“เยี่ยมมาก คาดไม่ถึงว่าเจ้าจะกล้าตอบโต้!” คนเหล่านี้ของสํานักศึกษาเทียนเฉ๋อได้กลายเป็นร้ายกาจขึ้นมา
บนบันไดของภูเขาจิ่วเหลย มีงูพิษหลากสีสันกําลังสัญจรไปมา
เสียงกรีดร้องที่คมชัดดังขึ้น “งู! งู! ข้ากลัวงู! ถ้าพวกเจ้าจะสู้ ก็อย่าปล่อยงูมั่วซั่วสิ!”
เสียงกรีดร้องนี้มาจากจินซ่านซ่านแห่งสำนักศึกษาจินซิน ใบหน้ากลม ๆ นั้นเวลานี้ราวกับหมั่นโถวสีขาว
เขาเองก็ไม่พอใจ อุตส่าห์จ่ายเงินตั้งมากมายเพื่อจะได้อาวุธลับจากมู่เฉียนซี และเตรียมจะพุ่งไปข้างหน้าอย่างฮึกเหิม
แต่กลับไม่คาดคิดว่าจะได้พบมู่เฉียนซีลงมือกับคนของสํานักเทียนเฉ๋อ
“นี่คือการแข่งขัน ลงมือผิดใจกันหน่อย! คงไม่เป็นไร” จินซ่านซ่านกล่าวอย่างระมัดระวัง
“เจ้าอ้วนไสหัวไปซะ ไม่งั้นข้าจะจัดการเจ้าไปด้วย”
“เขานั้นมาจากสํานักศึกษาจินซิน!”
“ดี! เป็นพวกเจ้าที่พาคนกลุ่มนี้มา แม้แต่เจ้าอ้วนนี่ก็จัดการไปด้วยเลย” คนของสํานักเทียนเฉ๋อเหลือบมองไปที่จินซ่านซ่านอย่างมืดมน
เมื่อคิดถึงงูพิษที่พวกเขาฝึกให้เชื่องมาอย่างยากลําบากได้ถูกผู้อื่นทำเป็นอาหารมื้อค่ำเมื่อคืน พวกเขาก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ แค้นนี้พวกเขาต้องชำระอย่างแน่นอน
เป็นผลให้งูพิษนับไม่ถ้วนพุ่งเข้าหาจินซ่านซ่าน ใบหน้าของจินซ่านซ่านซีดเผือด ขาอ่อนจนเกือบจะกลิ้งตกลงมาจากบันไดของภูเขาจิ่วเหลย
ฟึบฟึบฟึบ! เข็มยาหลายเล่มลอยออกมาจากมือของมู่เฉียนซี
ปักปักปัก! เข็มยาทุกเข็ม แทงเข้าไปตรงจุดชีชุ่น (จุดสำคัญ) ของงูพิษเหล่านี้อย่างแม่นยํา
ปังปังปัง! งูพิษเหล่านี้ตกลงมาสู่พื้น โดยไม่มีช่องว่างให้ตอบโต้แม้แต่น้อย
“เจ้า… เจ้าทําอะไรลงไปกันแน่?” ชีชุ่นเป็นจุดสําคัญของงู แต่งูของพวกเขาก็ไม่ใช่งูพิษธรรมดา ไม่มีทางที่จะกําจัดมันได้อย่างง่ายดายเช่นนี้
“สาวน้อยคนสวย เจ้าช่างห้าวหาญเสียจริง ๆ”
จินซ่านซ่านกระโดดขึ้นมาด้วยความตื่นเต้น เพื่อป้องกันไม่ให้เขาถูกโจมตีอีก
เขารีบหลบไปอยู่ด้านหลังของมู่เฉียนซี
“เจ้าจะต้องปกป้องข้า”
มู่เฉียนซีกล่าว “แม้ว่าข้าจะขายยาให้เจ้า แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าข้าจะต้องทําสัญญาหลังการขาย ไสหัวไปด้านนั้นซะ ที่พวกข้าไปยั่วยุสํานักศึกษาเทียนเฉ๋อ มันก็เกี่ยวกับเจ้าอย่างมาก”
“ข้า…” จินซ่านซ่านไม่อาจโต้แย้งได้
“เพียงแค่ให้ข้าผ่านรอบแรกไปได้อย่างราบรื่น เจ้าจะให้ข้าทําอะไรก็ได้ สํานักศึกษาจินซินของเรามิอาจปล่อยให้สำนักศึกษาอื่น ๆ ในอวี้โจวดูแคลนได้แล้ว” จินซ่านซ่านกําหมัดแน่น
ที่จริงแล้วสถานการณ์ของสํานักศึกษาจินซินนั้นคล้ายคลึงกับสํานักศึกษาซวนเสีย ความแตกต่างเพียงอย่างเดียวคือซวนเสียเป็นสํานักศึกษาที่อยู่อันดับท้ายสุดของแดนใต้ ส่วนจินซินอยู่อันดับท้ายสุดของทวีปอวี้โจว
ดวงตาของมู่เฉียนซีเปล่งประกาย “เจ้าพูดเองนะ ว่าอะไรก็ได้? ”
ชายผู้นี้ดูเหมือนจะร่ำรวยมาก แม้ว่าหอหมอปีศาจจะหาเงินได้มากมาย แต่การจะขยายกิจการไปดินแดนทางใต้ก็ย่อมขาดทรัพยากรทางการเงินที่แข็งแกร่งไปไม่ได้เช่นกัน
“ตราบใดที่ข้าสามารถทําได้ ข้าก็จะตอบตกลง! ข้าไม่มีทางคืนคําอย่างแน่นอน ถ้าข้าคืนคําละก็ โยนข้าไปที่โพรงงูได้เลย” จินซ่านซ่านกล่าว
มู่เฉียนซีกล่าว “ตกลง!”
มีลูกงูหายไปหลายตัว ทุกคนในสํานักศึกษาเทียนเฉ๋อเจ็บปวดอย่างหาที่เปรียบไม่ได้
“เจ้าทําอะไรลงไป?” พวกเขากล่าวอย่างเย็นชา
“ไม่ได้ทําอะไร? แค่ทำให้ลูกงูพิษของพวกเจ้าได้รับพิษเพียงเล็กน้อยเท่านั้น” มู่เฉียนซีกล่าวเสียงเรียบ
“เป็นไปไม่ได้?” พวกเขาไม่เชื่อ
งูพิษนั่นมีพิษร้ายแรง มันมีภูมิคุ้มกันพิษที่แข็งแกร่ง ไม่มีทางถูกคนวางยาพิษได้อย่างง่ายดายเป็นแน่
“เจ้าหนูน้อยของพวกเจ้าอ่อนแอมาก พิษเพียงเล็กน้อยนี้ก็ทนไม่ไหวแล้ว! ดังนั้นพวกเจ้าหรือข้ากันแน่ที่ต้องไสหัวไป?” มู่เฉียนซียิ้มตาหยีมองพวกเขา แววตาฉายประกายเฉียบคม
“บ้าเอ๊ย! สาวน้อยผู้นี้เป็นนักพิษ อย่าได้ใช้งูมาต่อกรกับนาง”
ตอนนี้ พวกเขาเข้าใจแล้วว่าพวกเขาพ่ายแพ้ที่ตรงไหน?
นักพิษ ทั้งยังเป็นนักพิษที่น่ากลัวอย่างที่พวกเขาไม่เคยพบเห็นมาก่อน
พิษของงูพิษเหล่านี้ของพวกเขาสำหรับนางมันราวกับเป็นเพียงมดธรรมดา
ที่สามารถบีบให้ตายได้ตามใจชอบ
ไม่แปลกใจเลยว่าทําไมเมื่อคืนพวกเขาปล่อยงูพิษแต่ก็ไม่สามารถทําร้ายพวกเขาได้ กินซุปงูตุ๋นแต่ก็กลับไม่เป็นพิษ ทั้งหมดเป็นเพราะคนผู้นี้
ทั้งสามคนโจมตีมู่เฉียนซีจากทั้งสามทิศทาง
ความแข็งแกร่งของสตรีผู้นี้เป็นเพียงระดับจักรพรรดิแห่งภูตขั้นที่หนึ่ง ซึ่งอ่อนแอกว่าพวกเขามาก ต่อให้นางเป็นนักพิษ พวกเขาก็ต้องไล่นางลงไปจากที่นี่ให้ได้
ตอนนี้พวกเขาอยู่ห่างจากมู่เฉียนซีค่อนข้างไกล เพราะกลัวว่าจะถูกนางลอบทําร้าย
ผู้ควบคุมงูเหล่านี้ย่อมรู้ถึงความน่ากลัวของนักพิษดี
“ไสหัวลงไปซะ!”
เสียงตะโกนเสียงหนึ่งดังขึ้นและพวกเขาก็โจมตีมู่เฉียนซีทันที
การโจมตีจากสามทิศาง มู่เฉียนซีเป็นเพียงระดับจักรพรรดิแห่งภูตขั้นที่หนึ่งเท่านั้น นี่ทําให้จินซ่านซ่านเห็นแล้วหวาดกลัวอย่างยิ่ง
“ระวังตัวด้วย! ถ้าเจ้าแพ้ใครจะปกป้องข้า” จินซ่านซ่านอุทานออกมา
บึ้ม!
หลังจากที่พวกเขาลงมือ การโจมตีจากสามทิศทางก็ได้ชนเข้าหากัน
มู่เฉียนซีนั้นกลับหายตัวไปในเวลานี้
“แล้วคนล่ะ ?”
ในเวลานี้ มู่เฉียนซีได้อ้อมไปด้านหลังคน ๆ หนึ่งแล้ว นางยกแขนเรียวยาวขึ้นแล้วกล่าวอย่างเย็นชาว่า “ทักษะเทียนซวน!”
บึ้ม! การโจมตีที่ทําลายล้างได้มาถึงแล้ว ทําให้ผู้คนไม่อาจป้องกันได้!
ปัง!
กระดูกในร่างกาย แตกออกเป็นเสี่ยง ๆ เขาไม่สามารถยืนอย่างมั่นคงได้อีก
ปัง ปัง ปัง! เขากลิ้งลงมาจากบันไดทันที
“เจ้าสิบ!” สีหน้าของพวกเขาทั้งสองเปลี่ยนไปทันที พวกเขารีบตามไปช่วย
ดวงตาของอาจารย์ใหญ่เหลยฉายแววตื่นตะลึง “สาวน้อยผู้นั้นแห่งสํานักศึกษาซวนเสีย ชนะแล้วจริง ๆ ”
“ภายใต้แรงกดดันเช่นนั้น นางยังสามารถรักษาความเร็วที่เฉียบคมเช่นนี้ไว้ได้ ทักษะการฝึกฝนของสาวน้อยผู้นี้ไม่ธรรมดา”
“และทักษะวิญญาณนั่น พลังทําลายล้างก็ไม่ธรรมดา! ไปช่วยเขาเร็วเข้า! มิเช่นนั้นเด็กนั่นจะพิการเอาได้”
“……”
“แข็งแกร่ง แข็งแกร่งยิ่งนัก!” จินซ่านซ่านยกนิ้วโป้งให้พลางกล่าว
“หยุดพูดไร้สาระได้แล้ว ถือโอกาสตอนที่พวกเขายังไม่ตามมา เจ้ารีบขึ้นไปเร็วเข้า”
ครึ่งทางบนของภูเขามีแรงกดดันอันแข็งแกร่ง การที่พวกเขาจะไล่ตามขึ้นมาก็ไม่ใช่เรื่องง่าย
“ซู่ซู่ซู่! งูสีขาวขนาดเท่านิ้วหัวแม่มือนับไม่ถ้วนได้ล้อมรอบซวนอี้เอาไว้
แม้ว่าซวนอี้จะมีพละกําลังพอที่จะเอาชนะแรงกดดันจากเขาจิ่วเหลยนี้ได้ แต่ภายใต้การคุกคามของงูน้อยเหล่านี้กลับว่องไวกว่าเขาเสียอีก เมื่อพวกมันล้อมเขาไว้ เขาก็ไม่อาจหลบหนีได้
“ซึบ!”
แขน ขา และหลัง ถูกงูพิษเหล่านี้กัดจนเป็นรูแผลเล็ก ๆ หลายรู
ในรูแผลมีเลือดดําคล้ำไหลออกมา ต่อให้ใช้ยาแก้พิษ ก็ยังทำให้เขารู้สึกทุกข์ทรมานอย่างมาก
เหลิ่งหลินมองเขาด้วยสีหน้าหม่นคล้ำ “สํานักศึกษาซวนเสียของพวกเจ้าไม่ใช่ว่าอวดดีนักหรือ ? บังอาจตุ๋นเด็ก ๆ ที่พวกข้าพึ่งจะฝึกให้เชื่องมาได้อย่างยากลำบาก ตอนนี้ทําไมไม่โต้ตอบเลยล่ะ”
ซวนอี้กล่าว “หากพวกเจ้าไม่ยั่วยุพวกข้าก่อน ปล่อยงูพิษมาโจมตีพวกเราในยามค่ำคืน ก็คงจะไม่ต้องสูญเสียมากเช่นนี้! รนหาที่ตายเอง จะโทษใครได้ ? แม้ว่าข้าจะตกรอบไป แต่ก็ใช่ว่าสํานักศึกษาซวนเสียของเราจะต้องพ่ายแพ้ให้กับสํานักศึกษาเทียนเฉ๋อเสมอไป”
“หึหึหึ! เช่นนั้นจะให้เจ้าไสหัวลงไปเตือนพวกเขาก่อนแล้วค่อยว่ากัน!” เหลิ่งหลินยกมือขึ้นและอัดไปที่ซวนอี้ทันที