หานเซี่ยวลืมตาขึ้นภายในวัง อารมณ์เขาเอ่อล้นด้วยความสุข”เจ็ดภัยพิบัติ หนึ่งในนั้นเป็นเมล็ดพันธุ์ผู้อยู่เหนือ ไม่เลว”
เขาสนใจแต่ทรัพยากรที่สะสมโดยบรรพชนอสูร ไม่ปรารถนาให้ลูกหลานเพราะทั้งสองฝ่ายเป็นศัตรู ต่อให้เขาต้องบังคับให้กองกำลังของบรรพชนอสูรทำงานให้เขา แต่ก็ยังมีการต่อต้นา
นอกจากนี้ยังมีโอกาสที่พวกเขาจะไม่ทุ่มเท จำนวนพวกเขาจะทำให้พวกเขาก่อปัญหาภายในกองทัพและสร้างกลุ่ม ซึ่งจะกลายเป็นระเบิดเวลา
แตงโมที่ถอนแรงจะไม่หวาน
การสูญเสียจะมีมากกว่าผลกำไร นอกจากนี้ กองทัพแบล็คสตาร์ก็เป็นฝ่ายชอบธรรมอยู่แล้ว พวกเขาไม่สามารถลงน้ำลึกได้มากเกิน ในเวลาเดียวกัน พวกเขาไม่ขาดกำลังคน ดังนั้นเขาจึงไม่สนใจที่จะรุกล้ำกำลังคนของบรรพชนอสูร
แต่ถ้ามันเป็นคนที่เต็มใจ เขาก็ไม่คิดปฏิเสธ
“คนส่วนใหญ่จากกลุ่มกบฏยังรออยู่ และกลุ่มของโจติน่าก็แค่หนูตะเภาชุดแรก ต้องมีมากกว่านี้ในอนาคตแน่”
หานเซี่ยวไม่อยากจับคนเหล่านี้ทั้งหมดในคราเดียว แต่ละคนมีความทะเยอทะยานของตัวเอง พวกเขาบางคนอาจไม่จำเป็นต้องเลอกมาหาเขาถ้าพวกเขาทรยศองค์กรบรรพชนอสูร
เขาส่ายหัว เก็บเรื่องนี้ไว้ชั่วคราวและเรียกฟิลลิป
“แจ้งเฮอลัสกับซิลเวีย บอกทั้งคู่ว่าให้ระดมทหารของวงแหวนดาวกระจายเพื่อส่งกองยานไปยังฐานบรรพชนอสูรเพื่อปลดปล่อยทาสทั้งหมดและทำลายสายการผลิตลูกหลานเขา”
เนื่องจากระดับความยากของภารกิจ[จุดจบของความมืด]ยากเกิน เขาจึงทำมันไม่ได้ ตรงกันข้าม ภารกิจอีกอันง่ายมาก และเขายังรับปากอีกฝ่ายไปแล้ว หานเซี่ยวจึงลงมือ ด้วยโจติน่าที่เข้าร่วมกับเขา เขาจึงมีเหตุผลพอให้ส่งกองกำลังไป
นอกจากนี้ เนื่องจากโกรูตันได้นำพวกระดับสูงออกไป ฐานเขาจึงว่าง ดังนั้น มันจึงลดความยาก ตราบเท่าที่กองยานนำกายสถิตเขาไปด้วยเป็นหลักประกัน ก็ไม่ควรมีอุบัติเหตุ
คนกลุ่มนี้ที่ละทิ้งความมืดเพื่อหาแสงสว่างมอบข่าวดีให้หานเซี่ยว แต่ก็ยังมีรายละเอียดหนึ่งที่ทำให้หานเซี่ยวลุกนั่ง
เขามักรู้สึกว่าแววตาของโจติน่าดูกระตือรือร้นเกินไป…
มันเหมือนกับตอนเขามองเฟย์ดิน
….
ในฐานของบรรพชนอสูรในกลุ่มดาวมรกต หลังพวกโจติน่าบุกฝ่าออกไปบรรยากาศก็เงียบสงัด พวกเขาคือพี่น้องกัน แต่แวววตาพวกเขากลับเต็มไปด้วยความระมัดระวัง มีความคิดอื่นซ่อนอยู่เบื้องหลังใบหน้าพวกเขา
โจติน่าคือผู้แปรพักตร์คนแรกและยังมีกลุ่มกบฏอีกจำนวนมากที่เฝ้าดูสถานการณ์ เมื่อเห็นว่าเธอไปได้ดี ก็ยิ่งมีคนพร้อมเคลื่อนไหว
ภายในห้องลับ กลุ่มคนจากฝ่ายกบฏรวมตัวกันเงียบๆ หัวหน้าพวกเขาคือภัยพิบัติชื่อดัง ชไนเดอร์ แม้เขาจะไม่อยู่ในระดับสี่พลเอก เขาก็ยังเป็นหนึ่งในคนสำคัญ เป็นนักสู้ที่ผสมผสานทักษะกับความสามารถพิษจากเผ่าเขา
“ฉันเชื่อว่าทุกคนรู้จุดประสงค์ดี”ชไนเดอร์มอง ดวงาเขาหยุดยังเจ้าที่ที่แข็งแกร่งสุด”มีข่าวจากพี่สาวโจติน่า เธอบอกว่าแบล็คสตาร์ได้ยอมรับพวกเธอแล้ว พวกเธอพบบ้านที่ดี”
ไม่มีใครพูด รอให้เขาพูดจบ
ชไนเดอร์พูดต่อ”ฝ่ายภักดีได้ต่อสู้กับโจติน่าและเสียหายหนัก พวกเขาอาจไม่อยากเสียแรงรับมือกับผู้แปรพักตร์อีกต่อไป มันถึงเวลาที่เราต้องออกไปด้วย ฉันรู้ว่ามีพวกเราที่ไม่อยากแปรพักตร์ไปองค์กรอื่นและอยากเป็นอิสระ ทั้งหมดนี้สามารถรอได้จนเราออกไป สำหรับคนที่ไม่เต็มใจติดตามและคิดเดินเส้นทางเอง เราจะพบกันอีกครั้งในจักรวาลและระลึกถึงครอบครัวเราในตอนนั้น”
หลังเขาพูดจบ ห้องก็เงียบไปสักพักก่อนมีคนพูด
“ถูกต้อง มันถึงเวลาที่เราต้องไป ในอีกไม่กี่วัน มันจะถึงคราวที่กลุ่มของฉันต้องลาดตระเวน นี่คือโอกาส การเลี่ยงความขัดแย้งดีสุด”
ทันทีที่ความเงียบถูกทำลาย ทุกคนก็แย่งกันพูด ทุกคนต่างเสนอ
ในขณะเดียวกัน พวกภักดีเองก็ลอบประชุมเหมือนกัน
“ได้ยินกันไหม?ดูเหมือนกลุ่มคนทรยศจากฝ่ายโจติน่าจะเข้าร่วมกองทัพแบล็คสตาร์”
“ข่าวนี้มาจากไหน?น่าเชื่อถือได้ไหม?”
“หลายคนเห็นยานพวกเธอตรงไปฐานกองทัพแบล็คสตาร์และหลังเข้า พวกเธอก็ไม่ออกมาอีก นอกจากนี้ ท่ามกลางฝ่ายกบฏที่มีความคิดซ่อนเร้นมากมาย ยังมีข้อมูลรั่วไหลออกมา มันควรแม่นยำ”
หนึ่งในนั้นพูด”ถ้ามันเป็นจริง เราก็สามารถใช้แผนนั้นได้ ให้คนของเราแสร้งทำเป็นแปรพักตร์และเข้ากองทัพแบล็คสตาร์ เราจะหาโอกาสช่วยท่านพ่อ.”
“แต่..แบล็คสตาร์คือช่างกลผู้อยู่เหนือ มันยากที่จะขโมยอะไรใต้จมูกเขา แถม ไม่มีทางออกสำหรับกาลอวกาศแอมเบอร์ แม้แต่สามอารยธรรมจักรวาลก็ทำอะไรไม่ได้”
“ท่านพ่อเลี้ยงดูเรามา เขาคือผู้มีพระคุณของเรา มีเพียงเราถึงช่วยเขาได้ ต่อให้โอกาสจะเบาบาง เราก็ยังต้องลอง”
“เอาละ..แต่ยังมีอีกปัญหา พวกทรยศต้องรู้ถึงความภักดีของเราและฝ่ายภักดีที่พยายามลอบเข้าไปจะต้องถูกมองออกแน่”
“นี่เป็นคำถามที่ดี หลังอยู่ร่วมกันมานาน…’”
ทุกคนลังเล
เหตุการณ์ของโจติน่ามอบความหวังให้พวกภักดี บางคนอยากช่วยเหลือโกรูตัน เหนือสิ่งอื่นใด เขาแค่ถูกผนึก
เวลานี้ เสียงอุปกรณ์สื่อสารดัง ทำลายบรรยากาศในห้อง
หัวหน้ามองอุปกรณ์สื่อสารนี้”ไบรัสเรียกรวมคนทั้งหมดเพื่อหารือแผนการในอนาคต”
ทุกคนไม่แปลกใจ หลังการล้มของโกรูตัน การประชุมประเภทนี้เกิดขึ้นหลายครั้งแล้ว โดยปราศจากผู้มีอำนาจตัดสิน เรื่องขององค์กรต้องตัดสินโดยเจ้าหน้าที่หลายฝ่าย แต่ทว่า ทุกคนต่างมีแผนของตน ไม่มีใครมีความคิดเป็นหนึ่งเดียว
กลุ่มภักดีออกห้อง รีบตรงไปห้องประชุมขนาดใหญ่
ตอนนี้ ห้องประชุมเต็มไปด้วยคน ทั้งหมดเป็นคนมีอิทธิพล ในห้องดูอึกทึกเหมือนตลาด สามฝ่ายของภักดี กบฏและเป็นกลางแยกตัวกันชัดเจน มองกันด้วยสายตาเย็นชา
พวกภักดีกลุ่มนี้มองเห็นชไนเดอร์และรีบหาที่นั่งตัวเอง
ชไนเดอร์ไม่สนใจท่าทีพวกเขา เขาเองก็ได้ยินข่าวตอนกำลังประชุมลับและรีบมา
หลังรอสักพัก เจ้าหน้าที่ทั้งหมดก็มาถึง ไบรัมคือคนสุดท้าย เขาปิดประตูห้องประชุม ภายใต้สายตาทุกคน เขาค่อยๆเดินไปที่แท่นหินก่อนก้มมองทุกคน
“เกิดอะไรขึ้น เรียกประชุมเราอีกทำไม?”หนึ่งในนั้นเรียกร้อง คนคนนี้คือหนึ่งในสี่พลเอก
“เรายังคุยหัวข้อก่อนหน้าไม่เสร็จ เราจะคุยถึงอนาคตขององค์กรเราต่อ”ไบรัมยิ้มก่อนเปลี่ยนเรื่อง”แต่ก่อนหน้านั้น ขอฉันแนะนำใครสักคนให้พวกนายรู้จัก”
ทุกคนขมวดคิ้ว จากท่าทีของไบรัม พวกเขาพบสิ่งผิดปกติ
ทันใดนั้น คลื่นพลังเวทย์ก็ปรากฏในห้อง วงกลมสีฟ้าแสดงถึงประตูเคลื่อนย้ายที่ปรากฏข้างไบรัม
ฮึ่ม!
เท้าค่อยๆก้าวออกมาและกลิ่นอายกดขี่ก็ตามมา อากาศในห้องดูเหมือนจะเย็นลงทันที
ปรมาจารย์เร้นลับเดินออกมาก่อนโบกมือปิดประตู เขานำมือไพล่หลัง กวาดตามองทุกคน
ทั้งห้องเงียบสงัด
ครั้งนี้ ไบรัมทำลายความเงียบ
“ฉันเชื่อว่าทุกคนคงรู้จักท่านปรมาจารย์เร้นลับ ผู้เป็นส่วนหนึ่งของตลาดมืดเหมือนท่านพ่อ”
“ไบรัม นี่มันหมายความว่ายังไง?!” กลุ่มผู้ภักดียืนขึ้น
ในความเป็นจริง ทุกคนเข้าใจไบรัม ผู้เป็นส่วนหนึ่งของฝ่ายเป็นกลางว่าเขาได้มีความสัมพันธ์กับปรมาจารย์เร้นลับแต่แรก ภายใต้ฉากหน้าของการประชุม เขารวมทุกคนเพื่อให้ปรมาจารย์เร้นลับจับทุกคนได้คราเดียวและควบคุมทุกคน
เขากำลังจะนำเสนอฐานนี้และทุกคนให้ปรมาจารย์เร้นลับ!
ไบรัมแค่ยิ้มตอบ สายตาเขาหันไปมองปรมาจารย์เร้นลับและอธิบาย”ในเมื่อท่านพ่อถูกจับ องค์กรนับไม่ถ้วนจึงหมายตาเรา อยากแบ่งแยกเรา โดยปราศจากผู้อยู่เหนือคอยกุมอำนาจ เราจะวุ่นวาย ปรมาจารย์เร้นลับเป็นเพื่อนเก่าของท่านพ่อ เขาจึงตัดสินใจให้เราลี้ภัยเพื่อช่วยเราขจัดความยากลำบาก”
ใช่ หมุนต่อ หมุนเรื่องราวของแกต่อ!
ทุกคนสาปแช่งในใจ พวกเป็นกลางยังแปลกใจ กบฏใจเต้น และภักดีโกรธ ปรมาจารย์เร้นลับพูดเสียงเย็น”สถานการณ์เป็นตามนี้ โกรูตันับฉันเป็นหุ้นส่วนกันมานานและฉันไม่สามารถมองดูลูกหลานเขาแตกแยกได้ ฉันจะปกครององค์กรนี้ชั่วคราว และเมื่อสถานการณ์มั่นคง ฉันจะส่งสิทธิ์คืนให้”
บ้านแกสิ คิดว่าพวกเราโง่หรือไง?!
ทุกคนกัดฟัน
ปรมาจารย์เร้นลับไม่มีองค์กรขนาดเท่ากองทัพแบล็คสตาร์ ดังนั้นนักรบภายใต้บัญชาของบรรพชนอสูรจึงเป็นกลุ่มคนที่เขาอยากได้
เพราะเขาไม่ใช่ศัตรูโดยตรงอย่างแบล็คสตาร์ เขาถึงไม่ต้องกังวลเรื่องการแก้แค้น นอกจากนี้ เขายังเป็นหุ้นส่วนของตลาดมืด มันจึงสมเหตุสมผลที่เขาจะได้รับองค์กรของบรรพชนอสูร องค์กรของเขานั้นประกอบไปด้วยกองกำลังผสมมากมาย เป็นของฝ่ายสีเทา ไม่ต้องกังวลถึงความทรมานจากอาการอาหารไม่ย่อย นี่แค่ข้ออ้างสำหรับปรมาจารย์เร้นลับที่จะยึดอำนาจของบรรพชนอสูร แต่ต่อให้พวกภักดีจะโกรธ พวกเขาก็ไม่กล้าต่อต้าน
ปรมาจารย์เร้นลับได้พูดไปแล้ว
ถ้ายังไม่รู้ว่าอะไรดีสำหรับพวกแก งั้นก็ตาย
ดังนั้น จึงไม่มีใครโต้ตอบ พวกเขาตกลงเงียบๆ
ตอนนี้ ชไนเดอร์ลุกขึ้น ดึงดูดสายตาของทุกคน
เขาสูดหายใจลึก พูดด้วยน้ำเสียงเคารพ
“ต้องขอบคุณท่านปรมาจารย์เร้นลับอย่างมากสำหรับความเอื้ออาทาร การให้ที่พักพิงของท่านเป็นสิ่งที่เราต้องการจริงๆ และผมก็ขอยอมรับท่าน”
“อืม ไม่เลว” novel-lucky
ปรมาจารย์เร้นลับพยักหน้า รู้สึกว่าเด็กนี่เดินถูกทางแล้ว
แต่ทว่า ความประทับใจนี้ถูกทำลายไปโดยประโยคถัดไปของชไนเดอร์ “อย่างไรก็ตาม ผมเริ่มเบื่อหน่ายกับชีวิตแบบนี้แล้วและไม่อยากสู้ต่อ ตอนนี้ ผมแค่อยากใช้ชีวิตเหมือนคนธรรมดา ท่าน ผมไม่คิดต่อต้านท่าน แต่ทุกคนมีความทะเยอทะยานของตัวเอง โปรดให้ผมเกษียณด้วยเถอะ”
ปรมาจารย์เร้นลับไม่คิดมาก “นายเป็นภัยพิบัติ การเกษียณคงน่าเสียดาย ฉันหวังว่านายจะหาความหลงใหลต่อไป ฉันองนายไว้สูง อย่าพูดถึงการลาออกอีก นั่งลง”
ชไนเดอร์กัดฟันก่อนรวบรวมความกล้า”ท่านปรมาจารย์เร้นลับ ผมอยากหยุดพักชั่วคราว พี่สาวผมแปรพักตร์เข้ากับกองทัพแบล็คสตาร์ ผมอยากบอกเธอว่าไม่ต้องกังวลเรื่องต่างๆที่บ้าน“”
เมื่อพูดประโยคนี้ มันจึงถือเป็นการแสดงจุดยืนเขา เขาบอกเป็นนัยว่าเขาไม่อยากทำงานภายใต้ปรมาจารย์เร้นลับ แต่อยากไปหาแบล็คสตาร์
ปรมาจารย์เร้นลับหรี่ตา จ้องเขา แรงกดดันในห้องหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ
เมื่อชไนเดอร์เริ่มหลั่งเหงื่อ ปรมาจารย์เร้นลับก็ตอยกลับ
“ไม่จำเป็น ตอนฉันเข้ารับช่วงอย่างเป็นทางการ จักรวาลจะได้รับข่าวเอง”
เมื่อได้ยิน ชไนเดอร์รวมถึงคนในกลุ่มกบฏต่างก็ถอนหายใจโล่งอก
ท่าทีของปรมาจารย์เร้นลับชัดเจน ต่อให้เขารู้ว่าพวกเขาอยากไปหาแบล็คสตาร์ เขาก็ยังเลือกกักตัวทุกคนไว้
“เห้อ…”ชไนเดอร์ถอนหายใจก่อนนั่งลง
ถ้าเขารู้ว่าจะเป็นแบบนี้ เขาคงไปพร้อมกับโจติน่า
ใบหน้าของฝ่ายกบฏบิดเบี้ยว อารมณ์พวกเขาย่ำแย่
…
ปรมาจารย์เร้นลับวางตราประทับเวทย์ให้กับเจ้าหน้าที่ทุกคนเพื่อตรวจสอบการกระทำของพวกเขาก่อนพูดด้วยท่าทางสูงส่ง ย้ำว่าความสัมพันธ์ของเขากับโกรูตันลึกซึ้งมาก และหลังใช้เวลาร่วมกัน พวกเขาก็ถือเป็นพี่น้องกัน
ฝูงชนลอบกลอกตาขณะฟังคำตอแปลของปรมาจารย์เร้นลับ เมื่อจบการประชุม ทุกคนก็ลุกออกห้องราวกับกำลังหนี
ไม่ช้าก็เหลือแค่สองคนในห้อง ไบรัมมาหาปรมาจารย์เร้นลับด้วยรอยยิ้ม
“ท่านปรมาจารย์เร้นลับ ขอแสดงความยินดีด้วยกับการดูดกองกำลังของบรรพชนอสูร”
“นี่แค่ก้าวแรก บรรพชนอสูรยังมีฐานอีกหลายทุ่งดาว”
“ผมเข้าใจ แต่ส่วนใหญ่ที่เขาพามาโลกริบหรี่คือคนสำคัญและเนื่องจากท่านกำลังควบคุมพวกเขา ท่านจึงควบคุมได้เกือบครึ่งองค์กร”
“อืม ยังไงก็ตาม นายทำได้ดีมาก เมื่อเรื่องนี้จบ ฉันจะให้รางวัล” เมื่อได้ยิน รอยยิ้มของไบรัมก็ยิ่งฉีกกว้าง
หลังโจติน่าแปรพักตร์ ไบรัมตัดสินใจหาทางออก มันดันว่าปรมาจารย์เร้นลับวางแผนยึดกองทัพบรรพชนอสูรพอดี ทั้งสองฝ่ายจึงสื่อสารกัน
เหตุผลที่เขาไม่เลือกแบล็คสตาร์เพราะฝ่ายภักดีไม่มีทางยอมรับ นอกจากนี้ ถ้าเขามอบของขวัญเช่นนี้ให้ศัตรูพวกเขา เมื่อข่าวหลุด ชื่อเสียงเขาจะป่นปี้
ไบรัมเดินจากไปด้วยความตื่นเต้น หลังส่งเขาออกไป มุมปากของปรมาจารย์เร้นลับก็ขดปาก
เขาส่ายหัว นำอุปกรณ์สื่อสารขึ้นมาติดต่อโซโรคิน
หลังเสียงดังสามครั้ง สายก็เชื่อมต่อ โซโรคินปรากฏบนจอด้วยรอยยิ้มคาดหมาย
“ท่านปรมาจารย์เร้นลับ ท่านจัดการเรียบร้อยแล้ว?”
“แผนขั้นแรกสำเร็จ”ปรมาจารย์เร้นลับพยักหน้า”แต่ทว่า มันดูเหมือนแบล็คสตาร์จะก้าวมายุ่ง มีคนอยากไปหาเขา..”
โซโรคินยิ้มตอบ”สบายใจได้ ผู้บัญชาการของแบล็คสตาร์มีมากเหมือนเมฆ เขาไม่สนใจกองทัพของบรรพชนอสูรหรอก และก็ไม่มีเหตุผลให้ต้องกลัวเขา ถ้าท่านยังรู้สึกไม่ปลอดภัย หลังดูดกลืนกองทัพ แค่มอบค่าชดเชยให้แบล็คสตาร์ เขาคงไม่สืบสาว”
“ค่อยคุยตอนมันเกิด”ปรมาจารย์เร้นลับไม่ตกลงหรือเห็นด้วย
เขาคือคนที่โตและอยากเป็นมิตรกับแบล็คสตาร์ แต่ทว่า เขายังอยากได้รับกองทัพของบรรพชนอสูร
โซโรคินหยุดก่อนเปลี่ยนเรื่อง”แล้ว ข้อเสนอของผมละ?”
ปรมาจารย์เร้นลับหรี่ตา”นายอยากใช้ตำแหน่งหุ้นส่วนในกลุ่มการเงินไร้ขีดจำกัดที่ว่างเพื่อแลกกับตำแหน่งผู้พิทักษ์ของตลาดมืดสินะ?” “ฮี่ๆ ผมเป็นนักธุรกิจและจะคุยแค่เรื่องธุรกิจ ในเมื่อโกรูตันล้ม ผมจึงต้องการหุ้นส่วนใหม่”โซโรคินยิ้ม
ช่วงเวลาที่เขาร่วมมือกับโกรูตัน โซโรคินได้แทรกซึมอุตสาหกรรมต่างๆภายในตลาดมืด ถ้าเขามีตัวตนของผู้พิทักษ์ เขาก็จะเปิดธุรกิจภายในตลาดมืดได้อย่างเปิดเผย ควบรวมมันกับกลุ่มการเงินไร้ขีดจำกัด นี่จะทำกำไรมหาศาล!
แม้กระทั่งโซโรคินที่นั่งบนกองเงินก็ยังอดถูกล่อลวงไม่ได้!
กังนั้น ไม่นานมานี้ เขาจึงติดต่อปรมาจารย์เร้นลับและเสนอข้อเสนอ ตำแหน่งหุ้นส่วนเดิมจะถูกส่งมอบให้ปรมาจารย์เร้นลับ ขณะที่อีกฝ่ายต้องช่วยเขาให้ได้รับตำแหน่งผู้พิทักษ์ตลาดมืด
หลังเสนอ ปรมาจารย์เร้นลับไม่ปฏิเสธทันที แต่ก็ไม่เห็นด้วย
จากมุมมองของปรมาจารย์เร้นลับ โดยปราศจากโกรูตัน เขาสามารถกอบโกยหุ้นของตลาดมืดได้ ถ้าเขาแนะนำยักษ์ใหญ่ทางการเงินอย่างโซโรคิน มันเทียบเท่ากับลากหมาป่าเข้าห้อง ไม่มีใครรู้เจตนาของอีกฝ่าย
แต่ทว่า ถ้าเขาแลกมันกับตัวตนของผู้ถือหุ้นกลุ่มการเงินไร้ขีดจำกัด นี่ก็จะเกี่ยวกับธุรกิจถูกกฏหมาย ผลกำไรจะมหาศาล นี่ทำให้ปรมาจารย์เร้นลับคิดไม่ตก
เมื่อได้ยินโซโรคินนำเรื่องนี้ขึ้นมา ปรมาจารย์เร้นลับก็กระอักกระอ่วน
“ฉันจะพูดตามตรง แม้เงื่อนไขการเป็นผู้พิทักษ์คือผู้อยู่เหนือ ด้วยพลังของนาย มันยาก”
โซโรคินยิ้ม”นี่ไม่ดี?”
ปรมาจารย์เร้นลับเงียบ มันดูเหมือนว่าเขาตอบตกลง
เขาไตร่ตรองสักพักก่อนพูด”ฉันสามารถพยายามช่วยนายโน้มน้าวอีกสองผู้พิทักษ์ได้ รวมถึงผู้ดูแล..” ดวงตาของโซโรคินสว่างวาบ
.”-ขอบคุณท่านปรมาจารย์เร้นลับ ผมจะเก็บตำแหน่งว่างสำหรับหุ้นส่วนของกลุ่มการเงินไร้ขีดจำกัดไว้ให้ท่าน”
“อืม”ปรมาจารย์เร้นลับตอบอย่างเฉยเมยก่อนวางสาย