ตอนที่ 947

Alchemy Emperor of the Divine Dao

“ความเร็วของทั้งสองคนรวดเร็วมาก!” ชายสามคนไล่ตามพวกหลิงฮันอยู่ด้านหลัง สองคนเป็นชายหนุ่มที่เป็นจอมยุทธระดับภูผาวารีขั้นต่ำชั้นสูง ส่วนชายอีกคนหนึ่งเป็นชายชราที่มีกลิ่นอายน่าสะพรึงกลัวมาก

เขตแดนลี้ลับสวรรค์จำกัดแค่ระดับพลังบ่มเพาะเท่านั้น มันไม่ได้จำกัดตามพรสวรรค์เสียหน่อย

บางคนไร้ซึ่งพรสวรรค์ ทำให้โอกาสที่จะทะลวงผ่านระดับพลังของตัวตนระดับพระเจ้าเป็นเรื่องยาก แต่ในท้ายที่สุด พวกเขาก็ทะลวงผ่านระดับภูผาวารีขั้นต้นมาได้เท่านั้น คนเหล่านั้นถือว่าเป็นพวกไร้ซึ่งอนาคต ด้วยเหตุนี้เองพวกเขาจึงต้องการเข้าเขตแดนลี้ลับมหาสมุทรสวรรค์เพื่อเปลี่ยนแปลงโชคชะตาของตนเอง

– นั่นเป็นเพราะพวกเขาไม่มีโอกาสที่จะก้าวหน้าและไม่มีอะไรจะเสีย

ถึงแม้ชายชราจะเป็นแค่จอมยุทธระดับภูผาวารีขั้นต้นชั้นสูงสุด แต่กลิ่นอายที่ปลดปล่อยออกมามันดูน่าเกรงขามกว่าพลังของเขามาก

สุ่ยเยี่ยนยวี่รู้สึกกังวลเล็กน้อย ตอนนี้อีกฝ่ายมีจำนวนมากกว่า หากต่อสู้กันซึ่งหน้า อาจเป็นฝ่ายนางเองที่ต้องสูญเสีย! แต่โชคดีที่หลิงฮันมีอาวุธลับ ใครมันจะคิดกันล่ะว่าจอมยุทธระดับทลายมิติจะสามารถคุกคามจอมยุทธระดับภูผาวารีได้?

นางพูดกระซิบกับหลิงฮันว่า “ทั้งสามคนยังไม่เลิกตามพวกเรา ที่นี่มีเวลาจำกัดพวกเขาเลยไม่อยากกลับไปมือเปล่า?”

ใบหน้าของชายสามคนปรากฏรอยยิ้ม แล้วแต่ละคนก็นำดาบกับกระบี่ที่เป็นอาวุธประจำตัวออกมา

“พวกข้าสามคนมาจากตระกูลหลาง เทพธิดาที่เลอโฉมไม่ทราบว่าเจ้าเป็นใครมาจากไหนและมีนามว่าอะไรอย่างนั้นรึ?” ชายหนุ่มคนหนึ่งจ้องมองเรือนร่างของสุ่ยเยี่ยนยวี่ด้วยสายตาที่หื่นกาม

“จักรพรรดิราชวงศ์ดารา-“

พรึบ!

ในขณะที่สุ่ยเยี่ยนยวี่กำลังจะเปิดปากพูด ชายทั้งสามคนกระโจนออกไปข้างหน้าพร้อมกันเพื่อโจมตีใส่นาง

เมื่อพวกเขาเป็นฝ่ายเคลื่อนไหวก่อน สุ่ยเยี่ยนยวี่จะต้องเสร็จพวกเขาแน่ ส่วนหลิงฮันที่เป็นจอมยุทธระดับทลายมิติถูกพวกเขาเมินอย่างสมบูรณ์

อย่างไรก็ตาม ถึงแม้การโจมตีของพวกเขาจะทรงพลัง แต่พวกเขาก็ไม่คิดที่จะทำร้ายนางถึงชีวิต พวกเขาแค่ต้องการเอาชนะแล้วพาตัวไปเท่านั้น

ซึ่งแน่นอนว่านี่ไม่ใช่ความเมตตาของพวกเขา แต่น่าจะเพื่อตัณหามากกว่า

ใบหน้าของสุ่ยเยี่ยนยวี่ดูโหดเหี้ยมและพูดด้วยเสียงดุดันว่า “น่ารังเกียจ!” นางเหวี่ยงดาบใส่ชายทั้งสามคน ในขณะเดียวกันอุณหภูมิที่อยู่รอบตัวของนางก็ลดลงอย่างรวดเร็ว

แต่ในสามคนนั้น ชายชราเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุด ความแข็งแกร่งของเขาน่าจะเทียบได้กับอัจฉริยะระดับสี่ดาว

“นี่พวกเจ้าสามคนคงไม่ได้ลืมข้าหรอกใช่ไหม?” หลิงฮันหัวเราะและพูดว่า “ทักษะจิตเจ็ดสังหาร!”

ชายหนุ่มคนหนึ่งนิ่งชะงักทันที

หลิงฮันจึงถือโอกาสนี้ฟันดาบไปที่คอของอีกฝ่ายทันที ฉัวะ ในพริบตาหัวของชายหนุ่มคนนั้นก็เกือบจะหลุดออกจากบ่าและมีโลหิตพุ่งไหลออกมาจากคอของชายหนุ่มคนนั้นราวกับน้ำพุ

ใครจะคิดว่าจอมยุทธระดับทลายมิติจะแข็งแกร่งขนาดนี้ได้?

ฉากที่เกิดขึ้นทำให้ชายสองคนที่เหลือตกตะลึงจนชะงัก สุ่ยเยี่ยนยวี่จึงใช้โอกาสนี้โจมตีพวกเขาทั้งสองคนทันที

ปัง!

แต่ว่ามันกลับเป็นสุ่ยเยี่ยนยวี่ที่ถูกทำให้กระเด็นไปด้านหลัง ชายชราคนนี้แข็งแกร่งมาก ถึงแม้เขาจะเสียสมาธิไปชั่วครู่ แต่นางก็ยังไม่อาจจัดการอีกฝ่ายได้

“อ๊าก-” ชายหนุ่มที่เกือบถูกตัดหัวส่งเสียงกรีดร้อง เขาหลุดจากทักษะจิตเจ็ดสังหารของหลิงฮัน ความเจ็บปวดที่ได้รับทำให้ส่งเสียงกรีดร้องโดยไม่ได้ตั้งใจ และรู้สึกว่าหัวของเขาเกือบจะหลุดออกจากคอ

การที่จะฆ่าตัวตนระดับพระเจ้าไม่ใช่เรื่องง่าย!

หลิงฮันรู้สึกแปลกใจ ถึงแม้การโจมตีของเขาจะตัดผ่านผิวหนังของอีกฝ่ายได้อย่างง่ายดาย แต่กระดูกของอีกฝ่ายแข็งมาก แม้จะเทียบกับแร่เหล็กระดับศักดิ์สิทธิ์ไม่ได้ก็ตาม แต่ดาบของหลิงฮันก็ไม่อาจตัดผ่านได้

น่าเสียดายยิ่งนัก

“สื่อเวยเกิดอะไรขึ้น?” ชายอีกสองคนถามด้วยสีหน้าตกตะลึง

มันเป็นเรื่องที่น่าทึ่งมากทั้งที่อีกฝ่ายเป็นแค่จอมยุทธระดับทลายมิติ แต่สามารถทำให้ตัวตนระดับพระเจ้าได้รับบาดเจ็บหรืออาจเกือบถูกฆ่าตายได้!

“เขาใช้ทักษะลับบางอย่างโจมตีจิตวิญญาณของข้า และทำให้ข้าตกอยู่ในสภาวะอมพาต!” ชายหนุ่มที่ถูกหลิงฮันโจมตีคิดอยู่ชั่วขณะก่อนที่จะพูดอธิบายถึงเหตุผล

“ทักษะลับโจมตีวิญญาณ!” ทั้งสองคนส่งเสียงอุทานออกมาพร้อมกัน พวกเขาเผยสีหน้าตกใจก่อนที่จะแสดงสีหน้าดีใจออกมาให้เห็น

อย่างที่ทุกคนทราบ การโจมตีทางวิญญาณนั้นยากที่จะป้องกัน และหากมีพลังวิญญาณแข็งแกร่งมากเท่าไหร่ ยิ่งมีความได้เปรียบในการต่อสู้จริงมากขึ้นเท่านั้น

ซึ่งทักษะลับจะสามารถเปลี่ยนจิตวิญญาณให้เป็นอาวุธแล้วโจมตีอีกฝ่ายได้โดยตรง โดยที่ไม่มีใครสามารถสังเกตเห็น มันเรียกว่าทักษะลับโจมตีวิญญาณ แล้วทักษะลับโจมตีวิญญาณนั้นหาได้ยากมาก มีแค่จอมยุทธระดับสูงเท่านั้นที่ครอบครอง

– ถึงแม้จะเป็นลูกหลานของจอมยุทธที่มีทักษะโจมตีวิญญาณก็ยังมีโอกาสน้อยมากที่จะได้รับการถ่ายทอดทักษะให้ เว้นแต่ว่าคนผู้นั้นจะมีพรสวรรค์ที่ไม่ธรรมดาจริงๆ

ตอนนี้หลิงฮันเชี่ยวชาญทักษะจิตเจ็ดสังหารแล้ว แล้วพวกเขาจะไม่ตกตะลึงได้อย่างไร?

พวกเขาจะต้องแย่งชิงมันมา และนำมาเป็นของตัวเอง!

หลิงฮันยิ้มและพูดว่า “เจ้าพวกน่ารังเกลียด ดูเหมือนพวกเจ้าจะคิดสวยหรูเกินไปแล้ว!”

“หึ่ม เจ้ามีทักษะลับโจมตีวิญญาณแล้วมันจะทำไม? ข้าฝึกฝนบ่มเพาะพลังมานานนับหมื่นปี เจ้าคิดว่าทักษะลับโจมตีวิญญาณของเจ้าจะมีผลกับข้าคนนี้อย่างนั้นรึ?” หลังจากที่ชายชรากล่าวจบ เขาแทงกระบี่ไปที่หน้าอกของหลิงฮันทันที

เขาต้องการฆ่าหลิงฮันให้ได้ แล้วดึงความทรงจำออกมาเพื่อรับทักษะลับโจมตีวิญญาณ ซึ่งมันไม่จำเป็นต้องไว้ชีวิตหลิงฮันก็ได้

“เฒ่าหยาง อีกฝ่ายเป็นแค่จอมยุทธระดับทลายมิติทำไมไม่ให้ข้าเป็นคนจัดการเอง!” ชายหนุ่มที่ไม่ได้รับบาดเจ็บรีบพูดออกมา

การดึงความทรงจำทำได้แค่ครั้งเดียว หากชายชราสังหารหลิงฮันแล้วดึงความทรงจำออกมาได้ ใครจะรับประกันได้ว่าชายชราจะแบ่งทักษะลับนี้ให้กับคนอื่น?

ดังนั้น มีเพียงแค่คนที่ลงมือฆ่าหลิงฮันเท่านั้นที่จะได้รับมันมา

ในขณะเดียวกัน สุ่ยเยี่ยนยวี่ไม่คิดที่จะเข้าไปช่วยเหลือหลิงฮันแม้แต่น้อย แต่นางใช้ดาบโจมตีไปที่ชายหนุ่มที่ได้รับบาดเจ็บแทน

แม้ว่าเขาจะยังไม่ตาย แต่ก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส มือข้างหนึ่งจับไปที่ต้นคอและโคจรพลังปราณเพื่อเชื่อมบาดแผล หากไม่ทำเช่นนั้น ถ้าคอเขาหัก แม้แต่เม็ดยาที่ล้ำเลิศเพียงใดก็คงไม่สามารถช่วยชีวิตเขาได้

ในขณะที่เขาถูกสุ่ยเยี่ยนยวี่โจมตี เขาทำได้แค่ใช้มือข้างเดียวเพื่อรับการโจมตีจากนางเท่านั้น และเมื่อเกิดการปะทะกัน มันทำให้เขาต้องโคจรพลังปราณไปที่มืออีกข้าง ทำให้มีโลหิตพุ่งออกมาจากลำคอของเขาทันที

“ช่วยด้วย! ช่วยข้าด้วย!”  เขารีบวิ่งหนีและส่งเสียงร้องขอความช่วยเหลือ

แต่ทว่าชายสองคนที่มากับเขาด้วยไม่สนใจเขาแม้แต่น้อย และยังคงจ้องมองไปที่หลิงฮันไม่หยุด

ทักษะลับโจมตีวิญญาณนั้นล้ำค่าเกินไป แม้แต่ผลึกภูผาวารีก็ไม่สามารถเทียบด้วยได้! นั่นเป็นเพราะพวกเขาสามารถเข้าเขตแดนลี้ลับมหาสมุทรสวรรค์ได้ทุกสิบปี และจอมยุทธระดับภูผาวารีขั้นต้นยังมีอายุขัยที่ยาวนาน แล้วพวกเขาจะกังวลเรื่องผลึกภูผาวารีไปทำไม?

ปัง! ปัง!

แน่นอนว่าการโจมตีจากจอมยุทธระดับภูผาวารีทั้งสองคนนั้นมุ่งเป้าไปที่หลิงฮัน