บัญชามังกรเดือด บทที่ 909 ผู้แสวงบุญ
จู่ๆก็ตายไปสองคน และยังตายด้วยวิธีการถูกทับแบนเป็นพายเนื้ออย่างโหดเหี้ยมเช่นนี้ เกาชาวรวมทั้งลูกน้องหลายสิบคนของเขาก็เคร่งขรึมขึ้นมา
ก่อนหน้านี้พวกเขาไม่เชื่อว่าคนโบราณจะสามารถทำกลไกลับอย่างประณีตภายในปัจจัยที่ไม่อุดมสมบูรณ์ได้
ในใจพวกเขาไม่มีความเคารพยำเกรง รู้สึกว่าการมาขุดสุสานก็เหมือนเป็นการมาเที่ยวชานเมือง
พวกเขาสามารถได้สมบัติมาอย่างราบรื่นและกลับไปอย่างง่ายดาย
ตอนนี้คนตายเลือดไหลอาบอยู่ตรงหน้า เพื่อนที่เมื่อกี้ยังหยิ่งลำพอง ตอนนี้กลับตาเบิกโพลงถูกทับแบนเป็นพายเนื้อ
ในที่สุดพวกเขาก็รู้สึกได้ถึงความร้ายแรงของเรื่องนี้
ไม่มีใครกล้าเดินหน้าแม้แต่ก้าวเดียวเมื่อเผชิญหน้ากับอุโมงค์มืดที่มองไม่เห็นไปชั่วขณะ
“แก!”
“พวกแกอีก”
“พวกแกสองสามคนไปข้างหน้า เร็วเข้า!” สีหน้าเกาชาวดูแย่ เมื่อได้สติจึงใช้ปืนในมือชี้ไปที่พวกฉินเทียนแล้วตะคอกด้วยความโกรธ
ในที่สุดตอนนี้เขาก็เชื่อคำพูดของฉินเทียนแล้ว
ต่อมาพวกเขาพบทรายที่ไหลที่ซ่อนอยู่ข้างหลังหิน ลูกศรที่ซ่อนอยู่ในกำแพง รวมถึงกับดักอีกหลายแห่ง
ทุกที่ล้วนอันตรายถึงชีวิต
โชคดีที่ฉินเทียนเตือนได้ทันเวลา ส่วนใหญ่จึงสามารถหลบไปได้ แต่คนของพวกเขามากเกินไป คนหลายสิบคนต่างต่อแถวยาวในเส้นทางสุสานที่กว้างเพียง 1 เมตร
คนข้างหลังที่ตอบสนองไม่ทันก็ยากที่เลี่ยงความตาย
เมื่อผ่านอันตรายทั้งหลายมา ในขณะที่เดินมาได้ระยะทาง 1,000 เมตร ลูกน้องของเกาชาวจำนวน 50 คนก็เหลือเพียง 38 คน
ตัวเกาชาวเอง หลังจากที่ผ่านทรายไหลก็ตกใจจนทำอะไรไม่ถูก เท้าเหยียบกับอากาศจนเกือบจะตกลงไปในกับดัก
ถึงแม้จะนานมากแล้วจนเครื่องสัมฤทธิ์จะเป็นสนิมแล้ว แต่หากตกลงไปก็จินตนาการได้ไม่ยาก จะถูกแทงเป็นตะแกรงทันที
ในช่วงเวลาความเป็นความตาย โชคดีที่ถูกเจ้าปลาหมึกยักษ์ดึงขึ้นมา
“สมบัติ!”
“ที่นี่จะต้องมีสมบัติดีๆแน่ๆ ไม่อย่างนั้นคงไม่คู่ควรที่จะทุ่มเทแรงกายแรงใจทำกับดักเยอะเช่นนี้!”
“ฉินเทียน รีบเดิน!”
เกาชาวหัวยุ่ง แก้มโดนกรีดเป็นแผล ใครจะคิดว่าเขาไม่เพียงไม่ถอดใจ แต่กลับยิ่งตื่นเต้นเข้าไปใหญ่
ดวงตาของฉินเทียนก็ยิ่งเป็นประกายขึ้น เดิมทีเขาไม่ได้คาดหวังกับการมาหาสมบัติครั้งนี้มากมาย แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าจะได้ผลประโยชน์ที่คิดไม่ถึง
ไม่ต้องพูดถึงอย่างอื่น แค่พวกลูกดอกสัมฤทธิ์ในกับดักเหล่านั้น ขุดออกไปราคาก็เพียงเป็นแค่ของโบราณแล้ว
ของล้ำค่าขนาดนี้คู่ควรแค่เพียงทำกลไกกับดักในทางเดินสุสาน งั้นถ้าสิ้นสุดทางสุสาน ในห้องในสุสานจริงๆจะพบกับของที่น่าประหลาดใจขนาดไหน?”
“พี่เทียนตามที่ฉันวิเคราะห์ 7 นิ้วก็จะเป็นตำแหน่งของหลุมฝังศพแล้ว น่าจะใกล้แล้ว”
“อย่างมากที่สุดไม่เกิน 1,000 เมตร” ฉวนซานกระซิบเตือน
เมื่อเดินเข้าไปข้างในอีก ทางเดินสุสานที่ทอดยาวก็ยิ่งกว้างขวางขึ้น ตรงจุดที่กว้างที่สุดกว้างจนถึง 2 เมตรกว่า
นี่สามารถเอารถม้าผ่านไปได้แล้ว
ในอากาศท่ามกลางอากาศที่หนาว กลิ่นเหม็นคาวที่ทำให้คนหายใจไม่ออกก็ยิ่งแรงมากขึ้น
จู่ๆฉินเทียนก็นึกถึงปัญหาหนึ่งออกมา อดที่จะพูดไม่ได้ว่า “ไม่ถูก!”
“งูก่อนหน้านี้ที่พวกเราเจอหนีไปไหนหมดแล้ว?”
“ที่นี่น่าจะเป็นรังงูที่แท้จริงใช่ไหม?”
ไม่รู้ว่าเป็นเพราะบรรยากาศที่อึดอัดรึเปล่า ไก่ตัวผู้ของฉวนซานและลิงขนทองของไป๋หลิงต่างซุกเข้าไปในอ้อมแขน หลับตาลงราวกับจำศีล
ไป๋หลิงถอนหายใจพูดว่า “พลังขั้วลบของที่นี่มากเกินไป เจ้าทองทนไม่ไหว”
“ต่อไปพวกเราต้องพึ่งตัวเอง”
ฉวนซานถามอย่างสงสัยว่า “ไก่ไม่ขัน บ่งบอกว่าพลังขั้วบวกของที่นี่ไม่มีเลยสักนิด”
“พี่เทียน ข้างหน้าต้องระวัง”
“ก็แค่งูสองสามตัวไม่ใช่เหรอ? จะกลัวอะไร!”
“กูมีปืนแล้วก็ระเบิด!”
“พวกมันกล้าออกมา กูก็จะฆ่าพวกมัน! เลิกอิดออดกันได้แล้ว รีบเดิน!”
เดินไปอีกไม่กี่สิบเมตร จู่ๆไป๋หลิงก็ส่งเสียงกรี๊ดแล้วกระโดดสูง
“งู!”
“มีงู!”
ได้ฟังไป๋หลิงพูดเช่นนั้น ทุกคนก็รีบส่องไฟหาไปยังที่มืด ทุกคนสะดุ้งเฮือกด้วยความกลัว
เห็นว่าข้างหินที่เท้า ซอกหินเหนือหัว งูสีต่างๆทั้งสีดำ สีแดง สีขาว กำลังแลบลิ้น
เมื่อถูกแสงไฟส่อง พวกมันก็เลื้อยหนีอย่างรวดเร็วราวกับวิญญาณทำให้รู้สึกตกใจหวาดกลัว ราวกับมาเยี่ยมนรก
“ไอ้พวกสมควรตาย กูจะฆ่ามึง!”
เกาชาวตวาดด้วยความโกรธแล้วยิงดัง ปังๆๆ หันไปที่ซอกหินต่อกันหลายนัด ลูกกระสุนที่โดนหินเกิดเป็นประกายไฟเล็กๆ
เสียงปืนที่รุนแรงดังชัดเจนอยู่ในถ้ำ ยิ่งส่งเสียงสะท้อนที่น่ากลัวกว่าเดิม
เหล่าลูกน้องของเขายกกระบอกปืนขึ้นจะทำตาม ฉินเทียนรีบพูดว่า “รีบหยุดก่อน!”
“ถ้ำนี้อยู่มาเป็นพันปีแล้ว โครงสร้างหลายที่มันไม่มั่นคงแล้ว”
“พวกคุณยิงปืน ถ้าหากทำถ้ำพังลงมา พวกเราจะถูกฝังอยู่ที่นี่”
ได้ฟังคำพูดเขาเกาชาวก็รีบเก็บปืน จากนั้นก็สั่งลูกน้องวางปืนลง
“คุณฉิน ตอนนี้ทำยังไงดี?”
“ทางที่งูเหล่านี้เลื้อยหนีไปจะต้องเป็นหลุมฝังศพ พวกเรารีบไปกันเถอะ!”
เขาถือปืนเดินนำไปข้างหน้าก่อน
ฉินเทียนแปลกใจว่าทำไมงูพิษเหล่านี้ถึงไม่มีการจู่โจมเลย พวกมันเลื้อยหนีไปทางเดียวกัน ราวกับกำลังนำทางให้พวกเขา
เมื่อมองความมืดด้านหน้า ความรู้สึกกังวลใจต่อสถานที่ต้องห้ามก็ยิ่งเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
แต่ในเมื่อมาแล้วก็จงสงบใจอยู่ที่นี่เถอะ
เดินมาถึงที่นี่แล้ว จะถอยกลับไปก็เป็นไปไม่ได้ เขากัดฟันเดินหน้าตามหลังเกาชาวต่อ
เดินมาได้สิบกว่าเมตร เดินเลี้ยวมาหนึ่งครั้ง จู่ๆเกาชาวก็ร้องขึ้นจนล้มลงด้านหลัง
“เป็นอะไร?” ฉินเทียนตกใจ รีบพยุงเขา
ภายใต้แสงไฟ เกาชาวหน้าซีดเผือด ร้องด้วยความตกใจกลัวว่า “ผี!”
“รีบเดิน ข้างหน้ามีผี!”
ผี?
พอได้ยินคำว่า “ผี” ในสถานที่ที่น่ากลัวขนาดนี้ เหล่าสมาชิกทีมก็แทบจะตกใจกลัวจนฉี่แตก
“ผีอะไร นี่คือไฟฟอสฟอรัส!”
“น่าแปลก ทำไมที่นี่ถึงมีศพมากขนาดนี้” ฉวนซานส่งเสียงด้วยความสงสัย
ฉินเทียนรีบเดินเข้าไปดู ก็เห็นที่ถ้ำหินข้างหน้าตรงที่มืด มีแสงสีน้ำเงินกะพริบ ผีไฟจำนวนนับไม่ถ้วนลอยไปมาในอากาศ
ด้านล่างผีไฟ ด้านบนทางหินกลับมองไม่เห็นกระดูกขาวที่สิ้นสุดทาง
เห็นได้ชัดว่าผีไฟเหล่านี้คือไฟฟอสฟอรัส เป็นเพราะพวกเขามาทำให้นำพาออกซิเจนมาจำนวนมาก ทำให้กระดูกเกิดการออกซิไดซ์เผาไหม้
ทำไมถึงมีศพมากขนาดนี้?
บนพื้นมีกระดูกขาวเต็มไปหมด เมื่อสังเกตดีๆ พวกมันเรียงกันอย่างเป็นระเบียบ
พวกเขารวมกลุ่มกันสองคนหนึ่งกลุ่ม หัวทั้งหมดหันไปทางข้างใน ตามลักษณะของกระดูกสามารถคาดการณ์ว่าตอนตายพวกเขานอนตรงฟุบอยู่บนพื้น
ที่ยิ่งแปลกประหลาดก็คือที่ด้านข้างโครงกระดูกของแต่ละคนตรงตำแหน่งมือด้านขวามีดาบสัมฤทธิ์โค้งวางอยู่
แสวงบุญ?
ฉินเทียนคิดขึ้นมาได้กะทันหัน ที่เขตบ้านทางตะวันตก เหล่าชาวพื้นเมืองที่มีถิ่นอาศัยโดยการแสวงบุญเปลี่ยนภูเขา
ศพมากมายขนาดนี้กำลังแสวงบุญอะไร?
เขาอดที่จะหันหน้าไปยังความมืดของปลายทาง