ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 936
ท้ายที่สุดแล้วฮาลซีย์ก็ยอมแพ้ในการกิน เธอได้แต่สั่งกาแฟมาหนึ่งแก้วและเริ่มดื่มมัน
“คุณอิ่มแล้วเหรอ?”
ฮาร์วีย์สงสัย
ฮาลซีย์พยักหน้าที่มืดมนของเธอ
เธอเห็นฮาร์วีย์ทานอาหารที่อยู่ตรงหน้าของเขาและเคี้ยวอย่างหยาบคาย
เมื่อฮาร์วีย์กำลังจะทานอาหารเสร็จ ฮาลซีย์ก็พูดขึ้นมาอย่างเย็นชา “ฮาร์วีย์ บรรพบุรุษของเราได้กล่าวไว้ว่า มารยาทบนโต๊ะอาหารสามารถบ่งบอกบุคลิกของคน ๆ นั้นได้”
“ฉันไม่ต้องเห็นการกระทำอื่น ๆ ของนายก็รู้แล้วว่านายเป็นคนเห็นแก่ตัวและนายมันไม่มียางอายแน่นอน!”
“ถ้าฉันเดา แมนดี้จ่ายค่าเช่าบ้านที่พวกนายสองคนกำลังอยู่ด้วยใช่ไหม?”
ฮาลซีย์รู้เกี่ยวกับเรื่องที่แมนดี้อาศัยอยู่ที่เดอะ การ์เด้น เรสซิเด้นท์อยู่แล้ว
ฮาร์วีย์พยักหน้า
“ใช่ เธอจ่ายค่าภาษีโรงเรือนและที่ดินด้วย!”
“นาย! ผู้ชายอย่างนายจะหน้าด้านได้ขนาดนี้เลยเหรอ?! คนอย่างนายเหมาะสมกับแมนดี้ได้ยังไง?!”
ตอนนี้ร่างกายของฮาลซีย์กำลังสั่นด้วยความโกรธ
“งั้น คุณคิดว่าผู้ชายแบบไหนที่คู่ควรกับเธอล่ะ?” ฮาร์วีย์ถาม
ฮาลซียเปล่งเสียงออกมาอย่างไม่พอใจตอนที่ฮาร์วีย์ถามคำถามสำคัญกับเธอ
“เขาก็ต้องมีที่ดินราคาอย่างน้อยร้อยล้าน ถ้าไม่เขาก็ไม่คู่ควรกับแมนดี้!”
ฮาร์วีย์พูดไม่ออก
“ฮาลซีย์ ถึงแม้ว่าเธอจะเป็นเพื่อนของแมนดี้ แต่นี่มันเรื่องระหว่างแมนดี้กับผม”
“และอีกอย่าง คุณบอกว่าผู้ชายคนนั้นควรมีอย่างน้อยร้อยล้านเพื่อที่จะเหมาะสมกับแมนดี้”
“คุณก็น่าจะรู้เรื่องที่เจ้าชายยอร์กขอแมนดี้แต่งงานใช่ไหม?”
“ด้วยตัวตนของเขา ถ้าเขาไม่มีหมื่นล้านดอลลาร์ แต่อย่างเขาก็น่าจะมีอย่างน้อยพันล้านใช่ไหม?”
“แต่แมนดี้ก็ยังปฏิเสธเขา นั่นก็หมายความว่าเธอเป็นผู้หญิงที่ดีคนหนึ่งที่ไม่ได้สนใจเรื่องนี้เลย”
“ผมจึงเหมาะกับเธอเพราะอย่างนี้”
ฮาร์วีย์พูดอย่างตรงไปตรงมา เขารู้สึกว่าในโลกทั้งใบแห่งนี้มีเพียงแค่ผู้ชายที่โดดเด่นอย่างเขาเท่านั้นที่คู่ควรกับแมนดี้
ฮาลซีย์เย้ยหยันเขา
“พอแล้วฮาร์วีย์! นายเหมาะสมอย่างนั้นเหรอ?”
“ใช่ที่แมนดี้ปฏิเสธเจ้าชายยอร์กแต่นั่นบอกอะไรนายได้บ้าง? บอกว่านายเหมาะสมกับเธอเพราะว่านายไม่มีเงินเหรอ?”
“ไม่ นั่นหมายความว่าแมนดี้ไม่ได้เห็นแก่เงิน นายยังไม่เหมาะสมกับเธอแม้กระทั่งความมีมารยาทของเธอเลย”
“และเธอก็มีอีกเหตุผลหนึ่งที่เธอปฏิเสธเจ้าชายยอร์ก!”
แม้ว่าฮาลซีย์จะเป็นผู้หญิงไฟแรงแต่เธอก็เริ่มมีความเขินอายข้างแล้วตอนนี้
ฮาร์วีย์มองเธอด้วยใบหน้าที่มีแต่ความสงสัย
ฮาลซีย์มองไปรอบ ๆ และตอบกลับเมื่อเธอมั่นใจแล้วว่าไม่มีใครรอบ ๆ ที่สามารถได้ยินคำพูดของเธอได้ “ไอดอลของฉันเป็นหัวหน้าผู้ฝึกสอนของค่ายศัสตราวุธ! เจ้าชายยอร์กเป็นคนที่เหมือนเขามากที่สุด!”
“เหตุผลที่ฉันกลับมาก็เพื่อมาเจอเจ้าชายยอร์ก เพื่อยืนยันตัวตนของเขาและแต่งงานกับเขา!”
“แมนดี้รู้ดีว่าฉันคิดยังไง เธอจะแย่งรักแท้ของฉันไปได้ยังไง?!”
ฮาลซีย์มองฮาร์วีย์และคิดอยู่สักพัก
“แต่กลับเข้าไปที่ประเด็น ฉันเลือกที่จะแต่งงานกับเจ้าชายยอร์กมากกว่าคนหยาบคายอย่างนาย”
“แล้วถ้าเกิดว่าแมนดี้ยอมรับการแต่งงานนั่น เธอจะทำยังไง?”
ฮาร์วีย์พูดไม่ออก
“ฉันจะทำอะไรได้อีก? ฉันก็แค่เป็นเมียเก็บของเขาสิ!”
“เจ้าชายยอร์กเป็นผู้ชายที่โดดเด่น เป็นธรรมดาอยู่แล้วที่คนอย่างเขาจะมีผู้หญิงอยู่ข้างเขามากมาย!”
“แมนดี้เป็นเพื่อนที่ดี แม้ว่าถ้าเราแต่งงานกับผู้ชายคนเดียวกัน เราก็ไม่ทะเลาะกันเรื่องนี้อยู่ดี…”
ฮาลซีย์ดูชอบมาก
หางตาของฮาร์วีย์กระตุก
“คุณไม่ดูมุ่งมั่นเกินไปสำหรับความคิดของคุณหน่อยเหรอ?”
ฮาลซีย์หัวเราะเยาะอย่างเย็นชา
“ผู้ชายโดดเด่นที่ไหนบ้างจะไม่มีภรรยาหลายคน? นายแค่ไม่มีความสามารถพอที่จะทำอะไรเลยต่างหาก นายก็เลยอิจฉาความโชคดีของคนอื่น!”
เป็นอีกครั้งที่ฮาร์วีย์พูดไม่ออก ความคิดสุดโต่งของผู้หญิงคนนี้ที่มาจากต่างประเทศช่างน่าประหลาดจริง ๆ