แดนนิรมิตเทพ บทที่ 1022
เมื่อก่อนแม้งานวันเกิดเธอคึกคักไม่เท่ากับงานวันเกิดพี่สาว แต่ทั้งสองคนแยกกันจัดงานวันเกิด ต่างคนต่างสนุกก็พอแล้ว
หลังจบงานโดนคนหัวเราะเยาะไม่กี่ครั้งก็ผ่านไป
แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนกัน แม่ของเธอต้องการให้เธอเปิดหูเปิดตา คิดไม่ถึงเลยว่าจะให้เธอจัดงานวันเกิดพร้อมกับพี่สาว
ดังคำกล่าวที่ว่าไม่เปรียบเทียบก็ไม่เจ็บปวด ถ้าให้เฉินเข่อเอ๋อร์จัดงานวันเกิดพร้อมกับเฉินเข่อซิน เมื่อถึงตอนนั้นฝั่งเฉินเข่อซินมีแขกมากมาย ส่วนฝั่งเฉินเข่อเอ๋อร์มีคนแค่สองสามคน คงอับอายมากไม่ใช่เหรอ
ดังนั้นเฉินเข่อเอ๋อร์จำคำพูดที่เฉินโม่รับปากเธอที่สนามแข่งม้าได้ตลอด
เฉินโม่บอกว่าจะให้เฉินเข่อเอ๋อร์จัดงานวันเกิดยิ่งใหญ่
เฉินเข่อเอ๋อร์โทรหาเฉินโม่ เสียงดังสองสามครั้ง ไม่มีคนรับสาย
สุดท้ายเฉินเข่อเอ๋อร์จำใจต้องวางสาย
“พี่เฉินโม่ทำอะไรอยู่กันแน่ ทำไมถึงไม่รับสายฉันล่ะ” เฉินเข่อเอ๋อร์ร้อนใจจนเอาแต่กระทืบเท้าอยู่กับที่
ขณะนั้น เสียงเฉินเข่อซินดังขึ้นด้านนอก “เข่อเอ๋อร์ จะไปแล้ว!”
“โอเค ฉันมาแล้ว!” เฉินเข่อเอ๋อร์ส่งเสียงตอบรับ เปิดประตูออกไปอย่างเหนื่อยใจ
โรงแรมอู่หลงเก๋อ โดนหลี่เฟิงแฟนของเฉินเข่อซินเหมาทั้งโรงแรม แต่ดูจากจำนวนเงินเช่นนี้ นอกจากลูกหลานตระกูลมหาอำนาจแห่งยานจิง ก็คงไม่มีใครสามารถฟุ่มเฟือยแบบนี้ได้
ขนาดตระกูลเฉินแห่งหนานซู แค่จัดงานวันเกิดให้คนรุ่นหลัง ถึงกับต้องเหมาโรงแรมระดับสูงอย่างโรงแรมอู่หลงเก๋อ คนตระกูลเฉินต้องเสียดายแน่นอน
คนที่มาจากยานจิงจำนวนมาก ถึงหนานซูตั้งแต่เมื่อวานแล้ว ตั้งใจมาอวยพรวันเกิดเฉินเข่อซินโดยเฉพาะ
มีผู้นำตระกูลหลายตระกูลมาด้วยตัวเอง แม้ความแข็งแกร่งอาจเทียบไม่ได้กับตระกูลเฉินแห่งหนานซู แต่ตระกูลเฉินก็ไม่กล้าประมาท
ยังมีลูกหลานคนรวยอีกมากมาย แม้คนพวกนี้ไม่มีความสำเร็จอะไร แต่ฐานะแต่ละคนไม่ธรรมดา อำนาจที่อยู่ด้านหลังใหญ่จนน่าตกใจ
แต่คิดไม่ถึงเลยว่าคนพวกนี้จะรีบมาจากยานจิงซึ่งไกลมาก เพื่อมาอวยพรวันเกิดคนรุ่นหลังของตระกูลเฉินเพียงแค่คนเดียว!
เป็นเกียรติสุดพิเศษแสนยิ่งใหญ่ สำหรับเฉินเข่อซิน เป็นเกียรติยิ่งใหญ่สำหรับทั้งตระกูลเฉินเช่นกัน
เฉินกั๋วต้งน้องชายของเฉินกั๋วเหลียง ซึ่งก็คือปู่แท้ๆ ของเฉินเข่อซิน ยืนต้อนรับแขกอยู่หน้าประตูกับเฉินตงหวาพ่อของเฉินเข่อซิน
มองชื่อแต่ละชื่อบนนามบัตร แต่ละคนล้วนเป็นคนมีชื่อเสียงในยานจิงทั้งนั้น
เฉินกั๋วต้งกับลูกชาย แม้สีหน้ายังเหมือนเดิม แต่ภายในใจตกใจจนไม่รู้จะตกใจยังไงแล้ว
“ไม่เสียแรงที่เป็นตระกูลมหาอำนาจแห่งยานจิงจริงๆ แม้เป็นลูกหลานสายย่อย ยังมีแรงดึงดูดมหาศาลขนาดนี้”
“เข่อซินสายตาหลักแหลมจริงๆ!”
เฉินกั๋วต้งฉวยโอกาสตอนไม่มีคน พูดเบาๆ กับลูกชายตัวเอง
เฉินตงหวาสีหน้าได้ใจ แม้ความสามารถของเขาเทียบไม่ได้กับพี่รองกับพี่สาม ซึ่งเป็นคนสายเลือดเดียวกัน อายุรุ่นราวคราวเดียวกัน แต่เขามีลูกสาวแสนดีคนหนึ่ง
ถึงเป็นเฉินธงแห่งหนานซู ซึ่งเป็นอันดับหนึ่งของคนรุ่นหลังของตระกูลเฉิน ให้เทียบกับเฉินเข่อซิน ก็ยังด้อยกว่าไม่น้อย
ถ้าในอนาคตเฉินเข่อซินแต่งเข้าตระกูลหลี่ได้ ต่อไปฐานะของเฉินตงหวาก็จะสูงขึ้นตามไปด้วย ถึงขั้นที่เหนือกว่าเฉินตงซุ่นที่โดดเด่นสุดในรุ่นที่สองของตระกูลเฉิน
เฉินตงซุ่นก็แค่คนมีฝีมือของสำนักงานรักษาความปลอดภัยหนานซู ถ้าลูกสาวเขาแต่งเข้าตระกูลหลี่ได้ เขาสามารถให้คนที่มีตำแหน่งสูงสุดรู้
“ยัยเด็กเข่อซิน ความคิดดีมาตั้งแต่เด็ก เทียบกับเข่อเอ๋อร์ที่ไม่ได้เรื่อง ไม่รู้เก่งกว่าตั้งกี่เท่า!” เฉินตงหวาคิดถึงเฉินเข่อเอ๋อร์ที่ไม่รู้ทำอะไรตั้งแต่เช้าจนค่ำ ก็โมโหขึ้นมา
เฉินกั๋วต้งก็รู้ว่าหลานสาวสองคนนี้ คนหนึ่งเป็นคนที่ดีเลิศในบรรดาคนรุ่นเดียวกัน แต่อีกคนกลับมีชื่อเสียงด้านความฉลาดแสนซน อับอายทั้งตระกูล
“เฮ้อ ถ้าไม่ได้จริงๆ ก็ล้มเลิกการอบรมยัยเข่อเอ๋อร์เถอะ อบรมเข่อซินให้ดีก็พอแล้ว” เฉินกั๋วต้งจนปัญญากับเฉินเข่อเอ๋อร์แล้ว
โชคดีที่เฉินเข่อเอ๋อร์ไม่อยู่ที่นี่ ถ้าเด็กนั่นได้ยิน ต้องพูดบ่นเรื่อยเปื่อยอีกแน่นอน