“โจมตี!” นิโคลัสตะโกนสุดเสียง เดิมทีการปรากฏตัวของฮอรัสทำให้คนทั้งหมดรู้สึกสิ้นหวัง หากแต่ตอนนี้ ด้วยการตื่นขึ้นของอิลิดันและคาเอล กระแสของสงครามก็เกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้น และเซียวอวี๋ก็ทำให้เห็นแล้วว่าอีกฝ่ายไม่ใช่ศัตรูที่ไร้เทียมทาน นิโคลัสกัดฟันและล้วงหยิบเอาหอกระดับห้าใส่แทนกระสุนของปืนใหญ่เวท จากนั้นจึงหมุนปืนใหญ่เล็งไปทางฮอรัส นิโคลัสตื่นเต้นตึงเครียด อาจเป็นเพราะการกระทำก่อนหน้านี้ของเซียวอวี๋หรืออาจจะเป็นเพราะต้องการแสดงแสนยานุภาพของตระกูล ความเร็วการยิงของปืนใหญ่เวทนั้นสูงอย่างมาก แม้ฮอรัสต้องการจะหลบหลีกเพียงใด มันก็ยังยากจะหลบพ้นอยู่ดี จากประสบการณ์ในโลกเก่าของเขาแล้ว เซียวอวี๋รู้ว่าปืนใหญ่มีความเร็วในการยิงแทบจะจะเทียบเท่าความเร็วแสง หรือก็คือ มันเป็นปืนเลเซอร์กลายๆ ฮอรัสเองก็ตระหนักถึงความอันตรายของมันได้ หากแต่มันยังติดพันอยู่กับเซียวอวี๋และอิลิดัน ดังนั้นจึงยากจะหลีกพ้น ในห้วงวิกฤต มันทำให้ได้เพียงยกหอกในมือขึ้นต้านทาน เคร้ง!… เกิดประกายแสงจากการเสียดสีส่องแยงตา พลังงานอันรุนแรงปะทุขึ้นเบื้องหน้าของฮอรัส ร่างกายอันใหญ่โตของฮอรัสลอยกระแทกเข้ากับแท่นบูชาอย่างรุนแรงจนทำให้แท่นบูชาส่วนนั้นพังทลายลงมา กะโหลกของกูดาลที่อยู่ด้านบนถึงกับสั่นอย่างรุนแรง ครานี้มันมีโทสะจริงๆแล้ว เจ้าโง่ฮอรัสนี่โผล่มาทำลายแผนการของมันจนพัง ตอนนี้ยังมาทำลายแท่นบูชาของมันอีก นี่จะไม่ให้มันมีโทสะได้อย่างไร? โฮก…. ฮอรัสคำราม ขณะที่แววตาเดือดดาลจับจ้องอยู่ที่ขบวนทัพของนิโคลัส แม้แต่ปืนใหญ่เวทยังไม่อาจสังหารมันได้ในครั้งเดียว นี่แสดงให้เห็นว่าฮอรัสแข็งแกร่งเพียงใด “พวกเจ้ารนหาที่ตาย!” ฮอรัสครางต่ำในลำคอ ความเสียหายจากปืนใหญ่เวทนั้นไม่เบาเลย ทำให้ฮอรัสบาดเจ็บไม่น้อย เดิมที หลังรับการโจมตีจากมังกรน้อยไป มันก็หงุดหงิดมากอยู่แล้ว และตอนนี้การโจมตีของนิโคลัสก็ทำให้มันสติขาดผึง เดิมทีแล้ว มันคิดว่าภายในโลกใบนี้ ด้วยความแข็งแกร่งระดับมันสมควรไม่มีสิ่งใดทำอย่างไรกับมันได้ ทว่าความเป็นจริงกลับแตกต่างอย่างสิ้นเชิง ยิ่งมองดู กูดาลก็ยิ่งเดือดดาลมากขึ้น มันต้องการจะมอบบทเรียนให้ฮอรัส แต่ตอนนี้มันยังต้องพึ่งพาพลังของฮอรัสจัดการกับอิลิดันเพื่อยึดร่างมา ดังนั้นมันจึงทำได้เพียงข่มกลั้นโทสะเอาไว้ก่อน “ไอ้พวกมนุษย์โสโครก ตายไปซะ!” กูดาลคำรามด้วยความโกรธ กะโหลกของมันพลันถูกห่อหุ้มด้วยเพลิงเขียว “เพลิงปีศาจ!” กูดาลตะโกน ขณะที่วงเวทเปล่งแสงและปลดปล่อยเพลิงปีศาจอันทรงพลังออกมาเป็นรูปทรงคล้ายเคียวประหลาด เมื่อเปิดฉากโจมตี ก็ลงมือด้วยความอำมหิต ครั้งหนึ่ง กูดาลเคยเป็นวอร์ล็อคชั่วร้ายที่ทรงพลังมากที่สุด มีหรือที่การโจมตีของมันจะออมรั้งยั้งมือ? อย่างไรก็ตาม เมื่อกูดาลเริ่มลงมือ คาเอลเองก็ไม่นิ่งเฉย คาเอลตะโกนด้วยเสียงอันดัง “ข้ากลับมาแล้ว สายเลือดแห่งบลัดเอลฟ์จะรุ่งโรจน์อีกครั้งด้วยมือข้า อืม…ดูเหมือนข้าจะเคยหลอมคทาซินแดร์ที่นี่…ใช่ยังอยู่หรือไม่?” ได้ยินคำกล่าวของคาเอล รีลัสก็สะดุ้ง นั่นเพราะสิ่งที่อยู่ในมือของเขาตอนนี้ก็คือ คทาทองคำซินแดร์ แม้จะไม่อยากยอมรับ แต่เขาก็ตระหนักได้ว่า คาเอลที่เบื้องหน้าของเขาตอนนี้ก็คือ เจ้าชายแห่งบลัดเอลฟ์เมื่อครั้งโบราณตัวจริง หากให้ชาวบลัดเอลฟ์คนอื่นๆทราบเรื่องนี้ เกรงว่าคนอื่นๆที่กระจัดกระจายกันไปจะต้องรีบเดินทางมารวมตัวกันอีกครั้งเป็นแน่ ความกลัวปรากฏขึ้นในใจของรีลัสโดยสัญชาตญาณ อย่างไรเสีย ที่เบื้องหน้าของเขาก็คือ บลัดเอลฟ์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดจากครั้งโบราณ ผู้ที่ได้รับความเคารพบูชาจากชาวบลัดเอลฟ์ดุจเทพเจ้า แต่ไม่เพียงเท่านั้น เทพเจ้าผู้นี้ยังปลุกความทรงจำและพลังจากครั้งอดีตขึ้นมาพร้อมกันด้วย ต่อหน้าคาเอลแล้ว รีลัสก็ไม่ต่างอะไรกับปุถุชนคนธรรมดา ไม่มีผู้ใดทราบอำนาจแห่งเวทของบลัดเอลฟ์ดีไปกว่าเขา และไม่มีผู้ใดตระหนักถึงความแข็งแกร่งของคาเอลดีไปกว่าเขาอีกแล้ว “อืม? คทาซินแดร์นั่นเคยเป็นของข้า ดังนั้นจงคืนมันให้ข้าเสีย” คาเอลหันไปมองรีลัสและหงายมือออก คทาซินแดร์สั่นสะท้านก่อนจะลอยไปหาคาเอล เผชิญกับเหตุการณ์เช่นนี้ รีลัสก็นิ่งตะลึงงัน เขาเปิดปากราวกับจะกล่าวบางอย่าง แต่สุดท้ายก็ปิดปากเงียบ แน่นอนว่าเขาย่อมไม่กล้าทัดทานคาเอล สุดท้ายแล้ว คาเอลก็ถือเป็นเทพเจ้าของชาวบลัดเอลฟ์ ในใจของนิโคลัสพลันเดือดดาล นั่นเป็นของตกทอดต่อกันมาประจำตระกูลของเขา ตอนนี้กลับถูกคาเอลชิงไปดื้อๆ กระนั้นคิดก็ได้แต่คิด ตอนนี้เขาย่อมไม่กล้าเผชิญหน้ากับคาเอล ด้วยคทาซินแดร์ในมือ คาเอลในตอนนี้ถึงสมเป็นคาเอลจริงๆแล้ว ตอนนี้ทั้งสองฝ่ายต่างก็งัดของดีออกมา พวกออร์คปีศาจออกวิ่งไปทางเหล่านักผจญภัย ทางฝั่งพวกนักผจญภัยก็เริ่มตั้งแนวรับเตรียมประจัญบานกับพวกออร์คปีศาจ กองกำลังของเซียวอวี๋ยังแข็งแกร่งดุจเดิม และยิ่งมาพวกเขาก็ยิ่งเข้าขากันมากขึ้น และนั่นลดภาระการสั่งการของเซียวอวี๋ไปได้มาก เวลานี้เอง กะโหลกของกูดาลพุ่งทะยานออก คาเอลพลันยกมือเรียกฟีนิกซ์เพลิงออกมาพุ่งเข้าปะทะกับการโจมตีจากกูดาล ฟีนิกซ์ที่ถูกเรียกออกมาในเวลานี้แข็งแกร่งกว่าเดิมมาก มันร้องเสียงสูงขณะที่เพลิงอันร้อนแรงปะทุขึ้นท่วมร่าง เปรี้ยง… ฟีนิกซ์เพลิงพุ่งปะทะกับกะโหลกของกูดาลอย่างรุนแรงและส่งกะโหลกของกูดาลลอยกระเด็นกลับไป ด้วยการหนุนเสริมของคทาซินแดร์ พลังมานาของคาเอลจึงพุ่งสูงเสียดฟ้า แม้พลังฝีมือจะยังฟื้นคืนไม่กี่ส่วน แต่มานาของคาเอลในเวลานี้กระทั่งยังสูงกว่าของกูดาลอีก กูดาลคำราม ครั้งหนึ่งมันเป็นถึงวอร์ล็อคที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ถูกฟีนิกซ์เพลิงโจมตีใส่เช่นนี้ ในใจย่อมเดือดดาลเพราะรู้สึกเสียหน้า กูดาลอ้าปากก่อนจะร่ายเวทลึกลับบทหนึ่ง เสียงร่ายเวทที่ดังขึ้นทำให้ทุกคนที่ได้ยินต่างสะท้านไปถึงวิญญาณ กูดาลเชี่ยวชาญการอัญเชิญและการโจมตีด้วยวิญญาณ เมื่อร่ายเวทจบ ทุกคนก็รู้สึกวิงเวียนศีรษะ คนที่อ่อนแอบางคนก็กรีดร้องโหยหวนและวิ่งพล่านไปทั่ว “วิญญาณโหยหวน” เซียวอวี๋จดจำได้ทันที พวกวอร์ล็อคต่างก็ถนัดการโจมตีทางวิญญาณ หากได้รับการโจมตีนี้นานไป คนที่จิตวิญญาณอ่อนแอก็อาจตกตายได้ คาเอลที่ลอยตัวอยู่กลางอากาศเองก็ได้รับผลกระทบจนต้องลอยถอยไปหลายเมตร….
← ตอนก่อน