”เฉินยู่เทียนนายห้ามเข้ามาเกี่ยวข้องกับสงครามครั้งนี้” หลังจากผ่านไปพักใหญ่ จู่ๆชูฮันก็พูดขึ้นมาราวกับว่าเขาพึ่งได้ทำการตัดสินใจครั้งใหญ่ลงไป
นัยน์ตาของเฉินยู่เทียนหดวูบทันทีอย่างตกใจ”ที่จริงถ้าจะสู้กับอู๋หลิงฉิง ผมสามารถช่วยให้ภารกิจที่เป็นไปไม่ได้ให้สำเร็จได้นะครับ”
ทั้งซูเฟิงและหลูปิงเซ่อที่ได้ยินทำได้แต่ยืนมองหัวหน้าของตัวอย่างไม่เข้าใจว่าทำไมเฉินยู่เทียนต้องมีท่าทีร้อนรนขนานนั้น
พวกเขารู้แค่ว่าเฉินยู่เทียนเป็นคนของชูฮันส่วนเรื่องที่ว่าเฉินยู่เทียนกลายมาเป็นลูกผสมได้อย่างไรและทำไมชูฮันถึงยอมรับเฉินยู่เทียนเป็นพวกเดียวกัน…พวกเขาก็ไม่รู้
การที่ได้เห็นลูกผสมปรากฏตัวและเป็นหนึ่งในทหารของเขี้ยวหมาป่าด้วยกันแน่นอนว่าคนปกติคนจะเป็นลมทันทีที่ได้เห็นเป็นแน่ เพราะท้ายที่สุดพวกเขาไม่เคยมีใครเห็นหัวหน้าใจอ่อนหรือญาติดีกับลูกผสมเลย
แต่เมื่อเฉินยู่เทียนพูดเช่นี้ออกมาเหล่าทหารทั้งหลายก็อึ้งกันเป็นแถว…ไม่เข้าใจว่าทำไมหัวหน้าถึงให้เฉินยู่เทียนเป็นข้อยกเว้น
ถ้าเฉินยู่เทียนแฝงตัวเข้าไปกับทีมของอู๋หลิงฉิงได้เฉินยู่เทียนก็จะสามารถคอยสนับสนุนได้ยามที่จำเป็น
”หัวหน้า”หลูปิงเซ่อมีความคิด “ผมคิดว่าวิธีการของเฉินยู่เทียนมีความเป็นไปได้ เพราะถ้าไม่มีใครรอดชีวิตไปบอกความจริง พวกลูกผสมก็ไม่มีทางที่จะรู้ตัวตนของเฉินยู่เทียน”
”เห็นด้วย”ซูเฟิงพูดสั้นๆอย่างรวบรัด เขาเห็นแววตาซาบซึ้งของเฉินยู่เทียนที่ส่งมา “ตราบใดที่ตัวตนของเฉินยู่เทียนยังไม่ถูกค้นพบ เขาก็จะสามารถแฝงตัวร่วมไปกับมู๋เย๋ได้และก็จะเป็นประโยชน์ต่อแผนการของเราในอนาคต”
ซูเฟิงรู้ดีว่าชูฮันและเขี้ยวหมาป่าไม่ลงรอยกับมู๋เย๋หลังจากผ่านการปะทะกันมาหลายครั้ง อนาคตคงมีเพียงแค่ไม่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งต้องตายไป ดังนั้นเขาพอจะเดาได้ว่าการที่ชูฮันส่งเฉินยู่เทียนไปเมืองหยินนั้นเป็นเพราะมีเจตนาจะทำอะไร
เฉินยู่เทียนเองก็มองชูฮันด้วยสายตามีความหวัง
ชูฮันหยุดนิ่งและขมวดคิ้วใส่ทั้งสามคน”อู๋หลิงฉิงไม่ใช่ราชาลูกผสม ไม่มีความจำเป็นต้องใช้เฉินยู่เทียน”
พอได้ยินคำบอกของชูฮันทั้งซูเฟิงและหลูปิงเซ่อก็ตะลึงงันคาที่ไปทันทีอย่างไม่รู้ว่าจะตอบอะไรกลับไป
แล้วสถานการณ์ตอนนี้มันยังไม่ร้ายแรงพออีกเหรอ?
มันถึงเวลาต้องใช้เฉินยู่เทียนแล้ว!
เฉินยู่เทียนยิ่งตกใจกว่าใครในความคิดของเขา เขาสามารถจัดการกับลูกผสมทั้งเจ็ดร้อยตัวและอู๋หลิงฉิงได้ ถึงแม้ว่าท้ายที่สุดเขาอาจจะต้องตายแต่เขาก็ถือว่าได้ช่วยหัวหน้า แต่นี้หัวหน้าคิดว่าเขายังไม่พร้อมงั้นเหรอ?
มีเพียงแค่ชูฮันที่รู้ดีที่สุดว่าแม้อู๋หลิงฉิงจะแข็งแกร่งมากขนาดที่เป็นรองแค่มู๋เย๋ซึ่งสร้างความกังวลให้เขามากเพราะไม่รู้ว่าเขาจะเอาชนะได้หรือไม่ แต่ถึงกระนั้นเฉินยู่เทียนก็มีเพียงแค่คนเดยวไม่มีใครมาแทนได้ ถึงเฉินยู่เทียนจะช่วยให้แผนการกำจักทีมลูกผสมสามร้อยตัวและตี่ตงไปก่อนหน้านี้ได้สำเร็จโดยที่ตัวตนยังไม่ได้เปิดดผย แต่เฉินยู่เทียนไม่มีทางรับมือกับอู๋หลิงฉิงได้แน่
ดังนั้นเขาจะต้องเก็บเฉินยู่เทียนเอาไว้เป็นไพ่ลับก่อน!
”เฉินยู่เทียนจะต้องไปเมืองหยินนี่คือคำสั่ง” คำสั่งของชูฮันคือเด็ดขาด และเขาก็ไม่คิดจะเปิดเผยความคิดที่แท้จริงให้ทุกคนฟัง
ซูเฟิงและหลูปิงเซ่อก็ไม่คิดจะส่งเสียงอะไรอีกทันทีที่ชูฮันออกคำสั่งพวกเขาก็พร้อมจะทำตามโดยไม่มีข้อแม้
ไม่มีใครในโลกนี้สามารถเปลี่ยนใจชูฮันได้
เฉินยู่เทียนยังอยากจะพูดอะไรบางอย่างอยู่หากภายใต้สายตากดดันที่ชูฮันส่งมา เขาจึงทำได้แต่ปิดปากสนิทและไม่พูดอะไรอีก
”หลูปิงเซ่อให้เสี่ยวเหอไปส่งเฉินยู่เทียนด้วย” ชูฮันที่คิดมาแล้วเอ่ยสั่งต่อ “ถ้าปล่อยให้เขาออกไปจากภูเขานี่เอง เขาอาจจะเจอเข้ากับทีมลูกผสมเจ็ดร้อยตัวได้ และอู๋หลิงฉิงอาจจะค้นพบความจริงทุกอย่าง และแผนของเราทั้งหมดก็จะพัง”
”ครับ”หลูปิงเซ่อตอบรับคำสั่ง และเรียกเสี่ยวเหอให้มาหาทันที หลังจากอธิบายเสร็จชูฮันก็ไม่ปล่อยโอกาสให้เฉินยุ่เทียนได้ต่อต้านเลย เสี่ยวเหอตวัดหางยาวใหญ่ของมันมารัดเฉินยู่เทียนและเลื้อยหายไปจากระยะสายตาทุกคนอย่างรวดเร็ว
”นายกำลังคิดทำบ้าอะไรอยู่?!”หลังจากเฉินยู่เทียนถูกพาออกไปไกลได้พักใหญ่ หวังไคก็รีบตะโกนเข้ามาในหัวชูฮัน “จะตามหาทารกหญิงมาล่ออู๋หลิงฉิงไม่ใช่วิธีของนายเลยสักนิด เฉินยู่เทียนที่ถูกแยกออกไปทำภารกิจคนเดียวและต้องเผชิญหน้ากับมู๋เย๋ ยิ่งเสี่ยงเข้าไปกว่าเดิมอีก”
หลังจากชั่งน้ำหนักข้อดีข้อเสียแล้วคนทั่วไปคงจะเลือกให้เฉินยู่เทียนแฝงตัวเข้าไปกับพวกอู๋หลิงฉิง
แต่หวังไคไม่คิดเลยว่าชูฮันจะเลือกที่จะสละชีวิตเด็กทารกแทนและยิ่งชูฮันสั่งให้งูยักษ์พาตัวเฉินยู่เทียนไปแบบนั้นอีก หวังไคจึงทนไม่ไหวและมาเค้นเอาคำตอบจากชูฮัน
ชูฮันเผยรอยยิ้มปีศาจออกมาขณะเอ่ยตอบหวังไคในหัว”การใช้เด็กทารกไม่ใช่เรื่องที่ดีก็จริง แต่ฉันก็ไม่ใช่คนดี ถึงจะไม่ใช่คนโหดเหี้ยมแต่…”
ชูฮันทิ้งท้ายเพื่อกวนอารมณ์ของหวังไค”หรือจะใช้แกเป็นเหยื่อแทนดี?”
หวังไคลมออกหูด้วยอารมณ์โมโหจัด
แม่ง!
นี่ชูฮันจะเอาเขาเป็นเหยื่อล่อแทนอีกงั้นเหรอ?
————————————–
หนึ่งวันต่อมาร่างของลูกผสมเจ็ดร้อยตัวก็ปรากฏขึ้นที่ด้านนอกของฐานลับลูกผสมในหุบเขา พวกมันไม่ได้เข้ามาใกล้แต่เลือกที่จะยืนอยู่ห่างออกไปไม่ไกลจากพื้นที่
ภาพตรงหน้าพวกเขาคือซากปรักหักพังหลังสงครามที่ยังไม่ได้เก็บกวาดเลือดของซอมบี้หมื่นๆตัวไหลนองข้ามคืนทำให้ตอนนี้พื้นที่โดยรอบได้กลายเป็นแอ่งเลือดไปแล้ว
กลิ่นเน่าของกระดูกเนื้อที่เน่าเปื่อยโชยไปทั่วทุกที่ทำให้บรรยากาศยิ่งอึมครึมมากเข้าไปอีก เหล่าลูกผสมทั้งหลายที่เห็นภาพนี้ก็แทบจะทนไม่ไหว
มีเพียงแค่สีหน้าของอู๋หลิงฉิงเท่านั้นที่ไม่เปลี่ยนเลยทำเพียงแค่ขมวดคิ้วเบาๆและหมุนตัวเดินจากไป
”เฮ้หัวหน้า” ลูกผสมตัวใหญ่ซึ่งเป็นระยะ 7 เหมือนกัน แต่อันดับต่ำกว่าอู๋หลิงฉิงและตี่ตงส่งเสียงเตือน “ไม่เข้าไปดูเหรอ?”
”ไม่จำเป็น”น้ำเสียงของอู๋หลิงฉิงไม่มีความแยแสเลยสักนิด “ตี่ตงตายแล้ว”
”อะไรน่ะ?!!!”เกิดเสียงตกใจของลูกผสมดังไล่ตามๆกันมา
”เธอเธอรู้ได้ยังไง?” ลูกผสมระยะ 7 ตัวเดิมเอ่ยเสียงตระหนก “ตี่ตงเป็นลูกผสมระยะ 7 จุดสูงสุด มีพลังต่อสู้อยู่ในสิบอันดับแรกของเมืองหยิน เขาจะตายได้ยังไง?”
อู๋หลิงฉิงไม่พูดอะไรมากแววตามีประกายแสงบางอย่างที่คนอื่นอ่านไม่ออก “ถ้าไม่เชื่อ ก็เข้าไปดูในนั้นด้วยตัวเอง”
พรึบ!
ร่างของลูกผสมตัวเดิมหายไปอย่างรวดเร็วมันเข้าไปยังด้านในของฐานลับ ไม่นานข้างกายอู๋หลิงฉิงก็เหลือลูกผสมเพียงไม่กี่ตัวเท่านั้น
แสดงให้เห็นว่ามีคนอยากรู้อยากเห็นมากไม่น้อยเลย
คงอยากจะยืนยันว่าคำพูดของเธอเป็นจริงรึเปล่า?
ลูกผสมตัวใหญ่ระยะ7 เร็วกว่าใคร มันมาถึงฐานลับก่อนใครและทันทีที่มาถึง เท้าของมันก็หยุดชะงักค้างคาที่ ความหวาดกลัวกัดกินหัวใจของมันจนทำตัวไม่ถูด
ตรงหน้า…
คือเศษซากศพของลูกผสมที่เละเทะเต็มพื้นไปหมด!
เลือดที่ไหลมารวมกันจนแทบจะเป็นแม่น้ำกลิ่นเหม็นคาวและกลิ่นเน่าตีปนกันจนหายใจแทบไม่ออก!
”นี่มัน…”ไม่นานหลังจากเหล่าลูกผสมตามมาถึง พวกมันทุกตัวต่างก็ช็อคค้างกับสิ่งที่ได้เห็นจนพูดอะไรไม่ออกไปพักหนึ่ง
นี้คือทีมลูกผสมที่พวกเขาเริ่มเดินทางมาด้วยกันจากเมืองหยินลูกผสมหลายๆก็รู้จักคุ้นเคยกันดี
แต่ว่าทีมสามร้อยคนแยกตัวออกไปก่อนตามคำสั่งของตี่ตงและพวกมันทั้งหมดก็ตายภายในวันเดียว นอนจมกองเลือดอยู่ในที่แบบนี้ แถมร่างก็ยังอยู่ไม่ครบอีก!
”ดู!นั่นคือตี่ตง!” ทันใดนั้นก็มีลูกผสมตัวหนึ่งชี้ไปยังศพของตี่ตง ขณะเอ่ยเสียงสั่นเครือ “ตี่ตงตายแล้วจริงด้วย!”
ความเงียบและความกลัวแผ่ไปทั่วหัวใจของเหล่าลูกผสมแม้แต่ลูกผสมระยะ 7 ก็ยังขวัญผวาจนขาอ่อนแรง…นี้แม้แต่ตี่ตงก็ตาย?
เมื่อวานมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?