ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 938

อีกด้านหนึ่งของปลายสาย แมนดี้ตกอยู่ในความเงียบชั่วขณะก่อนที่จะปฏิเสธข้อเสนอของฮาลซีย์

“ฮาลซีย์ ฉันรู้ว่าเธอกำลังทำเพื่อฉัน แต่ฉันแต่งงานกับฮาร์วีย์มามากกว่าสามปีแล้ว ตอนนี้ฉันตกหลุมรักเขาและไม่ต้องการหย่าแล้ว”

“เธอ…”

ตอนนี้ฮาลซีย์ไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรต่ออีก เพื่อนรักของเธอคงจะถูกฮาร์วีย์ล้างสมองไปแล้วใช่ไหม?

ถ้าเป็นอย่างนั้นล่ะก็ ฮาลซีย์จะต้องหาทางยุให้ฮาร์วีย์ขอหย่า

ฮาลซีย์ทำได้เพียงแค่กัดฟันของเธอพร้อมกับเดินกลับเข้าไปในร้านอาหารเพื่อหาฮาร์วีย์

แต่เขาได้ออกไปแล้ว

มหาวิทยาลัยซานฟรานซิสโก

หนึ่งในสิบมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงในประเทศ ว่ากันว่าจิตวิญญาณของมหาวิทยาลัยที่นี่ยอดเยี่ยมมาก นักศึกษาที่นี่ต่างเป็นบุคคลทั่วไปจากมอร์ดูและซานฟรานซิสโก

ในระหว่างที่ฮาร์วีย์เดินเล่นอยู่ด้านใน เขาไม่ได้เห็นอะไรน่าสะดุดตาสักเท่าไหร่ เขากลับรู้สึกว่าที่นี่คนน้อยและยังมียุงเต็มไปหมด

แต่สภาพแวดล้อมอย่างนี้ทำให้ฮาร์วีย์รู้สึกมีสมาธิและนึกถึงเรื่องบางอย่าง

ถึงแม้ว่าบัควู้ดจะไม่ได้ดูเป็นรัฐที่ดีสักเท่าไหร่ แต่กลับรู้สึกว่ามีกระแสบางอย่างที่แรงกล้าที่เขาไม่สามารถมองเห็น ก่อนหน้านี้เขายุ่งเกี่ยวกับการรวมทรัพย์สินของตระกูลยอร์กจึงทำให้เขาไม่ค่อยมีเวลาสักเท่าไหร่

สนามรบในแวดวงอุตสาหกรรมนี้มีความแตกต่างอย่างมากเมื่อเทียบกับธุรกิจการตลาดมันคงไม่จบเพียงแค่การฆ่าฟันศัตรูทั้งหมดลงเท่านั้น

มันต้องมีแผนสำหรับผลพวงที่จะตามมาเช่นกัน

อย่างเช่นหลังจากที่โค่นล้มตระกูลยอร์ก ถ้าไม่ใช่เพราะการรวมทรัพย์สินจากตระกูลยอร์ก ใครจะรู้ว่าหลาย ๆ บริษัทที่อยู่ภายใต้ตระกูลยอร์กจะถูกธนารยึด? คนมากมายเท่าไหร่ที่ต้องสูญเสียอาชีพของตัวเอง?

ฮาร์วีย์ไม่ต้องการทำร้ายคนอื่นเพราะความเห็นแก่ตัวของตัวเอง

ถ้าไม่ใช่เพราะเรื่องนี้ มันก็คงไม่ยากสำหรับเขาที่จะทำลายตระกูลชั้นนำทั้งสี่ลงให้สิ้นซาก

ส่วนที่ยากที่สุดคือสิ่งที่จะเกิดขึ้นหลังจากนั้น

วัตถุประสงค์ที่เขามาที่ซานฟรานซิสโกเพราะสิ่งนี้

แต่เขาก็โชคดีที่ได้รับผู้หญิงที่มากความสามารถอย่างฮาลซีย์ โลว์เข้าทำงาน

ด้วยเธอคอยรับมือจัดการกับสถานการณ์ในซานฟรานซิสโก เขาก็ไม่ต้องกลับมาที่นี่อีกสักพัก

แม้ว่าถ้าเขาต้องการ เขาก็สามารถที่จะกลับไปที่บัควู้ดเลยก็ได้ในวันถัดไป

ในที่สุดฮาร์วีย์ก็ได้เดินมายังพื้นที่ที่มีคนหนาแน่นที่อยู่ภายในมหาวิทยาลัย

มันเป็นโรงยิมที่ตั้งอยู่ด้านหน้าจองมหาวิทยาลัย

เด็กสาวสวยหลาย ๆ คนกำลังเต้นกับวิ่งและทำกิจกรรมอื่น ๆ อีกมากมาย พลังของวัยเยาว์ของพวกเขาไหลแผ่เข้ามาที่ฮาร์วีย์

ตาของเขาเป็นประกายแม้ว่าเขาจะไม่ใช่ผู้ชายอย่างนั้นแต่ภาพเหล่านี้ทำให้เขาหวนกลับมาคิดถึงช่วงเวลาที่เคยอยู่ในมหาวิทยาลัย

ช่วงเวลาเหล่านั้นเป็นช่วงปีที่ผ่อนคลายที่สุด

ในขณะที่ฮาร์วีย์กำลังหวนคิดถึงอดีตอยู่ ฮาลซีย์ก็เข้ามาหาเขาพร้อมกับกัดฟัน

เธอได้ถามคนมากมายว่าเห็นฮาร์วีย์ตรงไหนบ้างหรือเปล่า

แต่เมื่อเธอมาถึง เธอก็เห็นว่าเขากำลังยืนจ้องนักศึกษาหญิงที่สวมใส่ชุดออกกำลังกายที่แนบเนื้ออยู่ ใบหน้าของเขามีรอยยิ้มที่ลึกลับอยู่

ฮาลซีย์รู้สึกโกรธขึ้นมาทันทีอีกครั้ง

‘ผู้ชายคนนี้เหลือทนจริง ๆ !’

‘ไม่ใช่แค่เขาจะหยาบคายแต่เขายังเป็นผู้ชายแบบนั้นอีก!’

‘ดีแล้วล่ะที่เขาไม่มีเงิน ถ้าเขามีเขาคงดิ่งลงอย่างรวดเร็ว’

‘ฉันไม่รู้จริง ๆ ว่าแมนดี้คิดอะไรอยู่เหมือนกัน ไม่ว่าจะทำอะไร เธอก็ไม่ยอมปล่อยผู้ชายคนนี้ไป’

ฮาลซีย์เดินไปข้าง ๆ ฮาร์วีย์และจ้องเขาด้วยความรังเกียจ

“ฮาร์วีย์บอกมาว่านายต้องการอะไรที่จะยอมให้นายไปจากแมนดี้?”

“ถ้านายไปจากเธอ ฉันจะให้นายทุกอย่างที่นายต้องการเลย”

ฮาร์วีย์หันไปมองฮาลซีย์พร้อมกับพิจารณาท่าทีของเธอและเผยรอยยิ้มออกมา

“ถ้าผมบอกว่าผมจะทำตามที่ต้องการแต่ว่าคุณต้องนอนกับผมก่อนล่ะ?”