แดนนิรมิตเทพ บทที่ 1005
การเคลื่อนไหวของเฉินโม่ยังช้ามากเหมือนเดิม เหมือนคนแก่รำไทเก๊กที่สวนสาธารณะตอนเช้าตรู่
แต่ไม่มีใครกล้าประมาทพลานุภาพของหมัดเลยสักคน เพราะว่าตอนที่เฉินโม่พลานุภาพของหมัดเฉินโม่ออกมา ชี่ฟ้าดินภายในรัศมีร้อยเมตรรอบตัวเฉินโม่ เหมือนโดนเฉินโม่ดูดซับจนหมดในวินาทีนั้น
นักพรตยู่หลงรีบพลิกหนังสือไปหน้าที่สอง ตบฝ่ามือลงไป ชี่แท้ในตัวเข้าไปอย่างบ้าคลั่ง
“ลูกตุ้มดาวพิโรธ!”
แสงสีเงินพาดผ่านท้องฟ้า เหมือนฝนดาวตก ลูกตุ้มดาวตกสีเงินขนาดใหญ่หนึ่งลูก ปรากฏขึ้นกลางท้องฟ้า ร่วลงมาทางหัวเฉินโม่
พลั่ก!
พลังอันแข็งแกร่งสองพลังปะทะกันกลางอากาศ เกิดเสียงดังสนั่นขึ้น
ตรงตำแหน่งที่การโจมตีของทั้งสองคนปะทะกัน มีชั้นเมฆรูปร่างเหมือนเห็ดระเบิดออกมา อากาศรอบๆ โดนพลังแข็งแกร่งกวาดไปจนหมด จนกลายเป็นโซนสุญญากาศชั่วคราว
สัมผัสถึงการโจมตีอันแข็งแกร่งของทั้งสองคน ทุกคนที่มาชมการต่อสู้ ใบหน้าตะลึงตกใจ
“ไม่เสียแรงที่นักพรตยู่หลง เป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงมาตั้งแต่หลายปีก่อน พละกำลังนี้แม้ไม่ถึงขั้นแดนเทพ แต่คงห่างจากแดนเทพเพียงก้าวเดียวเท่านั้น แต่เฉินไต้ซือทำให้คนเหลือเชื่อจริงๆ คิดไม่ถึงว่าจะสู้กับนักพรตยู่หลงได้อย่างสูสี”
“เหอะๆ นายดูดีๆ สิ สูสีเหรอ เกรงว่าเฉินไต้ซือจะเหนือกว่านักพรตยู่หลงอยู่เล็กน้อยน่ะสิ!”
“คิดไม่ถึงจริงๆ ในหัวเซี่ยจะมีบุคคลที่ทรงพลังขนาดนี้! เฉินไต้ซืออย่างมากก็อายุแค่ 18 ปี ตอนนี้พละกำลังน่าจะถึงปรมาจารย์แดนมองขวัญแล้ว ถ้าไม่มีอะไรผิดคาด เขาเข้าสู่แดนเทพได้แน่นอน!”
“อืม เฉินไต้ซืออาจเป็นแดนเทพคนแรกหลังผ่านมาร้อยปี!”
ทุกคนพูดคุยกัน ต่างตกตะลึงกับพละกำลังที่เฉินโม่แสดงออกมา
ตรงที่ตระกูลไช่รวมตัวกัน ไช่อิ้งเวินมองเงาของเฉินโม่ รู้สึกไม่สบายใจ “คิดไม่ถึงจริงๆ ว่าพละกำลังของเด็กคนนี้จะถึงระดับนี้แล้ว! ถ้าแม้แต่นักพรตยู่หลงยังเอาชนะเขาไม่ได้ ตระกูลไช่ของเราจบแน่!”
สีหน้าของนักพรตยู่หลงซีดกว่าเมื่อกี้ เมื่อมองเฉินโม่ ท่าทีสบายๆ ไม่มีอยู่บนใบหน้าอีกแล้ว ถูกแทนที่ด้วยใบหน้าหนักใจ
“ไม่รู้ไอ้เด็กประหลาดนี่โผล่มาจากไหน ฉันใช้วิชาอาคมแบบที่สองในหนังสือสวรรค์แล้ว แต่ไม่สามารถทำอะไรเขาได้สักนิด!”
“ดูเหมือนคงต้องใช้วิชาอาคมแบบที่สามแล้วล่ะ!” นักพรตยู่หลงลำบากใจเล็กน้อย ถ้าใช้วิชาอาคมแบบที่สาม ร่างกายของเขาจะเกิดความเสียหาย ถ้าไม่ถึงตอนที่สุดวิสัยจริงๆ เขาจะไม่ใช้มัน
แต่เพื่อเอาชนะเฉินโม่ ถึงร่างกายต้องเสียหาย เขาก็ทำได้แค่กัดฟันทำ
อันที่จริงเฉินโม่ก็แอบประหลาดใจ แม้เขาไม่ได้ใช้พลังทั้งหมด แต่หมัดนี้ก็ใช้พละกำลังไป 70 เปอร์เซ็นต์ คิดไม่ถึงว่านักพรตยู่หลงยังต้านทานได้อีก!
“ดูเหมือนพละกำลังของนักพรตยู่หลง คงใกล้ถึงแดนเทพแล้ว” เฉินโม่แอบครุ่นคิด
นักพรตยู่หลงมองเฉินโม่ แล้วพูดเสียงขรึมว่า “ไอ้หนุ่ม พละกำลังของนายแข็งแกร่งมาก ศิษย์ฉันตายคามือนายก็ถือว่าไม่ผิด แต่ในฐานะที่เป็นอาจารย์ นายฆ่าศิษย์ฉัน ตามเหตุผลแล้วฉันต้องทวงความยุติธรรมให้เขา!”
พูดจบ นักพรตยู่หลงพลิกหนังสือในมือไปหน้าที่สาม กัดนิ้วจนเป็นแผล จากนั้นกดฝ่ามือลงไปอย่างแรง
“ท่าที่สามใน《หนังสือสวรรค์》 ดาวร่วงหล่น!”
เฉินโม่เห็นลวดลายเป็นเส้นๆ ที่สามารถมองเห็นด้วยตาเปล่า กระเพื่อมออกจากหนังสือเล่มนั้นไปรอบๆ ปั่นป่วนไปทั้งฟ้าดิน