เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 774
บัดนี้ เริ่นเทียนสิงถูกหยางเฟิงทำร้ายจนบาดเจ็บสาหัสและหนีไปเลยหรือ?

ช่วงเวลานี้

ผู้คุมกฎเก้ารู้สึกหวาดกลัวต่อศักยภาพของหยางเฟิงอย่างสุดซึ้ง!

“ทำตามคำสั่งของฉัน ทุกคนห้ามทำอะไรบุ่มบ่าม!”

อะไรกัน?

เมื่อได้ฟังคำนี้

บรรดาลูกศิษย์กุ่ยเหมินที่ไม่รู้สถานการณ์ภายในต่างก็เงยหน้าขึ้น และกล่าวถามอยากไม่อยากจะเชื่อว่า: “ท่านครับ หัวหน้าสำนักสั่งให้ฉันชิงชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรกลับไป ถ้าหากพวกเราพวกเราไม่ทำอะไรเลยละก็ เกรงว่าจะจนปัญญาที่จะรายงานผลงานได้…..”

“ไอ้โง่!”

ไม่รอให้ลูกน้องพูดจบ

ผู้คุมกฎเก้าด่าอย่างโกรธเคือง: “พวกเราซ่อนตัวอยู่ในที่มืด รอจังหวะโอกาส!”

“จำเอาไว้ พวกเราเป็นคนของกุ่ยเหมิน การหลบอยู่ในที่มืดจึงเป็นข้อได้เปรียบที่สุดของพวกเรา!”

“เพียงแค่พวกเราอดทนรออย่างเงียบๆ หยางเฟิงก็จะต้องแสดงช่องโหว่ออกมาอย่างแน่นอน”

“เพียงแค่หยางเฟิงแสดงช่องโหว่ออกมา พวกเราก็จะสามารถฆ่าด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียวได้!”

พูดจบ

ดวงตาทั้งคู่ของผู้คุมกฎเก้าก็ปรากฏความเยือกเย็นเล็กน้อย

เขาไม่ใช่ผู้คุมกฎสิบที่โง่เขลาคนนั้น

หากไม่มั่นใจว่าจะต้องชนะ เขาก็จะไม่ลงมืออย่างแน่นอน!

เขาไม่อยากนำวัยหนุ่มอันสดใส ไปสิ้นเปลืองกับเรื่องที่ไม่เป็นเรื่อง!

“ไป!”

เสียงกระซิบเบาๆ

ผู้คุมกฎเก้าพาคนหายเข้าไปในความมืดอีกครั้ง

ทันใดนั้น

กลางคืนก็กลับมาเงียบสงบอีกครั้ง

ราวกับว่าผู้คุมกฎเก้าและคนอื่นๆ ไม่เคยเข้ามา

เพียงแต่พวกเขาซุกซ่อนยิ่งลึกขึ้น

เหมือนกับงูพิษในเวลากลางคืน

สามารถโจมตีให้หยางเฟิงถึงตายได้ทุกเมื่อ!

ในเวลาเดียวกัน

จงโจว เมืองก่าง

ตามความหมายของชื่อ นี่คือเมืองท่าเรือ

“สินค้าทั้งหมดขนส่งเข้ามาแล้วหรือยัง?”

ในฐานะที่เป็นกองนำ

หลังจากที่ฟ่านเจี้ยนมาถึงเมืองก่าง

ในทันใด ก็สั่งให้ขนผลิตภัณฑ์ใหม่ของเฟิงเมิ่งกรุ๊ปเข้ามา

ต้องการถือโอกาสการเป็นกระแสของผลิตภัณฑ์ บวกกับการโจมตีทางโฆษณาอย่างมืดฟ้ามัวดิน เพื่อยึดครองตลอดเมืองก่างในคราวเดียว!

ผู้ช่วยกล่าวว่า: “ผู้จัดการ ขนสินค้าเข้ามาหมดแล้วครับ!”

“อืม เอาเข้าโกดังทันที! จัดวางให้ดีตามความต้องการ รอเมื่อตลาดเปิด จะต้องส่งให้ถึงมือลูกค้าอย่างรวดเร็ว!”

ฟ่านเจี้ยนกำชับสั่ง

ถึงแม้ว่าเขาจะมาถึงเมืองก่างอย่างราบรื่น

แต่ภายในใจของฟ่านเจี้ยนไม่กล้าประมาทแม้แต่น้อย

ถึงอย่างไรการเข้ามาจงโจวในครั้งนี้ของเฟิงเมิ่งกรุ๊ป ก็สัมผัสถึงผลกำไรของชิงเฉิงกรุ๊ป

และชิงเฉิงกรุ๊ป เป็นตัวพ่อวงการค้าของทางตอนเหนือ

พวกเขาจะสามารถมองตาปริบๆ ที่เฟิงเมิ่งกรุ๊ปเข้ามาในจงโจวได้เหรอ?

คิดๆ แล้วก็คือไม่สามารถเป็นไปได้!

เพื่อยึดโอกาสก่อน และช่วงชิงเวลาได้มากสักหน่อย

ฉะนั้นฟ่านเจี้ยนจึงเลือกเวลากลางคืน ขนสินค้ามาถึงเมืองก่าง

พยายามหลีกเลี่ยงการถูกชิงเฉิงกรุ๊ปพบอย่างเต็มความสามารถ

เพียงแค่สินค้าไม่ถูกกำจัด เช่นนั้นทุกสิ่งทุกอย่างก็จะปลอดภัย!

“ทั้งหมดหยุดอย่าขยับ!”

ในเวลานี้

ได้เกิดเรื่องที่เกินความคาดหมายขึ้น

กลุ่มคนชุดดำพุ่งทะยานเข้ามาทุกทิศทุกทาง และเข้าล้อมฟ่านเจี้ยนและคนอื่นๆ ไว้โดยตรง

ฟ่านเจี้ยนกล่าวถามอย่างตกตะลึงว่า: “พวกแกเป็นใคร?”

ในจำนวนกลุ่มคน มีชายหนุ่มคนหนึ่งเดินออกมา

เขาหัวเราะเยาะแล้วกล่าวว่า: “จงโจวแห่งนี้ เป็นที่ที่กบในกะลาอย่างพวกแกจะมาเมื่อไรก็ได้อย่างนั้นเหรอ?”

“เข้ามา จับพวกเขาเอาไว้ทั้งหมด! แล้วอายัดสินค้าทั้งหมดด้วย!”

สิ้นเสียงคำสั่ง

ครืน!

คนชุดดำนับร้อยได้ยินเช่นนี้ก็เคลื่อนไหว และพุ่งเข้าไปจับฟ่านเจี้ยนและคนอื่นๆ โดยตรง

“พวกแกจับฉันไม่ได้นะ ฉันเป็นผู้จัดการใหญ่ของเฟิงเมิ่งกรุ๊ป…..”

ฟ่านเจี้ยนดิ้นรนอย่างรุนแรง ตะโกนเสียงดัง

เพียะ!

ไม่รอให้ฟ่านเจี้ยนพูดจบ

ชายหนุ่มก็ตบหน้าอย่างรุนแรง จนใบหน้าของฟ่านเจี้ยนบวมช้ำ

เขายิ้มอย่างเหยียดหยาม แล้วกล่าวว่า: “เฟิงเมิ่งกรุ๊ปเหรอ? หึหึ! เฟิงเมิ่งกรุ๊ปก็ดี! ที่จับได้ก็คือคนของเฟิงเมิ่งกรุ๊ปของพวกแก! เอาตัวไป!”

อะไรกัน?