ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 942

ฮาร์วีย์ไม่ได้สนใจจิมมี่และเริ่มพลิกหน้ากระดาษเพื่ออ่านรายละเอียดในสัญญาทันที

พรึบ!

ลูกน้องของจิมมี่เดินไปตบสัญญาของฮาร์วีย์ลงกับพื้น พวกเขาตะโกนอย่างเดือดดาล “จะเซ็นหรือไม่เซ็น? ถ้าคุณไม่เซ็น คุณก็จะไม่มีทางได้มีชีวิตออกจากประตูนี้ได้!”

ฮาร์วีย์หัวเราะ

“นี่คุณพยายามบังคับให้ซื้อที่นี่อยู่เหรอ?”

จิมมี่สูบซิการ์ของเขาและตอบกลับอย่างใจเย็น “นี่พี่ชาย คุณไม่ควรพูดจาไร้สาระยังไงก็ได้นะ ผมเป็นนักธุรกิจจริง ๆ ผมจะบังคับคุณได้ยังไง? ผมก็แค่ไม่ชอบที่ทำเป็นเล่นมากเกินไป”

“เซ็นสัญญาตอนที่ผมยังอารมณ์ดีดีกว่า”

ฮาร์วีย์ไม่ได้สนใจจิมมี่

เรย์หยิบสัญญาขึ้นมาและรีบอ่านอย่างรวดเร็ว ท่าทีของเขาเปลี่ยนไปทันทีและค่อย ๆ กระซิบ “คุณยอร์กครับ สัญญาฉบับนี้ไม่ถูกต้องครับ”

“ราคาที่เราตกลงกันคือเจ็ดร้อยห้าสิบล้านดอลลาร์ แต่นี่มันมีเลขศูนย์เพิ่มมาอีกตัวในสัญญา ตอนนี้มันเจ็ดพันห้าร้อยล้านแล้วครับ”

ฝูงชนต่างอ้าปากค้างหลังจากที่ได้ยินราคา

บังอาจมาก!

ภายในพริบตาเดียว ราคาได้เพิ่มขึ้นเป็นสิบเท่า!

เวนดี้ เซอร์เรลเอาสัญญามาอ่านอีกครั้งพร้อมกับขมวดคิ้ว

“ประธานจอห์นคะ ฉันว่าสัญญาฉบับนี้มีบางอย่างไม่ถูกต้องค่ะ นี่มันไม่ใช่ข้อผิดพลาดเล็ก ๆ นะคะ”

จิมมี่มองไปที่ฮาร์วีย์และคนอื่น ๆ อย่างดูถูก “ผิดพลาดเหรอ? มันจะผิดพลาดได้ยังไง? ฉันบอกไปแล้วว่าที่ดินนี้มีราคาเจ็ดพันห้าร้อยล้านดอลลาร์! คุณพลาดไม่ได้แม้แต่เซ็นต์เดียว!”

“ประธานจอห์นคะ เมื่อวานเราตกลงกันเรื่องราคาไปแล้วไม่ใช่เหรอคะ คุณเพิ่มราคาขึ้นตามใจตัวเองอย่างนี้ได้ยังไงคะ?”

“คุณกำลังละเมิดจริยธรรมในการทำธุรกิจนะคะ!”

ผู้อาวุโสระดับสูงไม่พอใจอย่างมาก มันเป็นครั้งแรกของพวกเขาที่จะได้เห็นการทำธุรกิจแบบนี้

ทุกคนในบัควู้ดต่างให้เกียรติพวกเขาทุกคน

ทำไมพวกเขาถึงมาเจอคนแบบนี้ในซานฟรานซิสโกล่ะ?

จิมมี่หัวเราะ

“จริยธรรมของการทำธุรกิจเหรอ? มันคืออะไร? ในเวลาแบบนี้เงินสำคัญกว่าอยู่แล้ว!”

“พูดตรง ๆ นะ อย่างน้อยก็มีบริษัทอย่างน้อยสิบแห่งแล้วที่มาหาฉันตั้งแต่เมื่อวานเพื่อที่ดินผืนนี้ ยังมีบางคนเสนอราคาให้หนึ่งพันห้าร้อยล้านดอลลาร์เพื่อทีดินผืนนี้อีกด้วย”

“เจ็ดร้อยห้าสิบล้านดอลลาร์มันค่อนข้างถูกไปสำหรับการตกลงทำธุรกิด้วยกัน”

จิมมี่รู้ดีเกี่ยวกับราคาของที่ดินผืนนี้ แต่มีคนมากมายที่ต้องการมันและแน่นอนว่าเขาจะต้องขึ้นราคาอีกสักเล็กน้อย

ฝูงชนของคนระดับสูงต่างขมวดคิ้วเพราะคำพูดของเขา

พวกเขารับรู้ว่ามีใครบางคนกำลังลอบทำลายการซื้อขายของพวกเขาอยู่

มีใครบางคนกำลังต่อต้านสกาย คอร์ปอเรชั่น

ทุกคนหันมามองที่ฮาร์วีย์ ปกติแล้วเขาสามารถตัดสินใจได้อย่างเด็ดขาด

ฮาร์วีย์เผยรอยยิ้มออกมา

“ไม่เป็นไร ยังไงแล้วก็ยังมีที่ดินอีกมากมายให้เราเลือกอยู่แล้ว อย่างน้อยเราก็ยังเป็นเพื่อนกันได้ถ้าการทำธุรกิจระหว่างเราไม่สำเร็จ ไปเอาเงินมัดจำคืนเถอะและหาที่อื่นกัน”

ฝูงชนต่างถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก เรย์เดินไปและพูด “ถ้าอย่างนั้น ผมจะขอให้คุณคืนเงินจำนวนหนึ่งร้อยห้าสิบล้านดอลลาร์ให้เราด้วยครับ ประธานจอห์น”

เจมมี่เงยหน้าขึ้นและถามอย่างสงสัย “เงินมัดจำอะไร? ทำไมผมถึงไม่รู้เรื่องเลย?”

เรย์ขมวดคิ้วและตอบกลับ “หลังจากที่ตกลงทำสัญญากับบริษัทของคุณ เราก็วางมัดจำด้วยเงินหนึ่งร้อยห้าสิบล้านดอลลาร์ เรามีใบเสร็จและทุกอย่างอยู่ด้วย”

จิมมี่ยังดูงงงวย

“มันเกิดขึ้นเหรอ? เมื่อวานผมไม่ได้อยู่ที่นี่นะ ใครเป็นคนรับเงินของคุณไว้?”

“ประธานจอห์น คุณกำลังบอกว่าคุณจะไม่ยอมที่จะจ่ายเงินเหรอครับ?”

ร่างกายของเรย์สั่นด้วยความโกรธ

มันเป็นครั้งแรกที่เขาพบเจอกับคนอย่างนี้

ผู้อาวุโสระดับสูงต่างเต็มไปด้วยควมขุ่นเคืองเช่นกัน สกาย คอร์ปอเรชั่นไม่เคยถูกเหยียดหยามแบบนี้มาก่อน!