นี่ไม่ใช่การศึกษาซึ่งกันและกัน นี่คือการต่อสู้เป็นตาย

นี่ไม่ใช่การประลอง นี่คือการเข่นฆ่าเอาชีวิต

การต่อสู้อย่างแท้จริง ไม่ใช่การรอให้อีกฝ่ายใช้กระบวนท่าเสร็จ แล้วค่อยใช้ท่าไม้ตายตัดจบ แต่คือการที่ใช้พลังอันรุนแรงกำจัดอีกฝ่ายตั้งแต่เริ่มแรก ไม่ให้อีกฝ่ายมีโอกาสสู้หรือตอบโต้กลับ

ลู่ฝานกับเอี๋ยนชิงต่างคิดเช่นนี้ จึงทำเช่นนี้

เมื่อทั้งสองคนเริ่มสู้ จึงใช้ท่าไม้ตายสุดแข็งแกร่งทันที

แค่อีกฝ่ายลังเลหรือออมมือเพียงเล็กน้อย ก็จะโดนฆ่าตายทันที

แต่น่าเสียดาย เห็นได้ชัดว่าความคิดของทั้งสองคนเหมือนกัน

ถึงเป็นเรื่องเล็กก็พยายามสุดกำลัง พวกเขารู้หลักการนี้

พลังอันแข็งแกร่ง ทั้งสองคนโดนสะเทือนจนกระเด็น บนเสื้อลู่ฝานมีรอยเลือดเป็นรู พลังทำลายล้างไหลเวียนและแผ่ซ่านอยู่ในตัวเขา เหมือนคิดจะทำลายปราณชี่ของเขา

น่าเสียดาย มันประเมินปราณชี่ที่แข็งแกร่งและมีพลังของลู่ฝานต่ำไป

กันพลังนี้เอาไว้นอกตันเถียน เจดีย์เสวียนเก้ามังกรลงมือทันที เริ่มปล่อยพลังควบคู่กับปราณชี่ ฟาดฟันพลังสงบระงับ

ลู่ฝานขมวดคิ้วเล็กน้อย เอี๋ยนชิงทำให้เขาตกใจจริงๆ

อีกด้านหนึ่ง เอี๋ยนชิงก็แย่เหมือนกัน

กระบี่แข็งแกร่งของลู่ฝาน ก็แทงเกราะสีเขียวทองของเขาจนเป็นรูพรุน

เอี๋ยนชิงรู้สึกว่าอวัยวะภายในของตัวเองได้รับบาดเจ็บ ถ้าเป็นเมื่อก่อน เขาต้องล้มลงกับพื้น บาดเจ็บสาหัสจนขยับไม่ได้แน่นอน

“วิชากระบี่แข็งแกร่ง เหนือกว่าพลังของนักบู๊แดนปราณชีวิตทั่วไป ลู่ฝาน นายทำให้ฉันตกใจอีกแล้ว”

เอี๋ยนชิงลุกขึ้นมา เลือดไหลเต็มตัว แต่เขาเหมือนคนไม่เป็นอะไร

ลู่ฝานขมวดคิ้วเบาๆ เขารู้ดีว่าวิชากระบี่ของตัวเองมีพลังสร้างความเสียหายมากแค่ไหน ถึงนักบู๊แดนปราณดินโดนกระบี่ของเขา ยังไงก็ต้องเป็นอะไรบ้าง

เอี๋ยนชิงไม่ขมวดคิ้วสักนิด ผิดปกติมากๆ

แสร้งทำเหรอ ดูไม่น่าใช่!

หรือเขาใช้วิชาพิเศษกันเอาไว้งั้นเหรอ

ลู่ฝานแอบคาดเดา แสงสีเขียวทองบนตัวเอี๋ยนชิงสว่างขึ้นอีกครั้ง

หลังจากนั้น แผลบนตัวเอี๋ยนชิงเริ่มสมานกันอย่างรวดเร็ว ความเร็วในการรักษาอาการบาดเจ็บระดับนี้ ดีกว่าประสิทธิภาพการรักษาอาการบาดเจ็บของเจดีย์เสวียนเก้ามังกรเสียอีก

“ทองและไม้คู่กัน พรสวรรค์น่าตกใจจริงๆ”

ขณะนั้นท่านหม่าพูดด้วยความตกใจ ชี้เอี๋ยนชิงแล้วพูดว่า “ฉันไม่เคยเห็นร่างห้าธาตุคู่มานานแล้ว นักเรียนแบบนี้ ถึงเป็นสถาบันบู๊องอาจที่เมืองหลวง ก็ต้องอ้าแขนรับแน่นอน ท่านผอ.เทียนหยาจื่อ ฉันขอถามอีกรอบ จิตใจเขาแย่จริงเหรอ”

ท่านผอ.พยักหน้าพูดว่า “ไม่ไหวจริงๆ ครับ มีความเป็นผู้แข็งแกร่ง แต่ไม่มีจิตใจของผู้แข็งแกร่ง”

ท่านหม่าถอนหายใจ “เฮ้อ โลกนี้มีทั้งดีทั้งเสีย ท่านผอ.เทียนหยาจื่อ เหมือนอย่างที่คุณว่า น่าเสียดาย ให้โอกาสเขาสักครั้งเถอะ!”

เพียงพริบตา แผลบนตัวเอี๋ยนชิงสมานกันจนหายดี เอี๋ยนชิงดึงเสื้อตัวเองแล้วพูดว่า “ลู่ฝาน ฉันฆ่าศิษย์พี่นายก่อน ตอนนี้ถึงตานายแล้ว”

พูดพลาง เลือดสดที่เพิ่งหยดลงจากตัวเอี๋ยนชิง กลายเป็นเถาวัลย์โลหิต พุ่งไปหาลู่ฝานอย่างรวดเร็ว

บนเถาวัลย์โลหิตมีสีเขียวหม่น แต่มีสีทองซ่อนอยู่ด้วย แหลมคมเป็นอย่างมาก

“พลังธาตุทองในพลังห้าธาตุ พลังธาตุไม้ในพลังห้าธาตุ”

ลู่ฝานพูดออกมาเบาๆ

เขาเพิ่งเคยเจอคนแดนปราณชีวิต ที่ใช้พลังห้าธาตุสองชนิดได้เป็นครั้งแรก พลังห้าธาตุหนึ่งชนิดก็แข็งแกร่งมากแล้ว บวกกันสองชนิด มันไม่ได้ง่ายเหมือนหนึ่งบวกหนึ่งเท่ากับสอง

เถาวัลย์โลหิตกลายเป็นกรง ขังลู่ฝานเอาไว้ด้านใน หลังจากนั้นแสงสีทองนับไม่ถ้วน พ่นออกมาจากเถาวัลย์โลหิต