“ฮ่าฮ่าฮ่า ข้ารวยแล้ว! ข้ารวยแล้ว!” เซียวอวี๋ยิ้มจนตาหยีขณะที่กวาดมองกองสมบัติที่ได้จากสโคโลแมนซ์ แล้วนี่จะไม่ให้เขายินดีได้อย่างไร? ยังไม่ต้องกล่าวถึงสิ่งอื่น เพียงวัตถุดิบในการแปรธาตุแต่ละชิ้นก็มีมูลค่ามหาศาลแล้ว กลับไปครั้งนี้ ตาแก่ฮิกกิ้นคงลุกขึ้นเต้นด้วยความยินดี แม้ว่าเซียวอวี๋จะเอาไม้หวดตี ตาแก่นั่นคงไม่ปล่อยมือจากกองสมบัติเหล่านี้แน่ นอกจากนั้นแล้ว ม้วนคัมภีร์เวทที่พบก็ทำให้เขาดีใจจนเนื้อเต้น ย้อนกลับไปเมื่อก่อน ม้วนคัมภีร์ที่ได้รับมาจากธีโอดอร์นั้นมีส่วนช่วยเขามาก แต่น่าเสียดายที่มันไม่ได้มีมากมายอะไร ซึ่งเซียวอวี๋ก็ใช้มันจนหมดสิ้นแล้ว ทว่ามาตอนนี้ เขาก็ได้มันมาเพิ่ม นี่ทำให้เขามีความมั่นใจในยามคับขันมากขึ้น แม้กล่าวได้ว่าตอนนี้ พลังโดยรวมของเซียวอวี๋นั้นก็ไม่เลว แต่เหลือก็ดีกว่าขาดไม่ใช่หรือ? เหล่านักรบใต้สังกัดของเขาต่างก็คุ้นเคยกับการค้นสมบัติ ประสาทสัมผัสก็ไวต่อสมบัติมากจนมีทักษะแทบไม่ต่างจากกองโจรแล้ว ประกอบกับมีพวกก๊อบลินอยู่ด้วย สมบัติที่ซุกซ่อนตามที่ลับต่างๆจึงถูกขนออกมาอย่างไม่ยากเย็น “นายท่าน! นายท่าน! ท่านดูสิว่าข้าพบอะไร” คาร์นร้องตะโกนวิ่งเข้ามาขณะที่แบกกล่องสมบัติหลายกล่องมาด้วย คาร์นนั้นแข็งแรงยิ่ง เพียงลำพังก็หอบกล่องสมบัติมานับสิบ เมื่อมาถึงก็โยนกล่องสมบัติลงพื้นดังตึงตัง “อะไร?” เซียวอวี๋มองดูคาร์นที่มีท่าทีตื่นเต้นแล้วก็อดบังเกิดความสนใจขึ้นไม่ได้ นั่นเพราะปกติแล้วคาร์นมักไม่ค่อยสนใจอะไรเช่นนี้ คาร์นฉีกยิ้มให้เซียวอวี๋ก่อนจะกล่าวว่า “นายท่าน มันเป็นเกราะ เกราะกระดูกขาว!” “เกราะกระดูกขาว?” เซียวอวี๋ขมวดคิ้ว จากนั้นก็นึกขึ้นได้ว่าเกรดิ้งเองก็สวมใส่เกราะกระดูกขาวอยู่ เกราะนั้นทั้งแข็งแกร่งและยากจะทำลาย เซียวอวี๋หยิบชุดเกราะกระดูกขาวขึ้นมาดู เขาคิดไม่ถึงว่าที่นี่ถึงกับมีชุดเกราะกระดูกขาวตัวอื่นๆอยู่ด้วย หากว่าชุดเกราะทั้งหมดแข็งแกร่งถึงระดับที่ได้เห็นจริงๆ เช่นนั้นเซียวอวี๋ก็รับทรัพย์ก้อนโตแล้ว ชุดเกราะกระดูกขาวของเกรดิ้งนั้น กระทั่งการโจมตีจากขั้นที่หกก็ยังทำลายไม่ง่ายนัก เซียวอวี๋เปิดกล่องและเห็นชุดเกราะวางเรียงรายแน่นขนัด ทว่าในแง่ของคุณภาพนั้น มันแย่กว่าของเกรดิ้งสวมใส่ กระนั้นก็ยังไม่เลว เกราะเหล่านี้ยังแข็งแกร่งกว่าเกราะทั่วไปเสียอีก เซียวอวี๋ค่อยๆตรวจนับ ทั้งหมดมีจำนวนถึงสี่ร้อยชุดด้วยกัน ด้วยจำนวนที่มากขนาดนี้ มันเพียงพอสร้างกองกำลังขนาดย่อมได้เลย เซียวอวี๋หันไปมองเหล่านักรบของกลุ่มอาชาเหล็กของคาสโซ่ เขายิ้มก่อนจะกล่าวว่า “คาสโซ่ ท่านต้องการสร้างกองกำลังเกราะกระดูกขาวหรือไม่?” คาสโซ่ที่สั่งการคนของเขาอยู่ไม่ไกล เมื่อได้ยินคำถามของเซียวอวี๋ก็หันกลับมา เมื่อได้เห็นก็พลันเข้าใจ เขาอึกอักเล็กน้อยก่อนจะตอบว่า “เจ้า…เจ้าจะยกพวกมันทั้งหมดให้ข้า?” เซียวอวี๋มองชุดเกราะที่กลุ่มอาชาเหล็กสวมก่อนจะกล่าวว่า “แม้เกราะของพวกท่านจะดี แต่เกราะกระดูกพวกนี้ดีกว่า” “ตะ…แต่นี่มันล้ำค่าเกินไป” แม้คาสโซ่จะคุ้นเคยกับความใจกว้างของเซียวอวี๋บ้างแล้ว แต่ครั้งนี้ก็ทำให้เขาตื่นตะลึงอยู่ดี เซียวอวี๋ยิ้มก่อนจะกล่าวว่า “ทุกคนต่างก็มีความดีความชอบร่วมกัน พวกท่านก็สมควรได้รับสิ่งตอบแทน ทั้งเกราะพวกนี้ก็ยังเหมาะกับพวกท่านยิ่ง ใส่แล้วจะต้องเข้ากันแน่ ข้าแทบอดใจรอชมไม่ไหวแล้ว ฮ่าฮ่า…” เซียวอวี๋ไม่เพียงแต่จะซื้อใจคาสโซ่ เขายังซื้อใจเหล่าลูกน้องของคาสโซ่ด้วย เซียวอวี่ตระหนักดีกว่า นักรบกลุ่มนี้ แต่ละคนล้วนไม่ธรรมดา หนึ่งคนเทียบได้กับนักรบร้อยคน “แต่…นี่…น้องชายเซียว ของพวกนี้มูลค่าสูงเกินไป…” คาสโซ่รู้สึกว่ารับไว้ไม่ได้ ก่อนหน้านี้เขาก็เคยรับของล้ำค่ามาจากเซียวอวี๋แล้วบอกว่าจะตอบแทน แต่นี่ไม่ทันไรก็จะไปรับของเขามาอีกแล้ว? เซียวอวี๋หัวเราะ “พี่ชายคาสโซ่วางใจเถอะ ข้าเพียงแค่คิดว่าเกหราะเหล่านี้เหมาะกับพวกท่าน หากว่าท่านลำบากใจ เช่นนั้นสมบัติที่พบหลังจากนี้ก็ขอให้ข้าแล้วกัน” เซียวอวี๋รับรู้ความลำบากใจของคาสโซ่ ดังนั้นเขาจึงไม่เร่งรีบที่จะให้อีกฝ่ายมาเข้าร่วม เขาจะค่อยๆดึงอีกฝ่ายมาอย่างช้าๆ “นี่…” คาสโซ่ยังคงลังเลใจ “นี่อะไรกัน? เอ้า เจ้าลองสวมใส่ดู” เซียวอวี๋หยิบชุดเกราะมาชุดหนึ่งก่อนจะโยนให้สมาชิกคนหนึ่งของกลุ่มอาชาเหล็ก แม้สมาชิกกลุ่มอาชาเหล็กที่เห็นจะกลืนน้ำลายด้วยความอิจฉาเพียงใด แต่ปราศจากคำสั่งของหัวหน้ากลุ่ม พวกเขาก็ไม่กล้าสวมใส่อยู่ดี เซียวอวี๋กวักมือเรียกให้พวกเขาเข้ามา สมาชิกกลุ่มอาชาเห็ลกต่างหันไปมองคาสโซ่ เมื่อเห็นว่าหัวหน้าไม่มีท่าทีคัดค้าน พวกเขาก็รีบวิ่งไปหยิบชุดเกราะขึ้นมาดูอย่างตื่นเต้น คาสโซ่ที่เห็นก็ไม่ได้กล่าวอะไร เขารู้ว่าคนของเขาติดหนี้เซียวอวี๋อีกแล้ว “พี่ชายคาสโซ่ นี่เป็นชุดเกราะกระดูกขาวที่เกรดิ้งสวม ท่านลองใส่ดู มันดีกว่าที่ท่านใส่ตอนนี้แน่ จากนั้นท่านก็จะดูเหมือนผู้นำกองทัพโครงกระดูกแล้ว ฮ่าฮ่าฮ่า….” เซียวอวี๋หัวเราะอย่างอารมณ์ดี คาสโซ่รับเกราะไปเงียบๆ เกราะกระดูกชุดขาวนี้ เขาประจักษ์ในความยอดเยี่ยมของมันมาแล้ว เมื่อสวมใส่เสร็จ คาสโซ่ก็ดูทรงอำนาจอย่างมาก เกราะกระดูกขาวทำให้เขาดูน่าเกรงขามและสูงส่ง “ฮ่าฮ่า ดี ดี ไป พวกเราไปดูข้างหน้ากันต่อ” เห็นกลุ่มอาชาเหล็กแปรเปลี่ยนเป็นกองทัพนักรบโครงกระดูกขาวแล้ว เซียวอวี๋ก็อารมณ์ดี หลังจากจัดการที่ตรงนั้นเสร็จสิ้น เซียวอวี๋ก็นำทางอีกครั้ง โรงเรียนสโคโลแมนซ์นั้นมีห้องอยู่มากมาย เมื่อตัวตนที่แข้งแกร่งที่สุดอย่างเกรดิ้งถูกกำจัดแล้ว ห้องที่เหลือก็สมควรไม่มีอันตรายใด ที่นี่มีของดีอยู่มกามาย แต่ด้วยเวลาที่มีไม่มาก เซียวอวี๋ย่อมไม่ตรวจดูสิ่งของที่ได้ เขาเพียงกวาดทั้งหมดลงแหวน เอาไว้กลับไปแล้วค่อยไปตรวจดูอย่างละเอียด….