เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 829
เจดีย์เสวียนเก้ามังกรพูดว่า “ไม่นะ แต่ที่นี่รู้สึกเหมือนไม่สามารถแบ่งแยกได้ชัดเจน”
ไม่ใช่ครั้งแรกที่ลู่ฝานได้ยินคำว่าไม่สามารถแบ่งแยกได้ชัดเจน จำได้ว่าตอนอยู่เขาอวี่ฮั่ว หัวใจแห่งความมืดก็มาจากแห่งที่ไม่สามารถแบ่งแยกได้ชัดเจน
“อะไรคือไม่สามารถแบ่งแยกได้ชัดเจน”
ลู่ฝานรู้สึกว่าตัวเองต้องถามให้ชัดเจน
เจดีย์เสวียนเก้ามังกรอธิบายว่า “นั่นเป็นสถานที่พิเศษ ในนั้นล้วนเป็นแหล่งพลังบริสุทธิ์ คนที่สามารถเข้าไปในนั้นได้ ต้องได้รับการยอมรับ ในนั้นมีสัตว์อสูรแปลกๆ ใช้ชีวิตอยู่หลายชนิด แต่ละตัวแข็งแกร่งและพิเศษมาก สรุปว่าถ้าคุณจะฝึกฝน ให้ไปที่ไม่สามารถแบ่งแยกได้ชัดเจน หนึ่งวันเท่ากับหนึ่งปีข้างนอก ถ้าคุณอยากรวย ให้ไปที่ไม่สามารถแบ่งแยกได้ชัดเจน เอาของกลับมาสักหน่อย ก็สามารถรวยล้นฟ้าแล้ว ถ้าคุณอยากครองโลก ให้ไปที่ไม่สามารถแบ่งแยกได้ชัดเจน บนโลกนี้อาวุธที่เรียกได้แข็งแกร่งมีชื่อเสียง วิชาที่แข็งแกร่ง ส่วนใหญ่เอากลับมาจากที่ไม่สามารถแบ่งแยกได้ชัดเจน ตำนานบอกว่าที่นั่นเป็นที่ฝั่งกระดูกของเหล่าเทพ เป็นที่กำเนิดมนุษย์ แดนสุขาวดีสุดท้ายของโลก”
ลู่ฝานฟังจนอินตาม บนโลกนี้ยังมีสถานที่ดีแบบนี้ด้วยเหรอ
“แล้วที่ไม่สามารถแบ่งแยกได้ชัดเจนอยู่ที่ไหน”
เจดีย์เสวียนเก้ามังกรส่ายหน้า “ไม่รู้ มันจะออกมาเป็นระยะ แต่สถานที่ที่ปรากฏแตกต่างกันทุกครั้ง จะหามันเจอต้องพึ่งดวง”
ลู่ฝานตอบรับอย่างสิ้นหวัง รู้สึกว่าต้องดวงดีมาก
เจดีย์เสวียนเก้ามังกรพูดต่อ “เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ เจ้านายอย่าเสียกำลังใจ ฉันสัมผัสได้ว่าที่นี่มีกลิ่นอายของที่ไม่สามารถแบ่งแยกได้ชัดเจนอยู่นิดหน่อย ถ้าที่นี่ไม่ได้มีของที่มาจากที่นั่น ก็คงมีแหล่งพลังที่เหมือนกับที่นั่น ยังไงก็เป็นเรื่องดี เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ต้องหาดูอย่างละเอียด”
ลู่ฝานพยักหน้า “ยังไงเพียงชั่วครู่ชั่วยามก็ออกไปไม่ได้ งั้นหาดูอย่างละเอียดเถอะ”
ลู่ฝานลอยบนผิวน้ำ พละกำลังของในตอนนี้ แม้จะสู้กลางอากาศเหมือนนักบู๊แดนปราณฟ้าไม่ได้ แต่ใช้ห้าธาตุกลายเป็นสายลมของผู้ฝึกชี่ เพื่อลอยกลางอากาศ ก็ไม่เป็นปัญหา แค่เหาะไปเรื่อยๆ ความเร็วจะลดลงนิดหน่อย แต่ยังดีที่ตอนนี้ลู่ฝานไม่ได้รีบร้อน
เหาะมาได้พักหนึ่ง ลู่ฝานเห็นบนผิวน้ำ มีหินโสโครกสีดำมากมาย
หินโสโครกทรงกลมแต่ละก้อน มุมและขอบโดนสายน้ำซัด ดูแวววาวมาก
ดูไม่ออกว่าหินพวกนี้มาจากอะไร ลู่ฝานลองเหยียบก้อนหนึ่ง รู้สึกถึงพลังประหลาดแผ่ออกมาจากหินโสโครก เหมือนจะมัดเขาไว้บนหิน เหมือนปราณชี่ในตัวถูกผนึกเอาไว้อย่างรวดเร็ว
ลู่ฝานรีบดึงเท้ากลับมาทันที
“หินประหลาดมาก หินผนึกกำลังเหรอ”
ลู่ฝานมองมันอย่างอึ้งๆ แล้วเอ่ยขึ้น
เจดีย์เสวียนเก้ามังกรพูดว่า “ดูคล้ายนะ แต่น่าจะไม่ใช่ ไม่แน่อาจลึกลับกว่าหินผนึกกำลัง เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ เอาไปศึกษาสักสองสามก้อนไหม”
ลู่ฝานส่ายหน้าเบาๆ “เรื่องนี้ค่อยว่ากัน”
ลู่ฝานเหาะไปข้างหน้าต่อ จู่ๆ มีเงาคนปรากฏเข้ามาในสายตา
ในที่สุดก็เห็นคนสักที ลู่ฝานตื่นเต้นเล็กน้อย
“ทางนั้นมีคน!”
ลู่ฝานรีบเหาะไป ในตอนนี้มีคนเปลือยท่อนบน ดำไปทั้งตัว นั่งอยู่บนหินโสโครก มองลู่ฝานที่รีบเข้ามาด้วยสายตาประหลาด
“คนใหม่มาอีกแล้ว!”
“คนน่าสงสารอีกแล้ว!”
“ไม่รู้เนื้อเขาอร่อยไหม!”