เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 756
“มีครับ！”
จางหมิงแทบจะร้องไห้ออกแล้ว
“เช่นนั้นข้อมูลชิงเฉิงกรุ๊ปเจ้าคงต้องมีเป็นแน่แท้！”
น้ำตาของจางหมิงเกือบจะไหลออกมาแล้ว
ชิงเฉิงกรุ๊ปเป็นลูกค้าคนสำคัญของสถาบันวิจัยของเขา
พวกเขาต้องมีข้อมูลอยู่แล้ว
แต่ทว่า ถ้าหากนำข้อมูลชิงเฉิงกรุ๊ปส่งมอบให้หยางเฟิง
หนิงชิงเฉิงจะต้องฆ่าเขาเป็นแน่
“งั้นก็ขอบคุณเจ้ามาก รบกวนส่งข้อมูลตลาดทั่วโลก และข้อมูลของชิงเฉิงกรุ๊ปมาให้ข้าด้วย！”
“คุณหยาง！”
จางหมิงโห่ร้องดั่งวานร
หยางเฟิงหันศีรษะปรายตามองเขาพลางถามว่า“ทำไม เจ้ามีปัญหารึ？”
“ไม่มีครับไม่มี！”
จางหมิงรีบร้อนส่ายหัวไปมา
ณ เวลานี้จางหมิงคงมิกล้าที่พูดว่ามีปัญหา
ถ้าหากพูดว่ามีปัญหาละก็
หลังจากที่กลับไปแล้ว
เฉินตงตีเขาให้ตายทั้งเป็นแน่
เย่เมิ่งเหยียนที่อยู่ด้านข้าง ก็ตกตะลึงจนอ้าปากค้าง
หล่อนต้องการเพียงข้อมูลทางการตลาดของทางใต้เท่านั้น จุดประสงค์ก็เพื่อข้อมูลสินค้าใหม่
หยางเฟิงข้อมูลการตลาดทั่วโลกเขาก็คำนวณไว้หมดแล้วงั้นรึ？
เฟิงเมิ่งกรุ๊ปยังมิได้มีฐานที่มั่นภายในประเทศ
หยางเฟิงก็อยากที่จะมุ่งสู่การตลาดนานาชาติแล้วงั้นรึ？
วิสัยทัศน์ของเขา ช่างกว้างไกลเกินไปแล้ว？
หลังจากที่ได้ข้อมูลมา
หยางเฟิงก็ไม่ได้สนใจจางหมิง พาเย่เมิ่งเหยียนเดินจากไป
หลังจากที่หยางเฟิงจากไป จางหมิงยังคงคุกเข่าอยู่ที่เดิม
หลิวซิงเดินมา พลางพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่สบอารมณ์ว่า“เจ้าลุกขึ้นได้แล้ว！คุกเข่าที่อยู่ทางเข้าบริษัทข้า มันเป็นการบั่นทอนภาพลักษณ์บริษัท ไม่รู้ว่าหรือว่าคงไปเอง ว่าจะมาที่ร้องไห้ขี้มูกโป่งที่นี้！”
จางหมิงเงยหน้าขึ้น น้ำตานองเต็มนองหน้าพลางพูดว่า：“รบกวนคุณช่วยพยุงฉันหน่อย ขาของฉันเป็นเหน็บแล้ว……”
……
เพียะ！
เพียะ！
เพียะ！
“ไอพวกขยะ！ช่างเป็นไอพวกขยะ！”
“ประธานหนิงเคยสั่งสอนแกไว้แล้วไม่ใช่รึ？”
“แกทำดำเนินการธุระเช่นไร？ถึงทำให้เฟิงเมิ่งกรุ๊ปได้ข้อมูลไป！”
สวีโหย่วหรงตะโกนด้วยความโมโห
จางหมิงเอามือปิดใบหน้าไว้ ไม่กล้าปริปากพูด
“ผมก็ไม่อยาก แต่ถ้าผมไม่ส่งข้อมูลให้พวกเขา คนเหล่านั้นจะต้องตีผมจนตาย！”
ในเวลานี้ จางหมิงมีสีหน้าตัดพ้อ
เขารู้สึกว่าตนเองเป็นหนูตกอยู่ในถังแห่งวายุ มีสองหัวย่อมมิใช่มนุษย์
“เจ้าคนไร้ค่า จนถึงตอนนี้ยังกล้าต่อปากต่อคำกับข้า！”
ระหว่างที่
สวีโหย่วหรงกำลังจะง้างมือตบ
“พอแล้ว！”
เวลานี้
หนิงชิงเฉิงที่ไม่ได้ปริปากพูดนั่งอยู่บนเก้าอี้ประธาน ได้เอ่ยวาจาออกมาแล้ว
เมื่อได้ยินคำพูดของหนิงชิงเฉิง
สวีโหย่วหรงสงบลงทันที
หนิงชิงเฉิงเหลือบมองจางหมิง พลางโบกมือแล้วพูดว่า“เจ้าออกไปก่อน！”
จางหมิงเช็ดเหงื่อที่ใบหน้า รีบร้อนออกไปทันที
เขาเกรงว่าถ้าตนเองไม่สามารถต่อไปได้ เขาจะโดนสวีโหย่วหรงตีให้ตายทั้งเป็น
“คุณหนูใหญ่ ทำไมไม่ให้ข้าลงโทษไอขยะพวกนั้น？”
“ถ้าหากไม่ใช่เพราะเขา ชิงเฉิงกรุ๊ปของพวกเราคงจะไม่ตกอยู่ในสถานการณ์ที่ถูกกระทำเช่นนี้！”
เดิมทีชิงเฉิงกรุ๊ปก็เป็นผู้นำในทุกๆด้าน
แค่เพียงรอให้สินค้าใหม่ออกสู่ตลาดเท่านั้น ก็ทำให้เฟิงเมิ่งกรุ๊ปคว้าน้ำเหลว
แต่วันนี้
เฟิงเมิ่งกรุ๊ปได้ข้อมูลแล้ว จะต้องเพิ่มความเร็วในวิจัยสินค้าใหม่
ถ้าหากถูกเฟิงเมิ่งกรุ๊ปแย่งเปิดตัวสินค้าตัวใหม่ก่อน พวกเขาก็จะตกอยู่ในสถานการณ์เป็นรอง
หนิงชิงเฉิงพูดด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งว่า“เจ้าตีเขาจนตายจะมีประโยชน์อะไร ตีไปก็นำไม่สามารถนำข้อมูลที่อยู่ในเฟิงเมิ่งกรุ๊ปกลับมาได้งั้นรึ？”
“แต่ว่า……”
สวีโหย่วหรงยังไม่หายขัดข้องใจ
หนิงชิงเฉิงยิ้มพูดด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งว่า“ในเมื่อมันเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้แล้ว งั้นเราจะมัวรีรออะไรอยู่？”
“คุณหนูใหญ่ งั้นตอนนี้พวกเราจะทำเช่นไรดี？”
สวีโหย่วหรงถามต่อไปด้วยความรู้ขัดข้องใจ