เฉินเข่อซินมองบุคคลผู้มีอิทธิพลใหญ่จำนวนมากมายที่ปรากฏขึ้นอย่างกะทันหัน แม้ว่าใบหน้าจะนิ่งสงบ แต่ในใจกลับตกใจมาก!

“น้องสาวรู้จักใครเหรอ? คุณเฉินผู้ลึกลับคนนั้นคือใคร? ทำไมถึงมีพลังอำนาจมหาศาลเช่นนี้?”

“คุณต้องรู้ว่าแม้ว่าจะเป็นผู้นำตระกูลใหญ่ทั้งหกแห่งยานจิง ก็เป็นไปไม่ได้ที่บุคคลที่มีอิทธิพลใหญ่และมีชื่อเสียงมากมายจะแข่งขันกันมาแสดงความยินดี!”

“ยิ่งไปกว่านั้นคือมาอวยพรวันเกิดให้กับเด็กผู้หญิงที่มีสถานะเป็นรุ่นหลานสาว!”

ในขณะนี้ สายตาของเฉินเข่อซินที่มองน้องสาวของเธอ เป็นครั้งแรกที่มีแววของความอิจฉา

เฉินเข่อซินอดไม่ได้ที่จะเอาคุณเฉินเชื่อมโยงกับเฉินโม่อีกครั้ง

แต่ว่า ในใจเธอก็ปฏิเสธทันที “ไม่ นี่มันเป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน!”

“เพียงแต่ว่า ถ้าเขาไม่ใช่คุณเฉิน น้องสาวไม่รู้จักคนอื่นที่แซ่เฉิน! เป็นไปได้ไหมที่จะเป็นเขาจริงๆ?”

ด้านหลัง เฉินกั๋วเหลียงซึ่งเป็นผู้นำคนปัจจุบันของตระกูลเฉิน และยังมีเฉินกั๋วจงลูกพี่ใหญ่ของตระกูลเฉิน ในที่สุดก็ไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้

ไม่ว่าจะเป็นฉู่เหวินสงหรือเจ่ยจิ้งอานที่เพิ่งมา หรือเซวียเชียนเหอกับฟางปู้ถงที่เพิ่งมา ก็เพียงพอที่จะให้ผู้นำของตระกูลเฉินออกมาต้อนรับด้วยเอง

แต่ก่อนที่เขาจะเข้าใจทุกอย่างให้ชัดเจน เฉินกั๋วเหลียงยังคงเลือกที่จะดำเนินการอย่างระมัดระวัง และไม่ออกหน้า

แต่ถ้าผู้รับผิดชอบหอการค้าโม่เจีย ในจงไห่และจินเจิ้งเหอมาถึง หากเฉินกั๋วเหลียงยังไม่ออกหน้า มันก็จะดูหมิ่นกันเกินไปหน่อย

เฉินเข่อเอ๋อร์มองไปที่เซวียเชียนเหอและคนอื่นๆ แม้ว่าใบหน้าจะมีรอยยิ้มที่มีความสุข และยังคงขอบคุณพวกเขาตลอด แต่เด็กสาวที่ซ่อนความคิดในใจไม่เป็นได้เผยความผิดหวังออกมาผ่านแววตาของเธอ ใครๆก็สัมผัสได้

“คุณเจี่ย คุณเฉินท่านนั้นจะไม่มาจริงๆเหรอ?” เฉินเข่อเอ๋อร์มองไปที่เจี่ยจิ้งอานอย่างคาดหวังอีกครั้ง ยังไม่ยอมตายใจ

ดวงตาของเจี่ยจิ้งอานหรี่ลงและกลอกไปมาเล็กน้อย และพูดด้วยรอยยิ้มที่ใจดี “เดิมทีคุณเฉินวางแผนที่จะมาฉลองวันเกิดให้คุณหนูรอง แต่ตอนนี้เขามีธุระ ไม่สามารถมาได้จริงๆ เลยให้ผมมาอวยพรให้คุณหนูรองเป็นพิเศษ”

แต่ตอนนี้ในใจของเฉินเข่อเอ๋อร์เพียงต้องการพบหน้าเฉินโม่ และเมื่อได้ยินว่าเฉินโม่มาไม่ได้ เธอลืมที่จะปกปิดความผิดหวังที่อยู่ในใจของเธอ

เมื่อเห็นว่าเฉินเข่อเอ๋อร์ไม่มีความสุข ทุกคนก็รู้สึกอับอายเล็กน้อย เพราะยังไงฐานะระดับอย่างพวกเขามาอวยพรวันเกิดให้มันเป็นเกียรติอย่างสูงแล้ว แต่พวกเขาไม่สามารถทำให้เด็กสาวคนหนึ่งมีความสุขไม่ได้ ถ้าเฉินไต้ซือรู้ แล้วพวกเขาจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน?

เซวียเชียนเหออมยิ้ม และพูดว่า “คุณหนูรอง แม้ว่าคุณเฉินจะมาไม่ได้ แต่คุณเฉินได้ให้เตรียมของขวัญมาให้ สักครู่คงจะส่งมาถึง เขาหวังว่าคุณหนูรองจะฉลองวันเกิดอย่างมีความสุข”

“ถูกต้อง ถ้าให้คุณเฉินรู้ว่าคุณหนูรองไม่มีความสุข เขาก็คงจะไม่มีความสุขเช่นกัน” ฉู่เหวินสงพูดแทรกขึ้น

เมื่อเฉินเข่อเอ๋อร์ได้ยิน ทันใดนั้นก็แสดงรอยยิ้มประหลาดใจทันที “จริงเหรอ? เขาได้เตรียมของขวัญให้ฉันจริงๆเหรอ?”

“แน่นอน พวกเราอายุมากขนาดนี้ เป็นไปไม่ได้ที่จะมาหลอกสาวน้อยมั้ง” เจี่ยจิ้งอานอมยิ้มและพูดรับประกัน

ความผิดหวังบนใบหน้าของเฉินเข่อเอ๋อร์หายไปทันที และพยักหน้าอย่างแรง “ค่ะ ฉันจะต้องมีความสุข พวกคุณบอกให้เขาวางใจได้!”

ในโลกของสาวน้อย บางครั้งก็จะบริสุทธิ์เช่นนี้ ความเศร้าและความสุขล้วนขึ้นอยู่กับอารมณ์ของตัวเอง และไม่จำเป็นต้องปกปิดใดๆ

เมื่อเห็นว่าเฉินเข่อเอ๋อร์มีความสุข ผู้มีอิทธิพลใหญ่เหล่านี้ก็โล่งใจเช่นกัน แค่ทำให้สาวน้อยคนหนึ่งมีความสุขก็ไม่สามารถทำได้ ในอนาคตอยู่ตรงหน้าเฉินไต้ซือจะเชิดหน้าได้อย่างไร!

ในเวลานี้ เฉินกั๋วเหลียงพร้อมด้วยเฉินกั๋วจง เดินมาอย่างรวดเร็ว

ในขณะนี้เฉินตงหวาที่อยู่ข้างๆก็ตั้งสติขึ้นมาได้ และเมื่อเขาเห็นว่าผู้นำได้ออกหน้าแล้ว เขาก็รีบเดินมาอย่างรีบร้อนเช่นกัน