บทที่ 641 คิดว่าฉันโง่หรือไง

ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่

ฉวัดเฉวียน!

ในกลางอากาศ เฮลิคอปเตอร์ติดอาวุธบินอย่างรวดเร็วจากระยะไกล และส่องไฟฉายประกายระยิบระยับและปืนกลลำกล้องขนาดใหญ่เล็งไปที่คนสองคนในตรอกซอย

“ถ้าไม่อยากโดนยิง ก็อย่าพึ่งทำอะไรมากเกินไป!”

รถจีภูจำนวนมากถึงพื้นเดิน ทหารติดอาวุธหนักมากกว่า 20 คนลงมาเป็นฝูง อาวุธร้อนๆทุกชนิดชี้ไปที่ตรอกซอย

สถานการณ์กะทันหันนี้ทำให้ฮาชิโมโตะ ฟุจิโนะ ขมวดคิ้วอย่างลึกล้ำ ปากกระบอกปืนที่ชี้มาทางพวกเขาอย่างกับฝูงผึ้งที่กำลังจะโจมตี เขาเองก็ไม่กล้าที่จะทำอะไรเกินตัว

ถ้ามีเพียงปากกระบอกปืนของคน20คนบนพื้นเดินนี้ เขายังจะสามารถต่อสู้กับพวกเขาได้

แต่ปัญหาสำคัญคือ ปืนเฮลิคอปเตอร์ที่อยู่เหนือหัวของเขา ถ้าพวกนั้นยิงกระสุนหลายนัดติดต่อกันโดยไม่ตั้งใจ เขาก็จะกลายเป็นขยะเศษเล็กๆ แม้ว่าเขาจะเป็นขุมพลังระดับสวรรค์ก็ตาม!

ในทางกลับกัน ฟู่เซิ่งหนานโล่งใจอย่างเห็นได้ชัดหลังจากคนติดอาวุธเหล่านี้ปรากฏตัว

แม้การปรากฏตัวของฮาชิโมโตะ ฟุจิโนะ จะเป็นสิ่งที่เธอไม่คาดคิด แต่เธอก็ไม่กลัวจนตื่นตระหนก และเธอก็หนีอย่างมีจุดหมายได้ไปตลอดทาง!

โชคดีที่ทันเวลา ถ้ามาสายไป 2-3 วินาที เธอเองก็คงไม่รอดจากที่นี้แน่ๆ

“คุณครับ ขึ้นมาก่อนเลยครับ!”

ทันใดนั้น เฮลิคอปเตอร์ที่อยู่กลางอากาศได้ทิ้งบันไดยาวและลงจอดตรงหน้า ฟู่เซิ่งหนาน

“ฮาชิโมโตะ ฟุจิโนะ น่าเสียดายจัง ที่วันนี้นายไม่สามารถฆ่าฉันได้แล้วสินะ”

ฟู่เซิ่งหนานยื่นมือออกและปีนบันไดยาวพร้อมรอยยิ้มเยาะเย้ยให้ฮาชิโมโตะ ฟุจิโนะ

“เธอไม่ต้องได้ใจเลย”

ฮาชิโมโตะ ฟุจิโนะ ยิ้มอย่างเย็นชา “ฉันอยากฆ่าเธอนั้นง่ายอย่างกับฆ่าหมา วันนี้ฉันบอกได้ว่าเธอโชคดีไปหน่อย แต่เธอไม่สามารถรับประกันความโชคดีได้ทุกครั้ง!”

ในเวลานี้ เฮลิคอปเตอร์ค่อยๆ ไต่ระดับขึ้นอย่างช้าๆ พยายามนำ ฟู่เซิ่งหนาน ออกจากเขตอันตราย กลุ่มชายแข็งแกร่งที่ปากทางเข้าซอยก็เดินเข้ามาในตรอกอย่างเป็นระเบียบโดยตั้งใจจะจับ ฮาชิโมโตะ ฟุจิโนะ

ในวินาทีถัดมา ฮาชิโมโตะ ฟุจิโนะ ก็ขยับตัว ท่ามกลางกลุ่มชายแข็งแกร่งไม่มีใครคาดถึงว่าเขาจะวิ่งไปฝั่งฟู่เซิ่งหนานอย่างรวจเร็ว

เขาวิ่งเร็วมากๆ และแล้วเขาก็เข้าใกล้ ฟู่เซิ่งหนาน เกือบจะในทันที แสงเย็น ๆ ถูกดึงออกมาจากใบดาบคมในมือของเขาและก็ตรงไปยังหัวใจของ ฟู่เซิ่งหนาน

ฟู่เซิ่งหนาน ตกใจมาก เธอคิดไม่ถึงว่าสถานการณ์แบบนี้ ฮาชิโมโตะ ฟุจิโนะ ก็ยังจะตั้งใจฆ่าตัวเธอให้ตาย

เนื่องจากระยะห่างระหว่างทั้งสองอยู่ใกล้กันเกินไป กลุ่มชายแข็งแกร่งที่เดินเข้ามาในตรอกจึงไม่กล้ายิง เพราะกลัวว่าจะทำให้ฟู่เซิ่งหนานได้รับบาดเจ็บโดยไม่ได้ตั้งใจ

“คุณครับ ระวัง!”

ชายแข็งแกร่งสองสามคนบนเฮลิคอปเตอร์ยิ่งหวาดกลัวขึ้นไปอีก ถ้า ฟู่เซิ่งหนาน ประสบอุบัติเหตุตรงหน้าเขา กลับไปจากที่นี่ตายอย่างเดียว!

ในช่วงเวลาวิกฤต ท่ามกลางกลุ่มชายแข็งแกร่งที่อยู่นอกตรอก จู่ๆ ก็มีคนยิง!

บูม!

เสียงปืนบดบังเสียงการหมุนของใบพัด และเกิดประกายไฟเพียงสองครั้งในทันใด และกระสุนสองนัดก็ยิงทีละนัดไปยังตำแหน่งที่ฮาชิโมโตะ ฟุจิโนะ กำลังเคลื่อนไปข้างหน้า

ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นระหว่างสายฟ้าและหินเหล็กไฟ ฮาชิโมโตะ ฟุจิโนะ เองก็ทำใจแล้วว่าตัวเองจะต้องตายและเขาเองก็ไม่สนใจเกี่ยวกับกระสุนที่ยิงข้างหลังเขาอีกต่อไป ตั้งใจที่จะจับ ฟู่เซิ่งหนาน ก่อนที่กระสุนจะกระทบเขา!

บูม!

เมื่อใบดาบคมอยู่ห่างจาก ฟู่เซิ่งหนาน เพียงไม่กี่เซนติเมตร แม้แต่ ฟู่เซิ่งหนาน ก็สามารถสัมผัสได้ถึงความเย็นยะเยือกที่มาจากใบดาบที่แหลมคม แต่กระสุนโดนใบดาบที่แหลมคมอย่างแม่นยำ และแสงวาบก็ปรากฏขึ้นอย่างแยงตา!

ใบดาบคมเดิมที่จะแทงเข้าที่หัวใจของ ฟู่เซิ่งหนาน นั้นเปลี่ยนเส้นทางของมันทันที และแทงลึกเข้าไปในผนังข้างๆ ด้วยเสียงหวด

“ฮู้?!”

ฮาชิโมโตะ ฟุจิโนะ คร่ำครวญยิ่งขึ้นไปอีก รีบดึงดาบคมออกมา หยุดการโจมตี และกระทืบเท้าทันที และกระโดดขึ้นราวกับจรวด

เขากำลังจะหนีไป!

ในเวลานี้ ในที่สุดสติ ฟู่เซิ่งหนาน ก็กลับมา และโยนกริชที่ยังเหลืออยู่ในมือไปทาง ฮาชิโมโตะ ฟุจิโนะ ทันที!

ถ้าฮาชิโมโตะ ฟุจิโนะ กระโดดขึ้นแบบนี้อีก เขาคงโดนกรีชกสั้นแทงแน่ ดังนั้นเขาจึงต้องเหยียบกำแพงแล้วกระโดดไปอีกด้านของกำแพง

อย่างไรก็ตาม ความถ่วงเวลาเพียงไม่กี่วินาทีนี้ทำให้ร่างหนึ่งกระโดดจากกลุ่มชายแข็งแกร่งที่อยู่นอกซอยเข้ามาในซอยอย่างรวดเร็ว ด้วยไฟฉายบนเฮลิคอปเตอร์ นอกจากจะเป็นเย่เทียนแล้วจะเป็นใครได้?!

เย่เทียนพึ่งจะออกจากเมืองที่ไม่เคยหลับ และมีเฮลิคอปเตอร์ที่ส่งเสียงอึกทึกดึงดูดความสนใจของเขา

เขาก็เลยตามมาติดๆ

ในเมื่อกี้นี้ที่ผ่านมา เขารีบคว้าปืนจากชายแข็งแกร่งคนหนึ่งแล้วดึงไกปืนทีละนัดเพื่อป้องกันไม่ให้ ฮาชิโมโตะ ฟุจิโนะ ฆ่า ฟู่เซิ่งหนาน

โชคดีที่สถานที่แห่งนี้อยู่ห่างจาก เมืองที่ไม่เคยหลับเพียงไม่กี่ถนน หากอยู่ไกลออกไป เย่เทียนคงไม่สามารถตามทันได้

อย่างไรก็ตาม เย่เทียน กระโดดลงไปที่ด้านล่างของ ฮาชิโมโตะ ฟุจิโนะ ราวกับสายฟ้า และเหยียบเท้าของเขาอย่างไร้ประโยชน์ และพื้นก็แตกทันที ทิ้งรอยเท้าสามแฉกไว้

และเย่เทียนเองก็ลุกขึ้นจากพื้นทันที จับเท้าขวาของฮาชิโมโตะ ฟุจิโนะ “นายลงมาเดี๋ยวนี้!”

ภายใต้การลาก ฮาชิโมโตะ ฟุจิโนะ ถูกบังคับให้ล้มลงทันที แต่เขาดูไม่หวั่นเลยสักนิด ด้วยมือของเขา ใบดาบคมก็กวาดไปทางด้านหลังปลูกฝังเทียนทันที

บูม!

เย่เทียนเลือกอย่างแน่วแน่ที่จะปล่อยมือ อย่างไรก็ตามฮาชิโมโตะ ฟุจิโนะ ก็หนีไม่พ้นแน่นอน จะทำเช่นนี้เพื่ออะไรล่ะ?

“นายนั้นนี่เอง!”

ในเวลานี้ บันไดเชือกอยู่ห่างออกไปพอสมควรแล้ว และ ฟู่เซิ่งหนาน ก็ถือว่าปลอดภัย หลังจากเห็น เย่เทียนอยู่ด้านล่าง เขาก็อดไม่ได้ที่จะบ่น และรีบตะโกนไปที่ชายแข็งแกร่งบนเครื่องบิน: “สั่งคนด้านล่างว่าระวังหน่อย อย่าทำร้ายโดนคนที่มาทีหลังคนนั้น!”

“ครับ!”

อันที่จริง ไม่ต้องให้ ฟู่เซิ่งหนาน สั่ง ชายแข็งแกร่งบนเครื่องบินก็รู้ว่าต้องทำอย่างไร

เพราะถ้าเย่เทียนช่วยทัน ฟู่เซิ่งหนาน คงจะตายไปนานแล้ว สิ่งนี้คือการช่วยชีวิตของเธอไว้ได้ เขาจะทำร้ายผู้มีพระคุณได้อย่างไร?

“คือนายนั่นเอง?”

ฮาชิโมโตะ ฟุจิโนะ ยืนนิ่งอยู่บนพื้น และเมื่อเขาเห็นใบหน้าของเย่เทียน เขาก็ขมวดคิ้ว “ในเมื่อนายปรากฏตัว นั้นรุ่นน้องของฉันก็ตายแล้วสินะ?”

“ก็เชิง”

เย่เทียนยืนอยู่ที่นั่น มองไปที่ฮาชิโมโตะ ฟุจิโนะ เหมือนจะยิ้มให้แต่ก็ไม่ได้ยิ้มให้ “ถึงอย่างไรก็ตาม เขาแตกต่างจากนาย เขาไม่ได้ซ่อนตัวอย่างกับเต่า ฉันจะมีหน้าไปฆ่าเขาได้อย่างไรล่ะ?”

สำหรับการยั่วยุของเย่เทียน ฮาชิโมโตะ ฟุจิโนะ ไม่ได้โกรธ แต่แอบถอนหายใจด้วยความโล่งอก เห็นได้ชัดว่ายินดีกับการอยู่รอดของ อิจิโร ยามาโมโตะ

“ฉันจำได้ว่านายชื่อเย่เทียน ถูกไหม?”

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ฮาชิโมโตะ ฟุจิโนะ ก็มองไปที่เย่เทียนด้วยท่าทางสงสัย โดยไม่สนใจกระบอกปืนยี่สิบกระบอกที่ค่อยๆ เคลื่อนเข้ามาด้านหลังเย่เทียน

“ไม่คิดว่านายจะรู้จักฉันด้วย”

เย่เทียนพยักหน้า แต่การแสดงออกบนใบหน้าของเขาไม่แปลกใจเลย

เนื่องจากฮาชิโมโตะ ฟุจิโนะ รู้ว่าเขากำลังต่อสู้กับอิจิโร ยามาโมโตะ นั้นก็แปลว่าอิจิโร ยามาโมโตะ ไม่ได้โกหกเขา ฮาชิโมโตะ ฟุจิโนะ ก็อยู่ที่เมืองที่ไม่เคยหลับในตอนแรกจริงๆ ละเป็นเรื่องปกติที่จะรู้จักชื่อของเขา

“เอาเลย! ให้ฉันดูหน่อยว่านายจะเก่งแค่ไหนกัน!”

เห็นได้ชัดว่าฮาชิโมโตะ ฟุจิโนะ นั้นไม่เก่งกับการใช้คำพูด เขากำดาบคมไว้ในมือแล้วเล็งปลายไปที่ เย่เทียน

“นายคิดว่าฉันโง่หรือไง!”

แต่เย่เทียนเองที่เป็นคนพูด “นายไม่เห็นเหรอว่ามีปืนจำนวนมากอยู่ข้างหลังฉันและเฮลิคอปเตอร์อยู่เหนือหัวของฉัน นายควรจะมีสติและยอมจำนน!”