ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 911

ลุคชะงักเมื่อได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์ จากนั้นเขาก็ยิ้มและรับรู้ได้ว่าฮาร์วีย์หมายถึงอะไร

“นายพูดถูก รักแท้ต้องแลกกับเงินที่มากกว่านี้ นายอยากได้เท่าไหร่?”

สีหน้าของยูนาเปลี่ยนไปหลังจากได้ยินคำพูดนั้น

เธอไม่คิดว่าฮาร์วีย์จะขายเธอเพื่อแลกเงินเล็ก ๆ น้อย ๆ นั่น

ในเวลาต่อมา ฮาร์วีย์ก็ยกนิ้วขึ้นและยิ้ม

ลุคชะงักไปครู่หนึ่งแล้วหัวเราะ

“นายกล้ามาก! ขอเงินหนึ่งแสนดอลลาร์เหรอ?!”

ฮาร์วีย์ยิ้มเยาะ

“คุณเข้าใจผมผิด เจ้าชายเซอร์เรย์ จำนวนนั้นไม่ที่ผมกำลังหมายถึง”

“หนึ่งล้านดอลลาร์?”

ลุคขมวดคิ้วมุ่นเดือดพล่านด้วยความโกรธ

ชายคนนี้มาจากไหนก็ไม่รู้ จะใช้โอกาสนี้เพื่อยกระดับของตัวเอง!

ลุคมองไปที่มิสยูนาด้วยความรังเกียจ

‘นี่คือผู้ชายที่คุณเลือกงั้นเหรอ?’

‘ผู้ชายคนนี้เห็นแก่เงิน!’

ฮาร์วีย์หัวเราะและส่ายหัวอีกครั้ง

ลุคสูดหายใจเข้าลึก ๆ แล้วตอบว่า “อย่าบอกนะว่านายต้องการสิบล้าน เด็กน้อย ฉันอยากจะบอกนายนะว่า บางครั้งนายต้องคิดประมาณในสิ่งที่นายสมควรได้รับ ฉันพูดกับนายอย่างสุภาพเพื่อแสดงความเคารพต่อมิสยูนาก็เท่านั้น ควรมีสามัญสำนึกซะบ้าง!”

ฮาร์วีย์หัวเราะ

“เจ้าชายเซอร์เรย์ คุณเข้าใจผมผิดจริง ๆ ผมไม่ได้บอกคุณหรือว่านี่คือรักแท้!”

“นั่นเป็นเหตุผลว่าถ้าคุณอยากให้ผมหลีกทางให้ คุณต้องให้เงินผมหนึ่งร้อยล้าน”

อุ๊ป!

มิสยูนาที่มีสีหน้าแย่ลงก่อนหน้านี้ อดหัวเราะออกมาไม่ได้

เธอรับรู้แล้วว่าเขาไม่ได้อยากได้เงินพวกนั้น ลุคก็แค่โดนเขาหลอก!

หนึ่งร้อยล้านงั้นเหรอ?!

ไม่ใช่แค่ลุค แต่ทั้งตระกูลของเขาอาจจะหาเงินได้มากขนาดนี้ในช่วงชีวิตของพวกเขาไม่ได้ด้วยซ้ำ!

สีหน้าของลุคนั้นหม่นลง มีแต่เซอร์เรย์เท่านั้นที่สามารถล้อเลียนคนอื่นได้ ไม่มีใครกล้ามาล้อเล่นกับเขา!

นี่คือการต่อต้าน!

ในเวลานี้สายตาของลุคเปลี่ยนไปดูน่ากลัว

แต่จากนั้นเขาก็ยิ้มออกมา

“นายชื่ออะไร?”

“ฮาร์วีย์ ยอร์ก”

“มิสเตอร์ยอร์ก กรุณารอฉันคุยกับครอบครัวของฉันก่อน ถ้าฉันได้เงินจำนวนนี้มาแล้ว ฉันจะเอาไปให้!” ลุคพูดอย่างจริงจัง

ฮาร์วีย์ตอบว่า “งั้นก็รีบไปซะ จำไว้ว่าอย่ามาให้ผมเห็นหน้าอีกถ้าคุณยังไม่มีเงินหนึ่งร้อยล้าน ผมไม่คุยกับคุณถ้าคุณไม่มีเงินมากขนาดนั้น!”

ลุคหันหลังเดินจากไปพร้อมกับยิ้ม แต่ทันทีที่หันหลังกลับ ใบหน้าของเขาเผยความร่องรอบความเหยียดหยามดูถูกออกมา

ในสายตาของเขาชีวิตของฮาร์วีย์จบลงแล้ว

เมื่อลุคจากไป ฮาร์วีย์ก็มองมาที่มิสยูนาและยิ้มให้เธอ

“มิสยูนา วันนี้ฉันช่วยคุณแก้ปัญหานี้ให้ วันนี้คุณต้องเลี้ยงผมมื้อใหญ่แล้วล่ะ!”

มิสยูนาตอบอย่างเป็นกังวลว่า “ฮาร์วีย์ ผู้ชายคนนี้เป็นคนใจเอาแต่ใจ เขาจะไม่ยอมแพ้ง่าย ๆ แน่นอน”

“ไว้เราคอยมาทานข้าวกัน ไปตามหาเขาก่อนไหมคะ บอกเขาว่าอย่าบ้าบิ่น”

มิสยูนาเป็นคนใจดี เธอไม่อยากให้มีอะไรเลวร้ายเกิดขึ้นกับฮาร์วีย์

ฮาร์วีย์ส่ายหัวอีกครั้ง

“ทำไมเราต้องไปตามหาเขา? ผมบอกเขาแล้วไม่ใช่เหรอ? เขาไม่ควรมาปรากฏตัวต่อหน้าผมถ้าไม่มีเงินร้อยล้าน”

“ไปกันเถอะ ผมได้ยินมาว่าที่นี่มีร้านอาหารอร่อย ๆ คืนนี้คุณจะเลี้ยงผมชุดใหญ่!”

ฮาร์วีย์เดินไปข้างหน้าระหว่างที่เขาพูด

มิสยูนามองดูแผ่นหลังของเขาด้วยความงุนงง

‘ผู้ชายคนนี้มาจากไหน?’

‘เขาไม่สนใจแม้แต่ว่าลุคเป็นคนแบบไหน’

‘เขามีอำนาจแบบนั้นจริง ๆ เหรอ? หรือเขาแค่แกล้งทำเป็นมีอำนาจ?’