มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 932
เจอรัลด์พยักหน้า ขณะที่เขากล่าวไปแบบนั้น
“…ให้ตาย มันดีที่สุดที่พวกเราไม่ได้ไปไกลกว่านี้ น้องชาย! จากสิ่งที่ฉันเคยได้ยินมา ยุงพวกนั้นไม่แม้แต่จะทิ้งร่องรอยใด ๆ ของผิวหนังเหยื่อของพวกมันเลยด้วยซ้ำ! พวกเราถูกกระสุนยิงยังดีกว่าต้องทนต่อการโจมตีของยุงพิษนะ!” ผู้ชายตัวอ้วนกล่าว รู้สึกหวาดกลัวขึ้นมา
“คุณน่าจะคิดถึงเรื่องนั้น ในขณะที่คุณวิ่งมาหาผมก่อนหน้านี้ ความจริงที่ว่าคุณทำแบบนั้นก็ไม่ได้หมายความว่าคุณไม่รังเกียจที่ผมจะตายด้วยกันกับคุณตั้งแต่แรกอยู่แล้วหรอกเหรอ?” เจอรัลด์ตอบกลับ ขณะที่เขายิ้มขบขันแกมเหน็บแนม
อย่างไรก็ตาม ผู้ชายตัวอ้วนก็แทบจะไม่สำนึกผิดใด ๆ ด้วยซ้ำ เพราะเขารู้สึกกลัวมากเกินไปว่าตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน
เจอรัลด์เองก็กำลังคำนวนโอกาสของเขาในการมีชีวิตรอด ถ้าเขาพยายามต่อสู้กับผู้ชายพวกนั้น สุดท้ายแล้ว เขามั่นใจว่าผู้ชายพวกนั้นจะถล่มยิงจากระยะไกลทันทีที่พวกเขาเห็นเขาแน่ การหลบซ่อนยังคงเป็นไปได้ ณ จุดนั้น แต่เขาจะยังคงลงเอยด้วยการได้รับบาดเจ็บ! ไม่มีสิ่งด้านดีที่เป็นความหวังใด ๆ ในการเผชิญหน้ากับผู้ชายพวกนั้นในตอนนี้
ด้วยข้อสรุปเช่นนั้นในใจ เจอรัลด์จึงอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเล็กน้อยอย่างขมขื่น ก่อนจะพูดขึ้น “เอาน่า ตามผมมา มีถ้ำภายในหุบเขาแห่งนี้ ซึ่งพวกเราสามารถหลบซ่อนอยู่ในนั้นได้สักพัก! เนื่องจากเธอเสียเลือดมากเกินไปในตอนนี้ ผู้หญิงคนนี้จำเป็นต้องพักผ่อนอย่างเต็มที่ ไม่อย่างงั้นชีวิตของเธอก็จะตกอยู่ในอันตรายได้เร็ว ๆ นี้!”
“จ จริงเหรอเนี่ย?” ผู้ชายตัวอ้วนถามด้วยความประหลาดใจ
เขาส่ายหัวของเขา เจอรัลด์ยังคงนำทางต่อไปจนถึงสุดท้าย พวกเขาทั้งสามคนก็มาถึงถ้ำที่เจอรัลด์เอ่ยถึง
ดูเหมือนจะมียุงน้อยกว่ามากรอบ ๆ พื้นที่บริเวณนี้เช่นกัน
“ช่างอัศจรรย์ใจอะไรอย่างงี้! เมื่อคิดว่ามีจุดภายในเขตความตายแห่งนี้ที่ยุงเหล่านั้นจะไม่มารวมตัวกันรอบ ๆ!” ผู้ชายตัวอ้วนกล่าว ขณะที่เขาวางหญิงสาวที่หมดสติไปแล้วในตอนนี้ลงกับพื้นอย่างอ่อนโยน
“เห็นพืชสีเขียวข้างนอกนั่นไหม? ตามปกติแล้วกลิ่นของพวกมันขับไล่ยุงได้! ด้วยพืชจำนวนมากมายขนาดนั้นอยู่นอกถ้ำ ยุงจะไม่โจมตีพวกเราในเร็ว ๆ นี้อย่างแน่นอนตราบใดที่พวกเราอยู่ในนี้กัน!”
ด้วยความรู้มากมายเกี่ยวกับพืชสมุนไพรของเจอรัลด์ จึงไม่แปลกที่ทำไมเขาถึงรู้คุณสมบัติของพืชนั้นได้
ขณะที่เจอรัลด์เริ่มตรวจดูอาการบาดเจ็บของหญิงสาวที่ไม่ได้สติคนนั้น ไม่นานเขาก็ได้ยินเธอถามขึ้น “…นาย…เป็นใครกันแน่ น้องชาย…? นายรู้มากมายขนาดนี้ได้ยังไง…?”
เมื่อเขาหันไปมองหน้าเธอ เธอก็กำลังขมวดคิ้วอยู่ ขณะที่เธอถามคำถามนั้น
“ตัวตนของผมไม่ใช่เรื่องสำคัญ ไม่ว่าจะยังไง ถ้าบาดแผลเหล่านี้ไม่ได้รับการรักษาในเร็ว ๆ นี้ คุณจะตายภายในไม่กี่ชั่วโมงนี้! เกิดอะไรขึ้นกับพวกคุณทั้งคู่ล่ะ? ทำไมผู้ชายพวกนั้นถึงไล่ล่าคุณกัน?”
เมื่อนึกถึงสิ่งที่เธอพูดกับผู้ชายร่างใหญ่ห้าคนก่อนจะฆ่าพวกเขา เจอรัลด์จำได้ว่าเธอพูดว่า เธอต้องการลอบฆ่าใครบางคน จากสภาพปัจจุบันของเธอ มันก็ชัดเจนมากว่าภารกิจของเธอล้มเหลว
“ถูกต้อง! ถ้าฉันรู้ว่าเธอจะทำอะไรเช่นนี้ งั้นฉันก็คงจะไม่ตามเธอไปหรอก แม้ว่าเธอขู่ที่จะซ้อมฉันจนตายก็ตาม! คราวนี้เธอทำให้ฉันเดือดร้อนมากจริง ๆ!” ชายหนุ่มกล่าวด้วยโทนเสียงขมขื่น
“ฮ่าฮ่า! เอาล่ะ เนื่องจากพวกเราก็จะไม่มีชีวิตอยู่ไปได้นานกว่านี้อยู่ดี ฉันคิดว่ามันก็คงจะไม่เสียหายอะไรที่จะบอกพวกนายเรื่องนี้ แผนการของฉันคือลอบฆ่าหัวหน้าคนหนึ่งที่ชายแดนของจังหวัดซอลฟอร์ด! ท้ายที่สุดแล้ว ไอ้ชั่วคนนั้นก็โกงและฆ่าเพื่อนของฉัน! เพราะฉันสามารถหนีมาได้ ฉันจึงวางแผนการแก้แค้นของฉันตั้งแต่นั้นมา!” หญิงสาวอธิบาย
“เข้าใจแล้ว ถ้าคุณไม่ว่าอะไร ดูเหมือนว่าคุณมีภูมิหลังในด้านศิลปะการต่อสู้นะ คุณได้รับการฝึกฝนใดเป็นพิเศษสำหรับการต่อสู้และการลอบสังหารตั้งแต่ตอนเป็นเด็กหรือเปล่า?” เจอรัลด์ถาม ขณะที่เขาฉีกผ้าก๊อซเพื่อพันแผลให้เธอ
เมื่อได้ยินคำถามของเขา เธอก็เริ่มมองเจอรัลด์ในมุมใหม่ทันที
ขณะที่เธอยังคงจ้องมองเขาต่อไป ผู้ชายตัวอ้วนก็ทำลายความเงียบด้วยการถามขึ้นอย่างวิตกกังวล “เฮ้ เฮ้! ความขัดข้องใจของเธอกับผู้ชายเหล่านั้นไม่ใช่สิ่งสำคัญในตอนนี้! เธอพูดว่าพวกเราจะไม่มีชีวิตอยู่ไปได้นานกว่านี้ใช่ไหม? เธอพูดงั้นหมายความว่ายังไง?”
“ฮ่าฮ่า! เอาล่ะ เมื่อรู้วิธีในการทำเรื่องต่าง ๆ ของฮันเซลล่ะก็ มันจะไม่น่าประหลาดใจสำหรับฉัน ถ้าคนของเขาได้ล้อมรอบทางออกทั้งหมดสู่หุบเขานี้ไว้แล้วในตอนนี้ แม้ว่าพวกเราไม่ตายด้วยยุงที่นี่ แต่ทางเดียวก็คือการอดตาย! ถึงอย่างนั้นฉันเดาว่า ฉันไม่ต้องตายอย่างโดดเดี่ยวแล้วเพราะพวกนายทั้งสองคนก็จะร่วมกับฉันด้วย!” ผู้หญิงคนนั้นตอบกลับ
“อ อะไรนะ…? เธอ…เธอมันชั่วร้าย! เลวร้ายมาก! ดังนั้นพวกเราเพียงอยู่ที่นี่ก็เพื่อทำให้สถานการณ์ของเธอเลวร้ายน้อยลงงั้นเหรอ?!” ผู้ชายตัวอ้วนกล่าว ขณะที่สายตาของเขาเบิกกว้างขึ้นด้วยความตกใจและหวาดกลัว
“เมื่อคิดว่าคุณยังคงมีแรงที่จะทำให้เขากลัวได้ แม้จะบาดเจ็บสาหัสนั้นก็ตาม ฮ่าฮ่าฮ่า…เอาล่ะ เนื่องจากพวกเราจะตายที่นี่ด้วยกันจริง ๆ งั้นพวกเราอาจจะตายอย่างผีโรแมนติกกันก็ได้เช่นกัน! ท้ายที่สุดแล้ว ผมก็มั่นใจว่าเจ้าอ้วนที่นี่ไม่เคยสนุกกับเพื่อนผู้หญิงมาก่อน!” เจอรัลด์กล่าว ขณะที่เขาหัวเราะพร้อมกับส่ายหัวของเขา
“นาย…อย่าแม้แต่จะกล้าเลย!” ผู้หญิงคนนั้นคำราม ขณะที่เธอถลึงตามองเจอรัลด์
เขาเมินต่อคำขู่ของเธอ จากนั้นเจอรัลด์ก็หันไปมองผู้ชายตัวชายตัวอ้วนก่อนจะพูดขึ้น “เจ้าอ้วน มุ่งหน้าลึกเข้าไปด้านในเล็กน้อย คุณจะเห็นลำธารใต้น้ำขนาดเล็ก เอาน้ำจากที่นั่นมาให้ผม ผมจะฆ่าเชื้อบาดแผลของเธอ!”
“ด ได้!” ผู้ชายตัวอ้วนกล่าว ขณะที่เขาพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะคลำหาทางไปพร้อมกับขวดน้ำในมือ
“เอาล่ะ ในขณะที่แขนของคุณได้รับบาดเจ็บเพียงเล็กน้อยเท่านั้น แต่บาดแผลบนต้นขาของคุณก็สาหัสกว่ามาก นั่นจะติดเชื้อได้อย่างง่ายดายดังนั้นผมจะจำเป็นต้องดูดเลือดที่ปนเปื้อนออกก่อนที่สิ่งนั้นจะเกิดขึ้น!” เจอรัลด์กล่าวทันทีที่ผู้ชายตัวอ้วนจากไป
“นายจะดูดมันออกยังไง?” หญิงสาวถาม
“ยังไงได้อีกล่ะ? แน่นอนด้วยปากของผมไง! ดังนั้น…โปรดอภัยให้สำหรับความลำบากใจ และถอดกางเกงของคุณออกถ้าคุณต้องการให้ผมช่วยคุณ…” เจอรัลด์กล่าว ขณะที่เขาอดไม่ได้ที่จะหน้าแดงเล็กน้อย
ในการตอบสนอง เธอตบหน้าเขาทันที!
“น นายมันไอ้งั่ง! อย่าแม้แต่จะคิดเลย!” หญิงสาวคนนั้นคำราม ขณะที่ใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นแดงก่ำราวกับลูกมะเขือเทศ