บทที่ 592 หนึ่งขั้นตอน (5)
*เปลี่ยน อิรูน เป็น ไอรัน
นับตั้งแต่การอาละวาดของปีศาจเมื่อ 10 ปีที่แล้ว ตำแหน่งของสำนักงานต่อต้านปีศาจของสาธารณรัฐก็ขึ้นสู่จุดสูงสุด ภารกิจของมันคือ ‘ชำระล้างปีศาจ’ และสมาชิกมีความภาคภูมิใจในการปราบปีศาจและสัตว์ประหลาดปีศาจเป็นอย่างยิ่ง
วันนี้ แขกมาเยี่ยมพวกเขาค่อนข้างลำบาก
ไอรัน อัศวินผู้มีชื่อเสียงและผู้บัญชาการของอาณาจักรอรันเฮลล์ต้องการพบกับเซอรีน รองผู้อำนวยการสำนักต่อต้านปีศาจ และเซอรีนเห็นด้วยหลังจากคิดมาก
“ขั้นเดียวก็ผิดแล้ว และมันอาจกลายเป็นประเด็นระหว่างประเทศได้”
ไอรันกล่าวขณะที่เธอเดินผ่านโถงทางเดินของสำนักงานกับเซอรีน
“ปัญหา? เธอหมายถึงอะไร?”
เซอรีนเงยหัวของเธอโดยแสร้งทำเป็นไม่สนใจ คิ้วของไอรันขยับขึ้นอย่างรวดเร็ว
“…ฉันกำลังพูดถึงนักแม่นปืนระดับ F คิมฮาจิน”
“อ่า…คิมฮาจิน?”
“ใช่”
เซอรีนกระพริบตา ขณะที่เธอกำลังก้มศีรษะเพื่อจดจำชื่อ
“คิมฮาจิน…คนนี้อีกแล้ว…? อืมม….”
อย่างไรก็ตาม เธอพึมพำอย่างสับสน และไอรันกัดริมฝีปากของเธอในการตอบสนอง
“เขาเพิ่งพาดหัวข่าวในหนังสือพิมพ์ของสาธารณรัฐไง – -”
“อา ~!”
เซอรีนปรบมือของเธอพร้อมยืดหน้าตรง เธอจำได้ว่าเห็นพาดหัว [นักแม่นปืนระดับF คิมฮาจิน] แม้ว่าเธอจะพยายามอย่างที่สุดที่จะระงับข่าวจากการแพร่กระจาย เธอก็ไม่สามารถหยุดข่าวลือไม่ให้แพร่กระจายได้เลยจริงๆ
“ฉันเข้าใจสิ่งที่เธอหมายถึงตอนนี้แล้วละ”
“อื้ม แล้วเขาอยู่ไหนละ? เขาควรกลับไปที่กองทัพในตอนนี้พอเขาทำภารกิจเสร็จแล้วหนิ”
“ใครจะรู้ละ? ฉันเห็นชื่อของเขาในข่าว แต่นั่นคือทั้งหมดที่ฉันรู้เอง…อ่า ฉันได้ยินมาว่ามันเป็นความจริง ฉันหมายถึงนักแม่นปืนระดับF จะฆ่าสัตว์ประหลาดปีศาจได้ไง?”
ไอรันจ้องที่เซอรีน ผู้ซึ่งเกาแก้มเธออย่างไร้เดียงสา
“ …เธอกำลังบอกว่าเธอไม่รู้?”
“ไม่ แต่ฉันแน่ใจว่าเขากลับไปบ้านเกิดของเขานะ”
“ไม่ เขาไม่ได้มาบ…ฮุ”
ไอรันดูเป็นทุกข์ทันที เธอมั่นใจว่าคิมฮาจินพาฮารินไปสาธารณรัฐอย่างปลอดภัย แต่เธอไม่สามารถขุดลึกลงไปในเรื่องนี้ได้ ถ้าเธอทำอย่างนั้น ราชอาณาจักรอาจพบว่าเธอเป็นคนที่ช่วยให้ฮารินหนีรอด แม้แต่ไอรันก็กลัวว่าจะถูกลงโทษจากผู้ปกครองที่กดขี่ข่มเหงของอาณาจักรอรันเฮลล์
“จากสิ่งที่ฉันได้ยิน สาธารณรัฐตั้งสถาบันใหม่ที่เรียกว่า หน่วยสืบราชการลับ หนิ”
ไอรันเปลี่ยนหัวเรื่อง เธอสงสัยว่าคิมฮาจินมีบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับหน่วยสืบราชการลับ แต่ไม่มีอะไรที่เธอสามารถทำได้เพื่อยืนยันข้อสงสัยของเธอ
“ฉันจะไม่พูดว่าเป็นสถาบันใหม่นะ เราเพียงแค่คืนสิทธิหน่วยงานเก่าสำหรับการประชุมสันติภาพข้ามชาติแค่นั้นเอง”
ผู้เข้าร่วมการวิจัยมักทำให้เซอรีนเป็นกังวล ขณะที่เสียงของเธอสั่นเล็กน้อย
“ฉันเข้าใจละ…ผอ.ชื่อเฮอิจิใช่มั้ย?”
“ใช่ เราโชคดีที่ได้รับพรสวรรค์ที่ยอดเยี่ยม เราสนับสนุนให้เขาอยู่ในตำแหน่งผอ. เพื่อดูแลเขาได้ง่ายๆ”
“นั้นไง เธอพูดแล้ว….”
ไอรันหยุด เซอรีนก็หยุดและหันไปมองไอรัน
“เธอแน่ใจหรอว่าเขาจะไม่ทำอะไรเอง”
ไอรันไม่ได้มาที่นี้เพื่อจะเอาคิมฮาจินกลับมา เธอเพียงต้องการพบกับเขาและทำให้แน่ใจว่าเขาจะไม่บอกใครเกี่ยวกับภารกิจพิทักษ์ของเขา ท้ายที่สุดแล้ว ตำแหน่งของไอรันก็ตกอยู่ในความเสี่ยง
“….”
เซอรีนไม่ตอบ กลับกัน เธอยิ้มอย่างเย้ยหยันหนีแทน เธอพบว่ามันตลกดีที่ไอรัน ซึ่งเป็นที่รู้จักในฐานะอัศวินผู้ยิ่งใหญ่มีชีวิตอยู่ด้วยความกลัว…ในประเทศของเธอเอง
“ก็ได้ เขาอาจจะทำ”
– ปีศาจบุก! ปีศาจบุก!!
ขณะที่เซอรีนกำลังจะตอบ การแจ้งเตือนก็ดังออกมาจากลำโพงเหนือหัวของพวกเธอ เซอรีนและไอรันต่างหยุดและมองกัน
— ปีศาจ 25 ตัวปรากฏตัวในระบบน้ำเสีย ทางตะวันออกเฉียงเหนือของเมืองหลวง!
ปีศาจ 25 ตัว เมื่อพวกเธอได้ยินหมายเลขนี้ พวกเธอก็หยุดคุยและรีบออกจากสำนักงานต่อต้านปีศาจ สมาชิกคนอื่นๆ ของสำนักต่อต้านปีศาจเองก็ได้ติดตามพวกเธอไปเช่นกัน
ด้วยพลังเวทย์มนตร์ที่รวมเข้ากับการเคลื่อนไหวของพวกเธอ ทั้งกลุ่มเคลื่อนไหวไปเหมือนเหยี่ยวและมาถึงที่หมายภายใน 5 นาที
แต่เมื่อกลุ่มสมาชิก 133 คนเข้าสู่ระบบน้ำเสีย สิ่งที่พวกเขาเจอก็แตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับที่คาดไว้
“…หืม? โอ้ในที่สุดเธอก็มาถึงสักที”
ปีศาจ 25 ตัวถูกมัดด้วยเชือกและสมาชิกบางคนของหน่วยสืบราชการลับนั่งอยู่บนหลังของพวกมัน
“ช้าไปหน่อยแหะ แต่ฉันเดาว่าคงสบายดีกันซินะ”
เซอรีนรู้ทันทีว่าเป็นคิมฮาจิน นั้นเพราะ คิมโฮรอก, อียอนฮาน และ เรเชล สมาชิกของสำนักงานต่อต้านปีศาจยืนด้วยท่าทางงุนงง เมื่อคิมฮาจินยิ้มอย่างสบาย ๆ และให้พวกปีศาจ
“รับต่อเลยแล้วกัน”
เมื่อได้ยินคิมฮาจินพูด ผู้หญิงคนหนึ่งก็ตกใจจนพูดไม่ออก เธอจำใบหน้าของชายคนนั้นได้ แต่เธอก็ไม่เชื่อสายตา ท้ายที่สุดใครจะเชื่อว่านักแม่นปืนระดับF สามารถเอาชนะปีศาจทั้ง 25 ตัวได้ห?
“เราขอตัวไปก่อนนะ”
ไอรันไม่รู้จะพูดอะไร ดูเหมือนว่าคิมฮาจินจะไม่สังเกตเห็นเธอ ขณะที่เขาออกจากระบบน้ำเสียด้วยรอยยิ้มที่ผ่อนคลาย
**
[การประชุมสันติภาพข้ามชาติวันที่ 5]
“ความภาคภูมิใจของสาธารณรัฐ…ผอ.เฮจิ และผู้ใต้บังคับบัญชาของเขา…ปราบปีศาจไปทั้งสิ้น 25 ตัว….”
หน่วยสืบราชการลับได้รับการปฏิบัติเป็นพิเศษสำหรับความสำเร็จล่าสุดของพวกเขา บุคลากรทุกคนในกลุ่มที่ได้รับการยกย่องจากประธานาธิบดีและได้รับรางวัลมากมาย ตามธรรมชาติแล้วชื่อของตัวแทนก็กลายเป็นคำพูดของเมือง
ความจริงที่ว่าพวกเขาปราบปรามปีศาจ ’25’ ตัวนั้นช่างน่าทึ่งเกินไป ปีศาจเป็นที่รู้จักกันดีในเรื่องความแข็งแกร่งของแต่ละตัว และพลังแห่งปิศาจทั้งหมดของสหรัฐถูกกล่าวว่ามีพลังมากพอที่จะโค่นล้มประเทศใดๆ ในไม่กี่วัน
ไม่ว่าในกรณีใด ผมกลับไปที่สำนักงานของผู้อำนวยการหลังจากแสดงความยินดีกับพลเมืองของสาธารณรัฐ
“ยินดีด้วยนะ”
บอสมาเยี่ยมผมที่ออฟฟิศ แล้วพูดอย่างมีเลศนัย
“อย่าหยอกฉันหน่า เธอเข้ามาได้ไง? ฉันไม่รู้สึกถึงเธอเลย”
“ฮิฮิ ดีแล้ววว ความสามารถของฉันพัฒนาขึ้นเมื่อเร็วๆนี้นะ”
บอสยืดอกของเธออย่างภาคภูมิใจ จากนั้นเธอก็เปลี่ยนร่างเป็นเงา ร่างกายของเธอละลายกลายเป็นแอ่งน้ำมืดมิดบนพื้นดิน การปรากฏตัวของเธอก็หายไปอย่างสมบูรณ์
“ว้าว มันน่าประทับใจมาก”
-ฮุฮุ
บอสหัวเราะอย่างพอใจและเปลี่ยนกลับ วิธีที่บอสเปลี่ยนจากเงาของเธอนั้นทั้งน่าทึ่งและน่าขนลุกในเวลาเดียวกัน
“งั้นนายจะทำอะไรต่อไปหรอ?” บอสถาม
ผมกำลังจะตอบเธอ แต่จู่ๆก็นึกถึงบางสิ่งที่ตลกและยื่นมือไปหาเธอ
“จับมือฉัน”
“ม-มือ? ทำไมอะ?”
“เออน่า ส่งมา”
บอสจับมือผมอย่างลังเล
“แล้วก็ปิดตา”
“….”
อึก – ผมได้ยินเสียงเธอกลืนน้ำลายอย่างแรง บอสหลับตาลง จากนั้นผมก็แบ่งปันวิสัยทัศน์ของเรากับผู้สังเกตการณ์ No.2 ซึ่งผมส่งไปเมื่อไม่นานนี้
ทิวทัศน์จากใจกลางเมืองหลวงปรากฏต่อหน้าต่อตาเรา
แม้ว่าพระอาทิตย์จะลับขอบฟ้าแล้ว เมืองหลวงก็ยังคึกคักไปด้วยนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติและนักท่องเที่ยวภายในประเทศ ผู้สังเกตการณ์มองลงมาที่ทิวทัศน์นี้จากท้องฟ้าและเห็นคนสามคนที่โดดเด่นท่ามกลางฝูงชน
– …ความปรารถนาของบาอัลจะลงมาในวันที่ 13
มันคือ จินซาฮยอค ที่ซึ่งเธอมีไก่หวานเสียบไม้อยู่ในมือ
– ดังนั้นเรามีเวลาอีก 8 วันแล้วสิ
แชนายอนก็อยู่ที่นั่นเช่นกัน บอสบีบมือผมเมื่อเธอเห็นแชนายอน
น้องสาวของแชจินยุน และหลานสาวของแชจูชึล บอสรู้ว่าเธอเป็นใคร
– เตรียมตัวเองจนกว่าจะถึงตอนนั้น อย่ากินเหมือนหมูสิ
– …เธอมันเป็นคนที่กินเหมือนหมู!
แชนายอนเปล่งคำรามและเอื้อมมือไปข้างหน้าเพื่อคว้าไม้เสียบในมือของจินซาฮยอค จินซาฮยอคบล็อกเธอได้อย่างง่ายดาย และแชนายอนก็ถอนหายใจอย่างหงุดหงิด