อัจฉริยะสมองเพชร 天道图书馆
ตอนที่ 1707 เสือเมฆยอมจำนน
“การโจมตีจิตวิญญาณ?”
งูเขียวไม้สวรรค์ถึงกับผงะ มันนึกไม่ถึงว่านักรบขั้นร่างอันทรงเกียรติจะมีเทคนิคเหนือชั้นขนาดนี้
“ต่อให้เป็นการโจมตีจิตวิญญาณ ก็แล้วไงล่ะ? เสือเมฆฝึกฝนพลังจิตวิญญาณของเธอมาเพื่อป้องกันไม่ให้เจตนาสังหารเข้าครอบงำจิตใจของเธออยู่แล้ว” เต่าดำนรกพูดขึ้นด้วยความสุขุม “เธอแค่ขาดความระมัดระวังไปชั่วขณะหนึ่งเท่านั้น เมื่อรู้สึกตัว ก็คงเล่นงานหมอนั่นได้ภายในกระบวนท่าเดียว อีกอย่าง การโจมตีจิตวิญญาณก็เป็นดาบสองคม อย่างมากที่สุดเขาก็คงทำได้แค่ปล่อยการโจมตีอันทรงพลังเข้าใส่จิตวิญญาณของนักรบขั้นชั่วกัลปาวสานได้เพียงครั้งเดียวเท่านั้น…ไม่มีทางทำได้เป็นครั้งที่สองหรอก!”
ไม่เพียงแค่การเคลื่อนไหวของมันเท่านั้นที่เชื่องช้า แม้แต่ความเร็วในการพูดก็ยืดยาด
งูเขียวไม้สวรรค์พยักหน้าอย่างเห็นพ้องกับการวิเคราะห์ของเต่าดำนรก
อสูรทั้ง 5 ต่างเป็นผู้สืบทอดสายเลือดอสูรสวรรค์โบราณ แม้จิตวิญญาณของพวกมันจะค่อนข้างอ่อนแอ แต่ก็ไม่ได้อ่อนแอถึงขนาดที่ใครก็เล่นงานได้
อีกอย่าง การโจมตีจิตวิญญาณถือเป็นดาบสองคม แม้จะทรงพลัง แต่ก็สร้างแรงตีกลับอันหนักหน่วงกลับคืนสู่ผู้สำแดงมัน ต่อให้ชายหนุ่มเป็นนักรบที่มีทักษะเรื่องจิตวิญญาณ แต่เขาก็จะสำแดงการโจมตีอันทรงพลังแบบนี้ได้กี่ครั้งกัน?
หลังจากเต่าดำนรกพูดจบได้ไม่นาน เสือเมฆวิญญาณทองก็ฟื้นคืนสติจากความงุนงง มันคำรามโหยหวนด้วยความโกรธเกรี้ยวและพุ่งเข้าใส่ชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าอีกครั้ง
คราวนี้มันโมโหจริงๆ
ไม่น่าเชื่อว่าผู้ยิ่งใหญ่อย่างมันต้องมาลงเอยด้วยการถูกเล่นงานด้วยการโจมตีจิตวิญญาณจากนักรบที่มีวรยุทธเพียงแค่ร่างอันทรงเกียรติ โชคดีที่อีกฝ่ายไม่ได้ใช้โอกาสนี้เล่นงานมันซ้ำ ไม่อย่างนั้นมันคงตกที่นั่งลำบาก ถ้าต้องพ่ายแพ้ให้หมอนี่จริงๆล่ะก็ คงไม่มีหน้าไปมองบริวารตัวไหนได้อีก!
“อะไรกัน? อย่างมากที่สุด ผมก็แค่ตายไปพร้อมกับคุณ!”
เห็นเสือเมฆวิญญาณทองฟื้นตัวได้อย่างรวดเร็ว จางเซวียนตาโตด้วยความพรั่นพรึง ในช่วงเวลาแห่งความปั่นป่วนและสิ้นหวังนั้น เขากวัดแกว่งหอกอย่างดุเดือดเพื่อปัดป้องการโจมตีของอีกฝ่าย
“คุณยังคิดจะเล่นงานฉันอยู่อีกหรือ? ฝันไปเถอะ!” เสือเมฆวิญญาณทองคำราม
เพียงเท่านี้ก็เลวร้ายพอแล้วที่มันต้องเพลี่ยงพล้ำให้กับการโจมตีจิตวิญญาณจากชายหนุ่มไปครั้งหนึ่ง แล้วหมอนี่งี่เง่าถึงขนาดคิดว่าการโจมตีจิตวิญญาณจะเล่นงานมันได้อีกครั้งหรือในเมื่อมันเตรียมพร้อมแล้ว?
เสือเมฆวิญญาณทองรวบรวมสภาวะจิตของมันเพื่อปัดป้องการโจมตีจิตวิญญาณของชายหนุ่ม แต่พริบตาต่อมา ก็ได้ยินเสียงหวีดหวิวอยู่เหนือศีรษะ
ดูเหมือนมีบางสิ่งที่มีน้ำหนักมากกำลังพุ่งเข้าหามันด้วยความรวดเร็ว
“แย่แล้ว เราตกหลุมพรางของเขา…” เมื่อรู้สึกได้ถึงแรงกดดันหนักหน่วงเหนือศีรษะ เสือเมฆวิญญาณทองรู้ทันทีว่าเป็นกลลวง
กระบวนท่าเพื่อการสังหารของจริงนั้นอยู่เหนือศีรษะของมัน
เมื่อเงยหน้าขึ้นและเห็นสิ่งที่กำลังร่วงใส่มัน ก็พอดีกับที่รู้สึกได้ถึงเจตจำนงเข้มข้นที่บุกเข้าสู่สมอง ทำให้เกิดอาการเวียนหัว
“เจ้าหน้าจืดนั่นช่างเจ้าเล่ห์เจ้ากลเสียจริง!” เสือเมฆวิญญาณทองนัยน์ตาเบิกโพลงเมื่อนึกได้ ขณะที่หัวสมองของมันงุนงงและว่างเปล่า
ถ้าชายหนุ่มคนนี้เหยาะแหยะจริงอย่างที่ดูเหมือนจะเป็น แล้วเขาจะสำแดงการโจมตีจิตวิญญาณอันทรงพลังขนาดนั้นได้หรือ?
เห็นชัดๆว่าหมอนี่แกล้งทำเป็นอ่อนแอเพื่อทำให้มันไม่ทันระวังตัว
พลั่กกกก!
เมื่อที่รู้ตัวว่าเกิดอะไรขึ้น พละกำลังมหาศาลก็พุ่งเข้ากระแทกศีรษะ ทำให้ร่างของมันถึงกับโงนเงน แม้จะไม่แน่ใจนักว่าของล้ำค่าชิ้นนั้นเป็นอะไร แต่การที่มันได้รับบาดเจ็บไม่น้อย ก็แปลว่าของล้ำค่าชิ้นนั้นจะต้องเป็นของล้ำค่าระดับนักปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่เป็นอย่างต่ำ
“นี่มัน…ก้อนอิฐระดับขั้นนักปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่?” งูเขียวไม้สวรรค์พึมพำอย่างไม่อยากเชื่อ มันแทบ ไม่เชื่อในสิ่งที่ตัวเองเห็น
“ดูเหมือนมันจะถูกหลอมรวมเข้ากับหินวิญญาณต้นกำเนิดทองคำจำนวนหลายตันทีเดียว!” เต่าดำนรกเสริมด้วยริมฝีปากสั่นเทา “หินวิญญาณต้นกำเนิดทองคำนั้นหายากมากจนแทบจะไม่พบในโลกนี้ แต่มันถูกนำมาใช้หลอมเป็นอิฐก้อนหนึ่ง…”
มันช่างพิสดารเสียจนพวกมันไม่อาจทำความเข้าใจได้
นั่นคือหินวิญญาณต้นกำเนิดทองคำอันแสนล้ำค่า! แค่ใส่เข้าไปในกระบวนการหลอมเพียงเกล็ดเดียว ก็สามารถเปลี่ยนของล้ำค่าระดับเซียนขั้นสูงสุดให้เป็นของล้ำค่าระดับนักปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่ได้แล้ว!
แต่ถึงขนาดใช้หินวิญญาณต้นกำเนิดทองคำจำนวนหลายตันเพื่อหลอมอิฐเก่าๆโง่ๆก้อนเดียว…
น้องชายจะช่วยบอกหน่อยได้ไหมว่าหัวสมองของคุณคิดอะไรอยู่อยากจะซ้อมเจ้างั่งนี่เสียจริงๆ*!*
ขณะที่อสูรสวรรค์ทั้ง 2 ตัวกำลังงงงันกับความสุรุ่ยสุร่ายและฟุ่มเฟือยของมนุษย์ ก็ได้ยินเสียงอิฐก้อนนั้นอุทานอย่างตื่นเต้น “ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า! ให้ไว ให้ไวเลย รีบยอมแพ้เลย, เจ้าเสือโง่! ไม่อย่างนั้น ฉัน…หม้อต้นกำเนิดทองคำ จะแผดเผาแกให้มอดไหม้เป็นเถ้าถ่าน!”
“หม้อต้นกำเนิดทองคำ? หรือว่า…อิฐก้อนนี้เคยเป็นหม้อใบหนึ่งมาก่อน?” งูเขียวไม้สวรรค์กัดฟันขณะที่เหงือกของมันเริ่มจะรู้สึกชาเล็กน้อย
ใครบอกเราได้บ้างว่าโลหะก้อนนี้มันดูเหมือนหม้อตรงไหน*?*
มันเรื่องอะไรที่คุณอาจหาญถึงขนาดเรียกตัวเองว่าหม้อ*?*
ไม่รู้ตัวเลยหรือว่าตัวเองหน้าตาเป็นอย่างไร*?ที่พูดว่าตัวเองเป็นหม้อต้นกำเนิดทองคำและจะแผดเผาแกให้มอดไหม้เป็นเถ้าถ่านนั้นหมายความว่าอย่างไรกัน**?ต่อให้เสือเมฆวิญญาณทองคำปล่อยให้คุณทำตามใจคุณก็ไม่มีเตาเผาจะเผามันสักหน่อย**!*
ไม่เพียงแค่อสูรสวรรค์ที่งงสุดขีดกับสถานการณ์ตรงหน้า แม้แต่หวูชางผิงกับคนอื่นๆที่กำลังติดกับก็งงไม่แพ้กัน
คนฉลาดนี่ทำตัวเข้าใจยากเสียจริง…
ขณะที่เขาเสี่ยงชีวิตเพื่ออสูรสวรรค์เพียงตัวเดียว อีกฝ่ายถึงกับหลอมหินวิญญาณต้นกำเนิดทองคำอันแสนล้ำค่าให้กลายเป็นก้อนโลหะงี่เง่าก้อนหนึ่ง
จางเซวียนไม่ใส่ใจสภาพของผู้คนและอสูรที่อยู่รอบตัว เขาตวาดก้องอีกครั้ง “ไปเลย!”
ฟิ้ววววว!
กระบี่เปลวเพลิงสีดำ กระบี่สีทองของอู๋ชู่ หอกของเป่ยชิง และหอกสวรรค์กระดูกมังกรพุ่งพรวดออกไป
ในตอนนั้น เสือเมฆวิญญาณทองพลันรู้ตัวว่าถูกโจมตีจากของล้ำค่าอันทรงพลัง 5 ชิ้นพร้อมกัน และราวกับเท่านั้นยังไม่พอ หินหมึกก้อนหนึ่งยังพุ่งเข้ากระแทกใบหน้าของมันเป็นระยะๆอีกด้วย
“ให้นรกกินเถอะ…แบบนี้ยังเรียกว่าตัวต่อตัวได้หรือ?”
งูเขียวไม้สวรรค์ อสูรนรกลวงตา และอสูรตัวอื่นๆรู้สึกเหมือนจะหน้ามืด
ก่อนหน้านี้ หมอนี่ประกาศอย่างชัดเจนว่าต้องการดวลกับเสือเมฆวิญญาณทองอย่างชอบธรรมเพื่อหวังว่าจะมีโอกาสเอาชีวิตรอด ซึ่งพวกมันก็คาดหวังจะได้เห็นการดวลอันศักดิ์สิทธิ์ระหว่างทั้งคู่ แต่กลับตรงกันข้าม ชายหนุ่มกลับงัดของล้ำค่าออกมามากมายเพื่อสู้กับเสือเมฆวิญญาณทอง!
ขณะที่นักรบคนอื่นๆเฝ้าภาวนาขอให้ตัวเองได้ของล้ำค่าระดับนักปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่มาสักชิ้น หมอนี่กลับมีของล้ำค่าระดับนั้นอยู่ในครอบครองถึง 6 ชิ้น…
คุณเป็นทายาทโดยชอบธรรมของประธานสมาคมช่างตีเหล็กสำนักงานใหญ่หรือ*?*
ไม่ใช่หรอก*…ต่อให้ทายาทของประธานสมาคมช่างตีเหล็กสำนักงานใหญ่ก็คงไม่มีของล้ำค่าระดับนักปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่อยู่กับตัวมากมายขนาดนี้!*
เมื่อมีของล้ำค่าระดับนักปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่เปิดการโจมตี ก็ดูเหมือนกับว่าเสือเมฆวิญญาณทองต้องเผชิญหน้ากับการโจมตีของนักรบขั้นชั่วกัลปาวสานถึง 6 คนพร้อมๆกัน…
คุณพระคุณเรียกไอ้แบบนี้ว่าตัวต่อตัวได้จริงๆหรือ?
เห็นสหายของมันถูกซ้อมจนมีสภาพไม่ต่างอะไรกับแมวเชื่องๆ นกฟีนิกซ์ไฟสวรรค์ทนดูต่อไปไม่ไหว “เราควรเข้าไปไหม?”
“แต่ก่อนหน้านี้ หมอนั่นถามแล้วว่าเขาจะใช้ของล้ำค่าได้หรือไม่ และพวกเราก็ยินยอม…” งูเขียวไม้สวรรค์ตอบอย่างลำบากใจ
ตอนที่ชายหนุ่มตั้งคำถามเมื่อครู่นี้ พวกมันคิดว่าอีกฝ่ายคงถามตามมารยาทเพียงเพื่อจะใช้หอกที่มีอยู่
แต่ดูเหมือนพวกมันจะอ่อนต่อโลกเกินไปเสียแล้ว
มารยาทที่ควรจะมีมันหายไปไหนหมด! นี่มันกับดักชัดๆ หน้าไม่อายที่สุดเท่าที่พวกมันเคยเห็น!
นักรบขั้นชั่วกัลปาวสานจะต้านทานการโจมตีจากของล้ำค่าจำนวนมากมายขนาดนี้ได้อย่างไร?
“เดี๋ยวก่อน…หมอนั่นทำอะไรอยู่น่ะ?”
ขณะที่เหล่าอสูรสวรรค์กำลังโกรธเกรี้ยวกับความหน้าไม่อายของจางเซวียน ก็เห็นชายหนุ่มยกมือขึ้นอีกครั้ง
ฟึ่บ!
ทันใดนั้น อสูร 6 ตัวก็ปรากฏและตีวงล้อมเสือเมฆวิญญาณทองไว้ ระดับวรยุทธของพวกมันมีตั้งแต่ขั้นแรงผลักดันสัญชาตญาณ โลกจารึก ไปจนถึงชั่วกัลปาวสาน…
ทันทีที่พวกมันปรากฏตัว ก็ปล่อยพลังเข้าใส่เสือเมฆวิญญาณทองทันที
อสูรสวรรค์ 4 ตัวที่เหลือมองหน้ากันด้วยความงงงัน
“พวกนั้นเป็นอสูรของเขาหรือ?”
“แต่พวกมันดูเหมือนจะเป็นอสูรในพื้นที่นี้นี่ ใช่ไหม?”
“น่าจะเป็นอย่างนั้นนะ”
“แสดงว่าในช่วงระยะเวลาสั้นๆที่มิติลี้ลับแห่งนี้ปรากฏ เขาทำให้อสูรยอมจำนนได้แล้วถึง 6 ตัว?”
งูเขียวไม้สวรรค์ตัวสั่นด้วยความโกรธ “อสูรของเราขี้ขลาดและไร้ศักดิ์ศรีแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?”
การที่พวกมันพูดภาษามนุษย์ได้ก็หมายความว่าพวกมันพอรู้วัฒนธรรมของมนุษย์อยู่บ้าง เพราะฉะนั้นก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรที่พวกมันจะรู้จักอาชีพนักฝึกอสูร
ซึ่งเวลาก็เพิ่งผ่านไปเพียงไม่กี่ชั่วโมงเท่านั้นนับตั้งแต่เหล่ามนุษย์ตบเท้าเข้าสู่ผืนป่าแห่งนี้ แต่หมอนี่ทำให้อสูรยอมจำนนได้แล้วถึง 6 ตัว จะเร็วไปหน่อยไหม?
“เราต้องจัดการเรื่องนี้อย่างรอบคอบนะ จะต้องแสดงให้บริวารของเรารู้ว่าพวกเราเผ่าพันธุ์อสูรจะไม่มีวันยอมก้มหัวให้ใคร!” งูเขียวไม้สวรรค์พึมพำด้วยอารมณ์พลุ่งพล่าน “โดยเฉพาะสำหรับเหล่าบริวารที่อยู่ในอาณาบริเวณของเสือเมฆ ด้วยความยิ่งใหญ่ของของเธอ บริวารของเธอจะเหยาะแหยะไร้ความสามารถได้อย่างไร…”
เสือเมฆวิญญาณทองเป็นอสูรผู้สูงส่งที่ยอมทำทุกวิถีทางเพื่อปกป้องชื่อเสียงและเกียรติยศของเธอไว้ แล้วทำไมบริวารของเธอถึงขี้ขลาดขนาดนี้?
แต่ยังไม่ทันที่งูเขียวไม้สวรรค์จะพูดจบ เสือเมฆวิญญาณทองซึ่งเมื่อครู่นี้ยังคงตอบโต้อย่างเกรี้ยวกราดกลับค้อมตัวลงกับพื้น
เลือดหยดหนึ่งลอยออกจากหว่างคิ้วของมันตรงเข้าหาชายหนุ่ม
เสือตัวมหึมาหมอบลงกับพื้นอย่างศิโรราบ “เสือเมฆวิญญาณทองคารวะนายท่าน!”