เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 785
“ครับ!”

“คุณหยาง ฉันรับรองว่าจะทำหน้าที่ได้อย่างบรรลุผล!”

หลังจากได้ยินว่าเย่เมิ่งเหยียนจะขึ้นเหนือไปสามวัน

ฟ่านเจี้ยนเหมือนกับแฟนคลับที่ติดตามดาราอย่างคลั่งไคล้ รีบเตรียมวางแผนขั้นตอนในการก่อสร้างบริษัท

ถ้าไม่สามารถทำหน้าที่ได้สำเร็จ

ตำแหน่งของเขาในฐานะที่รับผิดชอบบริษัทสาขาของเฟิงเมิ่งกรุ๊ปทางภาคเหนือนี้ ก็สามารถหลุดลอยไปอย่างรวดเร็ว!

และในขณะเดียวกัน

ที่จงโจว

ตระกูลหยุนเป็นหนึ่งในสี่ตระกูลมหาเศรษฐีในต้าเซี่ย!

ตระกูลหยุนในฐานะมหาเศรษฐีเก่าแก่ มีอำนาจมหาศาลในจงโจว ครอบครองพื้นที่ขนาดใหญ่ 500 เอเคอร์!

“คุณบอกว่าหยางเฟิงจะขึ้นเหนือเหรอ?”

ในห้องหนังสือห้องหนึ่ง

หยุนเฟยฉางหรี่ตาลง ลูกตาดำกลอกกลิ้งไปมา!

เมื่อเอ่ยถึงหยางเฟิง ขาก็เกลียดจนต้องกัดฟัน

ก่อนหน้านี้ที่หยุนเฟยฉางไปตงไห่เพื่อตามจีบหนิงชิงเฉิง

ก็ถูกหยางเฟิงตบอย่างแรงหลายครั้ง ตอนที่อยู่ในงานเลี้ยง!

และในท้ายที่สุด

ยังต้องหลบหนีออกไปภายใต้สายตาของสาธารณชน

ความแค้นนี้ อยู่ในใจของเขาตลอดมา

เขาไม่เข้าใจเลยจริงๆ

เขยแต่งเข้าที่ไร้ประโยชน์ คนที่ถูกทอดทิ้งอย่างหยางเฟิงคนนี้ มีความกล้ามากมายขนาดนั้นซะที่ไหนกัน และยังกล้ารังแกตนเองเหมือนตอนเด็กๆ อยู่อีกเหรอ?

เดิมทีเขายังคิดที่จะรวบรวมกองกำลังทหาร ไปแก้แค้นหยางเฟิงที่ตงไห่

คาดไม่ถึงเลยว่า

คาดไม่ถึงว่าคนคนนี้จะมาที่จงโจวด้วยตนเอง

เป็นโอกาสที่ฟ้าประทาน!

สวีโหย่วหรงที่แต่งตัวงดงามหรูหรา ได้กล่าวอย่างน่าเอ็นดูว่า : “ใช่ค่ะ คุณชายหยุน!”

เมื่อกล่าวจบ เธอโอบกอดรอบคอของหยุนเฟยฉาง และพูดข้างๆ หูว่า : “คุณชายหยุน…..แต่ว่าคนอื่น……”

“ข่าวนี้บอกคุณเป็นคนแรกเลยนะ!”

“มาก็ดี!”

“หยางเฟิงกล้ามาถึงจงโจว ฉันจะทำให้เขามาแล้วไม่มีวันกลับไปเลย!” หยุนเฟยฉางกล่าวด้วยใบหน้าดุร้าย

จงโจวเป็นอาณาเขตของเขา

การบี้หยางเฟิงให้ตายอยู่ในจงโจว ง่ายกว่าบี้มดตัวหนึ่งซะอีก

สวีโหย่วหรงกล่าวเตือนว่า : “คุณชายหยุน คุณอย่าประมาทนะ! ก่อนหน้านี้สองสามวัน หยางเฟิงช่วยเฟิงเมิ่งกรุ๊ปตั้งฐานที่มั่นในเมืองก่าง กวาดล้างพื้นที่สีเทาทั้งเมืองก่าง แม้แต่ตัวพ่อใต้ดินอย่างตระกูลเฉิน ยังถูกบีบบังคับให้ประกาศว่ายอมสละเมืองก่างเลย!”

“ตระกูลเฉิน?”

“ตระกูลเฉินแล้วยังไง?”

หยุนเฟยฉางทำสีหน้าดูถูกเหยียดหยาม

“ตระกูลอันดับรองในจงโจว กล้ามาเทียบกับตระกูลหยุนของฉันด้วยเหรอ?”

“ตระกูลตระกูลหยุนของฉัน เป็นเศรษฐีในจงโจว! หยั่งรากลึกอยู่ในจงโจว ไม่ใช่ว่าจะขัดขวางหยางเฟิงได้อย่างง่ายดายหรอกหรือ!”

“คุณชายหยุน ฉันรู้ว่าคุณไม่ได้เห็นตระกูลเฉินอยู่ในสายตา”

“แต่หยางเฟิงคนนี้มายังจงโจว ก็ขับไล่ตระกูลเฉินออกจากเมืองก่างซะแล้ว ศักยภาพนี้อย่าดูถูกนะ”

“เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้แผนการล้มเหลว เรายังต้องระมัดระวังอย่างละเอียดรอบคอบ!”

ประลองฝีมือกับหยางเฟิงหลายครั้ง สวีโหย่วหรงล้วนเป็นฝ่ายพ่ายแพ้

นี่จึงทำให้มุมมองของสวีโหย่วหรงเปลี่ยนไปอย่างมาก

เธอรู้ซึ้งแล้วว่า หยางเฟิงเป็นคู่ต่อสู้คนหนึ่งที่ยากจะจัดการได้

หากว่าประเมินต่ำไป มันจะไม่จบลงด้วยดีอย่างแน่นอน

มิหนำซ้ำ

ที่สุสานเย่เวิ่นในตอนนั้น สวีโหย่วหรงเห็นศักยภาพอันน่าสะพรึงกลัวของหยางเฟิงกับตาตนเอง รวมถึงลูกน้องเหล่านั้นที่ฆ่าคนอย่างไม่กะพริบตาเลย!

หยางเฟิงคนนี้ในหลายปีมานี้ ท้ายที่สุดแล้วผ่านประสบการณ์อะไรมากันนะ?

ทำไมถึงมีศักยภาพน่าสะพรึงกลัวขนาดนี้ และลงมือได้องอาจขนาดนี้?

นี่จึงเป็นเหตุผล ที่นางจะต้องเอ่ยเตือนหยุนเฟยฉางให้ระมัดระวัง

หยุนเฟยฉางลูบคางและกล่าวว่า : “คุณพูดถูก! หยางเฟิงคนนี้อย่างไรเสียก็เป็นคุณชายที่ถูกทอดทิ้งตระกูลหยาง.ถึงแม้ว่าจะถูกตระกูลหยางไล่ออกจากตระกูล แต่ใครจะรู้ว่าติดต่อกับตระกูลหยางอยู่หรือเปล่า?”

สำหรับตระกูลหยางแล้ว หยุนเฟยฉางยังคงหวั่นกลัวตลอดมา

ในสี่ตระกูลมหาเศรษฐีในจงโจว ตระกูลหยางเป็นที่หนึ่งมาตลอด

ตระกูลหยางจัดการอย่างเงียบๆ ปกปิดไม่แสดงออกมา

ใครก็ไม่รู้เลยว่า ท้ายที่สุดแล้วตระกูลหยางซ่อนศักยภาพมหาศาลอะไรเอาไว้?

“เพียงแต่…..ถึงแม้ว่าหยางเฟิงจะกวาดล้างพื้นที่สีเทาของเมืองก่างไปแล้ว แต่ถ้าอยากให้เฟิงเมิ่งกรุ๊ปตั้งฐานที่มั่นอยู่ในจงโจว ก็จำเป็นที่จะต้องก่อตั้งบริษัทสาขาที่จงโจว”

บทที่ 784

บทที่ 786