เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 763
ทันใดนั้น
หยางเฟิงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและกดโทรออก
“หงส์ไฟ เริ่มได้เลย!”
“ค่ะ ท่านแม่ทัพ !”
ห่างไกลออกไปหลายพันไมล์
ณ ห้องควบคุมระบบระยะไกล
ที่เต็มไปด้วยคอมพิวเตอร์อย่างแน่นขนัด
หญิงที่มีสีหน้าเย็นชาผู้สวมชุดเกราะสงครามสีแดง กล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบๆ ว่า “เริ่มได้！”
ตูมตาม！
พูดยังไม่ทันขาดคำ
ผู้คนนับไม่ถ้วนเริ่มพิมพ์ลงบนแป้นคีย์บอร์ด
ผู้หญิงคนนี้เป็นหนึ่งในสี่ผู้บัญชาการใหญ่ภายใต้คำสั่งของหยางเฟิง ———หงส์ไฟ!
หงส์ไฟไม่เพียงแต่รับผิดชอบแผนกข่าวกรองเท่านั้น
เธอยังเป็นแฮ็กเกอร์ในเวลาเดียวกันอีกด้วย
ผู้ควบคุมดูแลแฮกเกอร์ทั้งหมดในต้าเซี่ย
ทันใดนั้น……
จอภาพขนาดใหญ่ของชิงเฉิงกรุ๊ปก็เปลี่ยนไปทันที
เครื่องเสียงก็ถ่ายทอดน้ำเสียงที่ทำให้ผู้คนรู้สึกละอายใจ
อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ……
อา อา อ่า……
เพียงไม่นาน ผู้หญิงในงานก็รีบปิดตาตัวเองด้วยใบหน้าสีแดงทันที
ผู้ชายในงานก็ตกตะลึงทันใด
พวกเขาไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆ ว่าโฆษณาของชิงเฉิงกรุ๊ปจะกลับกลายเป็นเรื่องที่ร้ายแรงได้ขนาดนี้
ร่างกายของสวีโหย่วหรงราวกับโดนฟ้าผ่าให้หยุดนิ่งอยู่ที่นั่น
นี่มันเกิดอะไรขึ้น？
ภาพที่ปรากฎบนจอภาพขนาดใหญ่ ช่างเป็นเรื่องที่ไร้ยางอาย！
เก็บหนังแบบนี้ไว้ดูส่วนตัวดีไหม อย่าลืมว่านี้เป็นที่สาธารณะนะ！
ในสถานที่จัดแสดงมีนักข่าวจำนวนมาก
แต่เหนือสิ่งอื่นใด นี่คือการถ่ายทอดสด
เวลานี้ ไม่รู้ว่ามีคนในอินเทอร์เน็ตที่ดูหน้าจอแล้วเกือบเลือดกำกระฉูดกี่คน
ทุกคนอดไม่ได้ที่จะอุทานออกมาว่าชิงเฉิงกรุ๊ปนั้นร้ายกาจมาก
โฆษณาก็ทำออกมาได้แรงมาก!
แม้แต่เย่เมิ่งเหยียนที่เหลือบมอง ก็ต้องรีบเบือนหน้าหนีด้วยอาการหน้าแดงทันที
ทำไมชิงเฉิงกรุ๊ปถึงไร้ยางอายแบบนี้？
ทำไมถึงเผยแพร่ของแบบนี้ในที่สาธารณะได้?
สวีโหย่วหรงตวาดอย่างโกรธเกรี้ยว “ปิดมัน ปิดมันเดี๋ยวนี้!” สวีโหย่วหรงไม่เคยคิดเลยว่าโฆษณาจะกลายเป็นแบบนี้
โดยเฉพาะโฆษณาที่พรีเซนเตอร์อย่างไป๋ปิงปิงกำลังถือผลิตภัณฑ์ใหม่ของชิงเฉิงกรุ๊ปอยู่ในมือ
ช่างน่าสะเทือนใจจริงๆ！
อย่างกับต้องการจะบอกกับผู้คนว่า ผลิตภัณฑ์ของพวกเขาถูกออกแบบมาเพื่อทำสิ่งเหล่านี้โดยเฉพาะ!
ต่ำช้า！
ไร้ยางอาย！
ต่ำตม！
“ปิดมัน!”
“ทุกท่านอย่าแตกตื่น นี่เป็นอุบัติเหตุ!”
สวีโหย่วหรงต้องการฆ่าใครสักคนจริงๆ
อุบัติเหตุแบบนี้จะเกิดขึ้นได้อย่างไร?
อย่าลืมว่าเธอตรวจสอบโฆษณาไปแล้ว และไม่พบปัญหาใดๆ เลย
เมื่อเห็นสถาณการณ์ดังกล่าว
หยางเฟิงเผยรอยยิ้ม
คิดจะเล่นกับเขา？
ยังอ่อนหัดเกินไป！
“น่าสนุกดีนี่ นี้คือคัมภีร์ที่เจ้าเสือขาวเก็บสะสมมานานหลายปี！”
หยางเฟิงพึมพำกับตัวเอง
เมื่อได้ยิน
เสือขาวที่อยู่ข้างๆ ก็ตะลึงจนพูดไม่ออก
นี่เป็นคัมภีร์ที่ตัวเองเก็บสะสมมานานหลายปีตั้งแต่เมื่อไหร่？
ไม่ใช่ของเจ้าหรือ？
เพียงประโยคนี้ กลับทำให้เสือขาวพูดไม่ออก
อย่างไรก็ตาม คนชั้นผู้น้อยก็มีไว้ใช้เพื่อเป็นแพะรับบาปอยู่แล้ว
ไม่ว่าใครจะถาม
หยางเฟิงก็จะบอกว่านี่คือคัมภีร์ของเจ้าเสือขาว
สวีโหย่วหรงที่เห็นว่าไม่สามารถปิดหน้าจอได้ก็โกรธมากจนอยากจะดึงปลั๊กไฟออก
แต่ภายในสถาณการณ์ที่โกลาหลวุ่นวาย
ทุกคนต่างตะโกนด่าทอ
“รายงาน! ต้องรายงาน!”
“พวกคุณกล้าดีอย่างไรถึงเผยแพร่สิ่งหยาบคายแบบนี้ออกมา!”
” ชิงเฉิงกรุ๊ปจะอนาจารและน่าขยะแขยงเกินไปแล้ว ฉันจะไม่ซื้อผลิตภัณฑ์ของคุณแน่!”
……
สวีโหย่วหรงโกรธจนอยากจะด่าทอ แต่เธอก็ไม่รู้ว่าจะดุด่าใคร
ทุกอย่างอยู่ในแผนของตัวเองแท้ๆ ทำไมจู่ๆ ถึงกลายเป็นแบบนี้ไปได้?
ไป๋ปิงปิงที่อยู่หลังฉากใบหน้าซีดเผือก
เดิมทีหลังจากที่โฆษณาจบลง ก็จะเป็นเวลาที่พรีเซนเตอร์อย่างเธอต้องขึ้นเวที
แต่สถานการณ์แบบนี้ จะให้เธอไปปรากฎตัวบนเวทีได้อย่างไร？