ตอนที่ 678 : หลินหลี่โกรธ
หลังจากสวมแหวนแล้ว จางเจิ้งเฉียงพยักหน้าด้วยความพึงพอใจมาก จากนั้นเขามุ่งหน้าไปยังเมืองมังกรเงิน แต่เมื่อเขาเดินไปได้ไม่กี่ก้าว เขาก็รู้สึกว่ามีใครบางคนอยู่ด้านหลัง เขาหันกลับอย่างรวดเร็ว และดึงคทาออกมาเตรียมพร้อมรับมือ เขาเห็นนักเวทหญิงผมยาวสีดําและดูดี “เธอดู คุ้นๆ!” จางเจิ้งเฉียงคิดสักครู่ ฉันคิดว่าเธอเป็นหนึ่งในเพื่อนร่วมทีมที่ทําเควสลับด้วยกัน” จากนั้นเขาก็มองสํารวจเธอจากบนลงล่าง “ฮี่ ฮี่” ดวงตาของเขาจดจ่อกับขาสีขาวของเธอ เขาถามอย่างเฉยเมย “มีอะไรหรือเปล่า?”
“คุณต้องการแหวนวงนี้ไหม” นักเวทหญิงหยิบแหวนรูปหยดน้ำสีเขียวออกมา จางเจิ้งเฉียงมองดูมัน “แหวนราชาสไลม์ป่า! แต่มันเป็นเพียงระดับ Dark Gold” เขาพยักหน้า “สน! ราคาเท่าไหร่? ระบุราคามาได้เลย”
นักเวทหญิงส่ายหัว “ฉันแค่ต้องการให้คุณช่วยฉันหน่อย…”
จางเจิ้งเฉียงหงุดหงิด “ทําไมคนที่นี่ถึงไม่ชอบเงิน? คุณสามารถเสนอราคาสูงๆมาได้ เลย แม้ว่ามันจะมีราคาเท่ากับอุปกรณ์มังกรเงินระดับ Platinum ฉันก็จะซื้อ! แต่คนโง่เง่าพวกนี้กลับอยากให้ฉันช่วย!” เขาถอนหายใจ “เธออยากให้ฉันช่วยอะไร?”
“จริงๆแล้วฉันเป็นสมาชิกของสหภาพพันธมิตร แม้ว่าเราจะมีเงื่อนไขการอัญเชิญบอสในคุกสกาลอนเช่นกัน แต่มันก็ไม่สําคัญอีกต่อไปแล้วตั้งแต่คุณเอาชนะบอสได้ แต่ตอนนี้ทีมที่สองของเรา พยายามเอาชนะบอสแผนที่พิเศษอยู่ ฉันหวังว่าคุณจะเข้าร่วมทีมเรา และแบ่งปันออร่าของคุณให้กับเรา ได้โปรดเถอะ! ฉันขอร้องล่ะ ตราบใดที่เราเอาชนะบอสได้ พวกเราจะปฏิบัติต่อคุณอย่างดี ไม่ใช่เพียงแค่มอบแหวนให้คุณ…”
เมื่อเห็นว่าเธอเป็นคนซื่อสัตย์และจริงใจ จางเจิ้งเฉียงก็ถอนหายใจ แน่นอนว่าฉันต้องการแหวนวงนี้ ฉันจะรวบรวมแหวนตระกูลสไลม์ และอัพเกรดแหวนให้มากที่สุดเท่าที่จะทําได้ นอกจากนี้พวกเขาก็ยังให้รางวัลอื่นๆแก่ฉันด้วย แต่ฉันมาที่นี่เพื่อพักผ่อน” ทันใดนั้นเขาก็กอดเอวของเธอ “ฉันสามารถพาเธอกลับบ้านและ… หรือว่าฉันควรขอให้เธอเป็นผู้นําทางให้จางเจิ้งเฉียงส่ายหัว “เพื่อนเคยพูดว่าเมื่อเราจะหลีหญิง เราไม่ควรทําตัวเนียมอายมากเกินไป เราต้องทําตัวให้เจ๋งๆเข้าไว้” เขาพยักหน้า “งั้นนําทางไปเลยว่าแต่คุณชื่ออะไร?”
“อลิก้า”
“โสดไหม? แล้วคุณพักอยู่ที่ไหน? ตัวจริงๆคุณสวยขนาดไหน?”
“…..”
“ฮ่า ฮ่า ฉันแค่ล้อเล่น”
“คุณไม่เหมือนใครจริงๆ ว่าแต่คุณเป็นสมาชิกของอัศวินโต๊ะกลมใช่ไหม?”
“ไม่ ฉันไม่ได้เข้ากิลด์ใดๆ”
“ถ้างั้นคุณมาเข้าร่วมกิลด์เราสิ”
“ไม่เป็นไร ฉันชอบท่องเที่ยวและสํารวจโลกคนเดียว ส่วนเรื่องการเข้ากิลด์นั้น… เฮ้อ! ฉันเหนื่อยกับมันมามากแล้ว นั่นเป็นสถานที่ที่น่าหดหู” จางเจิ้งเฉียงถอนหายใจเมื่อเขาจ้องมองพระอาทิตย์ตก อย่างไรก็ตามเขาแค่นึกถึงอาหารของเย่ฉาง
อลิก้าครุ่นคิด “ฟังจากน้ำเสียงของเขาแล้ว เขาน่าจะเคยเป็นสมาชิกของกิลด์ที่ยิ่งใหญ่สักกิลด์หนึ่ง! และเขาจะต้องเป็นสมาชิกหลัก เพราะเขาแข็งแกร่งมากๆ! เขาอาจมีความเกลียดชัง อะไรบางอย่างในตอนนั้น นี่เป็นเรื่องปกติเพราะผู้เล่นที่ยอดเยี่ยมหลายคนก็เคยออกจากกิลด์อัศวินโต๊ะกลม เนื่องจากมีข้อโต้แย้งบางอย่าง ส่วนสหภาพพันธมิตรของเราก็มีคนออกเช่นเดียวกัน ว่าแต่เขาเป็นนักบวช.หรือว่าเขาคือเทพนักบวช – เอิร์ล เจอลาร์ด!”
เมื่ออลิก้ากําลังใช้ความคิดอยู่นั้น จางเจิ้งเฉียงก็กอดเธอแน่นยิ่งขึ้น เพื่อนพูดถูก กลยุทธ์นี้ใช้ได้จริงๆ ฮี่..ในที่สุดฉันก็มีความสุขสักที ไม่น่าเชื่อว่าชาวต่างชาติที่เป็นมิตรเช่นกัน ให้แหวนฉันและให้ความสุขในเวลาเดียวกันด้วย เฮ้อ! ครั้งต่อไปฉันควรจะออกเดินทางท่องเที่ยวให้มากขึ้น
ณ.เมืองมังกรเงิน
ในสถานที่ที่พวกเขานัดเจอกัน หลินหลี่มองซ้ายมองขวา จากนั้นเขาก็ถามในช่องสื่อสาร “พี่ใหญ่ขาว, พี่ใหญ่เฉียง พวกพี่อยู่ที่ไหนเหรอ?”
“นายรออยู่ที่นั่นซักพักหนึ่งก่อน หรือจะไปเดินเล่นสักหน่อยก็ได้ ตอนนี้มีคนดูหมิ่นศักดิ์ศรีของฉัน! ฉันจะไปหานายเมื่อฉันได้แก้แค้นสําเร็จแล้ว! อย่าเพิ่งติดต่อฉันบ่อยๆ!”
“แล้วพี่ใหญ่เฉียงล่ะ?”
“หลินหลีจริงๆแล้วมันเป็นอย่างนี้นะ ตอนแรกฉันเกือบจะมาถึงที่นัดหมายแล้ว แต่จู่ๆก็มีผู้หญิงที่ทําอะไรไม่ถูก… แค่ก แค่ก ผู้หญิงที่ต้องการความช่วยเหลือจากฉัน ดังนั้นฉันจึงตัดสินใจที่จะช่วยเธอ ฉันจะรีบไปทันทีหลังที่ฉันเสร็จธุระแล้ว! ตอนนี้นายหาอะไรสนุกๆทําไปก่อนก็แล้วกัน!”
“พวกพี่สองคนโกหกหลอกลวง! เราตกลงกันแล้วไงว่าจะรีบมาพบกันที่นี่!” หลินหลี่หน้ามุ่ย และโกรธจนต้องวางสาย เขากอดอกพิงรั้วและคิดอยู่ครู่หนึ่ง “เกลียดจริงๆเลย! ถ้าอย่างนั้นฉันจะไปหาอะไรสนุกๆทํา ว่าแต่จะเล่นอะไรดีล่ะ?” จากนั้นเขาก็หันมองไปรอบๆ และเห็นผู้เล่นจํานวนมากมุ่งหน้าไปยังสถานที่แห่งหนึ่งซึ่งดูเหมือนตลาดไปตรงนั้นดีกว่า!”
หลินหลี่เดินมาที่ตลาดมีบางอย่างเกิดขึ้น!” เขาเบียดเสียดฝูงชนเข้าไป และในไม่ช้าเขาก็เริ่มโยนผู้คนไปทางด้านหลัง เขามาถึงด้านหน้าอย่างรวดเร็ว และจ้องมองคนสามคนบนเวที “แม่สาว นักดาบผมแดงนมโตคนนั้น!… ฉันเคยพบเธอมาก่อนไหม? ฉันจําไม่ค่อยได้ด้วยแฮะ … เออ! ช่าง เถอะ! ว่าแต่พวกเขากําลังพูดเกี่ยวกับอะไร? แล้วทําไมทุกคนถึงตั้งใจฟัง?”
“ทุกคนโปรดจําหน้าไอ้หนุ่มคนนี้ให้ดีๆ! เขาบังอาจดูหมิ่นสหภาพพันธมิตร! และท้าทา ยศักดิ์ศรีของเรา! อลิสซ่าอธิบายให้ผู้คนฟังหน่อยว่าไอ้หนุ่มนี้ทําอะไรบ้าง”
“เหตุการณ์เป็นเช่นนี้ เมื่อทีมที่ห้าของเรากําลังโจมตีบอสอยู่ ฉันบังเอิญถูกบอสฆ่า จากนั้นเมื่อฉันฟื้นขึ้นมาตรงจุดเกิด ฉันก็ได้พบกับไอ้เลวนี้!” อลิสซ่าดึงภาพของหลินหลี่ออกมา หลินหลี่จ้องที่รูปภาพและมองตัวเองอีกครั้ง “เอ่อ ฉันคิดว่าเธอกําลังพูดถึงฉัน”
“เขาถามเส้นทางไปเมืองมังกรเงิน ดังนั้นฉันจึงคิดจะบอกเส้นทางให้กับเขา แต่ฉันตอบเขาช้าไปหน่อย จากนั้นเขาก็ฆ่าฉัน อีกทั้งไม่ใช่ฆ่าแค่ครั้งเดียว แต่เป็นห้าครั้ง! เห็นได้ชัดว่านี่เป็นการท้าทายสหภาพพันธมิตรของเรา! นอกจากนี้เขายังฆ่าคนของฉันจํานวนมากในสนามรบ! ฉันต้องแก้แค้น! บุคคลนี้เป็นปีศาจชั่วร้าย! เขาทั้งหยิ่งและชั่วร้าย แต่ต้องยอมรับว่าเวทมนตร์ของเขาค่อนข้างแข็งแกร่ง!”
ผู้คนที่อยู่ข้างๆหลินหลีจ้องมองมาที่เขา “เขาคือคนในรูป?! แต่ทําไมเขาต้องโง่มาเปิดเผยตัวเองที่เมืองมังกรเงินด้วย? แต่ภาพดูเหมือนเขาจริงๆ”
เมื่อหลินหลี่ได้ยินว่าพวกเขาอธิบายว่าเขาเป็นปีศาจชั่วร้าย หลินหลี่ก็เริ่มโกรธ “ฉันไม่ใช่ปีศาจชั่วร้าย!” จากนั้นเขาก็ก้มศีรษะลง พวกคุณอยากรังแกฉันจริงๆเหรอ? ถ้างั้นอย่ามาตําหนิฉัน สําหรับเรื่องนี้! พี่ใหญ่ขาวเคยพูดว่าเราต้องต่อสู้กับความรุนแรงด้วยความรุนแรง! ก่อนที่คนอื่นจะรังแกเรา เราต้องทําลายพวกเขาก่อน! ในเมื่อคนเหล่านี้ทั้งหมดเป็นคนเลว! ดังนั้นฉันจะต้องกําจัดพวกแกทั้งหมด!” จากนั้นเขาก็หยิบกระเป๋าต่อสู้ออกมาอย่างช้าๆ และดึงคทาออกมา เขาจ้องมองอลิสซ่าที่กําลังตะโกนบนเวที
หลินหลี่ตะโกน “จงรับการลงทัณฑ์จากฉันคนนี้ซะ! คุณเป็นคนเลวที่อยากจะรังแกฉัน! พายุ เพลิง!”
ทันทีที่หลินเลอเหวี่ยงกระเป๋าต่อสู้ ขวดระเบิดเพลิงระดับสูงจํานวนมากก็บินออกมา เขาเข้าสู่โหมดการวางเพลิงอีกครั้ง “ระเบิดเพลิง! ระเบิดเพลิง! ระเบิดเพลิง! วะ ฮ่า ฮ่า! คนเลว! พวกแกทุกคนเป็นคนเลว!”
อลิสซ่าตกใจมากเมื่อเห็นทะเลเพลิง “เขามาถึงเมืองมังกรเงินแล้ว! หรือว่านี้จะเป็นจุดจบของโลกจริงๆ!” เมื่อเห็นขวดระเบิดเพลิงระดับสูงสองสามขวดพุ่งมายังเธอ หัวใจของเธอก็ดึงลง “ตูม!” เธอสูญเสียการมองเห็นทันที
ทหารยามของเมืองมังกรเงินมาถึง และจ้องมองผู้ชายที่ถือคทากับสิ่งของที่ติดไฟได้สีแดง
“พวกคุณก็ต้องการรังแกฉันด้วยเหรอ?!” หลินหลี่หันกลับมายิ้มอย่างชั่วร้ายให้ทหารยาม
“ไปให้พ้น! พวกคุณมาเพื่ออะไร? หรือว่าจะมาข่มขู่ฉันอีก! ฉันไม่ใช่คนดุร้ายหรอกนะ” รอยยิ้มอันชั่วร้ายของหลินหลีกลายเป็นใบหน้าที่น่ารักทันที “เฮ้ สุนัขเฝ้าบ้าน! ฉันจะไปทันทีเมื่อฉันฆ่าทุกคนที่นี้หมดแล้ว คุณอนุญาตให้ฉันทําเช่นนั้นได้ไหม? หรือคุณต้องการให้ฉันฆ่าพวกคุณด้วยเหมือนกัน?”
ทหารยามโกรธมาก
“เฮ้ เฮ้ เฮ้! นายพูดอย่างไม่อายปากเลยนะ! นายนี่นะไม่ดุร้าย!” หลินเซ็นรู้สึกละอายใจ เมื่อเห็นหลินหลี่เริ่มฆ่าทหารยาม อย่างไรก็ตามการสังหารหมู่ของหลินหลี่ก็ช้าลงมาก เมื่อมีทหารยามมาสมทบ เพราะเขาต้องใช้เปลวไฟเพื่อปกป้องตัวเอง
ทันใดนั้นฝาท่อระบายน้ำก็เปิดออก แล้วมีมือๆหนึ่งถึงหลินหลี่ลงไปที่ท่อระบายน้ํา “อย่าต่อต้าน! กองทัพต้องห้ามกําลังจะมาแล้วนะ! รีบไปกันเถอะ!”
จิตใจของหลินหลี่เต็มไปด้วยคําถาม “นี่ใคร?! แต่ดูเหมือนว่าเขาจะช่วยฉัน” จากนั้นเขาก็เชื่อฟังคนๆนั้น และวิ่งผ่านอุโมงค์น้ำใต้ดินไป
[ขอแสดงความยินดี คุณได้รับการยอมรับจากกบฏ คุณเปิดใช้งานระบบชื่อเสียงกบฏเกลลอนชื่อเสียงในตอนนี้คือ: เป็นที่นับถือ]