร ฉันรู้ พวกนาย……ไม่ว่าจะช้าแค่ไหน ก็ต้องมาช่วยฉันแน่นอน”
เส้นหมี่ยังสั่นเล็กน้อย
เบ้าตาหลังภัยพิบัติ ยังคงเป็นน้ำตาที่ไหลลงมาจากความตื่นตระหนก
อย่างไงก็ตาม หลังจากที่เธอเห็นหัวหน้าบอดี้การ์ดคนนี้กำลังโทษตัวเอง ยังคงใจดีพอที่จะปลอบโยนเขาก่อน เพื่อที่เขาจะได้ไม่โทษตัวเองมากนัก
ดลธีลูกคอกระตุก
ต้องการจะพูดอะไรบางอย่าง แต่คราวนี้ จู่ๆก็มีเสียงฝีเท้าและเสียงตะโกนมาจากข้างนอก คาดว่าความโกลาหลในตอนนี้จะทำให้ตื่นตระหนกจนไปถึงด้านนอก
“คุณผู้หญิงครับ ที่นี่ไม่ปลอดภัย เราไปจากที่นี่กันก่อนดีกว่า”
“ตกลง”
เส้นหมี่ตกลง
ต่อมา หลังจากที่ดลธีก็ขึ้นไปแก้มัดให้เธอ ก็อุ้มเธอขึ้นจากเตียงนี้แล้วออกไปจากที่นี่ด้วยความเร็ว
ไม่กี่นาทีต่อมา ในเมือง A ตอนนี้ขณะที่กำลังอยู่ในงานแถลงข่าวแสนรัก ก็ได้รับข้อความ พร้อมรูปถ่ายบางส่วนที่ส่งมา
ทันใดนั้น รูม่านตาของเขาก็หดลง และไม่ได้ยินเสียงรอบตัว
รูปนั่นเป็นใบหน้าที่เหมือนกับผู้หญิงที่นั่งอยู่ข้างๆเขา แต่ รูปภาพแผ่นนี้ ดูมีชีวิตชีวา และสดใสกว่า
ต่อให้มีหน้าจอกั้นอยู่ แต่คราวนี้ เขาสัมผัสได้ถึงความคุ้นเคยของเธอ
“ท่านประธาน ผมขอโทษด้วยครับ ผมช่วยชีวิตคุณผู้หญิงออกมาแล้ว ตอนนี้พาเธอกลับประเทศทันทีครับ”
ข้อความเต็มไปด้วยคำขอโทษ และดลธีให้ความมั่นใจกับเขา ว่าเขาจะพาผู้หญิงคนนี้กลับไปทันที
แสนรักมือสั่นอีกครั้ง เป็นเวลาอยู่นาน เขาถึงจะกลั้นความตื่นเต้นไว้ได้แล้วตอบกลับ “เธอเป็นยังไงบ้าง? ฉันเห็นเธอดูไม่ค่อยดีเลย พวกมันทำอะไรกับเธอ?”
ดลธี: “……”
เขามองดูผู้หญิงที่นั่สลบไปบนวีลแชร์อย่างอดไม่ได้ เขาพูดตะกุกตะกักอยู่ครู่หนึ่งอย่างอดไม่ได้
ไม่มีทาง ภาพพวกนี้ คุณผู้หญิงเพื่อไม่ให้ผู้ชายคนนี้กังวล ก่อนนอนเลยแต่งหน้าแล้วแล้วถ่ายรูปไว้ แต่ยังดูออกว่าเธออิดโรยอยู่อีกเหรอ?
ดลธีไม่มีทางเลือก จึงได้แต่บอกความจริง
“ถูกภรรยาของเฮกังในห้องลับครับ เพื่อป้องกันไม่ให้เธอหลบหนี ช่วงนี้เธอฉีดยาให้เธอตลอด จนยืนเดินไม่ได้ แล้ว ตอนที่ผมเข้าไป ……”
ดลธีเมื่อพิมพ์ข้อความมาถึงตรงนี้ จู่ๆเขาก็รู้สึกลังเลเล็กน้อย จะพิมพ์คำที่น่าตกใจเหล่านั้นไปดรมั้ยนะ?
เขากลัวว่าจะทำให้ผู้ชายคนนี้ตกใจ
แต่ไม่ช้า ในห้องโถงรอเครื่อง ในจอ LED ขนาดใหญ่นั้นนั่น กำลังเริ่มออกอากาศข่าวในประเทศที่ทำให้ตื่นเต้นกันทั้งโลก และ ณ เวลานี้ จอภาพก็ถูกฉายออกมาเกี่ยวกับสาเหตุการตายที่ผิดปกติของอดีตประธานหิรัญกรุ๊ป
ความโกรธพุ่งออกมา พิมพ์ออกมาแล้วส่งออกไปอย่างไม่ลังเล
หน้าเปลี่ยน?
พวกเธอกล้าเปลี่ยนหน้าเธอเหรอ?
แสนรัก “ตึบ” เตะโต๊ะที่อยู่ตรงหน้ากระเด็น!
ต่อหน้านักข่าวทุกคน
ทันใดนั้น ทั้งงานก็ได้ยินแต่เสียง “ฮู” หลังจากเสียงที่ดังนั่น ทุกคนก็ไม่มีการตอบสนองกลับมา โต๊ะตัวนั้นตกอยู่ในสายตาอย่างเต็มตาของฝูงชน ล้มลงอย่างหนักกับพื้น
พระเจ้า!
ประธานแสนรักได้ยินสาเหตุการตายของคุณพ่อ เลยไม่สามารถควบคุมให้โกรธเหรอ?
นักข่าวตกตะลึง จ้องไปที่ชายผู้นี้ที่ฉายแสงความเย็นจนน่ากลัว แม้แต่กล้องก็ลืมชี้มาที่เขา
รวมทั้งคณาธิปตอนนี้ด้วย
“เป็นไง? ยอมรับมั้ย?” ชายผู้เต็มไปด้วยออร่าแห่งการสังหาร ทีละคำออกจากฟันของเขา
“……”
ใบหน้าของคณาธิปแบ่งเป็นสีเทาขาวสองสามเฉด
บีบหมัดที่อัดแน่นไปด้วยเหงื่อเย็น อยู่นาน เขาฝืนตอบ: “ยอมรับอะไร? แค่หาสาเหตุการตายที่ไม่ปกติของคุณท่าน แต่มันถูกสร้างขึ้น นายจะให้ฉันยอมรับอะไร? นายมีหลักฐานอะไรมายืนยันว่าฉันเป็นคนทำ?”
“คุณจะเถียงข้างๆคูๆ?”
“เปล่า ฉันแค่ขอให้นายพูดมาพร้อมกับหลักฐาน ถ้านายมีหลักฐานที่พิสูจน์ว่าฉันทำ ฉันก็จะไปที่โรงพักและมอบตัวในทันที แต่ถ้าฉันไม่ได้ทำ ทำไมฉันต้องยอมรับ?”
สำหรับคนที่เป็นทนาย จิตใจที่เข้มแข็งเพียงพอ ความคิดละเอียดถี่ถ้วนและยากที่จะทะลุทะลวง
จนถึงตอนนี้ เขายังคงสงบนิ่ง หลังจากนั้นยืนยันเรื่องหลักฐาน
แต่หลักฐาน แสนรักไม่มีจริงๆ!
เพราะคุณท่านในตอนนั้น เป็นไปได้ว่าเขาจะรู้ว่าผู้ช่วยคนนี้จะลงมือกับตัวเอง หลังจากนั้นเขาจึงเลิกต่อต้าน และไม่ทิ้งหลักฐานที่ผู้ช่วยคนนี้ทำร้ายตัวเอง