ทีมทหาร300 คนกำลังเดินทัพมุ่งหน้าเข้าไปในป่าพุ่มไม้ทึบโดยคอยรักษาระยะห่างระหว่างแต่ละคนอย่างมั่นคง จังหวะการเดินที่สม่ำเสมอแม้แต่จะเดินเท้ามาเป็นเวลานาน เสียงฝีเท้าที่เงียบกริบจนแทบจะไม่มีเสียงอะไรเลยจนแม้แต่หมู่มวลนกทั้งหลายบนต้นไม้ก็ยังไม่ทันรู้สึกตัวด้วยซ้ำ
ทหารทั้ง300 คนนี่คือทหารจากสี่ทีมหลักของกองทัพเขี้ยวหมาป่าที่เดินทัพออกมาจากที่ตั้งค่ายรบ แต่ละคนขนถุงใส่พัสดุมาด้วย รูปแบบพฤติกรรมการเดินขบวนของทหารสามร้อยคนสามารถแบ่งออกได้เป็นสามรูปแบบ
หัวแถวที่แต่ละคนคอยมองสำรวจรอบๆบริเวณไม่หยุดพวกเขาเดินอย่างสบาย ดูเหมือนไม่สนใจอะไรหากฝีเท้ากลับรวดเร็วและว่องไวอย่างมาก นั่นคือทีมความลับของพระเจ้า ทีมที่สองทีมท้ายขบวนเคลื่อนไหวอย่างกระฉับกระเฉง รวดเร็ว และไม่ทิ้งร่อยรอยใดๆไว้ข้างหลังเลย พวกเขาคือทีมนักฆ่าขนนก
ทีมที่เหลือทีมที่อยู่กลางขบวนพวกเขาดูไม่แยแสอะไรเลย ต่างตัวใครตัวมัน พวกเขาคือทีมหลงยาและฮูหยานั่นเอง
ท่ามกลางทหารสามร้อยคนหากกลับไม่มีชูฮันและเกาช้าวฮุ่ยให้เห็นและถึงแม้จะไม่มีผู้บังคับบัญชาคอยควบคุม หากทหารทั้งสามร้อยคนกลับไม่มีใครคิดจะแอบแวะพักหรือขี้เกียจเลย พวกเขาเชื่อฟังคำสั่งของชูฮันอย่างหมดใจและมุ่งหน้าไปยังจุดหมายเพียงอย่างเดียว
ในขณะที่กองทัพทหารสามร้อยนายกำลังมุ่งหน้าไปยังจุดหมายที่ได้รับมอบหมายมาชูฮันก็ปรากฏตัวอีกที่หนึ่งพร้อมกับเกาช้าวฮุ่ย ขณะนี้ชูฮันกำลังอยู่ในสภาวะวิวัฒนาการระยะ 6 ขั้นสูงสุดแล้ว ทั้งคู่กำลังมุ่งหน้าไปยังสถานที่แห่งหนึ่งด้วยความเร็วสูง สถานที่แห่งนี้เป็นที่ที่คนปกติไม่สามารถมาได้
มันคือ…ฐานที่ตั้งของลูกผสมที่ซ่อนอยู่ในเขตของภูเขา!
ที่นี้คือที่ประจำการของกองทัพลูกผสมกลิ่นเลือดของมนุษย์ที่คาวเหม็นรุนแรงกระจายแน่นไปทั่วบริเวณ
ล้อมรอบด้วยกองทัพซอมบี้มหาศาลที่อัดแน่นกันอยู่ภายใต้การควบคุมของลูกผสมที่สามารถสั่งให้ซอมบี้พวกนี้ยืนนิ่งอยู่ที่เดียวกันได้
ตอนนี้ชูฮันและเกาช้าวฮุ่ยกำลังนั่งชันเข่าหลบอยู่หลังก้อนหินขนาดใหญ่ห่างออกมาไกลจากลูกผสมและซอมบี้ทั้งคู่ต่างเปิดโหมดการมองระดับสูงสุดและได้เห็นภาพของกองทัพลูกผสมที่น่าจะมีจำนวนมากกว่า 300 ตัวแถมตอนนี้พวกเขายังไม่รู้ระดับความสามารถของพวกมันด้วย
เกาช้าวฮุ่ยมีท่าทีตื่นเต้นจัดหันมามองชูฮันตาใส “นายอยากจะลงมือก่อนมั้ย?” ชูฮันอึ้งไปกับคำถามที่ได้ยินเขาหันกลับไปสบตากับเกาช้าวฮุ่ย “จะลงมือก่อน? นายฆ่าได้แล้วรึไง?”
เพียงแค่เจอคำถามสั้นๆของชูฮันเข้าไปเกาช้าวฮุ่ยก็ตัวแข็งและพูดอะไรไม่ออก ท่าทางตื่นเต้นก่อนหน้านี้สลายหายไปในอากาศทันที เขาเพียงหันหน้ากลับไปเงียบๆ
”เอาล่ะ”หลังจากผ่านความเงียบไปพักใหญ่ ในที่สุดเกาช้าวฮุ่ยก็เปิดประเด็นขึ้นมาอีกครั้ง “นายก็รู้ว่าฉันทำไม่ได้ ฉันมีความสามารถจำกัด ถ้าอย่างงั้นเรามาทำอะไรที่นี่ล่ะ? สังเกตการณ์ศัตรู?”
ชูฮันยังคงมองเกาช้าวฮุ่ยด้วยสายตาเอือมระอาต่อไป”ลอบเข้าไปและทำลายศัตรูด้วยตัวเอง นั่นไม่ใช่สิ่งที่พลเอกควรทำ ถ้าฉันทำเองได้ทั้งหมดแล้วอย่างนั้นกองทัพเขี้ยวหมาป่าจะมีหน้าที่อะไร?”
”ถ้างั้นเรามาทำอะไร?มาดูเฉยๆเหรอ?” เกาช้าวฮุ่ยไม่เข้าใจความคิดของชูฮันเลยสักนิด และในตอนนั้นเองชูฮันก็ยิ้มเจ้าเล่ห์และกระซิบบอกเกาช้าวฮุ่ย”มาแล้ว”
เกาช้าวฮุ่ยหันหน้าไปยังทิศทางที่เขาได้ยินเสียงการเคลื่อนไหวทันทีและก็ได้เห็นลูกผสมตัวหนึ่งที่ซ่อนอยู่ในชุดคลุมสีดำตัวโคล่งกำลังเคลื่อนตัวอย่างรวดเร็วมุ่งหน้ามายังทิศทางที่พวกเขาอยู่
”มันไม่น่าจะหาเราเจอพลังของมันก็ดูธรรมดาๆ” เกาช้าวฮุ่ยที่ซึบซัมการทำงานของกองทัพเขี้ยวหมาป่าไปแล้ว เริ่มทำการวิเคราะห์ทันทีที่เห็นสถานการณ์โดยไม่รู้ตัว “คิดจะลอบจู่โจม? มันจะตายโดยไม่รู้ตัวเอา แค่สองวินาทีแรกเราก็ค้นพบมันแล้ว”
แต่ขณะที่เกาช้าวฮุ่ยกำลังพูดอยู่จู่ๆชูฮันก็ทำท่าส่งสัญญาณบางอย่างให้ลูกผสมตัว
ทันใดนั้นร่างของลูกผสมก็พุ่งเข้ามาถึงตัวชูฮันและเกาช้าวฮุ่ยด้วยความเร็วที่เพิ่มขึ้นจากเดิมเป็นสองเท่า
เกาช้าวฮุ่ยอึ้งไปทันทีเขาพูดอะไรไม่ออกและได้แต่เกิดคำถามขึ้นในใจ…นี้มันอะไรกัน? หวังไคที่มีขนาดเท่าฝ่ามือซึ่งซ่อนอยู่ในกระเป๋ากางเกงชูฮันก็อยากจะตายซะเดี๋ยวนี้
ทำไมชูฮันถึงพาตัวเองมาที่ที่เต็มไปด้วยลูกผสมมากขนาดนี้มันกลัวจนฉี่จะราดอยู่แล้ว!
ความจริงตำแหน่งที่ชูฮันเลือกนั้นมิดชิดอย่างมากแต่สาเหตุที่ลูกผสมตัวนี้ค้นพบพวกเขาได้เพราะองศาที่ชูฮันและเกาช้าวฮุ่ยยืนอยู่ทำให้ลูกผสมตัวนี้ค้นพบทั้งสองได้พอดี ทว่าสำหรับลูกผสมตัวอื่นๆทั้งหลายที่อยู่ห่างไกลนั้นไม่ได้รับรู้ถึงการมาของพวกเขาเลย
เกาช้าวฮุ่ยแม้จะยังไม่เข้าใจทุกอย่างและได้แต่ยืนโง่ๆมองลูกผสมที่กำลังวิ่งเข้าถึงตัวเขาและชูฮันอย่างไม่เข้าใจเขาหันไปมองหน้าชูฮันเขม็งอย่างต้องการรู้ว่าเขาควรจะทำอย่างไรในสถานการณ์นี้
”ไม่ต้องทำอะไร”ชูฮันขี้เกียจที่จะคอยอธิบายกับเกาช้าวฮุ่ย
ลูกผสมที่แอบหนีออกมาจากฐานลับที่จริงแล้วคือ…เฉินยู่เทียนที่เคยเจอและได้รับความช่วยเหลือจากชูฮันเมื่อนานมาแล้ว
ลูกผสมที่เคยอ่อนแอในอดีตหาก ณ ตอนนี้กำลังปฏิบัติภารกิจในฐานะหนึ่งในสมาชิกของหน่วยข่าวกรองลับแห่งกองทัพเขี้ยวหมาป่า
แม้ว่าเขาจะเป็นสมาชิกของหน่วยข่าวกรองลับโดยที่แม้แต่เหมิงชีเหว่ยซึ่งเป็นหัวหน้าแผนกยังไม่รู้เรื่องเลยเลยก็ตามที
เฉินยู่เทียนเหลือบมองเกาช้าวฮุ่ยที่อยู่ข้างกายชูฮันด้วยความสงสัย”มันไม่ง่ายเลยครับ ตอนนี้พวกลูกผสมแบ่งฐานที่ตั้งออกเป็นสองจุด ความแข็งแกร่งเฉลี่ยของทั้งสองกลุ่มนั้นพอๆกัน หัวหน้าผมเกรงว่าบนสนามรบผมอาจจะต้องใช้วิธีการบางอย่าง เพื่อกลมกลืนและให้พวกมันเชื่อใจ…”
พอได้ฟังคำพูดของเฉินยู่เทียนเกาช้าวฮุ่ยก็รีบหันไปมองหน้าชูฮันทันทีอย่างอึ้งๆ ในหัวพยายามประมวลคำพูดที่ได้ยินมาทันที
นี้มันคือ… นี้สินะเหตุผลที่ชูฮันถึงกับยอมเสี่ยงพาตัวเองมาซุ่มดูถึงฐานลับของลูกผสมแบบนี้?!
ชูฮันไม่สนใจท่าทางช็อคของเกาช้าวฮุ่ยหลังจากที่ได้ยินคำบอกของเฉินยู่เทียน เขาก็นิ่วหน้าทันที “ถ้าให้เวลาสองวัน นายคิดว่าจะพอมั้ย?”
เฉินยู่เทียนชะงักจากนั้นก็รีบพยักหน้าอย่างมั่นใจ “ผมจะพยายามให้เป็นไปได้มากที่สุดสำหรับเวลาหนึ่งวัน แต่ถ้าสองวัน…ไม่มีปัญหาเลยครับ”
”ดี”ชูฮันตบไหล่เฉินยู่เทียนเบาๆ แสดงให้เฉินยู่เทียนรู้ว่าเขาวางใจและเชื่อมั่น “ได้กินอะไรบ้างมั้ย?”
เฉินยู่เทียนตะลึงเหงื่อเริ่มซึมออกมาตามตัวอย่างไม่รู้ว่าควรจะพูดยังไงดี
แม้จะมีมนุษย์ถูกจับมาเป็นอาหารวางตรงหน้ามากมายอยู่เสมอหากเฉินยู่เทียนกลับไม่เคยมีความอยากเลย…โดยเฉพาะกับชูฮันและยู่เหว่ย เขารู้ดีว่าจำเป็นต้องฝืนกินเนื้อสดของมนุษย์เพื่อความอยู่รอดเพื่อให้ร่างเขามีพลังงาน หากเขาไม่สามารถบังคับตัวเองให้กินได้
ชูฮันถอนหายใจทันใดนั้นก็หยิบถุงกระดาษใบหนึ่งขึ้นมาส่งไปให้เฉินยู่เทียน “ยังสดอยู่เลย”
หัวใจของเฉินยู่เทียนเต้นรัวมองชูฮันด้วยสายตาประหลาดใจปนหวาดกลัว “เนื้อมนุษย์เหรอครับ?”
เกาช้าวฮุ่ยตกใจยิ่งกว่าอะไรเมื่อได้ยินประโยคนี้…ถึงว่าทำไมตลอดทางเขาถึงได้กลิ่นเลือดจางๆมาจากกชูฮันหากสิ่งที่พึ่งได้รับรู้มันเหนือความคาดหมายไปไกล
แท้จริงแล้วมันคือ…เนื้อมนุษย์
ชูฮันมองเฉินยู่เทียนนิ่งๆ”เนื้อมนุษย์บ้าอะไร! นี่มันเนื้อจิงโจ้!”
”อ่า…”เฉินยู่เทียนหลุบตาลงพื้น ก้มโค้งตัวให้ชูฮัน “ขอบคุณมากครับหัวหน้า” จากนั้นเฉินยู่เทียนมองหน้าชูฮันและเกาช้าวฮุ่ยสลับไปมาก่อนจะถอดผ้าคลุมที่หัวออกเขาเปิดถุงกระดาษออกพร้อมกลิ่นเลือดที่ตีออกมาจากถุงทันที
และทันทีที่เฉินยู่เทียนหยิบชิ้นเนื้อขึ้นมากัดเข้าไปคำแรกเขาก็ต้องตกใจอย่างมาก…
ทำไมเนื้อจิงโจ้นี้ถึงให้พลังงานเหมือนกับเนื้อมนุษย์เลย?!