กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1006
จาค็อบอุทานอย่างกระสับกระส่าย “สองปีมันนานเกินไป! เธอยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามาทิลด้ากลับมาแล้ว และฉันก็ไม่สามารถเก็บเรื่องนี้ได้อีกแล้ว สิ่งที่ฉันคิดคือการหย่ากับเธอก่อนที่เธอจะรู้เรื่องมาทิลด้า”
จากนั้นเขาก็ถอนหายใจและพูดด้วยน้ำเสียงค่อนข้างหดหู่ “นายเองก็ได้ยินสิ่งที่นังนั่นพูดเมื่อวานนี้ด้วย เธอขู่ว่าจะไม่ยอมปล่อยพ่อไปง่าย ๆ ถ้าพ่อไปมีผู้หญิงคนอื่น พ่อกลัวว่าเธอจะเอาเรื่องมาทิลด้าถ้าเธอรู้เรื่อง! มาทิลด้าเป็นคนอ่อนโยน เรียบร้อย และมีอารมณ์ที่อ่อนไหว ดังนั้นเธอคงไม่สามารถทนต่อการโจมตีของนังนั่นได้”
ชาร์ลีพูดขึ้นว่า “พ่อครับ ผมอยากช่วยพ่อในเรื่องนี้จริง ๆ นะครับ แต่ผมขอโทษนะ มือของผมถูกมัดไว้แล้ว พ่อจะต้องคิดหาทางออกเองแล้วล่ะครับ”
ถ้าจะบอกอย่างไม่อ้อมค้อม ชาร์ลีต้องการที่จะขจัดเอเลนออกไป เขามีความคิดนี้อยู่แล้วตั้งแต่ผู้หญิงคนนั้นขโมยบัตรของเขา แต่เขาทนเห็นแคลร์เสียใจไม่ได้ ไม่อย่างนั้นเอเลนจะไม่มีวันมีชีวิตอยู่ในโลกนี้อีกต่อไป!
ถ้าเขาไม่ได้ปล่อยให้เอเลนออกมา จาค็อบคงจะมีช่วงเวลาที่ดีที่สุดในชีวิตของเขา
จากนั้น ชาร์ลีเริ่มพูดใหม่อีกครั้ง “ยังไงก็เถอะ ผมไม่ได้ว่านะ แต่ปัญหาที่ใหญ่ที่สุดของพ่อก็คือพ่อน่ะอ่อนแอ และกลัวแม่เกินไป เธอแค่ต้องขู่พ่อนิดหน่อย และพ่อก็จะเริ่มทำตัวไม่ถูกแล้ว ไม่มีใครสามารถช่วยพ่อได้หากพ่อไม่เอาชนะเรื่องนี้ มันขึ้นอยู่กับพ่อทั้งหมดนะครับ”
จาค็อบถอนหายใจ และพูดว่า “ฉันรู้ ชาร์ลี ฉันรู้ แต่ฉันทำอะไรไม่ได้ ฉันกลายเป็นแบบนี้ไปเองหลังจากหลายปีที่อยู่กับเธอ มันยากมากสำหรับฉันที่จะเอาชนะเรื่องนี้ให้ได้”
ชาร์ลีพูดต่อว่า “พ่อครับ มือผมถูกมัดนะครับ สุดท้ายแล้วมาทิลด้าก็กลับมา และถ้าแม่รู้เรื่องนี้เข้า เธอจะตามหามาทิลด้าทุกวิถีทางอย่างแน่นอน และจะไม่ยอมแพ้จนกว่าเธอจะจัดการไล่มาทิลด้าออกจากเมืองได้อีกเหมือนครั้งที่แล้ว พ่อควรคิดให้ออกดีกว่าว่าจะทำอย่างไรเมื่อถึงเวลานั้น”
หัวใจของจาค็อบเต้นไม่เป็นจังหวะเมื่อได้ยินคำพูดที่จริงจังของชาร์ลี
นั่นนี้คือสิ่งที่เขากลัวมากที่สุด
มันจะเกิดขึ้นจริง ๆ ถ้าเอเลนรู้เรื่องมาทิลด้า เธอจะจัดการมาทิลด้าเหมือนปลาปิรันย่ากัดเหยื่อของมันจนหมดสิ้น!
จาค็อบถอนหายใจอย่างผิดหวัง และพูดว่า “โอเค ฉันจะลองคิดดู ฉันจะพยายามหาทางแก้ไข”
***
จาค็อบไปส่งชาร์ลีที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า และตรงไปที่สมาคมการเขียนพู่กัน และจิตรกรรมเพื่อจัดประชุมของเหล่าสมาชิก
ทันทีที่ชาร์ลีลงจากรถ สเตฟานีกำลังรออยู่ที่ประตู และรีบวิ่งไปหาเขาเมื่อเธอเห็นเขา
“พี่ชาร์ลี!” สเตฟานีร้องไห้คร่ำครวญ และพุ่งเข้าไปอยู่ในอ้อมแขนของชาร์ลี “พี่ชาร์ลี ช่วยหาทางหน่อย ฉันกลัวจริง ๆ ว่าเด็กพวกนั้นจะหายไปตลอดกาล…”
ชาร์ลีตบหลังเธอเบา ๆ เพื่อให้สบายใจ และถามด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “ไม่ต้องกังวล ฉันจะพยายามทำให้ดีที่สุด คุณนายลูอิสอยู่ไหน? เธอกลับมาแล้วเหรอ? เธอมีเบาะแสใหม่เกี่ยวกับที่อยู่ของเด็ก ๆ บ้างไหม?”
สเตฟานีส่ายหัว ตาแดงเหมือนปลาเฮอริ่ง “คุณนายลูอิสยังไม่กลับมา ฉันไม่รู้ว่ามีความคืบหน้าอะไรบ้างไหม”
ทันใดนั้น แท็กซี่ก็จอดที่ทางเข้าสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า
คุณนายลูอิส และผู้อำนวยการสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าลงจากรถแท็กซี่ หน้าตามืดมน และดูหมดแรง
ชาร์ลีรีบเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับสเตฟานี และถามว่า “คุณนายลูอิส เป็นยังไงบ้างครับ? ตำรวจว่ายังไงบ้างครับ? พวกเขาพบอะไรไหมครับ?”
คุณนายลูอิสยิ้มอย่างขมขื่น และตอบว่า “ตำรวจได้เปิดแฟ้มคดี และพวกเขากำลังเริ่มต้นจากกล้องวงจรปิด แต่จนถึงขณะนี้ เบาะแสเดียวที่พวกเขาพบคือผู้ลักพาตัวกำลังขับรถIveco Diary สีขาว มีผู้ลักพาตัวประมาณหกหรือเจ็ดคนที่เกี่ยวข้อง และพวกเขาลากเด็กไปที่รถตู้หลังจากวางยา และออกไปจากเมือง”
ชาร์ลีถามอย่างรวดเร็วว่า “พวกเขาได้ตามรถตู้ไปหรือเปล่าครับ?”
“ใช่” คุณนายลูอิสถอนหายใจ “แต่พวกเขาติดป้ายทะเบียนปลอม และมันหายไปทันทีที่พวกเขาขึ้นทางด่วน ตำรวจสงสัยว่าคนร้ายลักพาตัวไปเปลี่ยนกับป้ายทะเบียนอื่นบนทางหลวง Iveco Diary ผลิตในโอลรัส ฮิลล์ และเป็นรุ่นที่พบได้ทั่วไปในเมือง ดังนั้นจึงเป็นเรื่องยากมากที่จะติดตามรถโดยไม่มีป้ายทะเบียนที่ถูกต้อง”
ชาร์ลีพยักหน้าอย่างเคร่งขรึม
ภายใต้สถานการณ์นี้ เป็นเรื่องยากที่จะทำให้สำเร็จในระยะเวลาอันสั้นของกรมตำรวจในการจัดการคดี
เพื่อที่จะค้นหาอาชญากรหรือค้นหาข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับอาชญากรในเวลาอันสั้น คุณต้องพบกับผู้คนที่มีอิทธิพลอย่างมากในโลกใต้ดิน
คนเหล่านี้มีสายจำนวนมากในทุกที่ ดังนั้นเครือข่ายข่าวกรองของพวกเขาจึงเป็นข้อมูลเชิงลึก และแพร่หลายมากกว่าของตำรวจ!
**Iveco Diary คือรถตู้เพื่อการพาณิชย์