มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 915
ทั้งสวนเต็มไปด้วยซากศพไม่ว่าจะเป็นเพศไหนก็ตาม!
ราวกับว่าฉากสยองขวัญนั้นยังไมพอ ฝนที่ตกหนังก็ยังทำให้สวนมีน้ำขับที่เต็มไปด้วยของเหลวสีแดงเข้มอย่างน่าตะลึง…
อาการการสั่นเทาด้วยความกลัวอย่างที่สุด แสงฟ้าแลบอีกครั้งจึงเป็นการบอกให้คนรับใช้คนนั้นทราบถึงใครบางคนที่อยู่ในสวน…
สายตาของเขาปรับให้เข้ากับความมืดได้แล้วในตอนนี้ ดังนั้นเมื่อคนรับใช้หันไปมองคนที่ยืนอยู่กลางสวนพร้อมกับร่มในมือของเขา เขาก็ถึงกับสาบานว่าเขาเพิ่งได้เห็นปีศาจตัวเป็น ๆ ซะแล้ว
ขณะนี้ปีศาจชายคนนั้นหันมามองเขา คนรับใช้ก็กลายเป็นแข็งทื่อด้วยความกลัวอยู่กับที่ ไม่สามารถแม้แต่จะขยับขาของเขาได้เลยด้วยซ้ำ แม้ว่าปีศาจตนนั้นที่มืออีกข้างล้วงไว้ในกระเป๋ากางเกงของเขา กำลังเดินมาหาเขาในตอนนี้ก็ตาม
ความจริงแล้วเขากลัวมาก จนเขาไม่สามารถแม้แต่จะปล่อยเสียงร้องที่เบาที่สุดได้เลยด้วยซ้ำ
หลังจากสิ่งที่ดูเหมือนจะชั่วกาลนาน คนรับใช้ก็รู้สึกประหลาดใจที่เห็นว่าคนที่น่าสยองขวัญคนนั้นก็ค่อนข้างมีใบหน้าที่หล่อเหลา อย่างไรก็ตามความประหลาดใจของเขากลายเป็นความกลัวอีกครั้ง ทันทีที่เขาตระหนักได้ว่าสายตาของคน ๆ นั้นดุร้ายเพียงใด
สายตาของปีศาจคนนั้นอย่างเดียวสะท้อนให้เห็นความกระหายเลือดของเขา และพวกมันก็เพียงพอที่จะทำให้คนรับใช้กลั้นหายใจด้วยความหวาดกลัวแล้ว ขณะที่ผู้ชายคนนั้นมายืนตรงหน้าเขาในที่สุด
โดยการหุบร่มเมื่อมาถึงระเบียงของคฤหาสน์ ชายปีศาจเขย่ามันเล็กน้อยก่อนจะถามขึ้นด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลอย่างตรงกันข้าม “คนเหลืออยู่ในนี้ใช่ไหม?”
โดยไม่รู้ว่ารอยเปื้อนดำ ๆ บนร่มนั้นแท้จริงแล้วเป็นเลือดหรือเขาตาฝาดไปหรือไม่ จากนั้นคนรับใช้ก็ตอบกลับด้วยเสียงตะกุกตะกัก “ช ใช่! พวกเขาทั้งหมดอยู่ด้านใน!”
“ขอบคุณ ถือสิ่งนี้ให้ผม” คนหนุ่มคนนั้นกล่าว ขณะที่เขายื่นร่มให้คนรับใช้คนนั้น
“…ด ได้ครับ…” คนรับใช้ตอบกลับ ตัวสั่นเทาอย่างรุนแรง ขณะเฝ้ามองปีศาจตนนั้นเดินเข้าไปในคฤหาสน์ต่อไป
“ฉลองให้กับความร่วมมือของหลง โมลเดล และชุยเลอร์! พวกเราด้วยกัน ไม่มีใครในโลกที่จะสามารถโค้นล้มพวกเราได้แน่! ฮ่าฮ่า! ในขณะที่ที่ฉลองกันนี้ มาหารือความก้าวหน้าในการตามรอยเจอรัลด์กันเถอะ ดีไหมครับ?” โนอากล่าว ขณะที่เขาหัวเราะเสียงดัง
“เอาตามตรง เควนตินและเทรย์ นับตั้งแต่ที่หลงขอให้พวกเราตามหาเจอรัลด์ พ่อของผมก็อยู่ในการไล่ล่าหาเขามาโดยตลอดเวลานี้ ถ้าเจอรัลด์ไม่มีใครบางคนปกป้องเขาอย่างโหดเหี้ยมขนาดนั้นในตอนนั้น ผมก็มั่นใจว่าพ่อของผมก็คงจะจับเขาได้แล้วเมื่อครึ่งปีก่อน ลุงเบอร์กก็รู้ดีถึงความจริงนั้นเหมือนกัน” ยาเอลกล่าวเสริม
เมื่อได้ยินแบบนั้น เบอร์กก็พยักหน้าเห็นด้วย
“แน่นอน พวกเรารู้ดีว่าชุยเลอร์จัดเต็มในการค้นหาเจอรัลด์ตลอดเวลามานี้!” เควนตินกล่าว
จากนั้นเทรย์ก็กล่าวเสริม “ไม่ต้องกังวลไป พวกเราได้แจ้งให้เจ็ตต์ทราบเกี่ยวกับผลงานของครอบครัวของคุณแล้ว พวกเรามั่นใจว่าเขาจะจำความช่วยเหลือทั้งหมดของคุณไว้!”
“ผมดีใจที่ได้ยินแบบนั้นนะครับ! ผมหวังว่าคุณทั้งคู่จะกล่าวชมพวกเรามากขึ้นในการปรากฏตัวของเจ็ตต์ในอนาคต! สำหรับตอนนี้ก็เพียงพอแล้ว มาดื่มกันอีกเถอะครับ!” โนอาประกาศ ขณะที่เขายกแก้วไวน์ของเขาขึ้นมา
ความเงียบชั่วครู่เกิดขึ้น ในขณะที่ทุกคนดื่มจากแก้วของพวกเขากัน เสียงดังก้องอย่างช้า ๆ ของฝีเท้าก็ได้ยินขึ้นมาฉับพลันจากระยะไกลในทางเดินข้างนอก
“หืมม? ในที่สุดคุณหญิงก็อยู่ที่นี่แล้วหรือเปล่า?” หนึ่งในแขกถามขึ้นมา
“ไม่ได้ฟังเหมือนเสียงส้นสูงเลยนะ ดังนั้นผมไม่คิดว่างั้นนะครับ!” โนอาตอบกลับด้วยรอยยิ้มขมขื่น
ในที่สุดเสียงฝีเท้านั้นก็มาหยุดลงข้างนอกประตู เสียงเอี๊ยดยาว ประตูก็ค่อย ๆ ถูกเปิดออกจนในที่สุดก็เผยให้เห็นใบหน้าของปีศาจหนุ่ม
“…น นาย” โนอาพูดเสียงดัง ขณะที่ใบหน้าคิ้วขมวดของเขาเปลี่ยนเป็นสีหน้ายินดีอย่างสุด ๆ
“นั่นเป็นใครเหรอครับ?” หนึ่งในแขกถามขึ้นมา
“ฮ่าฮ่า [ เขาคือเจอรัลด์ไงครับ!” ยาเอลประกาศ ขณะที่เขาลุกขึ้นด้วยความตื่นเต้น
“อะไรนะ? นั่นคือเขาเหรอ?” เควนตินและเทรน์พูดขึ้นมาขณะที่พวกเขามองไปยังคนหนุ่มที่ยืนอยู่ตรงประตู รู้สึกตกตะลึงตาม ๆ กัน
“เป็นเขาแน่นอน ไอ้สารเลวคนนั้นที่ทำลายหลานชายสองคนของผม…นายกล้าแค่ไหนที่มาที่นี่ตามลำพัง!” เบอร์กคำราม ขณะที่เขาลุกขึ้นด้วยความเดือดดาล
“รนหาที่ตาย ใช่ไหม? จับเขาไว้!” คู่หูเควนตินและเทรย์สั่ง ขณะที่ลูกน้องทั้งสองคนของตระกูลโมลเดลกระทำตามอย่างรวดเร็ว!