มหายุทธ์ สะท้านภพ บทที่ 616
แววตาของเจ้าผามีดคมปลาบราวใบมีดสองเล่มทันทีเมื่อมองไปที่หลัวซิว

ตู้ม!

พลังจากตัวของเจ้าผามีดเริ่มลุกโชนขึ้นเรื่อยๆ ราวกับมีดที่เสียบอยู่บนกลีบเมฆ โดนมีเขาเป็นศูนย์กลาง บรรยากาศโดยรอบกระเพื่อมเป็นระลอกคลื่นและคลายออกมาเป็นวงกลม

“เอามีดออกมา!”

เจ้าผามีดเอ่ยปากออกมากะทันหัน เสียงของเขาเจือความแหบแห้งและสั้นกระชับ

มีดที่อยู่กลางอกของเขาหลุดออกมาจากปลอกกะทันหัน ความอาฆาตน่าหวาดหวั่นราวกระแสน้ำระเบิดทะลักออกมา ภายในช่วงเวลาสั้นๆที่มีดลอยออกมานั้น รังสีมีดได้แผ่ปกคลุมไปทั่วท้องฟ้าบริเวณที่หลัวซิวอยู่

หลัวซิวมองปราดเดียวก็รู้ว่า เจ้าผามีดฝึกฝนมาทางด้านมีด โดยมีความเชี่ยวชาญในด้านการสังหารและการต่อสู้

อีกอย่างไม่ต้องสงสัยเลยว่าการที่เขาสามารถเอาชนะคนเก้าคนและเข้ามาติดหนึ่งในสิบได้นั้น พลังของเขาจะต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน

หลัวซิวภายใต้สถานการณ์ที่ต้องพยายามควบคุมไพ่เด็ดเอาไว้ด้วยนั้น เมื่อเขาต้องเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้เช่นนี้ เขาเองก็ไม่กล้าวางใจแม้เพียงสักอย่างก้าวเดียว

ฟึ่บ!

จุดตันเถียนของเขาเปล่งประกายวาบ ก่อนที่เตากลั่นยาจะลอยออกมาแล้วค่อยๆ ขยายใหญ่ขึ้นจนมีขนาดราวหนึ่งจั้งและหยุดอยู่เหนือศีรษะ

เตากลั่นยามีรอยสลักมังกรเขียวสองตัว เวลานี้ราวกับมันเป็นสิ่งมีชีวิต มันลอยออกมาจากเตากลั่นยาแล้วบินพันรอบตัวของหลัวซิวเอาไว้

เตากลั่นยานี้คือเตาทะยานนภามังกรคู่ แม้ว่าจะเป็นเตาสำหรับกลั่นยาและกลั่นสมบัติแต่ก็นับเป็นสมบัติชั้นสูงชิ้นหนึ่งที่มีทั้งพลังโจมตีและพลังป้องกัน

นั่นเป็นเพราะว่าในสมัยโบราณนั้น นักกลั่นยาและนักกลั่นสมบัติก็ต้องทำการต่อสู้เช่นกัน

ไอมีดที่ปกคลุมอยู่ทั่วฟ้านั้น ถูกมังกรเขียวสองตัวขวางเอาไว้ทั้งหมด หลัวซิวใช้เตาเพื่อป้องกันร่างกาย ก่อนจะหายตัวไปโดยใช้วิชาล่องหนไท่เสวียน

“วิธีการของเจ้าไม่มีผลอะไรกับข้า”

สีหน้าของเจ้าผามีดยังคงไร้ความรู้สึก เขาควงดาบในมือและฟันไปด้านขวาของตัวเอง ซึ่งก็คือตำแหน่งที่หลัวซิวเพิ่งหายตัวไปเมื่อครู่นี้

เพล้ง!

ดาบฟันลงไปยังเตากลั่นที่ลอยอยู่เหนือศีรษะของหลัวซิว ความอาฆาตปะทะเข้ากับเตากลั่นอย่างรุนแรง จนส่งเสียงดังเพล้งๆ ทว่าเตากลั่นอันนี้กลับไม่สั่นสะท้านเลยแม้แต่น้อยและสามารถป้องกันการโจมตีเอาไว้ได้ทั้งหมด

“เตากลั่นในชั้นสมบัติขั้นสูง?”

เริ่มเห็นสีหน้าของเจ้าผามีดแปรเปลี่ยนไป เพราะสมบัติขั้นสูงไม่ใช่ของที่จะให้ได้ง่ายๆ โดยเฉพาะของประเภทเตากลั่นที่นับว่าเป็นสิ่งของที่มีมูลค่ามากที่สุดในชั้นดียวกัน

ในฐานะที่เป็นอันดับหนึ่งในกลุ่มคนอายุเดียวกันของสำนักดาบเทพ ดาบรบที่เขาใช้ด้ามนี้ก็ยังเป็นเพียงของขั้นกลางเท่านั้น

โดยทั่วไปแล้วสมบัติขั้นสูงส่วนมาก จะมีเพียงผู้แข็งแกร่งเจ้ายุทธจักรเท่านั้้นที่มีคุณสมบัติใช้งาน ผู้แข็งแกร่งมหายุทธ์จำนวนมากจะใช้เพียงสมบัติขั้นกลางเท่านั้น

ในแดนมกุฎยุทธ์การที่มีสมบัติขั้นกลางได้สักชิ้นก็ทำให้สามารถผ่านการประลองไปได้อย่างง่ายดาย ส่วนหลัวซิวนั้นเดิมทีพลังของตัวเขาเองก็ค่อนข้างแข็งแกร่ง และตอนนี้ยังมีสมบัติขั้นสูงอีกชิ้นเสียด้วย

“หวูซิว เจ้ายอมให้เด็กคนนี้ได้เชียวหรือ”

บนกลุ่มเมฆ เจ้ายุทธจักรพลานุภาพต้วนฉือเทียนเห็นหลัวซิวนำเอาเตากลั่นออกมาใช้ สิ่งแรกที่เขาคิดก็คือของล้ำค่าเช่นนี้ หวูซิวจะต้องเป็นคนมอบให้อย่างแน่นอน เป้าหมายก็เพื่อทำให้เขาได้รับการจัดลำดับที่สูงขึ้นในการประลอง

เจ้ายุทธจักรอัคคีหวูชิวยิ้มแต่ไม่ได้กล่าวอะไรและไม่พยายามที่จะอธิบาย อันที่จริงแล้วตอนที่เขาเห็นหลัวซิวนำเอาสมบัติขั้นสูงออกมา ตัวเขาเองก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกัน

เตากลั่นเป็นสมบัติที่นักกลั่นยาและนักกลั่นสมบัติให้ความสำคัญมากที่สุด เหตุผลที่สำคัญก็คือทั้งสองอาชีพนี้จำเป็นอย่างมากที่จะต้องใช้เปลวเพลิง และเตาเผานี้ก็มีส่วนสำคัญที่จะให้เปลวเพลิงลุกโชนได้

ในฐานะที่เขาเป็นเจ้ายุทธจักรที่ฝึกฝนวรยุทธ์ธาตุไฟ เตากลั่นขั้นสูงเช่นนี้ แน่นอนว่าเจ้ายุทธจักรอัคคีหวูชิวต้องรู้สึกปรารถนาบ้างเป็นธรรมดา

แต่เขาก็ไม่ถึงขั้นที่จะต้องไปแย่งเตากลั่นจากผู้น้อย อีกอย่างขอแค่เขาบรรลุถึงแดนมหายุทธ์ได้ ก็สามารถทำสมบัติวิเศษขึ้นมาใช้ได้ แล้วเขายังจะต้องใช้สมบัติธรรมดาอีกหรือ