ตี่ตงเดินนำลูกผสมสามร้อยตัวไปอย่างรวดเร็วมุ่งหน้าไปยังฐานลับของลูกผสมในภูเขาโดยไม่มีการห้ามปรามใดๆจากอู๋หลิงฉิงเลยกลุ่มลูกผสมที่นำโดยตี่ตงจึงเริ่มได้ใจ พวกมันเริ่มลดการระวังตัวลง เริ่มชะล่าใจและเดินพูดคุยหัวเราะกันไปตามทาง
”ท่านตี่ตงทิ้งอู๋หลิงฉิงไว้แบบนี้ ไม่กังวลว่าเธอจะเมินเฉยใส่ท่านยิ่งกว่าเดิมอีกเหรอครับ?” ลูกผสมตัวหนึ่งเอ่ยถามตี่ตงด้วยความอยากรู้
”แล้วยังไง?”ตี่ตงยิ้มเย้ยหยัน “อู๋หลิงฉิงก็แค่ระแวงเกินไปและมันก็เสียเวลาเปล่า ยังไงสักวันเธอก็ต้องเดินมาทางเดียวกับเรา เพื่อมุ่งหน้าไปยังฐานลับของลูกผสมในภูเขานี้”
ตี่ตงมั่นใจอย่างมากว่าการตัดสินใจของเขาไม่มีทางผิดพลาดชูฮันจะต้องมีคนของมันคอยดักซุ่มอยู่ในป่าทึบ
”ถึงแล้ว!”ลูกผสมที่เป็นตัวนำทางอยู่หน้าสุดร้องขึ้นมา มันหมุนตัวกลับมาสบตากับตี่ตง “ท่านต้องการส่งคนของเราไปตรวจสอบดูก่อนมั้ยครับ?”
ตี่ตงเงยหน้าขึ้นมองไปยังข้างหน้า…ไม่ไกลจากจุดที่ตี่งตงอยู่มันมีฐานตั้งมั่นอยู่กลางหุบเขา ล้อมรอบไปด้วยซอมบี้จำนวนมหาศาล แต่แล้วภาพของซอมบี้ทั้งหลายกลับดูแปลกๆไป พวกมันดูเหมือนกำลังดิ้นรน โบกมือไม้ไปมา
”ซอมบี้พวกนี้มัน?”ลูกผสมที่ใกล้จะยกระดับไปที่ระยะ 7 พบความผิดปกติ มันเอ่ยขึ้นอย่างระมัดระวัง “หรือว่ามีปัญหาอะไร?”
โดยทั่วไปซอมบี้ที่ถูกลูกผสมจะไม่มีท่าทีแปลกๆแต่จะยืนนิ่งๆเงียบๆอยู่ที่เดิมไม่ขยับ
”ไม่ได้มีปัญหาอะไรแต่เป็นเพราะก่อนหน้านี้พวกลูกผสมเร่ร่อนตายพร้อมกันทีเดียวสองสามร้อยตัว ส่งให้ลูกผสมเร่ร่อนที่เหลืออยู่ไม่สามารถควบคุมซอมบี้ได้ดีเท่าไหร่นัก” ตี่ตงอึ้ง เหลือบมองลูกผสมตัวที่พูดอธิบายอยู่
สิ่งที่ตี่ตงเกลียดที่สุดคือการที่มีคนสงสัยหรือตั้งคำถามในตัวเขาครั้งนี้เขาเกือบจะถึงฐานลับอยู่แล้ว เขาไม่สามารถถอยหลังได้แล้ว ไม่อย่างนั้นอู๋หลิงฉิงคงจะสมเพชเขาเป็นแน่?
ยิ่งไปกว่านั้นในใจลึกของตี่ตงก็พอจะเดาได้ว่าซอมบี้ทั้งหลายพวกนี้ยังไม่ได้ถูกควบคุมเอาไว้อย่างดีจริงๆ
ลูกผสมทั้งหลายไม่คิดเปิดปากพูดอะไรต่ออีกเพราะต่อให้พวกมันมีความคิดใหม่ๆ ไม่ว่าอย่างไรตี่ตงก็เมินเฉยใส่อยู่ดี
”เดินหน้าต่อไป!”ตี่ตงตัดสินใจออกคำสั่ง ตามมาด้วยรอยยิ้มโหดเหี้ยม “ฉันต้องไปดูว่าไอ้พวกลูกผสมชั้นต่ำพวกนั้นมันควบคุมซอมบี้ได้แย่ถึงขนาดไหน!”
ลูกผสมเร่ร่อนนั้นถูกควบคุมเอาไว้โดยชูฮันภายใต้การควบคุมของเฉินยู่เทียนเอาไว้หมดแล้วเฉินยู่เทียนเป็นคนหลอกล่อให้พวกลูกผสมระดับหัวหน้าทั้งหลายไปติดกับจนพลาดท่าในที่สุด
กลุ่มลูกผสมเงียบกริบกันหมดและรีบมุ่งหน้าตามตี่ตงที่กำลังเดินไปยังฐานลับทันทีไม่นานพวกเขาก็มาถึงทางเข้าของฐานลับในหุบเขา
มันเป็นเวลาดึกดื่นของค่ำคืนอันมืดมิด…
และมันก็เป็นอย่างที่ตี่ตงเดาทั้งฐานลับถูกจุดด้วยไฟจนสว่างโร่แต่กลับไม่มีใครหน้าไหนให้เห็นเลย มีเพียงแค่ลูกผสมระดับต่ำๆหลงเหลือเพียงประปรายและคงจะมีลูกผสมแค่สองสามตัวคอยเฝ้ายามอยู่หน้าทางเข้าเท่านั้น
”หึ!”ตี่ตงยิ้มเยาะ “เพราะกลยุทธ์โจมตีของชูฮันทำให้เหลือลูกผสมแค่ไม่กี่ตัว มีแต่พวกไร้ประโยชน์ทั้งนั้น”
สุดท้ายตี่ตงก็นำลูกผสมทั้งหมดสามร้อยตัวเดินหน้าเข้าไปในฐานลับ
ในขณะนั้นเองมันมีเพียงแค่ลูกผสมตัวเดียวที่ยืนเฝ้าเวรอยู่ตรงทางเข้าของฐานทันทีที่ได้เห็นกลุ่มลูกผสมที่ดูดีและทรงพลังกำลังมุ่งหน้าเข้ามาใกล้เรื่อยๆ สติมันก็เริ่มหลุดจนทำตัวไม่ถูก แม้แต่ร่างของตี่ตงมาปรากฏอยู่ต่อหน้าก็ยังไม่รู้สึกตัว
”ทำไมเห็นกองทัพชั้นสูงแล้วเกิดกลัวเหรอ?” ตี่ตงพูดจาดูถูกเหยียดหยาม
ลูกผสมเวรยามพลันได้สติกลับมาทันที”เป็นท่านตี่ตงนี่เอง กองทัพชั้นสูงมาถึงเร็วจังครับ?”
ตี่ตงปรายตามองลูกผสมตรงหน้าก่อนจะแสยะยิ้มออกมาด้วยท่าทีรังเกียจ “เฉินยู่เทียน? นี่แกตกต่ำจนถึงขนาดต้องมาเฝ้าเวรยามหน้าทางเข้าแล้วเหรอ? ดูเหมือนว่าคนของชูฮันจะเก่งกาจกันเหลือเกินนะ สามารถควบคุมลูกผสมเร่ร่อนจำนวนมากได้ขนาดนี้?”
ใช่แล้ว…ลูกผสมที่ทำหน้าที่เฝ้าเวรยามหน้าทางเข้าในตอนนี้คือเฉินยู่เทียนจริงๆ!
ในใจเฉินยู่เทียนกำลังลิงโลดด้วยความสนุกหากต่อหน้ากลับต้องแสร้งตีหน้าเศร้า น้ำตาคลอเบ้าเพื่อตบตาอีกฝ่ายให้สมจริง “ท่านตี่ตง ท่านก็รู้ว่าผมเป็นเพียงลูกผสมระดับต่ำ ลูกผสมระดับหัวหน้าทั้ง 8 ตัวต่างเป็นระยะ 6 กันหมด มีหรือที่พวกลูกผสมระดับหัวหน้าพวกนั้นจะยอมฟังคนอย่างผม? ไม่เพียงแค่พวกเขาจะสู้กันเองแล้ว แต่ยังมีกลุ่มที่แตกออกไปและพาทีมลูกผสมแยกตัวไปด้วย และผลสุดท้ายทุกคนก็หายตัวไปไม่กลับมาอีกเลย ตอนนี้ทั้งฐานของเราเหลือลูกผสมไม่มากแล้วครับ”
บางคำก็ตรงกันข้ามกับความเป็นจริงที่เกิดขึ้นอย่างสิ้นเชิงบางคำเฉินยู่เทียนก็แต่งเองขึ้นมาใหม่ ทั้งหมดก็เพื่อพูดจาอ้อมๆหลอกให้ตี่ตงเชื่อว่าลูกผสมในฐานแทบไม่เหลือแล้วและก็เพื่อกำจัดความสงสัยที่อีกฝ่ายมีต่อตัวเอง
ตี่ตงไม่ได้คิดอะไรมาก”ฉันเดาไว้แล้ว ท่านมู๋เย๋เองก็รู้ว่าแกไม่มีทางคุมสงครามครั้งนี้ได้สำเร็จ เพราะงั้นปล่อยให้เป็นหน้าที่ของพวกเราลูกผสมชั้นสูงทั้ง 1,000 ตัวเถอะ”
เฉินยู่เทียนที่ได้ยินก็ช็อคและอดไม่ได้ที่จะหันไปกวาดตามองกลุ่มลูกผสมด้านหลังตี่ตงด้วยสายตาแปลกๆ
”ยังมีลูกผสมอีก700 ตัวซึ่งนำโดยอู๋หลิงฉิง” ตี่ตงไม่ได้พูดอะไรมาก เพียงแค่เอ่ยเตือนเฉินยู่เทียน “ไม่คิดจะรีบเปิดประตูแล้วเชิญพวกฉันเข้าไปหน่อยรึไง?”
”ครับครับ!” เฉินยู่เทียนพยักหน้ารับรัวๆ รีบหันไปเปิดประตูฐานลับทันทีเพื่อให้ลูกผสมทั้ง 300 ตัวได้เข้ามา จากนั้นก็รีบวิ่งไปยังจุดที่ห่างไกลออกไปเพื่อทำสัญลักษณ์มือบางอย่าง
มันเป็นท่าเรียบง่ายหากมีเพียงแค่ทหารของกองทัพเขี้ยวหมาป่าเท่านั้นที่สามารถเข้าใจได้ ในขณะเดียวกันจังหวะที่ลูกผสมทั้ง 300 ตัวเดินหน้าเข้าไปในฐาน ทำให้ลูกผสมที่ยังเหลืออยู่ประปรายซึ่งต่างสวมชุดคลุมสีดำสนิททั้งตัวเริ่มมีท่าทีสับสน
เฉินยู่เทียนเดินนำตี่ตงมาที่เต้นท์และพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงสุภาพ”ต้องขออภัยครับ พวกลูกผสมเร่ร่อนพวกนี้ไม่เคยเจอลูกผสมชั้นสูงจำนวนมากแบบนี้ พวกมันก็เลยตกใจ”
”ไม่เคยเจอลูกผสมชั้นสูง?”ตี่ตงไม่ได้สงสัยในคำพูดของเฉินยู่เทียนเลย แถมยังยืดตัวด้วยความเย่อหยิ่ง”เร็วเข้า รีบจัดการคนของแกซะ ฉันไม่ต้องการเห็นพวกขยะไร้ประโยชน์พวกนี้มาวนเวียนต่อหน้าอีก”
พอตี่ตงกล่าวออกมาทุกอย่างก็ใกล้เคียงกับความตั้งใจของเฉินยู่เทียนแต่แรก เขาจึงรีบหันไปตะคอกใส่เหล่าลูกผสมชุดดำที่อยู่ห่างออกไป “ไปไกลๆ!”
เหล่าลูกผสมชุดดำหวาดกลัวและเริ่มวิ่งไปซ่อนตามมุมต่างๆของฐานทันทีไม่กล้าแม้แต่จะโผล่หัวออกมา