หวางซีอดทนต่อความโกรธและกล่าวว่า “การที่ฉันผู้บริหารหลี่ซื่อกรุ๊ปนั้นเป็นคำสั่งของคุณตา หากพวกคุณคิดจะยึดอำนาจ ก็อย่ามาพูดให้มันสวยหรูขนาดนี้ เพราะมันน่าขยะแขยงมาก! เว้นเสียแต่คุณตาเป็นคนออกคำสั่งเอง มิเช่นนั้นพวกคุณเลิกหวังเถอะ!”
“ทำไมคุณตาถึงให้ฉันเป็นคนที่บริหารหลี่ซื่อกรุ๊ป นั่นเป็นเพราะว่าพวกคุณไม่ได้ดังที่คุณตาคาดหวังเอาไว้ พวกคุณทำให้คุณตาผิดหวังมาก! พวกคุณเป็นคนที่สายตามองการณ์ตื้นเขิน และไม่รู้อะไรเลย รู้แต่แย่งชิงอำนาจและผลประโยชน์ และจ้องแต่ผลประโยชน์เล็กน้อยที่อยู่ตรงหน้าเท่านั้น! ”
“คุณลุง ลุงเป็นลูกชายคนโตของคุณตา แต่จนถึงตอนนี้แล้ว ทำไมคุณตาถึงยังไม่มอบอำนาจให้คุณ? นั่นเป็นเพราะลุงอ่อนแอเกินไป และถูกคนอื่นควบคุมได้ง่าย! ถ้ามอบตระกูลหลี่ให้กับคุณแล้ว มันจะมีแต่ความล้มเหลวเท่านั้น ดังนั้นภายใต้ความจำใจ คุณตาจึงทำได้เพียงมอบให้ฉันและแม่เป็นคนดูแล!”
“คุณเป็นทายาทสืบทอดของคุณตา แต่กลับไม่สามารถมองเห็นสิ่งนี้ได้ แล้วยังถูกคนอื่นยุยงให้แย่งชิงอำนาจ คุณมันโง่เขลาที่สุดแล้ว!”
คำพูดของหวางซีไม่ไว้หน้าแม้แต่น้อย และเปิดเผยจุดประสงค์ที่แท้จริงของคนเหล่านั้นออกมาหมดสิ้น
ทันใดนั้นคนไม่น้อยรู้สึกอับอายขายหน้า โดยเฉพาะหลี่เฟิง หลังจากถูกหลานสาวของเขาเทศนาต่อหน้าคนมากมาย ตอนนี้สีหน้าของเขาแดงก่ำ
กล่าวด้วยความโมโหว่า “หวางซี เธอมันเป็นคนที่ไร้ยางอาย พวกเราเห็นแก่หน้าคุณท่าน ถึงได้ให้เกียรติเธอ และไม่เปิดเผยเรื่องในอดีตที่น่าขยะแขยงของเธอ แต่เธอกลับไม่รู้จักผิดชอบชั่วดี งั้นก็อย่ามาโทษว่าผมแล้งน้ำใจ! เพราะเธอเป็นคนหาเรื่องใส่ตนเอง! เธอนั้นเหมือนกับแม่ของเธอ คลั่งผู้ชายและท้องก่อนแต่งงาน ซึ่งเป็นเรื่องที่อับอายขายหน้ามาก ไม่มีใครไม่รู้ว่าชื่อเสียงของเธอนั้นฉาวโฉ่มากแค่ไหน ? การที่ให้พวกคุณกลับมาตระกูลหลี่ ถือว่าเมตตาที่สุดแล้ว ตอนนี้ยังอยากจะมาครอบครองตระกูลหลี่อีก ใครให้ความกล้าแก่คุณ?”
“เธอได้ล่วงเกินคุณชายซ่ง ถ้าเธออยากตายก็ตายเอง อย่ามาลากพวกเราตาด้วย การที่คุณชายซ่งนอนกับเธอ มันเป็นการให้เกียรติเธอแล้ว! มันเป็นพระคุณสำหรับเธอแล้ว ด้วยฐานะอย่างคุณชายซ่ง การที่เธอได้นอนกับเขานั้นถือเป็นรางวัลเธอแล้ว เธอยังกล้าปฏิเสธอีก แล้วยังกล้าตบหน้าคุณชายซ่งต่อหน้าสาธารณชน เธอมันรนหาความตายเอง!”
หวางซีโกรธจนตัวสั่น เธอไม่คิดว่าคนของตระกูลหลี่จะชั่วร้ายขนาดนี้!
ทุกสิ่งที่เธอทำล้วนเพื่อตระกูลหลี่!
แต่คนพวกนี้ล่ะ? ไม่เพียงไม่สนับสนุน แต่ยังถ่วงความเจริญอีกด้วย
หลี่กั๋วเหว่ยกล่าวด้วยน้ำเสียงเย่อหยิ่งว่า “หวางซี เธอมันเป็นแค่รองเท้าเก่า ๆ เท่านั้น เธอทำให้ตระกูลหวางบ้านแตกสาแหรกขาดแล้ว ตอนนี้เธอยังต้องการทำร้ายตระกูลหลี่อีกเหรอ? แม้แต่คนในตระกูลของเธอเองยังรังเกียจคุณ และขับไล่เธอออกไปจากตระกูล เธอยังมีหน้ามานั่งอยู่ตรงนี้อีก? ถ้าเป็นสมัยโบราณ เธอจะถูกจับใส่กรงแล้วถ่วงน้ำตายไปแล้ว! ตอนนี้เธอยังกล้าต่อต้านคนที่ฐานะสูงกว่าคุณอีก ใครให้ความกล้าเธอ”
หลี่กั๋วเฉียงกล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า “พูดมากก็ไม่มีประโยชน์ นี่เป็นการตัดสินของคนทั้งตระกูลหลี่ ขอเพียงแค่คนสองในสามของตระกูลหลี่เห็นด้วย คณะอาวุโสก็จะมีอำนาจเปลี่ยนผู้นำตระกูล รวมถึงผู้รับผิดชอบบริหารกรุ๊ปด้วย ในเมื่อเธอต้องการจะแตกหัก งั้นพวกเราก็ไม่จำเป็นต้องไว้หน้าเธออีกต่อไปแล้ว!”
โดยมีผู้อาวุโสหลี่กั๋วเหว่ยและหลี่กั๋วเฉียงสองคนนี้เป็นคนนำ คนตระกูลหลี่ที่เหลือต่างก็ไม่เสแสร้งอีกต่อไปแล้ว พวกเขาต่างแสดงสีหน้าดุร้าย
หลี่เผิงเฉิงหลานชายของหลี่กั๋วเฉียงกล่าวด้วยสีหน้าดุร้ายว่า “หวางซี เธอมันไร้ยางอายจริง ๆ เดิมทีทุกคนอยากให้เกียรติคุณ และให้เธอถอนตัวเอง แต่เธอกลับไม่รู้จักผิดชอบชั่วดี ยืนกรานที่จะเข้าไปยุ่งเรื่องของตระกูลหลี่ เธอมันเป็นแค่ผู้หญิงชั้นต่ำเท่านั้น มีคุณสมบัติที่จะเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องของตระกูลหลี่เหรอ?”
“หวางซีทำให้ชื่อเสียงของตระกูลหลี่เสียหาย สร้างปัญหาใหญ่ให้ตระกูลหลี่ ไม่เหมาะที่จะเป็นผู้บริหารหลี่ซื่อกรุ๊ปอีกต่อไปแล้ว ท่านรอง ท่านสามพวกคุณสองคนไม่จำเป็นต้องพูดไร้สาระกับเธออีกต่อไปแล้ว ขับไล่พวกเธอออกจากตระกูลโดยตรงเถอะ!”
“คนของครอบครัวนี้เป็นตัวเรือด คิดว่าตนเองมีธุรกิจในเมืองเฉียนถัง ก็กล้าชี้นิ้วสั่งเรื่องของตระกูลหลี่? พวกแกเป็นตัวอะไร? เมืองเฉียนถังเทียบกับเมืองโมตูแล้ว ก็ไม่ต่างอะไรกับชนบท? พวกคนบ้านนอกคอกนา มีสิทธิ์อะไรมายุ่งเกี่ยวกับเรื่องของตระกูลหลี่?”
“ถูกต้อง ถ้าไม่ใช่เพราะผู้หญิงชั้นต่ำที่ไร้ยางอายอย่างแกไปล่วงเกินคุณชายซ่ง ตระกูลหลี่ของพวกเราคงไม่มาถึงจุดนี้หรอก! นับตั้งแต่ครอบครัวของพวกเขากลับมาที่ตระกูลแล้ว? ตระกูลก็เกิดเรื่องมากมาย? ครอบครัวนี้เป็นตัวซวย รีบขับไล่พวกเขาออกไปจากตระกูลเถอะ”