EG บทที่ 801 หนุ่มผู้ใจบุญ
5 ล้าน！
หัวหน้า หลู่ ดีใจมากเขาไม่คิดว่าจะได้รับเงินสนับสนุน 5 ล้านหยวนได้เร็วขนาดนี้ แถมยังไม่เคยคิดมาก่อนว่าประธานเฝิงจะเป็นคนใจกว้างขนาดนี้ อย่างไรก็ตามเงินอุดหนุนจำนวน 5 ล้านเหล่านี้สามารถแจกจ่ายถึงมือนักกีฬาเท่าไหร่ เรื่องนั้นไม่จำเป็นหรอก เงินสนับสนุนทั้งหมดจะถูกรวมโดยสำนักงานบริหารทั่วไปกีฬาก่อนที่จะแจกจ่ายออกไป
เหมือนกับว่าหัวหน้าหลู่อยากจะพูดอะไรบางอย่าง ทันใดนั้นเหวินตงจวินก็เคาะประตูและเข้าห้องพร้อมกับเสิร์ฟชาให้กับเฝิงหยู่หเสร็จแล้วคำนับและเดินออกไป หัวหน้าหลู่ส่ายหัว นายเหวินคนนี้ไม่มีแม้แต่คำทักทายประธานเฝิง ถ้าไม่เห็นแก่หน้าผู้นำจางนะ คนแบบนี้ไม่รู้จะเอาไปอยู่ตำแหน่งไหน เขาเรียนจบมหาลัยจริงหรือเปล่าเนี่ย เสิร์ฟชายังเสิร์ฟไม่เป็นเลย
หัวหน้าหลู่เหมือนอยากจะพูดต่อ แต่ถูกเฝิงหยู่ขัดจังหวะ “คณะผู้แทนของพวกเรา ยังมีส่วนไหนที่ยังไม่ได้การสนับสนุนอีกไหม?”
“มีบางคนเป็นสปอนเซอร์ในเรื่องอุปกรณ์กีฬา บางคนก็เป็นสปอนเซอร์เครื่องดื่ม พวกยาต่าง ๆ ทางเราไม่ใช่ว่ารับการสนับสนุนจาก Bing City หรอกเหรอครับ?” หัวหน้าหลู่คิดอยู่พักหนึ่ง เห็นได้ชัดว่าเฝิงอยู่ยังอยากให้การสนับสนุน แต่เขาคิดไม่ออกว่าจะสนับสนุนด้านไหนอีก
จริง ๆ ก็รู้ตั้งนานแล้ว เมื่อกี้เขาจะลองขอรางวัลเงินสดให้กับผู้ชนะดู เพราะว่าประธานเฝิงคนนี้เป็นคนใจกว้างมากและเผลอๆอาจจะให้มากกว่า Mr.Fok อีก
“มีคนสนับสนุนด้านการเดินทางหรือยัง” เฝิงหยู่ถาม
“ด้านการเดินทาง ? เราเดินทางโดยเครื่องบินและจากนั้นพักอยู่ในหมู่บ้านระแวกใกล้เคียงโอลิมปิก ถ้าหากไปสถานที่ไกลออกไป ทางผู้จัดก็จะจัดการให้เรา” หัวหน้าหลู่ถูกกดดันมากขึ้น เป็นไปได้ไหมที่จะให้คนอื่น ๆ เป็นสปอนเซอร์ตั๋วเครื่องบิน ? จริง ๆ แล้วคณะกรรมการกีฬามีงบประมาณนี้อยู่แล้ว
“เอาแบบนี้แล้วกัน ผมจะส่งรถยี่ห้อ Songjiang 100 คันไปที่แอตแลนต้า เมื่อนักกีฬาของเราไปถึงที่นั่น พวกเขาจะได้ใช้รถเหล่านั้น ส่วนเรื่องคนขับรถ ผมจะจัดการเอง” เฝิงหยู่พูด
รถยี่ห้อ Songjiang ขายดีในรัสเซียและประเทศสหภาพโซเวียตในอดีต เฝิงหยู่ก็กำลังคิดว่าจะนำรถเหล่านี้ไปที่สหรัฐฯและดูว่าชาวอเมริกันจะมีการตอบรับอย่างไร
สหรัฐอเมริกาเป็นประเทศที่ผู้คนใช้รถยี่ห้อในประเทศของตัวเอง รถที่วิ่งบนถนนของอเมริกาในอดีตนั้นมีให้เลือกหลายยี่ห้อและทุกเกรด แม้แต่รถท้องถิ่นในอเมริกาก็ไม่สามารถขายได้โดยแบรนด์ต่างประเทศ
หลังจากส่งรถไปแล้ว 100 คัน เฝิงหยู่ก็ยังสามารถกลับไปใช้ที่บริษัทในอเมริกาได้อีก นอกจากนี้การแข่งขันกีฬาโอลิมปิกยังมีการถ่ายทอดสดไปทั่วทุกมุมโลก แบบนี้ต้องโฆษณารถยี่ห้อ Songjiang ไปบนทีวีของประเทศอื่น ๆ ถือเป็นการโฆษณาที่ดีมากเลยทีเดียว
หากผู้คนในสหรัฐอเมริกามีความสนใจเป็นอย่างมากพวกเขาสามารถวางแผนเปิดสาขาและโรงงานในอเมริกาได้
หัวหน้าหลู่สับสนเล็กน้อย ว่านี่แบบนี้คือการเป็นสปอนเซอร์เหรอ ส่งรถไป 100 คัน เพื่อที่สร้างความสะดวกสบายให้กับพวกเรา คุณเช่ารถกับเราไม่ดีกว่าเหรอ?
หรือไม่ก็ออกค่าเดินทางให้เรา พวกเราเรียกรถได้
แต่หัวหน้าหลู่ไม่ได้พูดความคิดทั้งหมดของเขาออกมา ก็ยังดีกว่าไม่มีอะไรเลย
“ต้องขอขอบคุณประธานเฝิงเป็นอย่างมาก”
เฝิงหยู่คิดและถามว่า “กลุ่มตัวแทนของคุณมีหมวกไหม”
ไม่มีครับ การแข่งขันกีฬาโอลิมปิกฤดูร้อนนั้นร้อนมาก ไม่จำเป็นต้องใส่หมวก”
“เผื่อว่าฝนตกหรืออะไรยังไง ผมยังต้องเตรียมหมวกให้ด้วย เดี๋ยวผมจะหาคนทำหมวกให้กับพวกคุณ”
“อ่อ รบกวนประธานเฝิงอีกแล้ว”
“ไม่เป็นปัญหา คุณต้องการเงินช่วยเหลือในด้านใดอีกหรือไม่” บนหมวกนอกจากจะพิมพ์คำว่า “จีน” เป็นตัวพิมพ์ใหญ่แล้วยังใส่โลโก้ Fengyu ได้อีกด้วย
หัวหน้าหลู่รู้สึกอึ้งไปสักพัก ทำไมคนคนนี้ถึงยอมจ่ายเงินได้มากขนาดนี้ ? ยังมีอีกหลายที่ที่ต้องการเงิน
“ประธานเฝิงมีสถานที่ที่ต้องการเงินอีกมากมาย อย่างเช่นการฝึกซ้อมนักกีฬาและการเข้าร่วมในการแข่งขัน จำเป็นต้องใช้เงินจำนวนมาก”
พอพูดจบ หัวหน้าหลู่ก็หันไปมองหน้าประธานเฝิงอย่างมีความหวัง
“ได้ ฉันจะบริจาคอีก 5 ล้านเพื่อสนับสนุนการฝึกซ้อมของทุกคน”
เฝิงหยู่กำลังคิดหาวิธีที่ใช้กีฬาโอลิมปิกนี้เพื่อเผยแพร่ผลิตภัณฑ์ของตัวเองในระดับสูงสุด บางทีอาจจะเป็นสปอนเซอร์บางอย่างก็ได้
“ นักกีฬาของเรามีความตื่นเต้นก่อนการแข่งขันหรือไม่” เฝิงหยู่ถาม
“ก็เป็นเรื่องปกตินะครับที่พวกเขาจะตื่นเต้น กดดัน” หัวหน้าหลู่ไม่เข้าใจว่าทำไมเฝิงหยู่ถึงถามเรื่องนี้
“ผมจะสนับสนุนเครื่องเล่นซีดี Aihua อีก 500 ชุดเพื่อให้ทุกคนสามารถฟังเพลงและผ่อนคลาย”
“ประธานเฝิงคุณเป็นคนที่คิดรอบคอบมาก อย่างนั้นผมต้องขอขอบคุณแทนตัวแทนนักกีฬาทุกคน” หัวหน้าหลู่คิดว่า ที่วันนี้ประธานเฝิงมาก็เพื่อจ่ายเงินล้วน ๆ เลย
ก่อนที่หัวหน้าหลู่จะพูดต่อ ”ผมจะเป็นสปอนเซอร์รถจักยานยนต์จาก Songjiang สำหรับคณะผู้แทนทุกคน ผู้ชนะเลิศจะได้รับรางวัลเป็นรถยี่ห้อ Songjiang – โอลิมปิก รุ่นนี้มี 3 รุ่นและสามารถจับคู่เหรียญทองเงินและเหรียญทองแดงได้ ”
คราวนี้มาดูกันว่า บริษัทผลิตรถยนต์รายอื่นแข่งขันกับ Songjiang ได้อย่างไร เมื่อถึงเวลาเฉลิมฉลอง ผมจะจัดพิธีมอบรางวัลอันยิ่งใหญ่และทำให้มันเป็นค่ำคืนแห่งกาลา มันจะเป็นการตลาดที่ยอดเยี่ยม
คนคนนี้เป็นคนใจกว้างเกินไปหัวหน้าหลู่ยิ้ม แต่ในใจ ก็ไม่ค่อยพอใจสักเท่าไหร่ คุณกำลังแจกรถยนต์และฝ่ายบริหารทั่วไปของกีฬาจะไม่สามารถรับส่วนแบ่งได้ อย่างน้อยเงินส่วนหนึ่งของ Mr. Fok ในส่วนของทองและเงินรางวัลให้กับนักกีฬาจะถูกหักโดยพวกเขาเป็นค่าธรรมเนียมการสอนและค่าธรรมเนียมกรูมมิ่งเราได้อะไรจากยานพาหนะเหล่านี้เราไม่สามารถแยกยานพาหนะเหล่านั้นออกจากนักกีฬา หากคำพูดแพร่กระจายชื่อเสียงของการบริหารทั่วไปของกีฬาจะมัวหมอง!
ดูเหมือนว่าจะสามารถหลีกเลี่ยงได้เงินที่นักกีฬาได้รับ สามารถหักได้มากขึ้นคณะกรรมการการกีฬาแห่งรัฐมีเงินทุนมากขึ้นและพวกเขาสามารถได้รับโบนัสมากขึ้น
“ ใช่แล้ว หัวหน้าหลู่ผมได้ยินมาว่ามีผู้เข้าร่วมจำนวน 490 คนเหตุทำไมถึงไม่ถึง 500 คน” เฝิงหยู่ทวนถามจำนวนตัวเลขอีกครั้ง
“อ๋อ เป็นเพราะจำนวนเงินไม่ได้มากพอ” หัวหน้าหลู่ตะลึง เรื่องนี้จะเป็นปัญหาอะไรไหม? เดี๋ยวก่อนนะเฝิงหยู่กำลังวางแผนที่จะเป็นสปอนเซอร์ใครบางคนอยู่หรือเปล่า? ในความเป็นจริงมีคนไม่มากนัก ที่จริงแล้วมีเพียง 480 คนก็เพียงพอแล้ว นอกจากนี้ยังมีผู้ประกอบการที่เกี่ยวข้องมากมายที่พวกเขาใช้สิ่งนี้เป็นข้ออ้างในการไปพักผ่อนในวันหยุดที่มีค่าใช้จ่ายทั้งหมด 10 ชื่อที่เหลือเป็นชื่อกองหนุนและจะถูกมอบให้เป็นของขวัญ
“ผมจะบริจาคเพิ่มอีก 1 ล้านเพื่อเป็นค่าใช้จ่ายให้กับคณะตัวแทน 500 คน ผมคิดว่าเราควรปล่อยให้คนหนุ่มสาวออกไปเจอโลกกว้าง เจอประสบการณ์ใหม่ ๆ บ้าง “เฝิงหยู่ตอบ
คนหนุ่มสาว? เขาหมายถึงอะไร?
“หัวหน้าหลู่วันนี้เราพูดคุยกันได้สนุกจริงเชียว งั้นก็ตกลงเพียงเท่านี้แหละ กลับไปแล้วผมจะให้คนส่งของและการตรวจสอบกลับมา เงินจำนวนนี้ไม่ได้มอบให้หัวหน้าหลู่ฟรี ๆ หลังจากที่การบริหารทั่วไปของกีฬาได้วางแผนวิธีการใช้เงินแล้ว ผมจะคุยกับคุณเกี่ยวกับการโปรโมตแบรนด์ของผมอีกครั้ง”
“ประธานเฝิง เดี๋ยวผมไปส่งครับ “ หัวหน้าหลู่ลุกขึ้นพรวด สำหรับผู้ใจบุญยิ่งใหญ่นี้ เราไม่สามารถทำให้ขุ่นเคืองได้ เขาอาจยังต้องการความช่วยเหลือจากเฝิงหยู่ในอนาคตได้อีก
“ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวให้ตงจวินไปส่งก็ได้”
เหวินตงจวิน? ที่จริงแล้วเขากับเหวินตงจวินรู้จักกันด้วยเหรอ?
ตอนที่เหวินตงจวินไปส่งเฝิงหยู่ เฝิงหยู่บอกกับเขาว่าหลังจากกลับไปต้องมีข่าวดีแน่ ๆ
เหวินตงจวินไม่ได้คิดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้มากนักและหลังจากที่เขากลับมาที่ออฟฟิตของเขา มีคนบอกเขาว่าหัวหน้าเรียกพบที่ออฟฟิต
“หัวหน้า เรียกผมมามีอะไรหรือเปล่าครับ”
“นายเหวิน นั่งก่อนสิ นายรู้จักกับประธานเฝิงด้วยเหรอ?” หัวหน้าหลู่ถาม จะคุยกับเหวินตงจวินทั้งๆที่จะให้เขายืนอยู่ได้ไงหล่ะ เดี๋ยวจะเมื่อคอเอาซะเปล่า
“รู้จักครับ เราสองคนเติบโตมาด้วยกัน”
“ไม่มีธุระอะไรแล้ว นายกลับไปทำงานต่อเถอะ ช่วงนี้ก็ฝึกฝนภาษาอังกฤษด้วยละกัน พอถึงช่วงโอลิมปิก นายจะได้เข้าร่วมกับคณะตัวแทน ติดตามเพื่อเรียนรู้เป็นเวลานาน วัยรุ่นควรหมั่นฝึกฝนให้มากขึ้น “
เหวินตงจวินเดินออกจากห้องไปด้วยความสับสน นี่เราต้องเข้าร่วมคณะผู้แทนด้วยเหรอเนี่ย จะโชคดีอะไรอย่างนี้ ครั้งที่แล้วพ่อจางหานบอกว่าไม่ต้องคิดถึงเรื่องนี้ไม่ใช่เหรอ
เขาเพิ่งนึกออกว่า สิ่งที่เฝิงหยู่บอกว่ากลับไปต้องมีข่าวดีแน่ ๆ ที่แท้ก็เรื่องนี้นี่เอง